کم اشتهایی کودکان، دردسرها شروع می شوند

در سال‌ دوم زندگی اشتها اغلب متزلزل میشود. حالا تغذیه راحت و بی دردسر کودک‌ در سال‌ نخست زندگی تحت تاثیر نیروهایی با دشواری رو به رو میشود.
مثلا میل و انگیزه حرکتی کودک‌در یکسالگی ممکن است شرایطی را فراهم سازد که کودک نتواند به قدر کافی بنشیند و غذا بخورد. برای کودک واقع‌در مقطع 12 تا 15 ماهگی که میل حرکت‌در او زیاد است ، ایستادن روی صندلی پایه بلند یا نشستن‌در یک کالسکه علاقمندی بیشتری تولید می کند.
مشکل دیگری که بروز می کند میل کودک است که میخواهد غذایش را شخصا بخورد ؛ اما از عهده ی انجام این کار برنمی آید. این موقعیت اغلب‌در فاصله ۱۵ تا ۱۸ ماهگی بروز می کند.
در این زمان کمک کردن به کودک برای پر کردن قاشقش از غذا ممکن است مسئله را برای او تا حدودی حل کند. تهیه ی غذاهایی برای کودک که بتواند با انگشتان خود آن را بردارد و به دهان بگذارد احتمالا راه حل بهتری است.
کودکانی که هنوز به غذاهای پوشیده نیاز دارند ممکن است از اینکه کسی غذا به دهانشان بگذارد راضی باشند. اما این بچه ها نیز دوست دارند که اقدامی انجام دهند و از جمله با بشقاب یا قاشقی بازی کنند.
میل به نوشیدن از فنجان‌در سال‌دوم زندگی به ویژه نوشیدن شیر به شدت فروکش می کند. استفاده از فنجان های کوچک که کودک بتواند خود آن را به دست گیرد میتواند به ادامه ی علاقمندی کودک‌در نوشیدن از فنجان کمک کند.
فنجان های کاغذی رنگی و گلدار که نظر کودک را به خود جلب کند و بتواند آن را به راحتی بردارد و شکستنی نباشد در مجموع ظروف بهتری هستند که استفاده از آنها را توصیه می کنیم.

کم‌ اشتهایی کودکان
کودک ۱۸ ماهه که وظیفه ای مانند غذا خوردن را تکمیل کرده اغلب فنجان خالی را به مادرش می دهد و به او می گوید (( تمام شد همه اش را خوردم )) اما اگر مادر در این زمان پیش فرزندش نباشد ، چه کاری از کودک ساخته است جز اینکه لیوان را رها کند و به زمین بیندازد؟
دخالت های جدید ممکن است اشتهای کودک آگاه تر به 21 ماهگی رسیده را به اصطلاح کور کند. ممکن است سلیقه ی کودک به نوعی باشد که بخواهد تنها مادرش غذاهای به خصوصی را برای او تهیه ببیند.
اغلب اوقات کودک به یک پیشبند خاص ، یک قاشق معین یک بشقاب خاص عادت می کند و این ها ممکن است بخشی از تغذیه موفق او باشند.
اگر مادر از این خواسته های کودک آگاه نباشد ، ممکن است کودک آنقدر گریه کند که مادر سرانجام به منظور او پی ببرد و نیاز او را حدس بزند.
کودک‌در این مقطع سنی هنوز به اندازه کافی از مهارت کلامی برای بیان منظور خود برخوردار نیست.
کودک 21 ماهه به دلیل آگاهی افزایش یافته خود نسبت به همه محرک های پرت کننده حواس حساسیت نشان می دهد. حتی آشپزخانه ممکن است برای او بسیار انگیزه دهنده باشد.
ممکن است کودک از غذا خوردن‌در اتاق مخصوص خود لذت بیشتری ببرد.در بعضی از موارد لازم است که به بعضی از بچه ها در هر وعده تنها یک نوع غذا داده شود تا از پرت شدن حواس آنها جلوگیری شود.
مخلوط کردن همه غذاها با هم و آن گاه امتناع کودک از خوردن آن اتفاقی است که اغلب برای کودکان واقع‌در این سن و سال‌می افتد.
اغلب بچه ها اگر غذایی وجود داشته باشد آنقدر که آنها را سیر کند می خورند و اگر غذا نخوردن آنها واکنش منفی‌در پدر و مادرشان ایجاد کند ، میل آن ها به غذا تخفیف می یابد.