فرزندخواندگی چیست؟

فرزند خواندگی یا به عبارتی فرزندآوری یک راه عالی برای کمک به کودکان بی سرپرست و یا بد سرپرست است که به آنها اجازه می دهد در خانواده ای جدید، زندگی بهتری را تجربه کنند. امروزه بیش از چندین هزاران نوزاد، کودک و نوجوان در شیرخوارگاه ها، مراکز بهزیستی و شبانه روزی زندگی می کنند که در انتظار عشق و امنیتی بوده که یک خانه دائمی فراهم می کند.
فرزند خواندگی یک تجربه منحصر به فرد است و در طی آن کودکان به عضویت حقوقی کامل و دائمی یک خانواده دیگر درمی آیند اما کار ساده ای نیست. وقت، تعهد، توانایی و تمرکز بالایی نیاز دارد. فرزندان امانت خداوند در دستان والدین هستند، حال شما می خواهید امانت دیگری را به امانت بپذیرید؛ پس نیازمند قبول مسئولیتی مضاعف است.

شرایط فرزند خواندگی
قوانین فرزند خواندگی در کشورهای مختلف، متفاوت می باشد اما در یکسری اصول اشتراکاتی باهم دارند. باید در نظر داشت که این فرآیند وقت گیر بوده و نیاز به حوصله و پشتکار داشته تا مجوزهای لازم برای آن اخذ شود. وقت گیر بودن این پروسه از جهت بررسی صلاحیت اشخاص برای پذیرفتن فرزند است. باید توجه داشت که این کودکان آسیب دیده هستند و نیاز به شرایطی پایدار و محیطی آرام برای جبران صدمات روحی خود دارند. لذا کسانیکه اقدام به فرزند خواندگی می کنند، باید به این نکته توجه داشته باشند که آیا قادرند چنین فضایی را برای کودکان فراهم کنند؟ آیا صبر و حوصله کافی برای گذراندن وقت با بچه ها را دارند؟ آیا می توانند کودک شخص دیگری را دوست داشته باشند؟ چون کوچکترین بی توجهی یا بدخلقی می تواند تاثیر بسیار بدی بر آنها گذاشته و بر رنج هایشان بیفزاید.

فرزند آوری
سن کودکانی که در مراکز بهزیستی به سر می برند، از نوزادی تا نوجوانی متغیر است. معمولا گفته می شود بهترین سن برای پذیرش کوکان بین ۵ تا ۸ سال می باشد چون کودک در این سن می پذیرد که به فرزند خواندگی پذیرفته شده است. برخی اعتقاد دارند ممکن است دانستن این موضوع بر زندگی کودکان تاثیر منفی داشته باشد اما اینطور نیست. کودک با پذیرش این موضوع راحت تر می تواند با شرایط پس از آن کنار بیاید. اما چنانچه سن کودک کم بوده و از این موضوع اطلاعی نداشته باشد، در آینده با دانستن آن ضربه روحی بزرگتری را تجربه کرده که گاه منجر به ترک خانه یا دوره های طولانی افسردگی می شود.
خانواده هایی که اقدام به فرزند خواندگی می کنند، از جهت سن، تمکن مالی، صلاحیت اخلاقی، عدم سوء پیشینه، ابتلا به بیماری های صعب العلاج، اعتیاد به مواد مخدر یا الکل مورد بررسی قرار گرفته و چنانچه صلاحیت آنها توسط دادگاه تایید شود، کودک به مدت چند ماه به طور موقت در اختیار خانواده قرار گرفته و در این مدت نیز تحت نظر خواهند بود تا مشخص شود که آیا کودک قادر به پذیرش محیط جدید خواهد بود یا نه! در صورت پذیرش و رضایت کودک، سر پرستی او به خانواده جدید واگذار خواهد شد.
همانطور که گفته شد قوانین فرزندآوری در کشورهای مختلف متفاوت است. در کشور ما ایران، زوجی که داوطلب پذیرش فرزند هستند، حداقل باید ۵ سال از ازدواجشان گذشته و عدم بارداری زوجین از طریق پزشکی ثابت شده و همچنین سن یکی از آنها باید بالای ۳۰ سال باشد. اما در قوانین جدیدی که به تصویب رسیده، زوجها می توانند حتی با وجود یک فرزند نیز اقدام به فرزندآوری کنند و حتی قانون به زنان و دختران مجرد بالای ۳۰ سال که شرایط پذیرش فرزند را دارند، اجازه داشتن فرزند خوانده را می دهد.

مهمترین مزایا و معایب فرزندخواندگی را بشناسید
از طرفی در گذشته پذیرفتن سرپرستی کودکانی که والد بد سرپرست داشتند، امکان نداشت اما با قوانین جدید، در صورتیکه برای قاضی روشن شود که خانواده های جدید امکان تامین کودک چه از لحاظ مادی چه معنوی را دارند، این امر نیز امکان پذیر است. خانواده هایی که خود دارای فرزند هستند و میخواهند اقدام به فرزند خواندگی کنند، قبل از هر چیزی باید شرایط جدید را برای فرزند یا فرزندان خود روشن کرده و از آنها نیز برای این کار کمک بخواهند. در صورت عدم رضایت کودکان، هیچگاه اقدام به این کار نکنند چون برای عضو تازه خانواده، طرد شدن از سوی حتی یکی از اعضای خانواده قابل قبول نبوده و اثرات منفی بر ادامه جریان زندگی می گذارد.
به یاد داشته باشید که تربیت فرزند مسئولیتی بس خطیر بوده که شاید از طرف بعضی از والدین مورد اغفال واقع شود. نسل آینده جامعه در خانواده پرورش پیدا می کند و اگر خانواده ها نتوانند این وظیفه را به خوبی انجام دهند، نباید انتظار جامعه ای سالم را داشته باشیم. حال که برای فرزند خواندگی چنین قوانین سختگیرانه ای وجود دارد که والدین از همه لحاظ مورد بررسی قرار می گیرند که آیا صلاحیت نگهداری کودکی را دارند یا نه! والدینی که اقدام به بچه دار شدن می کنند، چنین سخت گیری را نسبت به قائلند؟ آیا آنها نیز همانقدر خود را مورد بررسی قرار می دهند؟ آموزش می بینند؟ کمی هم در این مورد تامل کنید.
کودکان همانند بوم های نقاشی سفیدی هستند که می توان بهترین نقش ها را روی آنها ترسیم کرد اما در خانواده ای آشفته، روی بوم لرزان، حتی با وجود بهترین مواد و رنگها، هیچ نقش خوبی قابل ترسیم نیست. کمی آگاهانه تر به مسئله فرزند خواندگی و حتی بچه دار شدن نگاه کنیم…