داروهای خطرناک در بارداری، هفت مورد جدی

در دوران بارداری، ممکن است به صورت ناخواسته یا بدون اطلاع از وضعیت بارداری، اقدام به مصرف دارو، توسط برخی خانم ها گردد. مصرف برخی از داروها که در دوران غیر بارداری، ممکن است به صورت بی ضرر، قابل استفاده باشند ممکن است در طی دوران بارداری، با عواقب خطرناک و کشنده، برای جنین، همراه باشند.

7 داروی خطرناک در دوران بارداری
۱. جنتامایسن (Gentamicin)
دارویی از خانواده دارویی آمینوگلیکوزیدها است که در درمان عفونت های مختلف، مانند عفونت های ادراری، استفاده می شود. استفاده از این دارو، در زمان بارداری، ممکن است با عوارض اتوتوکسیک جنین یا همان سمیت گوشی و عواقب شنوایی جنین، همراه باشد. لذا سازمان غذا و دارو (FDA) این دارو را در رده D در زمان بارداری، قرار داده است. این رده دارویی، شامل داروهایی است که یا نباید در طی بارداری، مصرف شوند و یا اگر مصرف می شوند در صورت لزوم قطعی و در کنار مشاوره با مادر، در مورد خطرات احتمالی، استفاده شوند.

۲. رتینوئیدها (Retinoid)
شامل داروهایی ساخته شده از رتینوئید و مشتقات ویتامین A هستند . این دسته دارویی، در طی بارداری، در رده دارویی X قرار گرفته اند و نباید به هیچ وجه، مصرف شوند. بیشتر مصارف رتینوئیدها در محصولات زیبایی، به عنوان مثال، در داروهای ضد آکنه، می باشد. مصرف این داروها با خطر عقب ماندگی ذهنی جنین، عدم تشکیل گوش جنین، شکاف کام و لب، و بیماری های خطرناک قلبی جنین، همراه می باشد.
۳. تتراسایکلین ها (tetracycline)
که شامل داروهای شناخته شده تتراسایکلین و داکسی سایکلین، می باشد. از این داروها در درمان عفونت های مختلف، استفاده می شود. مصرف این داروها باعث تاخیر و اختلال در رشد و تکامل دندان ها، تغییر رنگ دائمی دندان و نقائص ساخت استخوان های جنین، می شوند و مصرف آن ها در بارداری، در رده دارویی D می باشد.
۴. فلوکساسین ها (Floxacin)
که شامل داروهایی، نظیر سیپروفلوکساسین می باشند. از این دارو، نیز، در درمان تعدادی از عفونت های مختلف، مانند عفونت های ادراری - تناسلی، استفاده می شود. استفاده از فلوکساسین ها نظیر داروی سیپروفلوکساسین، باعث اختلال در تشکیل غضروف ها و استخوان سازی جنین می شود و از این رو، رشد و تکامل طبیعی جنین را مختل می کنند.
۵. داروهای اعصاب و روان
از دسته داروهایی هستند که ممکن است قبل از بارداری، توسط زنان مبتلا به اختلالات روانی، همچون اضطراب، افسردگی و یا اختلالات شخصیتی، مورد استفاده، قرار گیرند. لیتیوم، دارویی است که در درمان، اختلالات عصبی - روانی، مورد استفاده، قرار می گیرد. مصرف این دارو در زمان بارداری، باعث بروز عوارض قلبی شدید، برای جنین، خواهد شد. حتی الامکان، باید، داروی مناسب، در طی بارداری، جایگزین شود و مادر باردار، با انجام به موقع تست های حاملگی، از سلامت جنین خود، اطمینان، حاصل کند. مصرف داروهای روانپزشکی، با اختلالات رشد، هیپوتونیسیته نوزاد در زمان تولد و اختلالات تنفسی بدو تولد،همراه می باشند.
۶. وارفارین
دارویی ضد انعقاد است که در درمان، بیماری های قلبی، عروقی و بیماری هایی که با بروز اختلالات انعقادی، همراه هستند، کاربرد دارد. مصرف این دارو، در طی بارداری، توسط مادر، جنین را در معرض خونریزی، صدمات جفتی، اختلالات رشد و مرگ، قرار می دهد. گاها بعد از سقط یا خروج جنین های صدمه دیده، وجود لخته های خونی گسترده، در جفت، دیده شده است که ناشی از مصرف، وارفارین ، توسط مادر، بوده است.
۷. انسولین
کم خطرترین، داروی کنترل کننده دیابت در بارداری است که به صورت تزریق زیر جلدی و عضلانی، به کار برده می شود. برخی اوقات از داروهای خوراکی کنترل کننده دیابت، در طی بارداری، استفاده می شود که مضر بودن تمامی آن ها ثابت نشده است اما در برخی مقالات علمی، با مرده زایی و با غلظت های بالا در نمونه خون بندناف نوزادان، همراه بوده اند. لذا لازم است تا تجویز آنان در زنان باردار مبتلا به دیابت، با احتیاط و در صورت لزوم، انجام شود.
زنان بارداری که تحت مصرف داروهای مضر، می باشند باید از روش های مناسب پیشگیری از بارداری، استفاده کنند. در صورت شک به بارداری، باید، پزشک خود را آگاه سازند تا با تشخیص زودهنگام بارداری، یا مصرف داروی مضر را قطع کنند و یا با بررسی های کامل، دوز دارو و نحوه مصرف آن را تغییر داده و یا از داروی جایگزین مناسبی، استفاده کنند. استفاده از سونوگرافی آنومالی اسکن، بعد از هفته هجده بارداری، امکان تشخیص تعداد زیادی از نقائص ارگان های جنین را فراهم کرده است. در صورت نیاز به بررسی قلب جنین، باید اکوکاردیوگرافی قلب، بعد از هفته هجده بارداری، انجام شود.