بازی کودکان با همدیگر، قوانینی برای جلوگیری از دعوا

از بچه ها دعوت کنید تا در حیاط و یا درون خانه شما با هم بازی کنند. در هنگام بازی کردن کودکان با یکدیگر از این اصل پیروی کنید که: «خانه ی من!… قوانین من! » به همهٔ بچه ها دقیقاً بگویید که چه توقعاتی دارید و اصول و قوانین خانهٔ شما چیست. مهربان و دوستانه، اما استوار باشید. جالب است که وقتی شما دقیق و مشخص برخورد می کنید، حتی بچه هایی که در خانه خودشان بدرفتاری می کنند، در خانهٔ شما رفتاری مناسب خواهند داشت.
در بازی کردن کودکان با یکدیگر شما فقط باید به عنوان یک ناظر بی طرف باشید . اگر کودکی رفتار بدی داشت، در مورد آن به او تذکر ندهید و در مقابل دیگران بر سرش فریاد نزنید. تنها او را به کناری ببرید و با صدایی آرام و بسیار مؤدبانه به او توضیح دهید که انجام چه کاری مورد علاقهٔ شماست. وقتی به بچه ها احترام گذاشته می شود و از آنها مؤدبانه خواسته می شود تا همکاری کنند، آنها نیز با خوشحالی آن کار را انجام میدهند.
وقتی مشکلی با بچه های محله دارید، سعی نکنید تمام مشکلات انضباطی خانوادهٔ آنها را حل کنید. فقط به موضوع خاصی که اتفاق افتاده، توجه کنید. راه حلی برای هم شکل جاری پیدا کنید، اما فقط تا حدی که لازم است تا مسائل مربوط به فرزندان شما براحتی حل شود. جملاتی دوستانه و غیررسمی به کار برید. کسی را متهم یا سرزنش نکنید؛ تنها به سادگی مشکلی را مطرح کنید و راه حل هایی مناسب بیابید.
اگر کودکی آن قدر بی ادب است که نمی خواهید کنار فرزندان شما باشد، می توانید به آرامی دوستی آنها را قطع کنید. اجرای این روش، چند هفته ای طول می کشد، اما نتایجی تأثیرگذار دارد. بهانه هایی بیابید تا هر وقت که آن کودک از فرزندتان خواست نزد او برود، آنها را مطرح کنید. اگر او معمولا در زمان خاصی از روز مثلا بلافاصله پس از مدرسه به سراغ فرزندتان می آید، فعالیتی بیابید تا در آن اوقات، فرزندتان مشغول آن کار باشد. پس از مدتی، آن کودک شخص دیگری را برای بازی می یابد و کمتر سراغ فرزند شما می آید. این روش، بسیار تأثیرگذارتر از این است که سعی کنید بازی با آن کودک را برای فرزندتان ممنوع کنید، زیرا در این صورت به «میوهٔ درخت ممنوعه » تبدیل می شود و ممکن است فرزندتان برای دیدار او مشتاق تر شود.