بیماری های گوارشی کودکان، چند نوع هستند؟

با بیماری های گوارشی کودکان آشنایی دارید؟ بسیاری از بیماری های گوارشی در دو دسته بندی کلی جا می گیرند: اختلالات ارگانیک و سندرم ها (اختلالات فانکشنال) اختلالات ارگانیک شامل تغییرات روانشناختی زیادی هستند از جمله آن ها می توان به التهاب روده به علت بیماری کرون یا آسیبی که به علت مصرف گلوتن در بیماری سلیاک اتفاق می افتد اشاره کرد. از جمله سندرم ها یا اختلالات فانکشنال می توان به سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، سوء هاضمه، درد در شکم اشاره کرد که سبب بروز علائم ضعیف شدن و ناتوانی می شوند ولی هیچ آسیب فیزیکی مشهودی در این موارد دیده نمی شود.

شیوع سندرم روده تحریک پذیر (IBS) در بیماری های گوارشی کودکان
محققان تخمین زده اند که ۱۳ تا ۲۰ درصد از کانادایی ها از سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند. به علاوه شواهد نشان داده اند که شیوع آن در کودکان می تواند به اندازه شیوع آن در بزرگسالان باشد. در یکی از مطالعات که روی ۳۴۵ کودک انجام شد به این نتیجه رسیدند که ۲۲.۶% از آن ها به سندرم روده تحریک پذیر دچار بودند. این کودکان بیشتر علائمی مثل یبوست داشتند و در بیشتر موارد یکی از والدین آن ها دچار IBS بوده یا از افسردگی رنج می برده. در این مطالعات به این نتیجه رسیدند که بیش از ۸۰% از این کودکان که در معرض IBS بودند از سوء هاضمه نیز رنج می بردند و به بیماری های گوارشی مبتلا می شوند.

بیماری های گوارشی - درد فانکشنال شکم و سلامت ذهن
اکثر کودکانی که از بیماری های گوارشی رنج می برند در معرض اختلالات ذهنی مثل اضطراب و افسردگی هم هستند. اگر چه این که کدام یک زودتر به وجود می آید (بیماری های گوارشی یا افسردگی) مشخص نیست. دفع مدفوع دردناک می تواند اضطراب کودک را بالا ببرد و باعث شود که کودک از رفتن به دستشویی امتناع کند.
این اتفاق باعث می شود که احتمال یبوست و درد شکم در کودک بیشتر شود و کودک بیشتر مضطرب شود و بترسد. در یک مطالعه که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، ۲ محقق روی ۳۳۲ کودک که دچار درد فانکشنال شکم (FAP) بودند تحقیق کردند. در ادامه این مطالعه حدود ۴۱% از کودکانی که از ابتدای تحقیق دچار FAP بودند بعدها در بزرگسالی دچار بیماری های گوارشی (IBS و سوء هاضمه) شدند.
حدود ۶۲% از شرکت کنندگان در این تحقیق در دوره ای از این مطالعه دچار اضطراب بوده اند. این مطالعه به این نتیجه رسید که شاید بین اضطراب در زمان کودکی و درد فانکشنال در شکم رابطه مستقیمی وجود دارد. مطالعه دیگری نیز در این خصوص انجام شد، در این مطالعه با والدین ۱۰۵ کودک مصاحبه تلفنی انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که ۴۰% از کودکانی که اضطراب داشتند علائمی مثل بیماری های گوارشی داشتند.

درمان بیماری های گوارشی
درمان بیماری های گوارشی شامل کنترل علائم و مشاوره با پزشک است. نکته ای که باید ذکر کنیم این است که شاید نتوان منشاء درد را در این کودکان پیدا کرد اما دردی که حس می کنند واقعی است.
در مطالعه جدیدی که روی ۷۸ کودک که دچار IBS بودند انجام شد به این نتیجه رسیدند که تریمبوتین (که یک نوع داروی آرام بخش است و در بزرگسالانی که از سندرم روده تحریک پذیر رنج می برند، استفاده می شود) برای افراد بالای ۱۲ سال هم می تواند مناسب باشد.
تحقیقات بیشتری نیاز است که کارآیی روان درمانی بر روی اختلالات گوارشی را بررسی کنند. یکی از دلایلش هم این است که اضطراب و افسردگی می توانند روی عملکرد روده تاثیر منفی بگذارند. مطالعه دیگری نشان داد که درمان رفتاری شناختی به کودکان دچار مشکلات اضطرابی کمک می کند تا تمام موقعیت ها را ترسناک و تهدید آمیز تلقی نکنند و بتوانند با شرایط روبرو شوند.
این درمان نیز روی کاهش درد شکم تاثیر به سزایی داشت. محققان امیدوارند که درمان رفتاری شناختی بتواند به کودکانی که دچار یبوست هستند هم کمک کند. درمان اختلالات گوارشی با مصرف داروهای ضد افسردگی در برخی بزرگسالان موثر است.
اما محققان پیشنهاد می دهند که از این روش های درمانی در کودکان استفاده نکنید چون عوارض جانبی منفی (از جمله فکر به خودکشی) را در کودکان به وجود می آورند. اگر فرزندتان دائما از شکم درد شکایت می کند و علائم افسردگی و اضطراب را در او مشاهده می کنید حتما به پزشک مراجعه کنید.
حالت تهوع، اسهال و درد در شکم علائم رایج بیماری های گوارشی در کودکان هستند. در برخی موارد این بیماری ها به صورت خود به خود و بدون این که باعث عوارض جدی شدید شوند برطرف می شوند. اما در صورت بروز علائم ماندگار باید کودک را نزد پزشک ببرید. اگر مشکل کودک جدی باشد کودک را نزد متخصص دستگاه گوارش می فرستند. موارد نگران کننده شامل این موارد هستند:
ماندگاری علائم (بیش از دو هفته)
از دست دادن وزن و رشد ضعیف
نداشتن خواب راحت و کافی و بیدار شدن در طول شب
وقفه در فعالیت های عادی (غیبت مکرر در مدرسه)
سابقه خانوادگی در بیماری های گوارشی با علائم مشابه (تنگی پیلور، بیماری سلیاک، بیماری های التهابی روده، زخم معده)

استفراغ کودک یکی از بیماری های گوارشی در کودکان
گاهی اوقات نوزاد بعد از شیر خوردن مقدار کمی از شیری که خورده را از طریق دهان بر می گرداند یا به اصطلاح بالا می آورد. این اتفاق معمولا در اولین ماه های زندگی فرد می افتد. بیماری رفلاکس معده به مری (GOR یا GORD) که در آن محتوای معده به درون مری بر می گردد نیز بیماری های گوارشی است که سبب آسیب زیادی به نوزادان می شود.
معمولا بالا آوردن شیر و رفلاکس با گذر زمان از بین می روند. گاهی این اختلالات به این علت در نوزادان اتفاق می افتند که مکانیسم اسفنکتر بین مری به معده در نوزادان هنوز به اندازه کافی پیشرفته نشده است. نوزادانی که با شیشه شیر، شیر دریافت می کنند در طول ۴ ماه اول زندگی حدودا به ۱۵۰ml/kg شیر به صورت روزانه نیاز دارند.
روش شیردهی کودک روی پیشگیری از بالا آوردن و استفراغ موثر است. نباید خیلی به این کودکان شیر دهید یا این که نباید هوای زیادی با شیری که مصرف می کنند ببلعند. اگر کودک به صورت عمودی قرار گرفته باشد و بطری به صورت افقی باشد، احتمال این که همراه با شیر هوای زیادی ببلعد وجود دارد.
این که کودک دائم بالا می آورد و والدینش مجبور به تعویض لباس های او می شوند مشکل بزرگی برای خیلی از خانواده ها محسوب می شود، در حالی که ممکن است حال بچه خوب باشد و مشکلی نداشته باشد. محصولی به اسم انفامیل AR (که AR به معنای ضد تهوع است) وجود دارد که نوعی شیر خشک است و ۳۰% کربوهیدرات دارد که به کمک نشاسته برنج فراهم می شود و از شیر استاندارد غلیظ تر است.
در مطالعات بالینی، نشان داده شده که انفامیل در کاهش تهوع موثر است. گاویسکون اطفال انتخاب دیگری برای برطرف کردن استفراغ در اطفال است. اما این محصول حاوی سدیم است و بدون نظارت و تجویز نباید برای کودکان زیر یکسال استفاده شود.

بیماری های گوارشی و رفلاکس معده به مری
خصوصیات بیماری رفلاکس معده به مری شامل این موارد هستند:
افزایش جزئی وزن (به علت این که میزان زیادی از شیر بر می گردد)
امتناع از غذا خوردن یا درد هنگام غذا خوردن (به علت سوزش قلب و التهاب مری)
خون بالا آوردن که می تواند نشان دهنده التهاب مری باشد.
سرفه، خس خس سینه یا خفگی
تنگی نفس مکرر
رفلاکس معده به مری بدون استفراغ را معمولا به عنوان کولیک می شناسند که به درمان با داروهای آنتی رفلکس پاسخ نمی دهد. اگر متخصص تشخیص داد که کودک از رفلاکس معده به مری رنج می برد از درمان هایی مثل مسدود کننده های H۲ و عامل پروکینتیک استفاده می کند.
اگر چه کودکان دوست دارند که روی شکم بخوابند اما پیشنهاد می شود که آن ها را به کمر بخوابانید که ریسک مرگ در هنگام خواب را پایین بیاورید. به پهلوی چپ خواباندن بچه نیز نحوه مناسبی برای خوابیدن است.
معمولا از عامل پروکینتیک برای درمان رفلاکس معده به مری استفاده می شود. به طور کلی سیزاپراید سبب تداخل دارویی و آریتمی قلب می شود که استفاده از آن در ۳ ماه اول زندگی توصیه نمی شود چون احتمال فارماکوکینتیک پیش بینی نشده وجود دارد.
سیزاپراید سبب خالی شدن معده و افزایش فشار بر روی اسفنکتر تحتانی مری (LES) می شود. وقتی به وجود ازوفاژیت شک داشته باشید، درمان برای جلوگیری از ترشح زیاد اسید معده پیشنهاد می شود. هدف درمان پیشگیری و کنترل عوارضی است که در قسمت پایین به آن ها اشاره خواهیم کرد.
جواب ندادن به درمان یا سایر عوامل ممکن است که باعث شود فرد درمان را رها کند. گاهی برای تشخیص مشکل رفلاکس از تست بلع باریم استفاده می کنند. در این روش با استفاده از لوله حساس به اسید، pH را ۲۴ ساعته بررسی می کنند تا میزان برگشت اسید به مری را بسنجد و به وجود ازوفاژیت پی ببرند.

کولیک یکی از بیماری های گوارشی کودکان
کودکی که کولیک دارد از درد فریاد می زند و پاهایش را به درون شکم جمع می کند. این اتفاق معمولا در ۳ هفته اول زندگی اتفاق می افتد و تا ۳ تا ۴ ماهگی ادامه دارد. گریه آن ها با شدت و بدون توقف است و ممکن است که کودک چندین ساعت از درد به خودش بپیچد تا سرانجام متوقف شود.
کولیک نوزاد مشکل رایجی است و کودکان شیرخواره هم به اندازه کودکانی که با شیشه شیر می خورند در معرض آن قرار دارند. دلیل اصلی این مشکل ناشناخته است اما گزینه های زیر می توانند علت کولیک شناخته شوند:
انقباض دردناک معده توسط عدم تحمل پروتئین شیر گاو و عدم تحمل لاکتوز
کولیک می تواند نشان دهنده وجود چیزهایی باشد که تشخیص بالینی آن ها می تواند سخت باشد.
باید گفت که کولیک زود برطرف می شود. این علائم در بسیاری از کودکان تا سن ۴ تا ۵ ماهگی برطرف می شوند. تاکنون عملکرد درمان های زیادی برای کولیک بررسی شده اند. حذف پروتئین شیر روش مفیدی برای درمان مفید بوده است.
درمان با دی سیکلومین مفید است اما توصیه نمی شود چون عوارض جانبی دارد. از جمله عوارض جانبی آن می توان به وقفه تنفسی در خواب یا آپنه خواب، سنکوپ، صرع، هیپوتونی و اغماء اشاره کرد. بغل کردن نوزاد توسط والدین نمی تواند در کاهش گریه آن ها موثر باشد. هیچ شواهدی مبنی بر مفید بودن مصرف سایمتیکون وجود ندارد. در بیشتر موارد کولیک با گذر زمان و مراقبت والدین برطرف می شود.
یک تعریف ساده از یبوست این است: "خروج سخت و گاهی دردناک مدفوع". یبوست در سنین کودکی به وفور اتفاق می افتد. در یبوست تجمع حجم زیاد مدفوع در رکتوم سبب نفخ و در صورت ماندگاری سبب بروز یبوست می شود. در این شرایط رکتوم خیلی بزرگ می شود. در این موقعیت مدفوع خارج نمی شود و تجمع مدفوع اتفاق می افتد.
وقتی فرد دچار مدفوع می شود هیچ مشکل جدی ای وجود ندارد. اما یبوست در نوزادان می تواند نشان دهنده وجود اختلالاتی مثل بیماری هیرشپرونگ باشد، به خصوص اگر در طول اولین ۲۴ ساعت زندگی دفع مکونیوم به تعویق بیفتد یا ناهنجاری هایی مثل تنگی مقعد وجود باشد. یبوست در اولین روزها و هفته های زندگی به درمان در بیمارستان نیاز دارد.
برای نوزادانی که یبوست دارند، مصرف آب جوش و آب پرتقال تازه بین شیر دادن توصیه می شود. به علاوه نباید خیلی از شیر خشک استفاده شود. مصرف زیاد شیر گاو در نوزادان می تواند یکی از علت های یبوست باشد. برای برطرف کردن یبوست، برنامه غذایی متوازن با مصرف سبزیجات و میوه ها توصیه می شود.
انواع ملین اسمزی مثل لاکتوز می توانند در روان کردن مدفوع استفاده شوند. اگر استفاده از این موارد مفید نبود، از ملین هایی مثل سنوکوت هر شب استفاده کنید. با انجام عاداتی مثل دستشویی رفتن بعد از هر وعده غذایی می توانید به برگشتن عملکرد روده به حالت عادی کمک کنید. همیشه تشخیص زود هنگام می تواند به بهبود فرد کمک کند. یبوستی که خیلی شدید باشد و سبب نگرانی والدین شده باشد به مراجعه به بیمارستان نیاز دارد.

بیماری های گوارشی کودکان و اسهال حاد
اسهال شامل دفع مدفوع شل است. در طول دوره های اسهال حاد مهم ترین چیزی که کودک را تهدید می کند کم آبی بدن است. نوزادان زیر ۶ ماه بیشتر در معرض از دست دادن آب بدن بعد از اسهال هستند.
دلایل اسهال حاد
اسهال حاد به طور کلی یک بیماری عفونتی است. علت اسهال ویروس هایی (مثل روتاویروس، آدنوویروس، نوروویروس یا ویروس نورواک) هستند اما اسهال می تواند باکتریایی هم باشد و به علت باکتری هایی (مثل سالمونلا، شیگلا، کمپیلوباکتر، اشریشیا کلی یا E coli) یا پروتوزوا (ژیاردیا لمبلیا) اتفاق بیفتد.
باید خاطر نشان کرد که در کودکان، سپسیس می تواند سبب بروز بیماری و اسهال شود. اگر چه عدم تشخیص عفونت سیستم تنفسی فوقانی ممکن است خیلی مهم به نظر نرسد اما عدم تشخیص گاستروآنتریت می تواند تاثیرات مخربی داشته باشد. خصوصیات نگران کننده که در تشخیص گاستروآنتریت به فرد کمک می کنند شامل این مواردند:
درد در شکم (مثل درد ناشی از آپاندیس یا اینتوساسپشن [درهم رفتگی روده])
مدفوع خونی (سندرم همولیتیک اورمیک یا HUS)
کنترل
مهم ترین قسمت کنترل و پیشگیری از اسهال در اطفال، پیشگیری و کنترل کم آبی بدن است، با حفظ و از سرگیری دریافت مواد مغذی لازم می توان تا حدی از آن پیشگیری کرد. داروهای ضد اسهال مثل لوپرامید معمولا برای کودکان تجویز نمی شود. جایگزین های خانگی مثل محلول شکر و نمک خانگی برای درمان اسهال کاملا نامناسب هستند.
می توان بسیاری از علائم اسهال را در کودکان کنترل کرد، اما نوزادان زیر ۶ ماه باید در بیمارستان تحت نظر باشند. در صورتی که اسهال با استفراغ همراه باشد فرد باید مایعات دریافت کند. مایعات مورد نیاز در هر ۲۴ ساعت برای وزن ۱۰kg حدود ۱۰۰ml/kg است. اگر کودک دچار اسهال شل و استفراغ مکرر است دریافت مایعات مفید است.
نیازی نیست کودکانی که دچار گاستروآنتریت هستند در طول بیماری گرسنه بمانند. به کودکان شیرخواره که دچار اسهال هستند باید چهار ساعت یکبار شیر دهید که دوباره آب بدن خود را به دست بیاورند. این کار را باید برای حفظ آب بدن در طول درمان انجام داد. شرایطی که باعث می شوند پزشک فرد را بستری کند ممکن است شامل این موارد باشند:
علائم بی آبی بدن یا عدم اطمینان درباره میزان آب بدن (برای مثال به علت چاقی مفرط کودک)
استفراغ
اسهال مداوم
اختلالات مشکوک
سابقه داشتن اسهال
اختلالاتی مثل دیابت که با اسهال بدتر می شوند.

عدم تحمل پروتئین شیر گاو (CMPI)
واکنش نشان دادن به مواد غذایی می تواند سبب بروز شمار زیادی از علائم و بیماری ها شود. عدم تحمل پروتئین شیر گاو یکی از واکنش های غذایی رایج در بین کودکان است و حدود ۲.۵ درصد از کودکانی که شیر خشک مصرف می کنند را تحت تاثیر قرار می دهد. عدم تحمل پروتئین شیر گاو نوعی سندرم محسوب می شود که از حساسیت به یک یا چند پروتئین شیر گاو اتفاق می افتد.
بعد از این حساسیت ممکن است که فرد دچار اگزما، علائم تنفسی و گوارشی (مثل استفراغ، اسهال، کولیک و یبوست) در ۶ ماه اول زندگی شود. علائم آن می توانند شدید باشند. گاهی اوقات برخی پروتئین های شیر گاو در شیر مادر هم پیدا می شوند به همین علت است که حدود ۰.۵% از کودکانی که تنها شیر مادر مصرف می کنند هم دچار عدم تحمل پروتئین شیر گاو می شوند.
در کودکانی که این حساسیت را نشان می دهند گاهی آنافیلاکسی نیز مشاهده می شود. برای تشخیص CMPI می توان از این ملاک ها استفاده کرد:
ناپدید شدن چشمگیر علائم بعد از حذف شیر گاو و محصولات مربوط به شیر گاو از برنامه غذایی
اتفاق افتادن مکرر علائم یکسان
نبود علائمی مثل عدم تحمل لاکتوز یا عفونت مربوطه
حذف پروتئین شیر گاو از برنامه غذایی می تواند سبب بهبود و پیشرفت علائم بیمار شود، به خصوص اگر این پرهیز از مصرف، چندین هفته دوام داشته باشد. بسیاری از کودکان تا ۱۸ ماهگی هم این علائم را از خود نشان خواهند داد.

درد در شکم
داشتن حداقل ۳ ماه درد در شکم که با انجام فعالیت های روزانه بدتر می شود در حدود ۱۰ درصد از کودکانی که مدرسه می روند دیده می شود. درد شکم می تواند از نظر محل، شدت و ماهیت در بین افراد فرق کند. بعدها از روش های تشخیصی مثل اندوسکوپی استفاده کردند تا بتوانند این اختلالات را در افراد تشخیص شوند.
اختلالات کودکان که با اندوسکوپی قابل تشخیص بودند شامل رفلاکس معده به مری، عدم عملکرد درست روده، گاستریت، دئودنیت و جذب نادرست کربوهیدرات هستند. وجود هلیکوباکتر پیلوری مربوط به گاستریت در بین کودکانی که اندوسکوپی انجام دادند یافت شد. برای اثبات این که وجود هلیکوباکتر پیلوری یکی از دلایل مهم شکم درد است یا نه، هنوز شواهد کافی وجود ندارد.
اکثر کودکانی که شکم درد دارند ناهنجاری خاصی از خود نشان نمی دهند که علت درد آن ها را نشان دهد. درد در اطراف ناف می تواند خسته کننده باشد و سبب استرس فرد و خانواده اش شود. برخی کودکان و بزرگسالان از درد شکم، گرفتگی عضلات شکم و نفخ شکایت می کنند. این علائم به عنوان علائم اصلی ذکر می شوند.
درمان با مبورین و روغن نعناع در برخی شرایط به کاهش علائم کمک می کند. بهتر است در برخی شرایط به مشاور مراجعه شود تا هم کودک و هم والدین او استراتژی های برخورد مناسب را یاد بگیرند. نحوه برخورد با درد در خانواده نیز امری مهم در تعیین این است که درد تا چه حد خواهد بود.
تحقیقات نشان داده که کودکانی که خیلی دل درد دارند از خانواده هایی هستند که سابقه دل درد دارند. باید تاثیر این علائم را در کودکان به حداقل برسانیم تا از مدرسه خود عقب نمانند و این موضوع تاثیرات بلند مدت روی درس آن ها نداشته باشد.

تشخیص بیماری های گوارشی در کودکان
آزمایش جامع تشخیصی
تشخیص اختلالات گوارش می تواند سخت باشد چون بسیاری از اختلالات گوارش علائم شبیه به هم دارند. باید به متخصصی مراجعه کنید که در تشخیص اختلالات گوارش و تفسیر نتایج آن ها مهارت داشته باشد. آزمایش های جامع برای تشخیص اختلالات گوارشی شامل این مواردند.
در زیر به برخی از این آزمایش ها که ممکن است نیاز باشد آن ها را انجام دهید اشاره می کنیم. از متخصصان درباره مراحل این آزمایش ها سوال بپرسید تا ببینید در حین این آزمایش ها و بعد از آن چه اتفاقاتی برای کودک می افتد.
بررسی ۲۴ ساعته pH (که به یک شب بستری شدن نیاز دارد)
از این آزمایش برای تشخیص رفلاکس معده به مری و انواع دیگری از رفلاکس استفاده می کنند. در این آزمایش یک لوله باریک و انعطاف پذیر را از بینی به مری می فرستند. نوک این لوله دقیقا بالای ماهیچه زیرین مری قرار می گیرد (که هنگام عبور مواد غذایی و نوشیدنی ها باز می شود و به آن ها اجازه عبور به سمت شکم را می دهند). از این روش برای بررسی سطح مایعات و اسیدهای مری و بررسی هر گونه رفلاکس استفاده می کنند.
مانومتری آنورکتال و مری
دو ماهیچه کوچک در مقعد وجود دارد (که برای عبور مدفوع باز می شوند) و به کنترل حرکات روده کمک می کنند. این ماهیچه ها در مواقع عادی بسته اند تا از بیرون آمدن مدفوع پیشگیری کنند. برای عبور مدفوع این ماهیچه ها باید همزمان باز شوند. مانومتری آنورکتال آزمایشی است که به شما می گوید عملکرد این ماهیچه ها تا چه حد خوب پیش می رود.
در طی این آزمایش یک لوله که یک بالون در انتهایش وجود دارد در رکتوم قرار می گیرد. رکتوم قسمت انتهایی روده بزرگ است. این بالون در سایزهای مختلف باد می شود و بررسی فشار توسط کامپیوتر انجام می شود. کامپیوتر نحوه عملکرد رکتوم را بررسی می کند.
گاهی پزشک از کودکانی که سن بالاتری دارند می خواهد که بگویند در طول آزمایش چه احساسی دارند و گاهی نیز پزشک از آن ها می خواهد که بالون را بیرون بیاورند. این آزمایش به پزشکان کمک می کند که حرکات روده را بررسی کنند.
مانومتری انترودودنال
این آزمایش توانایی آنتروم (انتهای معده) و دئودنوم (اولین قسمت روده کوچک) برای حرکت مواد غذایی هضم شده را می سنجد. در این آزمایش از یک کاتتر باریک و سنسور استفاده می کنند و همزمان از اندوسکوپی از راه بینی هم استفاده می کنند. از بررسی فشار برای سنجیدن حرکات معده و دئودنوم بررسی می کنند.
بلع باریم
این آزمایش با اشعه ایکس انجام می شود که رفلاکس مایعات به مری، سوزش مری و هر گونه ناهنجاری در سیستم گوارشی فوقانی را بررسی می کند. برای این آزمایش کودک باید مقداری از یک مایع (باریم) را ببلعد. این مایع در آزمایش اشعه ایکس نشان داده می شود و پروسه بلعیدن را نشان می دهد.
تست تنفسی هیدروژن
تست تنفسی هیدروژن به تشخیص ناهنجاری های هضم مواد قندی یا بررسی وجود عفونت کمک می کند. در این آزمایش از بررسی میزان هیدروژن موجود در تنفس بعد از بلع مواد قندی یا سایر مواد استفاده می کنند تا وجود عفونت را بررسی کنند.
نمونه تنفسی با دمیدن هوا درون یک کیسه به دست می آید. در این آزمایش وقتی باکتری های روده به جای هضم آنزیم های گوارشی عادی در حال هضم کربوهیدرات ها باشند، یا اگر عفونت وجود داشته باشد، سطح هیدروژن بیش از حد نرمال خواهد بود.
کپسول اندوسکوپی
در طول این آزمایش یک دوربین کوچک بدون سیم از درون سیستم گوارشی کودک و به خصوص از روده کوچک تصویر برداری می کند. چیزهایی که در این آزمایش نشان داده می شوند حتی در اندوسکوپی فوقانی و کولونوسکوپی هم نشان داده نمی شوند.
در این روش پس از این که بیمار کپسول را می بلعد تصاویری از قسمت های مربوطه تهیه می شوند. علاوه بر این، جاسازی می تواند با روش اندوسکوپی انجام شود. این تست روشی مفید است چون به پزشک این امکان را می دهد که قسمت هایی از روده کوچک را بررسی کند که توسط سایر روش های اندوسکوپی قابل بررسی نیستند.
کولونوسکوپی با روش نمونه برداری
در این روش از یک اندوسکوپ یا کولونوسکوپ استفاده می کنند که یک لوله باریک است. سپس این لوله را در مقعد قرار می دهند و بعد از یک مانیتور استفاده می کنند. این تست به پزشکان این امکان را می دهد که التهاب، خونریزی و زخم در دیواره کولون را بررسی کنند.
مانومتری مری
مانومتری مری توانایی مری برای حرکت مواد غذایی و نوشیدنی ها به معده را بررسی می کند. در این روش، یک کاتتر با سنسور درون بینی قرار می دهند که از مری به معده ختم می شود. در این روش سطح فشار را نیز بررسی می کنند.
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر
سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر نوعی آزمایش است که به پزشک این امکان را می دهد که قسمت های پایین روده بزرگ و رکتوم را بررسی می کند. در این روش یک لوله انعطاف پذیر از رکتوم به روده بزرگ فرستاده می شود. پزشک می تواند رکتوم و روده بزرگ را بررسی کند و نمونه ای از بافت را در زیر میکروسکوپ بررسی کند. این آزمایش معمولا دردناک نیست اما احتمال این که کودک درد و فشار جزئی حس کند وجود دارد.

بیماری های گوارشی گاستروآنتریت ائوزینوفیلیک (EGID)
زندگی کردن با بیماری گاستروآنتریت ائوزینوفیلیک (EGID) می تواند واقعا سخت باشد، به خصوص برای کودکان. اما امروزه و با پیشرفت علم، پزشکان می توانند اختلالات زیادی را درمان و کنترل کنند.
گاستروآنتریت ائوزینوفیلیک چیست؟
باید بدانید که (EDIG) گروهی از بیماری ها هستند که علائم گوارشی گوناگونی دارند. از جمله علائم آن ها می توان به مشکلات بلع، استفراغ، رفلاکس اسید، گیر کردن مواد غذایی در مجاری گوارشی، دل درد، اسهال، رشد ضعیف و خونریزی اشاره کرد. ائوزینوفیل‌ ها نوعی از گلبول های سفید خون هستند که با آلرژی و حساسیت غذایی در ارتباط هستند.
وقتی کودکی با مشکل EGID دست و پنجه نرم می کند به این معناست که ائوزینوفیل‌ ها در حال تشکیل در سیستم گوارش آن ها هستند که می تواند سبب التهاب و عوامل مختلف شود. امروزه EGID ها در حال شیوع بیشتری هستند و پزشکان دلیل آن را هنوز تشخیص نداده اند. نوع EGID به این بستگی دارد که کدام قسمت از مجرای گوارشی تحت تاثیر قرار گرفته است. EGID ها شامل این موارد است:
ائوزینوفیلی مری (EoE) که روی مری تاثیر می گذارد و رایج ترین نوع EGID است.
ائوزینوفیلی معده (EG) که روی معده تاثیر می گذارد.
گاستروآنتریت ائوزینوفیلیک (EGE) که هم روی معده و هم روده کوچک تاثیر می گذارد.
کولیت ائوزینوفیلیک (EC) که روی روده بزرگ تاثیر می گذارد.

درمان بیماری گوارشی EGID در کودکان و نوجوانان
نوع درمان به نوع EGID و شدت آن بستگی دارد. درمان آن می تواند شامل مصرف دارو و محدودیت غذایی باشد. اگر لازم باشد از روش هایی مثل اندوسکوپی هم استفاده می کنند. از آن جایی که EGID ها تا آخر عمر فرد دوام دارند، پیدا کردن درمان مناسب کودک می تواند سخت باشد. پزشک با بررسی وضعیت بیمار درباره نحوه درمان او شما را مطلع خواهد کرد.