علت یائسگی زودرس، کمبود رابطه زناشویی

تحقیقات اخیر نشان می دهد که داشتن رابطه جنسی کمتر می تواند به یائسگی زودرس منتهی شود. محققان دریافته اند که احتمال وقوع یائسگی زودرس در زنانی که به گزارش خودشان در مقیاس هفتگی فعالیت جنسی داشتند نسبت به زنانی که کمتر از یک بار در ماه چنین رابطه ای را تجربه می کردند، ۲۸ درصد کمتر است. به همین ترتیب، زنانی که به صورت ماهیانه رابطه جنسی داشتند در مقایسه با زنانی که کمتر از یک بار در ماه رابطه جنسی برقرار می کردند ۱۹ درصد کمتر با یائسگی زودرس- ۱۲ ماه بدون تجربه قاعدگی- مواجه می شدند.

تحقیقات اخیر صورت گرفته با مشارکت نزدیک به ۳.۰۰۰ زن با سن متوسط ۴۵ سال نشان می دهد که داشتن رابطه جنسی کمتر می تواند به یائسگی زودرس منتهی شود.

در حالی که در مطالعه اخیر ، محققان به سراغ دلیل این رابطه نرفته اند اما رهبر گروه گفته است که تحریکات فیزیکی در حین رابطه جنسی می تواند سیگنالی به بدن باشد که از احتمال و امکان بارداری خبر داده و بدین ترتیب بدن را به جهتی مخالف یائسگی ببرد. اما برای زنانی که در میانسالی رابطه جنسی مرتب و چندانی ندارند، یائسگی زودرس می تواند بیشتر بیولوژیکی باشد. مگان آرنوت، رهبر این گروه تحقیقاتی و دانشجوی دکترای انسان شناسی تکاملی در کالج دانشگاهی لندن در این باره چنین می گوید: «اگر قرار نباشد تولید مثل کنید دلیلی برای تخمک گذاری وجود ندارد- بهتر است آن انرژی را در جایی دیگر مصرف کنید».

تحقیقات اخیر صورت گرفته با مشارکت نزدیک به ۳.۰۰۰ زن با سن متوسط ۴۵ سال نشان می دهد که داشتن رابطه جنسی کمتر می تواند به یائسگی زودرس منتهی شود.

آرنوت می گوید که در حین تخمک گذاری، امکان ابتلای زنان به بیماری بسیار بیشتر است زیرا سیستم ایمنی بدن در شرایط خوبی قرار ندارد. اگر بارداری به دلیل نداشتن رابطه جنسی غیرمحتمل باشد، این بدان معناست که اختصاص انرژی برای تخمک گذاری برای بدن به هیچ عنوان منطقی و مقرون به صرفه نیست. وی می گوید، تحقیقات صورت گرفته توسط تیم او، «فرضیه مادربزرگ» را تایید می کند، فرضیه ای که می گوید یائسگی در اصل برای کاهش «کشمکش تولید مثلی» بین نسل های متفاوت از زنان و به منظور اطمینان از زنده ماندن و رشد نوه ها به وجود آمده است. آرنوت در ادامه تصریح می کند: «شاید یک تعادل انرژیک بیولوژیکی بین اختصاص انرژی به تخمک گذاری و اختصاص انرژی به جایی دیگر- مانند فعال باقی ماندن با مراقبت از نوه ها- وجود داشته باشد».

قانون توجه متمرکز
متخصصین، قانونی ساخته اند که به زوجها کمک میکند مهمترین نیازهای احساسی همدیگر را برآورده کنند. به آن سیاست توجه متمرکز میگویند: توجه متمرکز خود را حداقل ۱۵ ساعت در هفته به همسر خود اختصاص دهید تا از این زمان برای برآوردن نیازهای احساسی همدیگر به محبت، گفتگوی صمیمانه، ارضای جنسی و تفریح و لذت استفاده کنید. این قانون کمک میکند تا یک عمل جنسی را به یک اتفاق جنسی تبدیل کنید. درنتیجه، زوجهایی که از این قانون استفاده میکنند، خواهند توانست دفعات رابطه جنسی خود را با توافق متقابل افزایش دهند.