غذای جدید کودک، معرفی یک مورد عالی

زمانی که کودک شما به شش ماهگی رسید، دستگاه گوارش او برای خوردن مواد غذایی آمادگی لازم را پیدا می‌کند. اما برای این شروع دوست‌داشتنی لازم است والدین با برخی توصیه‌ها و راهکارها در این زمینه آگاه باشند. همچنین یادتان نرود کودکتان تا یک سالگی که سن شیرخوارگی است و بعد از آن هم هنوز به شیر خشک یا شیر مادر نیاز دارد. شیر مادر و شیر خشک می‌تواند ویتامین، آهن و پروتئین‌های مهم را به شکلی که هضم کردن آن آسان است‌ برای کودک فراهم ‌کند و غذای جامد نمی‌تواند همۀ مواد مغذی را که شیر مادر یا شیر خشک در طول سال اول تولدش فراهم می‌کند تأمین کند. در این مطلب می‌توانید با برخی نکات در مورد آشنایی و معرفی غذاهای جامد کمکی به کودکان شیرخوار آشنا شوید.

معرفی تدریجی غذاها
بعد از دادن هر غذای جدیدی بهتر است برای غذای بعدی حداقل سه روز صبر کنید. با این کار، اگر کودکتان به یکی از آنها آلرژی نشان دهد شما از آن باخبر می‌شوید. علائم آلرژی می‌تواند شامل اسهال، استفراغ، ورم صورت،‌ خس‌خس سینه یا یک حساسیت پوستی باشد. اگر سابقۀ خانوادگی آلرژی وجود دارد‌ یا اگر کودکتان در طول فرایند شروع خوردن مواد غذایی کمکی یک واکنش آلرژیک نشان داد، لازم است بین معرفی هر غذای جامد جدید تا غذای دیگری، یک هفته صبر کنید.

شناخت فرایند انتقال
برای کودک کمی زمان می‌برد که به هر طعم جدید و هر بافت جدیدی از مواد غذایی جامد عادت کند. هر کودک سلیقۀ غذایی منحصربه‌فرد خود را خواهد داشت، اما فرایند انتقال باید اول غذای پوره شده یا نیمه‌مایع، سپس غذای صاف‌شده یا له‌شده و بعد تکه‌های کوچک غذاهای انگشتی باشد. به عنوان مثال، اگر کودکتان با سرلاک شروع کرده است، در مرحلۀ بعد چند قاشق غذاخوری سبزیجات یا میوه را در همان زمان و به جای همان وعدۀ خوردن سرلاک به او بدهید و در واقع آن را جایگزین کنید. همۀ مواد غذایی‌ای که به کودک می‌دهید باید حریره‌مانند و خمیری باشد. در این سن، کودکتان ابتدا غذا را به سقف دهانش فشار می‌دهد و سپس آن را می‌بلعد.

مشورت با متخصص اطفال
در مورد اینکه چه غذاهای جامدی به کودک بدهید و از چه زمانی این کار را شروع کنید بهتر است با پزشک کودکتان صحبت کنید. برای رعایت احتیاط، پزشک ممکن است توصیه کند که برای معرفی برخی غذاهای جامد آلرژی‌زا مثل سویا، لبنیات، تخم‌مرغ،‌ گندم، ‌ماهی و آجیل فعلاً دست نگه دارید، اگرچه فکر خوبی است که کودکتان را به خوردن طیف وسیعی از مواد غذایی عادت دهید.

مجبور نکردن کودک
کودک را مجبور به خوردن غذای خاصی نکنید. اگر کودک از غذای خاصی رو برمی‌گرداند، اصرار نکنید و یک هفتۀ بعد دوباره امتحان کنید. او ممکن است هیچ‌وقت سیب‌زمینی را دوست نداشته باشد یا ممکن است چند بار نظرش عوض شود و در نهایت عاشق آن شود.

آگاهی نسبت به تغییرات مدفوع کودک
از تغییر رنگ و بوی مدفوع کودک پس از شروع خوردن مواد غذایی کمکی تعجب نکنید. اگر کودکتان تا حالا به طور انحصاری با شیر مادر تغذیه شده است، احتمالاً به محض شروع مقادیر اندکی از غذاهای جامد متوجه می‌شوید که مدفوعش که قبلاً بوی شیرینی داشت، اکنون بوی قوی و تندی پیدا کرده است. همچنین طبیعی است اگر مدفوعش خیلی سفت به نظر می‌رسد، زیرا سرلاک برنج، موز و سیب می‌تواند در یبوست نقش داشته باشد، شاید بهتر باشد دیگر میوه‌ها، سبزیجات، سرلاک جو و جو دوسر را امتحان کنید. همچنین نوشیدن آب به کودکتان کمک قابل توجهی برای رفع یبوست می‌کند.

دادن آب به کودک
در این سن همچنین می‌توانید به کودکتان آب بدهید، هرچند کودکتان آبی را که نیاز دارد از شیر مادر یا شیر خشک دریافت می‌کند، اما آب ممکن است به پیشگیری از یبوست کمک کند. بنابراین شما می‌توانید روزانه ۶۰ تا ۱۲۰ میلی‌لیتر آب را در لیوان مخصوص کودک به او بدهید.

استفاده از ظروف و قاشق جداگانه
اگر غذا یا پوره‌ای را آماده کرده‌اید، مقداری از آن را در یک ظرف بریزید و از آن به کودکتان غذا بدهید. اگر قاشق کودک را به ظرف اصلی که کل غذا در آن است بزنید دیگر نمی‌توانید باقی‌ماندۀ آن را نگه دارید، زیرا باکتری‌های دهان کودک را وارد ظرف کرده‌اید. همچنین هر غذایی را ظرف یک یا دو روز مصرف کنید و باقی را دور بریزید.

غذاهای مختلف
برخی والدین نیز ممکن است به شما بگویند که به جای میوه با سبزیجات شروع کنید تا کودکتان به شیرینی‌‌ها علاقه‌مند نشود. اما کودکان از زمان تولد و به طور ذاتی چیزهای شیرین را ترجیح می‌دهند. در نتیجه نباید نگران معرفی غذاها با ترتیب خاصی باشید. همچنین، فقط به این خاطر که خودتان غذایی را دوست ندارید، ‌آن را از برنامۀ غذایی کودکتان حذف نکنید اما از غذاهایی که ممکن است باعث ایجاد حالت خفگی در کودک شود پرهیز کنید.
همین‌طور سعی کنید خودتان غذای کودک را آماده کنید و از بیرون غذا نخرید یا اگر از بیرون غذا می‌خرید، برچسب‌های روی قوطی‌ها را نگاه کنید، زیرا هرچه مواد تشکیل‌دهندۀ غذا کمتر باشد مسلماً مناسب‌تر است.