اختلال در رابطه زناشویی، چه کسانی دچار میشوند؟

اختلالات جنسی به هر نوع مشکل جسمی یا روانی خاصی گفته می شود که مانع از احساس رضایت فرد از فعالیت جنسی می شود. حدود ۴۳ درصد از زنان و ۳۱ درصد از مردان به اختلالات جنسی دچارند. اختلال عملکرد جنسی ممکن است در هر مرحله از چرخه واکنش جنسی رخ بدهند. با اینکه این اختلالات مساله شایعی محسوب می شوند اما بسیاری از افراد به دلایل مختلف از صحبت درباره آن خودداری می کنند. اگر احساس می کنید به یکی از انواع اختلالات جنسی دچارید بهتر است هر چه سریعتر موضوع را با شریک زندگی و همینطور پزشک در میان بگذارید و برای درمان اقدام کنید.

چه کسانی دچار اختلالات جنسی می شوند؟
اختلالات جنسی ممکن است در هر سنی بروز کند اما در افراد بالای ۴۰ سال شایع تر است چون معمولا بعد از این سن علائم پیری و افت سطح سلامتی بروز می کنند. هم خانم ها و هم آقایان ممکن است با اختلالات جنسی در هر سنی مواجه شوند.

اختلالات جنسی در مردان
فرقی نمی کند که یک مرد در چه سنی باشد یا وضعیت اجتماعی و خانوادگی اش چطور باشد؛ به هر حال سلامت جنسی بخش مهمی از زندگی مردان را تشکیل می دهد. اختلالات جنسی در مردان یکی از شایع ترین مشکلات جنسی است که در هر سنی می تواند بروز کنند و مانع از رضایت جنسی فرد و شریک جنسی اش شوند. اما نکته مهم این است که بسیاری از این اختلالات و مشکلات قابل درمان هستند و در صورت مراجعه به پزشک می توان آنها را برطرف کرد.
همان طور که قبلا اشاره کردیم، اختلال عملکرد جنسی به عدم توانایی در داشتن یک رابطه جنسی رضایت بخش و مطلوب گفته می شود. اما نکته این جاست که این تعریف به تفسیر هر شخص از رضایتمندی نسبت به رابطه جنسی بستگی دارد. اختلالات جنسی روی کیفیت زندگی فرد تاثیر می گذارند و ممکن است نشانه ای از وجود یک بیماری جسمی یا روانی باشند. بنابراین هر نوع شکایت و نارضایتی از رابطه جنسی باید جدی گرفته و ارزیابی شود.

چه عواملی باعث بروز اختلال جنسی در آقایان می شود؟
به طور کلی علت های جسمی ایجاد اختلال جنسی در مردان عبارتند از:
پایین بودن میزان تستوسترون
مصرف داروهای بدون نسخه مثل داروهای ضد افسردگی و داروهای درمان فشار خون بالا
اختلالات عروق خونی مثل فشار خون بالا و آترواسکلروز ( تصلب شرائین)
سکته مغزی یا آسیب عصبی ناشی از دیابت
سیگار کشیدن
مصرف مشروبات الکلی و مواد مخدرتشخیص
دلایل روان شناختی این اختلالات نیز عبارتند از:
نگرانی و استرس درباره عملکرد جنسی
مشکلات خانوادگی و زناشویی
افسردگی و احساس گناه
اثرات آسیب های جنسی گذشته
اضطراب و استرس ناشی از کار و مشغله

اختلالات جنسی در مردان چطور تشخیص داده می شوند؟
برای تشخیص اختلالات عملکرد جنسی در آقایان، پزشک از بیمار شرح حال کامل می گیرد و درباره سابقه دقیق پزشکی، جنسی و روان شناختی او اطلاعاتی کسب می کند. بعد از این مرحله معاینه پزشکی انجام می شود تا دقیقا مشخص شود اختلال جنسی به چه دلیلی بروز کرده است. گاهی اوقات همسر یا شریک بیمار نیز می تواند در ارزیابی پزشکی به پزشک کمک کند و اطلاعات مفیدی را در اختیار او قرار بدهد.
ممکن است سوالاتی که در طول معاینه از شما پرسیده می شود خصوصی و محرمانه به نظر برسند و این مساله کمی شما را خجالت زده کند اما باید بدانید که برای اینکه مشکل به طور کامل حل شود حتما باید تمام اطلاعات لازم را در اختیار پزشک قرار بدهید.

انواع اختلالات جنسی در مردان
اختلالات جنسی در مردان شامل اختلالات مربوط به میل جنسی، نعوظ، انزال و ارگاسم است که در ادامه هر کدام از آنها را به طور مفصل تری توضیح خواهیم داد. نکته ای که باید به خاطر داشته باشید این است که در برخی موارد ممکن است فرد همزمان دچار دو اختلال شود که هر دوی آنها باید تحت درمان قرار بگیرند.
میل جنسی پایین
عدم توانایی در رسیدن یا حفط نعوظ مناسب برای رابطه جنسی ( اختلال نعوظ)
انزال زودرس یا عدم توانایی در کنترل زمان انزال
تاخیر در انزال یا انزال دیررس با وجود تحریک جنسی کافی

میل جنسی پایین
این اتفاق زمانی رخ می دهد که علاقه و میل فرد برای برقراری رابطه جنسی کاهش پیدا می کند یا به طور کامل از بین می رود. این اختلال درصد کمی از آقایان را درگیر می کند و عمدتا ناشی از یک مساله هورمونی و مغزی است.
علائم میل جنسی پایین
فردی که فاقد میل جنسی باشد علاقه ای به رابطه جنسی نشان نمی دهد و اگر هم رابطه جنسی برقرار کند این اختلال مانع از رسیدن او به نعوظ می شود. در برخی موارد کاهش میل جنسی دلایل روان شناختی دارد و بیمار باید از لحاظ روحی و روانی تحت درمان قرار بگیرد. همچنین پزشک باید بداند که آیا این کاهش میل جنسی به تازگی اتفاق افتاده است یا اینکه بیمار از ابتدا به همین شکل نسبت به رابطه جنسی بی رغبت و بی میل بوده است.
علل میل جنسی پایین
از جمله دلایلی که می توانند باعث کاهش میل جنسی در آقایان شود می توان به موارد زیر اشاره کرد:
مصرف برخی داروها مثل بازدارنده های باز جذب سروتونین (SSRI)، آنتی آندروژن ها، مهار کننده های آنزیم 5 آلفا ردوکتاز و مسکن های مخدر
مصرف مشروبات الکلی
افسردگی
خستگی
مصرف مواد مخدر
مشکلات زندگی زناشویی
ترس از تحقیر شدن
بیماری های سیستمیک
کمبود ترشح تستوسترون
استرس و اضطراب
کمبود وقت
داشتن سابقه سوء استفاده جنسی
مشکلات هورمونی مثل پرکاری تیروئید
عوامل خطر ساز میل جنسی پایین
برخی عوامل باعث احتمال بروز بی میلی جنسی را افزایش می دهند که عبارتند از:
افزایش سن که با کاهش غلظت تستوسترون همراه است
مصرف الکل
سوء تغذیه
سیگار کشیدن
مصرف داروهای مختلف
ابتلا به بیماری هایی که باعث کاهش ترشح تستوسترون می شوند مثل افسردگی، هایپر پلازی خوش خیم پروستات، درد و سرطان پروستات

اختلال نعوظ یکی از اختلالات جنسی
به عدم توانایی فرد در رسیدن به نعوظ و حفظ آن برای برقراری رابطه جنسی اختلال نعوظ گفته می شود. شیوع این نوع اختلال عملکرد جنسی با توجه به سن بیمار متغیر است. برآوردها نشان می دهند حدود ۱۶ درصد از مردان ۵۰ تا ۵۹ ساله و تقریبا ۴۴ درصد از آقایان ۷۰ تا ۷۵ ساله دچار این اختلال می شوند.
به طور کلی سه نوع نعوظ وجود دارد: نعوظی که در اثر لمس و تحریک لمسی ایجاد می شود، نعوظی که بر اثر تحریکات و افکار ذهنی رخ می دهد و نعوظ در خواب. وجود مشکل در هر قسمت از دستگاه تناسلی مردانه یا عوامل دیگر می توانند روند نعوظ را با اختلال روبرو کنند.
علائم اختلال نعوظ
نشانه های اختلال نعوظ عبارتند از:
عدم توانایی در رسیدن به نعوظ
عدم توانایی در حفظ نعوظ
کاهش میل جنسی
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر احساس می کنید در رسیدن به حالت نعوظ و حفظ آن دچار مشکل هستید یا از سایر مشکلات جنسی مثل انزال زودرس یا تاخیر در انزال رنج می برید باید به پزشک مراجعه کنید. علاوه بر این ابتلا به بیماری هایی مثل دیابت، بیماری های قلبی یا سایر مشکلات تشخیص داده نشده پزشکی می تواند روی توانایی نعوظ شما تاثیر منفی بگذارند.
علل اختلال نعوظ
برانگیختگی جنسی در مردان فرایند پیچیده ایست که در آن مغز، هورمون های مختلف، اعصاب، احساسات، عضلات و رگ های خونی درگیر می شوند. اختلال نعوظ ممکن است به دلیل بروز مشکل در هر یک از این قسمت ها و یا ناشی از نگرانی، استرس و مشکلات روحی روانی باشد.
گاهی اوقات ترکیبی از مسائل جسمی و مشکلات روحی باعث بروز اختلال نعوظ می شود.به عنوان مثال ممکن است یک وضعیت جسمی خاص که باعث کندی برانگیختگی جنسی می شود شما را درباره حفظ حالت نعوظتان دچار نگرانی کند و همین اضطراب و نگرانی باعث تشدید اختلال نعوظ شود.
علل جسمی اختلال نعوظ
در بسیاری از موارد اختلال نعوظ ناشی از یک بیماری یا شرایط جسمی خاص است. شایع ترین علت های اختلال نعوظ عبارتند از:
بیماری های قلبی
آترواسکلروز یا گرفتگی رگ های خونی
کلسترول بالا
فشار خون بالا
دیابت
چاقی
سندروم متابولیک که شامل بالا رفتن فشار خون، افزایش انسولین، چربی دور کمر و کلسترول بالاست.
بیماری پارکینسون
مولتیپل اسکلروزیس ( ام اس)
مصرف برخی داروها
مصرف دخانیات
مصرف مشروبات الکلی
اختلالات خواب
جراحی لگن یا نخاع
سرطان یا هایپر پلازی پروستات
علل روان شناختی اختلال نعوظ
مغز در ایجاد احساس برانگیختگی و هیجان جنسی نقش مهمی ایفا می کند. برخی عوامل روانی و ذهنی که می توانند باعث اختلال نعوظ شوند عبارتند از:
افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات روانی
استرس
مشکلات و نگرانی های مربوط به رابطه
عوامل خطر ساز اختلال نعوظ
هر چه سن بالاتر می رود نعوظ هم دیرتر اتفاق می افتد و ممکن است فرد برای رسیدن به حالت نعوظ و حفظ آن به لمس نیاز داشته باشد. سایر عواملی که احتمال اختلال نعوظ را افزایش می دهند عبارتند از:
بیماری های مختلف مخصوصا دیابت یا بیماری های قلبی
مصرف دخانیات که باعث تنگی شریان های خونی می شوند
اضافه وزن و چاقی
برخی روش های درمانی مثل جراحی پروستات یا پرتودرمانی برای درمان سرطان
صدمه به اعصاب یا شریان هایی که فرایند نعوظ را کنترل می کنند
مصرف برخی داروها مثل داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها، داروهای درمان فشار خون، داروهای درمان درد یا بیماری های پروستات
فشارهای روحی روانی مثل استرس و اضطراب یا افسردگی
مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی به خصوص اگر برای مدت طولانی مصرف کننده باشید
پیشگیری اختلال نعوظ
بهترین راه برای پیشگیری از اختلال نعوظ انتخاب سبک زندگی سالم و صحیح است. برای جلوگیری از این مساله نکات زیر را حتما به خاطر داشته باشید:
در صورت ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی یا هر بیماری مزممن دیگری حتما به پزشک مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید.
برای انجام معاینات منظم و غربالگری های پزشکی هر چند وقت یک بار به پزشک مراجعه کنید.
سیگار نکشید، مشروبات الکلی و هیچ نوع ماده مخدری مصرف نکنید.
به طور منظم ورزش کنید.
راه های مدیریت و مقابله با استرس و اضطراب را یاد بگیرید.
اگر دچار اضطراب، افسردگی یا سایر بیماری های روحی روانی هستید حتما به پزشک مراجعه کنید.
درمان اختلال نعوظ
در حال حاضر بسیاری از روش های درمانی غیر جراحی برای درمان اختلال نعوظ در دسترس هستند که در ادامه به آنها اشاره می کنیم.
درمان های دارویی خوراکی اختلال نعوظ
خط اول درمان دارویی اختلال نعوظ در مردان استفاده از دسته دارویی مهارکننده های فسفودی استراز (PDE-5) است که شامل داروهایی مثل سیلدنافیل (ویاگرا)، وردنافیل (لویترا) و تادالافیل می شود. این داروها توانایی فرد در رسیدن به نعوظ و حفظ آن را افزایش می دهند اما با این حال برای دستیابی به نعوظ مطلوب تحریک جنسی کافی هم لازم است.
این داروها باید از مدتی قبل و در بازه زمانی طولانی مدت استفاده شوند تا موثر باشند. از جمله عوارض جانبی داروهای خوراکی درمان اختلال نعوظ می توان به اختلالات بینایی، گرگرفتگی، کمردرد و درد عضلات اشاره کرد. معمولا با گذشت زمان عوارض جانبی داروها هم کمتر می شوند و در اغلب موارد فرد دچار عارضه جانبی خاصی نمی شود. نکته مهم این است که در صورت مصرف از داروهای نیترات دار نباید از مهارکننده های فسفودی استراز استفاده کنید. مصرف همزمان این داروها می تواند باعث افت شدید فشار خون شود.
آپومورفین نیز یکی دیگر از داروهای خوراکی درمان اختلال نعوظ است که در صورت تجویز پزشک می توان از آن استفاده کرد. در صورتی که از اولین دارو پاسخ مناسبی دریافت نکردید با پزشکتان درباره داروهای دیگر و همینطور سایر روش های درمانی موجود مشورت کنید.
درمان از طریق پیشابراه
یکی دیگر از درمان های دارویی اختلال نعوظ استفاده از محلول دارویی مایعیست که در مجرای ادرار اعمال می شود و به ایجاد و حفظ حالت نعوظ کمک می کند.
درمان اختلال نعوظ با تزریق اینتراکاورنوز (Intracavernous)
در این روش از داروهایی مثل پاپاورین، آلپراستادیل و سایر ترکیبات دارویی برای تزریق در پایه آلت تناسلی استفاده می شود. این روش درمانی موثرترین راه برای درمان اختلال نعوظ محسوب می شود و برای بیمارانی که به هر دلیلی نمی توانند از داروهای خوراکی استفاده کنند مناسب است.
از جمله عوارض جانبی تزریق اینتراکاورنوز می توان به پریاپیسم (نعوظ طولانی مدت و دردناک) و فیبروز یا زخم اشاره کرد که به ندرت اتفاق می افتند. برای جلوگیری از بروز این عوارض جانبی و مخصوصا نعوظ طولانی مدت و دردناک، توصیه ها و آموزش های لازم از قبل به بیمار داده می شود. استفاده از این روش در شرایطی مثل کم خونی سلول های داسی شکل، اسکیزوفرنی و اختلالات روانی شدید ممنوع است.
درمان اختلال نعوظ با استفاده از دستگاه وکیوم
در این روش از یک سیلندر پلاستیکی که به یک منبع تولید خلا متصل است استفاده می شود تا با ایجاد فشار منفی، خون را به سمت آلت تناسلی بکشاند و نعوظ را ایجاد کند. عوارض جانبی استفاده از این روش شامل مشکلات مربوط به انزال، درد آلت تناسلی و جمع شدن خون به دلیل پارگی رگ های خونی می باشد.
درمان های جراحی اختلال نعوظ

جراحی عروق آلت تناسلی برای درمان اختلالات جنسی
در صورتی که انسداد به وجود آمده در شریان های آلت تناسلی مانع از خونرسانی به آن و ایجاد حالت نعوظ بشوند می توان از جراحی بای پس استفاده کرد. البته قبل از انجام هر نوع عمل جراحی باید خطرات احتمالی آن را برای بیمار در نظر گرفت. ضمن اینکه همه بیماران کاندیدای خوبی برای روش های جراحی محسوب نمی شوند.

پروتز و درمان اختلالات جنسی
در صورتی که روش های خوراکی جوابگو نباشند پزشک می تواند از طریق جراحی، اختلال نعوظ بیمار را با اعمال پروتز در ناحیه تناسلی درمان کند. اکثر این پروتزها بعد از ۱۰ تا ۱۵ سال باید تعویض شوند و ممکن است با عوارض جانبی مختلفی مثل عفونت، شکستگی پروتز، سوراخ شدن، کوتاه شدن آلت تناسلی و درد همراه باشند.

انزال زودرس یکی از اختلالات جنسی
انزال زودرس یکی از شایع ترین اختلالات جنسی است که در آن فرد زودتر از موعد مناسب و دلخواه به ارگاسم می رسد. آمارها نشان می دهند که تقریبا از هر ۳ مرد ۱ نفر انزال زودرس را تجربه می کند. تا زمانی که به ندرت این اتفاق بیفتد جای نگرانی نیست اما در صورت بروز موارد زیر باید به پزشک مراجعه کنید:
اگر همیشه یا در اکثر موارد در عرض 1 دقیقه ارضا می شوید.
اگر هنگام رابطه جنسی قادر به کنترل و به تاخیر انداختن زمان انزال نیستید.
اگر احساس پریشانی و اضطراب دارید و به همین دلیل تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارید.
علائم انزال زودرس
علامت اصلی انزال زودرس عدم توانایی در به تاخیر انداختن انزال هنگام رابطه جنسی یا حتی خودارضایی است. به طور کلی انزال زودرس یک دقیقه یا کمتر بعد از ورود آلت تناسلی به داخل واژن اتفاق می افتد.
دو نوع انزال زودرس وجود دارد:
مادام العمر یا اولیه که در آن فرد در تمام عمر جنسی اش به طور مداوم دچار انزال زودرس می شود.
انزال اکتسابی یا ثانویه که بعد از پشت سر گذاشتن چندین تجربه جنسی اتفاق می افتد.
علل انزال زودرس
هنوز علت دقیق انزال زودرس مشخص نیست. قبلا تصور می شد که این اختلال به دلیل مسائل روحی روانی رخ می دهد اما در حال حاضر پزشکان معتقدند انزال زودرس ترکیب پیچیده ای از مسائل روانی و بیولوژیکی است.
عوامل روانی موثر در بروز انزال زودرس عبارتند از:
تجربه جنسی زود هنگام
سوء استفاده جنسی
تصویر بدنی بد و نامطلوب
افسردگی
احساس گناهی که باعث عجله کردن فرد در ارتباط جنسی می شود
اضطراب
مشکلات مربوط به رابطه بین دو نفر
عوامل بیولوژیکی موثر در بروز انزال زودرس عبارتند از:
غیر طبیعی بودن میزان هورمون ها
غیر طبیعی بودن میزان مواد شیمیایی مخصوصی به نام انتقال دهنده های عصبی
التهاب و عفونت پروستات یا مجرای ادراری
صفات ارثی
درمان انزال زودرس
درمان انزال زودرس با توجه به علت آن متفاوت خواهد بود. در صورت وجود دلایل روان شناختی، زوج درمانی یا درمان روانی هر دو نفر مفید خواهد بود. سایر روش های درمانی غیر دارویی انزال زودرس شامل استفاده از تکنیک های نگه داشتن و کنترل کردن است. داروهای مورد استفاده برای درمان این اختلال نیز شامل مهار کننده های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs) و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs) است.

انزال دیررس یکی از اختلالات جنسی
انزال دیررس که به آن تاخیر در انزال هم گفته می شود حالتیست که در آن فرد حتی بعد از تحریک جنسی کافی خیلی دیر ارضا می شود. در برخی موارد هم ممکن است فرد به هیچ وجه قادر به انزال نباشد. این اختلال ممکن است مشکلی دائمی و مادم العمر یا موقتی باشد. دلایل زیادی از جمله جراحی، برخی بیماری های مزمن و مصرف بعضی از داروها باعث تاخیر در انزال می شود. درمان این عارضن نیز به علت آن بستگی دارد.
علائم انزال دیررس
برخی از مردان مبتلا به این نوع اختلال بعد از حدود ۳۰ دقیقه تحریک جنسی ارضا می شوند. در برخی موارد هم ممکن است اصلا تخلیه منی صورت نگیرد. در چنین مواردی احتمالا فرد به دلیل خستگی، پریشانی و ناامیدی، تحریک جسمی و یا در خواست شریک جنسی اش رابطه جنسی را متوقف می کند. انزال با تاخیر بر اساس علائمی که نشان می دهد به دو دسته تقسیم می شود:
انزال تاخیری مادام العمر که طی آن فرد از زمان بلوغ جنسی و به صورت دائمی با این اختلال دست و پنجه نرم می کند.
انزال اکتسابی که فقط در برخی شرایط و موقعیت های خاص رخ می دهد.
دلایل انزال دیررس
انزال دیررس ممکن است ناشی از مصرف برخی داروها، ابتلا به بیماری های مزمن و جراحی کردن باشد. سوء مصرف مواد و یا اضطراب و استرس هم می تواند باعث بروز این اختلال شود. در اکثر موارد انزال دیررس به دلیل ترکیبی از شرایط جسمی و مسائل روانی رخ می دهد.
دلایل روانی انزال دیررس عبارتند از:
افسردگی، اضطراب یا سایر اختلالات روانی
مشکلات مربوط به رابطه و استرسو نگرانی های مرتبط با آن
اضطراب و نگرانی درباره عملکرد جنسی
تصویر بدنی بد و نامطلوب فرد از خودش
تابوهای فرهنگی یا مذهبی
مصرف برخی داروها نیز می تواند در بروز این اختلال موثر باشد. این داروها عبارتند از:
برخی از داروهای ضد افسردگی
برخی از داروهای درمان فشار خون بالا
برخی از دیورتیک ها و ادرارآورها
برخی از داروهای ضد روان پریشی
برخی از داروهای ضد تشنج
زیاده روی در مصرف الکل
دلایل جسمی انزال دیررس عبارتند از:
نقایص خاص مادرزادی در دستگاه تولید مثل مردانه
آسیب دیدگی اعصاب لگنی که مسؤل کنترل ارگاسم است
برخی عفونت ها مثل عفونت ادراری
جراحی پروستات
بیماری های عصبی مثل نوروپاتی دیابتی، سکته مغزی یا آسیب عصب نخاع
ترشح کم تستوسترون
ابتلا به انزال رتروگراد که در آن منی به جای بیرون آمدن از آلت تناسلی به عقب به مثانه می رود.
درمان انزال دیررس
درمان انزال دیررس به علت آن بستگی دارد. اگر منبع مشکل استفاده بیش از حد از داروهای بدون نسخه یا سوء مصرف الکل است، ترک این موارد به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند. اما اگر این اختلال منشا روانی داشت هیچ روش واحد و مشخصی برای درمان آن وجود ندارد و در واقع مهمترین نکته برای موفقیت آمیز بودن درمان شناسایی منبع مشکل و استفاده از روش درمانی مناسب و هدفمند برای مقابله با عوامل روانی محسوب می شود. از داروهای زیر نیز تحت نظر پزشک می توان برای درمان انزال دیررس استفاده کرد اما هنوز هیچ کدام از آنها به عنوان روش درمان انزال دیررس تایید نشده اند:
داروی ضد حساسیت و آلرژی سیپروهپتادین
داروی ضد پارکینسون آمانتادین
داروی ضد اضطراب بوسپیرون

اختلالات جنسی در زنان
بسیاری از خانم ها در دوره های مختلفی از زندگی شان با اختلالات و مشکلات جنسی مواجه می شوند که روی کیفیت رابطه جنسی شان تاثیری منفی می گذارد. اختلالات عملکرد جنسی در زنان ممکن است در هر سنی بروز کنند و درمان آن اغلب چندین رویکرد مختلف را می طلبد.

انواع اختلالات جنسی در زنان
شایع ترین اختلالات عملکرد جنسی در زنان عبارتند از:
بی میلی جنسی:
این اختلال به شرایطی گفته می شود که در آن فرد هیچ میل و رغبتی برای برقراری رابطه جنسی ندارد. عوامل متعددی از جمله تغییرات هورمونی، بیماری ها و درمان های مختلف ( مثل سرطان و شیمی درمانی)، افسردگی، بارداری، استرس ، بی حوصلگی و خستگی می توانند میل جنسی را در خانم ها کاهش بدهند. علاوه بر این مسائلی مثل تکراری بودن روند رابطه جنسی، مسائل مربوط به سبک زندگی مثل مشغله های کاری یا مراقبت از کودکان نیز ممکن است در این میان نقش داشته باشند.
عدم برانگیختگی جنسی:
در مورد خانم ها، برانگیختگی جنسی با لغزنده شدن واژن همراه است؛ اگر این لغزندگی به اندازه کافی در طول رابطه جنسی به وجود نیاید فرد دچار اختلال عدم برانگیختگی جنسی است. علاوه بر این به نظر می رسد مسائلی مثل عدم خونرسانی کافی به واژن و کلیتوریس نیز می تواند در بروز این اختلال موثر باشد.
عدم رسیدن به ارگاسم (آنورگاسمی):
در این حالت فرد بعد از رابطه جنسی به ارگاسم یا اوج لذت جنسی نمی رسد. این مساله می تواند به دلیل مهار جنسی زن، بی تجربگی، عدم آگاهی و همچنین مسائل روانی مثل احساس گناه، استرس و اضطراب، آسیب جنسی یا سوء استفاده جنسی در گذشته ایجاد شود. تحریک جنسی ناکافی، مصرف برخی داروها و ابتلا به برخی بیماری های خاص نیز می تواند مانع از رسیدن فرد به ارگاسم شود.
رابطه جنسی دردناک:
احساس درد هنگام نزدیکی به دلایل متعددی مثل اندومتریوز، توده های لگنی، کیست تخمدان، التهاب واژن، بیماری های مقاربتی و یا وجود زخم و اسکار در واژن ایجاد می شود. علاوه بر این ممکن است این درد ناشی از هراس جنسی یا تجربه یک رابطه جنسی آسیب زا یا دردناک باشد.

تشخیص و درمان اختلالات جنسی در زنان
تشخیص اختلالات جنسی در زنان با معاینه جسمی و ارزیابی دقیق علائم بیمار شروع می شود. ممکن است پزشک برای بررسی بیشتر انجام تست پاپ اسمیر را برای بیمار تجویز کند تا از تغییرات سلول های دهانه رحم برای بررسی سرطانی یا پیش سرطانی بودن آنها با خبر شود. علاوه بر این ممکن است پزشک از آزمایشات دیگری نیز برای تشخیص اختلال جنسی بیمار استفاده کند.
در اکثر موارد، برنامه درمانی اختلالات جنسی زنان ترکیبی از درمان مشکلات اساسی جسمی و اصلاح اختلالات روانی موجود است. سایر روش های درمانی نیز روی موارد زیر متمرکز می شوند:
ارائه آموزش های جنسی: یادگیری آناتومی بدن انسان، عملکرد جنسی، تغییرات ناشی از پیری و همینطور آموزش رفتارهای جنسی و واکنش های مناسب به خانم ها کمک می کند تا بر ترس و اضطراب درباره خودشان و عملکرد جنسی شان غلبه کنند و کمتر دچار اختلالات جنسی شوند.
ارائه تکنیک های حواس پرتی: شامل استفاده از موسیقی، فیلم یا تلویزیون برای کاهش اضطراب و استرس
تشویق و ترغیب برای انجام رفتارهای غیر جنسی: مثل ماساژ دادن و هم آغوشی برای ایجاد احساس بهتر و کاهش اضطراب
استفاده از تکنیک های به حداقل رساندن درد: در این شرایط پوزیشن های جنسی با حداقل امکان ایجاد درد به فرد آموزش داده می شود. علاوه بر این استفاده از روان کننده های واژن و حمام گرم قبل از رابطه جنسی نیز می تواند در کاهش درد و اضطراب مفید باشد.

روش های پیشگیری از اختلالات جنسی
استرس را از بین ببرید
بدن نمی تواند واکنش خوبی به استرس و اضطراب نشان بدهد و معمولا این استرس روی تمایل و عملکرد جنسی تاثیر منفی می گذارد. اولین دم در درمان استرس کشف منبع استرس و مقابله با آن است. در برخی موارد خود فرد می تواند به تنهایی با این مساله کنار بیاید اما گاهی اوقات نیاز است که یک مشاور یا پزشک به بیمار کمک کند تا استرس را از بین ببرد.
ارتباط خوبی با پارتنرتان داشته باشید
فعالیت جنسی یک تعامل دو نفره است و لازم است که هر دو طرف ماجرا ارتباط خوب و نزدیکی با هم داشته باشند. ارتباط ضعیف و نامطلوب، احساس خیانت، عدم داشتن اعتماد به نفس و انتقادات مکرر می تواند مانع از ایجاد یک رابطه جنسی مناسب و مطلوب شود. اگر احساس می کنید که با همسرتان مشکل دارید می توانید با مراجعه به مشاور این مشکلات را حل و فصل کنید.
از مصرف مشروبات الکلی خودداری کنید
الکل هیچ دردی را درمان نمی کند! شاید تصور کنید که مصرف الکل می تواند باعث ایجاد آرامش شود اما در عین حال می تواند میل و عملکرد جنسی تان را هم کاهش بدهد. علاوه بر این الکل اعتیاد آور است و ممکن است بعد از مدتی برای ترک آن به کمک پزشک نیاز پیدا کنید.
به اندازه کافی بخوابید
بدن برای انجام فعالیت های مختلف از جمله رابطه جنسی به انرژی کافی نیاز دارد. خوب نخوابیدن و کمبود خواب می تواند روی زندگی جنسی شما تاثیر منفی بگذارد و شما را اختلالات جنسی مواجه کند. هرگز نشان داده شده است که یکی از دلایل بالقوه کاهش میل جنسی کم خوابی است.
خودسرانه دارو مصرف نکنید
بسیاری از داروها با عوارض جانبی مختلفی مثل کاهش میل جنسی همراهند. قبل از مصرف هر دارویی باید از عوارض جانبی آن مطلع شوید چون برخی داروهای تجویزی می توانند عملکرد جنسی شما را کاهش بدهند این داروها عبارتند از:
داروهای ضد فشار خون
آنتی هیستامین ها و داروهای ضد احتقان
قرص های ضد بارداری
مسکن های مخدر
داروهای شیمی درمانی
اگر چاق هستید یا اضافه وزن دارید به فکر کاهش وزن باشید
چاقی یکی از دلایل کاهش میل جنسی، اعتماد به نفس و عملکرد جنسی است. اینکه از خودتان و اندامتان چه تصوری داشته باشید تاثیر بسیار زیادی روی عملکرد جنسی شما دارد. با ورزش کردن و پیروی از یک رژیم غذایی مناسب می توانید در محدوده وزنی سالم و طبیعی بمانید و از فعالیت جنسی تان لذت بیشتری ببرید.