رشد زبانی نوزاد، تاثیر خواب بر آن

درک چگونگی رشد کودک به خصوص رشد گفتاری او یکی از نقش ها و وظایف مهم هر پدر یا مادری است. شما احتمالاً از این واقعیت آگاه هستید که کمبود خواب بر مغز تاثیر می گذارد و موجب حواس پرتی می شود. علاوه بر این، مطالعات نشان داده است که کمبود سطح مورد نیاز خواب و آرامش می تواند بر رشد حافظه و زبان نوزادان زیر ۷ ماه تأثیر بگذارد. ما قصد داریم در این مطلب از طریق یافته های چهار مطالعه جداگانه و علمی در این زمینه، تاکید کنیم که چگونه خواب بر روی رشد گفتاری کودک تاثیر می گذارد.

تحقیق در زمینه خواب و رشد زبان
خواب کافی نوزاد باعث می شود که خاطرات اخیر او سازماندهی شده و فراموشی صورت نگیرد. در سال ۲۰۱۷، تحقیقاتی که در مجله " Brain & Language" منتشر شد، تبعات و آثار خواب در یادگیری زبان در نوزادان را تبیین کرد.
تحقیق به این قرار بود که نوزادانی به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول، آنها به مدت ۷ دقیقه، و حدود ۳۰ دقیقه قبل از زمان خوابشان، به تعدادی کلمات و صحبت هدفمند گوش می دادند. هنگامی که نوزادان خسته می شدند، آن ها را در یک گهواره کودک گذاشته و اجازه می دادند آن ها به طور طبیعی به خواب رفته و تا جایی که خودشان از خواب سیر شوند، بخوابند.
در گروه دوم که بچه ها هیچ وقت در آن مقطع نمی خوابیدند، برایشان همان کلمات و با همان زمان پخش می شد، در حالی که در زمان خواب گروه اول، آن ها را به آرامی با اسباب بازی سرگرم می کردند.
تشخیص میزان قابلیت نگهداری و ماندگاری کلمه در ذهن نوزادان، یکی از جذاب ترین معیارهای اندازه گیری رشد زبانی است. یک روش شناخته شده توسط محققان برای انجام این کار، تماشا کردن و گوش دادن کودک به محرک های شنوایی و بصری و اندازه گیری بازخورد آن ها به شیوه های مختلف است. این تکنیک به عنوان یک روش موثر برای سنجش ادراک گفتار کودک نیز شناخته می شود.
محققان کشف کردند که قابلیت ماندگاری کلمات در ذهن برای کودکانی که در خواب بودند به مراتب بیشتر از نوزادانی بود که استراحت نداشتند. به همین ترتیب، نویسندگان این مطالعه به این نتیجه رسیده اند که کافی و با کیفیت بودن خواب در فرآیند رمزگذاری و نگهداری زبان برای کودک بسیار موثر بوده و این تاثیر در طول زمان بیشتر نیز می شود.
یک مطالعه دیگر که دو سال قبل آن و در سال ۲۰۱۵ منتشر شد نیز دریافت که نوزادان بین ۹ تا ۱۶ ماهه که از استراحت کافی برخوردار بودند، توانایی بیشتری برای یادآوری کلمات و درک معنای آن ها در مقایسه با نوزادانی که زیاد بیدار بودند، داشتند. نویسندگان این تحقیق دریافته اند که خواب نوزادان باعث کنترل و سازماندهی خاطرات اخیر آن ها می شود.

چرت زدن چگونه تاثیر خودش را نشان می دهد؟
هر دو مطالعه فوق نشان می دهند که چگونه خواب نقشی مهم در رشد زبان داشته و به ما نگرشی خاص در جهت توجه به این عنصر کلیدی اعطا می کند. نکته قابل ذکر دیگر این است که در حقیقت، زمان خواب هایی که بچه ها تحت آن ها مورد آزمایش قرار می گرفتند، طولانی نبودند. هنگامی که به مطالعه سال ۲۰۱۵ نگاه می کنیم، نوزادان فقط با ۴۵ دقیقه خواب بهبود عملکرد فوق العاده ای داشتند و این زمان در مطالعه سال ۲۰۱۷ به طور متوسط یک ساعت و چهار دقیقه بود.
هم اکنون وب سایت های بسیاری مقالات مرتبط با حمایت از چرت زدن کودک را ارائه می دهند و نحوه آن را نیز برای رشد و نمو کودک مهم می دانند. لازم به ذکر است که چرت زدن باعث جلوگیری از رسیدن کودک به حالت خستگی مفرط نیز می شود و این برای اجتناب از بدخلقی و همچنین مشکلاتی که در خواب آن ها ایجاد می شود، نکته ای کلیدی و حیاتی است.

اهمیت خواب در اوایل دوران کودکی
محدود بودن خواب می تواند در مراحل اولیه درک گفتاری در کودکان به شدت اختلال ایجاد کند و ممکن است مانع از عملکرد صحیح شناختی و زبانی آن ها شود. در سال ۲۰۰۷، مقاله ای منتشر شد که به این واقعیت اشاره می کرد که کمبود خواب در سه سال اول زندگی یک کودک، منجر به عملکرد شناختی پایین تر در سن ۶ سالگی می شود و همچنین با بیش فعالی کودک نیز مرتبط است.
اساساً، آنچه که مطالعه ها نشان می دهد، ثابت می کند که خواب کم کیفیت در اوایل دوران کودکی، می تواند اثرات منفی در دراز مدت داشته باشد.
یک مطالعه چهارم نیز که تأثیر خواب در کودکان مدرسه ای را مورد بررسی قرار می دهد، ثابت می کند که حتی از دست دادن مقدار کمی از زمان خواب نیز منجر به نقص قابل توجهی در رشد و عملکرد شناختی بچه ها می شود. تحقیقات تایید می کند که خواب محدود در مراحل اولیه درک گفتاری کودک، می تواند به اختلال در عملکرد شناختی و زبانی او بیانجامد که هر دوی این مهارت ها نیاز اساسی رشد و توسعه زبان، توانایی خواندن و قابلیت درک مطلب در کودک است.
در واقع، این مطالعه نشان داد که کمبود خواب به مدت فقط یک ساعت در هر شب و در یک هفته متوالی، به اختلالات ناخواسته کودکان در عملکرد عصب شناختی منجر می شود. اجتناب از این امر بسیار ضروری است، زیرا سال های اولیه تحصیلی بسیار بنیادین و حیاتی است و در تعیین سطح یادگیری در آینده نقش به سزایی ایفا می کند.
با در نظر داشتن این موضوع، ضروری است که کودکان استراحت مرتب داشته باشند تا بتوانند بهتر برای یادگیری و پیشرفت روزمره در مدرسه آماده باشند.
اگر نمی دانید که خواب فرزندتان کافی است یا خیر، کارشناسان توصیه می کنند که از الگوی زیر استفاده نمایید:
کودک، ۱ تا ۲ ساله : ۱۱ تا ۱۴ ساعت
پیش دبستانی، ۳ تا ۵ ساله : ۱۰ تا ۱۳ ساعت
مدرسه ای، ۶ تا ۱۳ ساله : ۹ تا ۱۱ ساعت
لازم به ذکر است این بهترین میزان ساعات خواب کودک و دستورالعمل توصیه شده توسط کارشناسان است، اما اگر کودک شما حدوداً دو ساعت بیشتر یا کمتر از این پارامترها میخوابد نیز کماکان قابل قبول است و مشکلی ایجاد نمی شود.