برنامه روزانه کودکان، اصول اولیه آن
نیازهای یک کودک آنچنان پیچیده نیست. غذا، خواب، بازی و دوست داشته شدن تقریباً همهٔ نیازهای او را تشکیل می‌دهد.
نیازهای یک کودک آنچنان پیچیده نیست. غذا، خواب، بازی و دوست داشته شدن تقریباً همهٔ نیازهای او را تشکیل می‌دهد. اما دانستن اینکه او چه زمانی و به چه مقدار، کدام یک از این نیازها را دارد می‌تواند کمی سخت باشد. علاوه بر این، لازم است نیازهای کودکتان را با نیازهای خودتان و دیگر اعضای خانواده نیز سازگار کنید. در این مطلب می‌توانید با این موارد که چرا، کی و چگونه یک برنامهٔ روتین برای کودک ایجاد کنید یا اصلاً چرا باید برای کودک برنامهٔ روتین داشته باشید آشنا خواهید شد.
سن مناسب برای شروع برنامهٔ روزانهٔ کودک
کارشناسان در مورد زمان و نحوهٔ ایجاد برنامهٔ روتین برای کودکان شیرخوار اختلاف نظر دارند، حتی در مورد اینکه کودکتان به برنامهٔ روتین نیاز دارد یا خیر هم توافقی وجود ندارد. اما بیشتر کارشناسان معتقدند که کودکان در فاصلهٔ دو تا چهار ماهگی آمادهٔ پذیرفتن یک برنامهٔ کلی هستند و برخی کارشناسان مدافع شروع زودتر برنامهٔ روزانه هستند.
عادات خواب و غذا خوردن بیشتر کودکان پس از سه یا چهار ماهگی باثبات‌تر و قابل پیش‌بینی‌تر می‌شود و شما می‌توانید از این فرصت برای تشویق کودکتان به پیروی از یک برنامهٔ دقیق‌تر استفاده کنید. با این حال، کودک ممکن است خیلی قبل از این سن هم یک الگوی زمانی قابل پیش‌بینی پیدا کرده باشد. در این صورت، شما می‌توانید به تدریج و با ملایمت، برنامهٔ زمانی در حال ایجاد کودک را تشویق کنید تا نظم بیشتری پیدا کند.
همچنین در روزهای اول پس از زایمان، بسیاری از والدین به تدریج به زمان شیر خوردن نوزادشان، زمان مدفوع و ادرار، زمان خوابیدن، طول خواب و چرت‌های او دقت می‌کنند. ثبت زمان شیر خوردن، خوابیدن و زمان هشیاری نوزاد می‌تواند درک خوبی از ریتم طبیعی بدنش به شما بدهد تا بتوانید برنامهٔ زمانی در حال ایجاد او را به طور دقیق بشناسید. برای ثبت برنامهٔ روتین نوزادتان می‌توانید از یک دفترچهٔ یادداشت یا از اپلیکیشن‌هایی که برای همین منظور طراحی شده است استفاده کنید.
اما هر رویکرد و زمانی که انتخاب می‌کنید و برنامهٔ روزانه هرچه باشد، اولویت باید راحتی و تندرستی کودکتان باشد که طبعاً این به معنای دنبال کردن توصیه‌های پزشک به علاوهٔ احساس غریزی خودتان و عقل سلیم برای تعیین نیازهای نوزاد و زمان تأمین آنهاست. به عنوان مثال در طول چند ماه اول تولد، به ویژه ماه اول بسیار مهم است که نوزادتان شیر مادر یا شیر خشک کافی دریافت کند تا از مشکلاتی مثل کندی وزن‌گیری و پایین آمدن سطح آب بدن پیشگیری شود. همچنین شما هرگز نباید از نیاز و خواست خود کودک برای شیر خوردن یا خوابیدن فقط به این دلیل که فکر می‌کنید هنوز وقت و زمانش نرسیده است دریغ کنید.
والدین باید در مورد اینکه نوزادشان می‌خواهد چه چیزی را به آنها بفهماند به غریزهٔ خود اعتماد کنند، حتی اگر نوزادتان یک یا دو ساعت قبل شیر خورده، اگر طوری گریه می‌کند که انگار گرسنه است، نیازش را برآورده کنید. همچنین اگر طبق برنامه‌ای که برای نوزاد تعیین کرده‌اید، اکنون وقت خوابش است اما او بهانه‌گیرتر از معمول به نظر می‌رسد و نیاز به تسکین بیشتری دارد، پس باید همین کار را بکنید و وقت بیشتری برای آرام کردن او بگذارید. هیچ برنامه‌ای نباید بر نیازهای کودکتان ارحجیت داده شود.
مزایا و دلایل داشتن برنامهٔ روزانه برای کودک
بسیاری از والدین کمی بعد از تولد کودکشان متوجه می‌شوند که ایجاد یک برنامهٔ روتین برای کودک مزایایی دارد که برخی از مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر است:
زندگی را برایتان بسیار آسان‌تر می‌کند
داشتن یک برنامهٔ روتین مثل ایجاد یک کتاب خودآموز برای کودک است. یعنی به عنوان یک والد، شما برنامه‌ای قابل پیش‌بینی برای روزهایتان با کودک خواهید داشت و کودکتان نیز می‌داند چه چیزهایی پیش رو دارد. برای مثال می‌داند بعد از چرت صبح، یک شیشه‌شیر می‌گیرد و بعد بازی می‌کند یا با شما بیرون می‌رود.
کودک شما شادتر است
بچه‌ها دوست دارند بدانند کارهای مشخصی در زمان خاصی از هر روز اتفاق می‌افتد. آنها وقتی کمبود خواب ندارند یا گرسنه نیستند بسیار شادتر هستند. شما با تأمین نیازهای ابتدایی کودکتان، بهترین شرایط روحی و جسمی را برای او فراهم می‌کنید تا بتواند دربارهٔ جهان تازه‌ای که تازه پا به آن گذاشته و قرار است در آن زندگی کند بیاموزد.
سپردن کودک به مراقبان دیگر ساده‌تر خواهد شد
مزیت بزرگ دیگری که داشتن یک برنامهٔ روزانه به وجود خواهد آورد این است که اگر بخواهید کودکتان را برای چند ساعت در طول روز نزد یکی از خویشاوندانتان مثل مادر یا خواهرتان بگذارید یا حتی تصمیم دارید که برای کودکتان یک پرستار بچه داشته باشید، این تغییر آسان‌تر اتفاق خواهد افتاد. کودکتان از داشتن برنامهٔ روتین همیشگی‌اش اطمینان خاطر و آرامش می‌گیرد و فرد مراقب هم قادر خواهد بود گرسنگی، خواب‌آلودگی یا میل او به بازی کردن یا بیرون رفتن را پیش‌بینی و به راحتی برآورده کند.
گزینه‌ها و روش‌های ایجاد برنامهٔ روزانه برای کودک
برای شناخت بهتر و دقیق‌تر والدین از چگونگی ایجاد یک برنامه، روش‌های ایجاد برنامه برای نوزاد به سه نوع زیر دسته‌بندی شده است:
برنامه‌های والدمحور
روش و برنامهٔ والدمحور اغلب بیشتر از بقیهٔ روش‌ها دقیق و مشخص است. این برنامه‌ها ممکن است دقیقاً مشخص کند که کودک چه زمانی و گاهی چه مقدار شیر بخورد یا چه زمانی و چه مدت بخوابد. این برنامه می‌تواند بر اساس ریتم طبیعی بدن نوازد شما ایجاد شود یا توسط یک کارشناس پیشنهاد شود، اما به هر حال زمانی که برنامه مشخص شد، ثبات زیادی دارد و حتی گاهی دقیقه‌ها هم در آن به حساب می‌آید.
برنامه‌های کودک‌محور
روش کودک‌محور کمتر از دو روش دیگر دقیق و تعریف‌شده است. در این روش شما سرنخ‌های کودک را دنبال می‌کنید، یعنی به جای اینکه یک برنامهٔ زمانی را به خواب و خوراک او تحمیل کنید، از سرنخ‌های رفتاریش تصمیم می‌گیرید که به چه چیزی نیاز دارد. این به معنای آن نیست که روزهای شما کاملاً غیرقابل پیش‌بینی خواهد بود، چون پس از چند هفتهٔ اول تولد، بیشتر بچه‌ها الگوی نسبتاً منظمی برای خواب، بازی و غذا خوردنشان ایجاد می‌کنند. اما این نکته را نیز در نظر بگیرید که برنامهٔ نوزادتان ممکن است با توجه به سرنخ‌هایی که به شما می‌دهد از امروز تا فردا متفاوت باشد.
برنامه‌های ترکیبی
این روش ترکیبی، جنبه‌هایی از رویکردهای والدمحور و کودک‌محور را با هم ترکیب می‌کند. با این رویکرد، شما یک جدول زمانی برای زمان شیر خوردن، خوابیدن و بازی خواهید داشت و هر روز معمولاً به همان برنامه پایبند می‌مانید. اما با این رویکرد، شما انعطاف‌پذیری بیشتری نسبت به رویکرد والدمحور خواهید داشت. مثلاً اگر هنوز نوزادتان خسته به نظر نمی‌رسد، چرت روزانهٔ او می‌تواند عقب بیفتد و اگر رفتن به خرید بیش از انتظارتان طول کشید، تغذیه نوزاد هم می‌تواند به تأخیر بیفتد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼