مراحل اولیه بارداری، چه اهمیتی دارد؟

مراحل اولیه بارداری نقش مهمی در زنده ماندن جنین ایفا می کند، از این رو؛ توصیه ما بر این است که در هفته های اولیه بارداری، مراقب خود باشید. به عنوان مادر باردار، بهتر است با این مفاهیم از بارداری آشنا شوید. اگر مشتاق به دست آوردن اطلاعاتی پیرامون این موضوع هستید، این مقاله از بخش زنان و زایمان، ویژه شماست. در این پست، ما به شما می گویم که بارداری ماندنی و یا غیر زنده، چگونه و چه زمانی تعیین می شود و چه چیزی باعث بارداری غیر ماندنی می شود و نهایتا برای مدیریت این شرایط راهنمایی هایی ارائه می دهیم.

بارداری ماندنی
بارداری ماندنی، زمانی اتفاق می افتد که جنین به مرحله ای از زندگی خود برسد که در شرایط عادی، قادر به زنده ماندن در خارج از رحم باشد. حاملگی زیست پذیر، به عوامل بسیاری چون؛ سن بارداری، وزن هنگام تولد، مداخلات تکنولوژیکی و جنسیت جنین بستگی دارد.
پزشکان بطور ایده آل، بر اساس داوری های بالینی خود؛ حاملگی هایی را زنده تلقی می کنند که جنین تا هفته 22 تا 25 بارداری ماندنی بماند. اما هر پزشکی به درستی نمی تواند این مرحله از بارداری را تشخیص دهد. علاوه بر این، هر فرد باردار متفاوت از دیگری است، به این معنی که عوامل دیگری نیز در زنده مانی جنین دخیل اند.

چه زمانی زیست پذیری بارداری تعیین می شود؟
پزشکان؛ بصورت ایده آل و بر اساس داوری های بالینی خود؛ حاملگی هایی را زنده تلقی می کنند که جنین بتواند تا هفته ۲۲ تا ۲۵ بارداری ماندنی بماند. با این حال، از آن جایی که هر فرد باردار متفاوت از دیگری است، زیست پذیری بارداری تنها پس از بررسی مادر و جنین تعیین می شود. توانایی زنده مانی جنین یا زیست پذیری بارداری به عوامل زیر بستگی دارد:
سلامت مادر باردار: سن، شرایط سلامتی، سقط قبلی جنین و سلامت کلی مادر بر زیست پذیری بارداری تاثیر می گذارد.
ناهنجاری های کروموزومی: در بسیاری از موارد، مطالعه ی اختلالات کروموزومی، نامشخص باقی می ماند. از این رو توانایی زنده مانی جنین، از قبل تعیین نمی شود.
در دسترس بودن مراقبت های ویژه نوزادان: در بعضی از بیمارستان ها ممکن است تکنولوژی پیشرفته ای برای تشخیص پره اکلامپسی وجود نداشته باشد، در حالی که برخی ممکن است تکنولوژی مناسبی برای تشخیص شرایط مذکور در هفته های اولیه بارداری داشته باشند. بسته به زیرساخت و فن آوری های مورد استفاده در بیمارستان، زیست پذیری بارداری می تواند به موقع تشخیص داده شود یا به تاخیر بیفتد.
جنسیت جنین: نتایج مطالعاتی حاکی از آن است که نرخ مرگ و میر در میان جنین های پسر بالاتر از جنین های دختر است. این، به نوبه خود، بر دوام بارداری تاثیر می گذارد.
این عوامل، تعیین ماندگاری جنین 24 هفته ای را دشوار می سازند و در نتیجه باعث تاخیر در تشخیص مشکل می شوند. اما به لطف پیشرفت های تکنولوژی پزشکی، پزشکان می توانند زیست پذیری بارداری را به موقع تشخیص دهند.
هنگامی که یک بارداری قابل اعتماد نباشد، غیر زیست پذیر نامیده می شود. برای اطلاع بیشتر ادامه مطالب را دنبال کنید.

بارداری غیر ماندنی
زمانی که احتمال زنده ماندن جنین یا رشد او وجود نداشته باشد، حاملگی، غیر زنده تلقی می شود. نتیجه می تواند یک جنین دفع شده یا یک جنین زنده با محدودیت عدم امکان زنده ماندن در خارج از رحم باشد.
بارداری غیر ماندنی، در هفته های اولیه، می تواند منجر به سقط جنین عمدی یا غیر عمدی شود. خونریزی و درد، علائم معمول یک حاملگی غیر زنده است. تشخیص بیشتر از طریق اولتراسونوگرافی لگن و اندازه گیری hCG سرم خون انجام می شود.در ادامه به علل حاملگی غیر زنده اشاره می شود.

علل بارداری غیر ماندنی
عوامل مختلفی می تواند مسئول بارداری غیر ماندنی باشد. برخی از آن ها در ذیل آورده شده است:
حاملگی شیمیایی: این نوع بارداری در سه ماهه ی اول بارداری؛ خاتمه می یابد و زمانی اتفاق می افتد که جنین دفع شود و یا پس از لقاح بمیرد. حاملگی شیمیایی نیز جزء بارداری غیرزنده است. در این حالت در حین مثبت بودن نتیجه تست بارداری؛ هیچ کیسه بارداری تشکیل نمی شود و یا جنین رشد نمی کند.
بارداری مولار: در این نوع بارداری، بافت جنینی به جای تبدیل شدن به یک جنین، به رشد غیرطبیعی یا توموری خود در داخل رحم ادامه می دهد. علائم بارداری مولار شامل؛ احساس ناراحتی در لگن، خونریزی واژینال، ترشحات واژنی و علائمی است که نشان دهنده پرکاری تیروئید یا هایپرتیروئیدیسم است.
حاملگی خارج از رحمی: هنگامی که لانه گزینی خارج از رحمی رخ می دهد، هیچ شانسی برای حاملگی زنده وجود ندارد. صرف نظر از نوع حاملگی خارج از رحمی، از جمله حاملگی دهانه رحمی، بینابینی یا تخمدانی، نتیجه، جنین غیرزنده است.
بلایتد اووم یا حاملگی پوچ: این مهم؛ دلیلی بر سقط جنین یا بارداری زودرس است. اصطلاحات دیگر برای این حالت؛ ساک حاملگی خالی و یا بدون جنین است که زمانی اتفاق می افتد که کیسه بارداری و جفت آن وجود داشته باشند، اما جنین متصل به آن رشد نکند.
ناهنجاری های مادرزادی: بنابر گفته سازمان بهداشت جهانی ایالات متحده، ناهنجاری های مادرزادی یکی از علل اصلی مرگ و میر در نوزادان است. به این دلیل، قوانین مربوط به سقط جنین نارس در سراسر جهان متفاوت است. در حالی که برخی از کشورها سقط جنین را مجاز نمی دانند و زنان را به ادامه حاملگی تشویق می کنند، برخی دیگر به شرایط روحی مادر توجه دارند و تصمیم گیری نهایی را به او واگذار می کنند.
سایر موارد: دلایل دیگر حاملگی های غیر زنده عبارت اند از: نوزاد نارس، بدون ضربان قلب و با تعداد کروموزوم غیر طبیعی.
در بخش بعدی، مطالبی در مورد روش های تعیین زنده مانی جنین؛ ارائه می دهیم.

اسکن اولیه توانایی زنده مانی جنین
hسکن اولیه؛ بین شش تا ده هفتگی جنین انجام می شود و تعداد جنین موجود در رحم، ضربان قلب و شرایط طبیعی داخل رحمی را بررسی می کند. این اسکن برای زنان بارداری که در معرض درد و خونریزی اند و یا قبلا سقط جنینی را تجربه کرده اند پیشنهاد می شود. برای به دست آوردن تصویر روشنی از جنین؛ علاوه بر اولتراسوند، سونوگرافی ترانس واژینال نیز ممکن است به مادر باردار پیشنهاد شود.
طبق بیانات؛ بارداری زیست پذیر است که:
اسکن؛ یک ساک حاملگی با یک قطب جنینی (با کیسه زرده ضخیم)،همراه با فعالیت قلبی تشخیص دهد.
طول سری دمی جنین بیش از 6 میلی متر باشد.
کیسه بارداری، کیسه زرده و جنین؛ در تصویر اسکن شده قابل رویت باشد.
همه این موارد، در حدود پنج تا شش هفتگی بارداری قابل تشخیص اند. در صورتی که هر یک از عوامل ذکر شده در بالا به طور کامل برآورده نشود، می تواند نشان دهنده حاملگی غیر زنده باشد. چگونگی تعیین این مهم، در بخش بعدی آورده شده است.

عوامل تعیین کننده بارداری غیر ماندنی
عوامل زیر حاملگی غیر زنده یا ناموفق را تعیین می کنند. این موارد؛ از طریق اسکن بررسی می شوند .
نداشتن ضربان قلب و CRL بیشتر یا برابر با 7 میلی متر.
نبود جنین و قطر متوسط ​​کیسه بارداری بیشتر یا برابر با ۲۵ میلی متر.
پس از گذشت 11روز از اسکن، هیچ جنین و ضربان قلبی- که نشان دهنده ی کیسه زرده و کیسه ی بارداری باشد- وجود نداشته باشد.
بعد از سپری شدن دو هفته از اسکن، هیچ جنین و ضربان قلبی وجود نداشته باشد که نشان دهنده کیسه بارداری- نه یک کیسه زرده- باشد.
برخی یافته هایی که نشان دهنده حاملگی نامناسب و خطرناک است عبارت اند از:
نبود جنین و قطر متوسط کیسه بارداری بین ۱۶ تا ۲۲ میلی متر.
نبود ضربان قلب و CRL کمتر از 7 میلی متر.
آمنیون خالی.
نبود جنین، شش هفته پس از پریود یا دوره.
کیسه زرده بزرگتر از ۷ میلی متر.
ساک حاملگی کوچک.
پس از گذشت ۷ تا ۱۳روز از اسکن، هیچ جنینی با ضربان قلبی که نشانگر زود هنگام کیسه بارداری باشد، نه کیسه زرده، وجود نداشته باشد.
پس از گذشت 7 تا 10روز از اسکن، هیچ جنینی با ضربان قلبی که سابقا نشانگر کیسه بارداری و کیسه زرده باشد، وجود نداشته باشد.
حاملگی نامناسب یا غیر زنده به این معنی است که شانس تولد نوزاد زنده یا زنده مانی او پس از تولد وجود نداشته باشد. با این حال، این بدان معنا نیست که شما نمی توانید دوباره باردار شوید.

آیا گزینه هایی برای کنترل بارداری غیر ماندنی وجود دارد؟
بله، برای به دست آورن فرصتی برای بارداری- حتی پس از بارداری غیر ماندنی یا عدم بارداری- می توانید گزینه های مدیریتی زیر را دنبال کنید.
مدیریت بارداری: این یک روش طبیعی است که در آن شما به طور طبیعی اجازه می دهید که جنین تان، بدون هیچ گونه مداخله پزشکی و استفاده از دارو یا جراحی سقط شود. با این حال، اگر سقط جنین رخ ندهد، متخصصی شما را معاینه کرده و گام بعدی را بر می دارد.
پزشکی: دارویی به نام میزوپروستول برای خاتمه دادن به حاملگی غیر زنده ی برخی از زنان تجویز می شود. زنان ممکن است خونریزی یا درد سنگینی را در این روش تجربه کنند. در صورتی که دردتان شدیدتر شد، به پزشک مراجعه کنید.
جراحی: یک روش ساده ی جراحی که اتساع و کورتاژ یا D و C نامیده می شود، در دسترس است که برای حذف جنین غیر زنده از رحم اجرا می شود. این روش فقط چند دقیقه زمان می برد. بعد از آن دکتر بایدهای پس از جراحی را برایتان توضیح می دهد.

آیا احتمال بارداری غیر ماندنی ، اما بدون سقط جنین وجود دارد؟
بله، حاملگی غیر زنده ی بدون سقط جنین به عنوان سقط جنین خاموش یا فراموش شده نامیده می شود. این مهم؛ بلافاصله بعد از لانه گزینی یعنی در حدود هفته ششم تا دهم حاملگی رخ می دهد. در این شرایط، هیچ نوع خونریزی یا گرفتگی عضلانی یا علائم دیگری از بارداری وجود ندارد. با این وجود، اولتراسوند می تواند یک کیسه خالی یا جنینی بدون ضربان قلب یا در حال رشد نشان دهد.
در چنین مواردی، برای تشخیص و راهنمایی بیشتر به پزشک خود مراجعه کنید.
کسب اطلاعاتی پیرامون مفاهیم ضروری بارداری؛ در تصمیم گیری درست و به موقع کمکتان می کند. در صورت بروز هر نوع شک و تردید در مورد وضعیت سلامتی خود یا جنین در اوایل حاملگی، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. کسب اطمینان طی هفته های اولیه بارداری و پیگیری وضعیت سلامتی، برای اطمینان از حاملگی سالم و زنده ضروری است.