رشد شخصیت کودکان، چگونه است؟

میتوان گفت شخصیت کودک شما از سه جزء اصلی تشکیل شده است: تهییج پذیری که عبارت است از گرایش به اینکه به راحتی و شدیدا ناراحت و درمانده شود آرام کردن چنین کودکانی بسیار مشکل است فعالیت یعنی مقدار رفتاری که یک کودک از نظر حرکت و سرعت صحبت کردن نشان می دهد.
یا مقدار انرژی که صرف فعالیت های مختلف و بی قراری می شود و اجتماعی بودن به معنای طلب تمتع ویژه از ثمرات تماس اجتماعی. چنین کودکانی ترجیح می دهند با دیگران باشند و فعالیت های مشترک را دوست دارند. آنها به دیگران پاسخ می دهند و همین انتظار را هم از آنها دارند.
شخصیت کودک شما مخلوطی از این سه جزء به مقادیر مختلف است. حتی از همان روزهای اول زندگی میتوانید دریابید که کودک شما به یک جهت متمایل است و بیشتر هیجانی ، فعال یا اجتماعی است. کودکان هیجانی زیاد گریه می کنند و آرام کردن آنها آسان نیست.
کودکان فعال بی قرارند و زیاد نمی خوابند کودکان اجتماعی میتوانند عاطفه ی خود را از بدو تولد نشان دهند به این صورت که به در آغوش گرفته شدن پاسخ می دهند و به راحتی ساکت می شوند.
اگر کودک شما در یکی از این خصوصیات افراط می کند وظیفه ی شما این است که ضمن تمدیل آن کودک خود را به حرکت در جهت دوتای دیگر تشویق کنید. مثلا اگر شما کودکی بسیار هیجانی دارید میتوانید با اطمینان بخشیدن ، حمایت ، راهنمایی و کمک دقیق او را یاری کنید احساس ایمنی کند و کمتر هیجانی باشد.
به همین ترتیب اگر به نظر می رسد کودک شما همیشه عجله دارد میتوان تعجیل او را با مهار آرام و توجه زیاد کاهش داد. بازی کردن با یک کودک فعال او را به تمرکز حواس تشویق می کند و گستره ی توجه او را افزایش می دهد.

رشد شخصیت
تمام پدر و مادرها دوست دارند کودکشان با شخصیتی متعادل بزرگ شود. آگاهی از مراحل مختلفی که کودک شما ضمن رشد طی می کند در این زمینه شما را یاری خواهد کرد.
به عنوان نمونه تا سن یک سالگی تمام سعی کودک شما این است که دریابد آیا دنیای اطراف قابل اعتماد است یا نه. نتیجه ی ایده آل این است که کودک شما یاد بگیرد به مامان یا شخصی که از او مراقبت می کند اعتماد کند.
او همچنین باید به توانایی خود برای خلق رخدادها نیز اعتماد پیدا کند. عنصر اصلی این امور آن است که کودک شما بتواند یک دلبستگی مطمئن زودرس با شما یا شریک زندگیتان یا هر دو برقرار نماید.
بین سنین دو و سه سالگی که کودک به تدریج از قدرت اراده ی خود مطلع می شود و از امکان غلبه بر دیگران از طریق نبرد اراده ها آگاهی می یابد شخصیت کودک سریعا گسترش پیدا می کند.
همزمان این مسئله با شرم و تردید خزنده ای که ناشی از هر یک از دو عامل ناتوانی جسمانی یا کنترل است متعادل می شود. به این ترتیب یادگیری راه رفتن ، چنگ زدن به اشیاء و سایر مهارت های جسمانی منجر به انتخاب آزاد می شود و به تدریج که کنترل عضلات تنگ کننده ی مقعد به دست می آید کودک مفهوم کنترل را می آموزد ولی اگر گاهی خود را کثیف کند و مورد سرزنش قرار گیرد ممکن است احساس شرمساری کند.
در سن چهار و پنج سالگی کودک مشغول آموختن ابتکار در مقابل گناه است. کودک شما میتواند فعالیت هایی را در ارتباط با یک هدف خاص سازماندهی کند و با جرأت تر و پرخاشگرتر می شود به خصوص اگر پسر باشد.
کودک شما همچنین دچار نوعی تعارض با پدر یا مادر هم جنس خود می شود ( پسر با پدر و دختر با مادر) و این موضوع ممکن است منجر به احساس گناه شود. بعدها کودکان همت خود را صرف کوشا بودن می کنند ولی باید از عهده ی احساس حقارت برآیند.