علت کراتینین پایین، عواملی که دست به دست می دهد

کراتینین یک پارامتر بیوشیمیایی در خون و ادرار است که ارتباط نزدیکی با فعالیت کلیه ها دارد.

نتیجه گیری درباره سطوح پایین کراتینین در بدن یک فرد آسان نیست. پزشکان معمولا میزان کراتینین را زمانی که افراد به بیماری کلیوی مبتلا باشند، اندازه گیری می کنند.

کراتینین یک پارامتر بیوشیمیایی در خون و ادرار است که ارتباط نزدیکی با فعالیت کلیه ها دارد. بررسی سطوح کراتینین یکی از آزمایش های روتین مورد استفاده نفرولوژیست ها برای پیگیری وضعیت سلامت بیماران خود است.

کراتینین در واقع یک ماده زائد است که به واسطه سوخت و ساز عضلانی تولید می شود. زمانی که فیبرهای عضلانی کار می کنند، کراتینین را به عنوان محصولی که باید از بین برود، تولید می کنند. مسیر معمول حذف این ماده از کلیه ها و ادرار می گذرد.

به این ترتیب، برای بررسی سطوح کراتینین می توان از آزمایش های خون و ادرار استفاده کرد.

اگرچه پزشکان معمولا سطوح کراتینین در خون را اندازه گیری می کنند، اما زمانی که نسبت به بروز یک بیماری کلیوی مشکوک هستند باید سطوح آن در ادرار را نیز اندازه گیری کنند.

از طریق مقایسه بین سطوح کراتینین در خون و ادرار می توان ناهنجاری های خاص را تشخیص داد. به عنوان مثال، سطح پایین کراتینین در ادرار و سطح بالای آن در خون می تواند به نارسایی کلیوی اشاره داشته باشد.

دلایل سطوح پایین کراتینین

پس از انجام آزمایشات مربوطه و تشخیص سطوح پایین کراتینین در یک نمونه ادرار، پزشک ممکن است به موارد زیر مشکوک شود:

اختلال کلیوی. این یک مشکل جدی در دستگاه ادراری است. اختلال کلیوی به معنای آن است که کلیه ها نمی توانند وظیفه اصلی خود یعنی تصفیه خون را انجام دهند و مواد زائد سمی در حال انباشته شدن در خون هستند. این شرایط به رسیدگی فوری و انجام آزمایش های بیشتر برای بررسی دقیق شرایط نیاز دارد.

از دست دادن توده عضلانی. زمانی که سطوح کراتینین هم در ادرار و هم در خون پایین است، ممکن است به از دست رفتن توده عضلانی اشاره داشته باشد. سطوح کراتینین به واسطه کاهش سوخت و ساز عضلانی کاهش می یابد. این شرایط در افراد مسن و آنهایی که دوره های کاهش وزن سریع و ناگهانی را تجربه می کنند، شایع است.

رژیم غذایی. مصرف کم پروتئین ها می تواند بدن را از مواد ضروری برای تغذیه عضلات تهی سازد. از این رو، سوخت و ساز عضلانی و سطوح کراتینین کاهش می یابد.

بارداری. برخی شرایط وجود دارند که پویایی فعالیت کلیه ها طی دوران بارداری را تغییر می دهند. به خودی خود، تولید کراتینین معمولا از نظر فیزیولوژیکی در این دوران کاهش می یابد. اما این می تواند نشانه ای از شرایطی جدی باشد که به واسطه یک عفونت ادراری پیچیده یا تغییرات در فشار خون نیز شکل گرفته باشد که می تواند به پره‌اکلامپسی یا اکلامپسی منجر شود.

بیماری های خودایمنی. برخی بیماری های خودایمنی مانند میاستنی گراویس (Myasthenia Gravis) و برخی دیستروفی های عضلانی می توانند هم به عضلات و هم کلیه ها حمله کنند. به طور کلی، پیش از کاهش سطوح کراتینین، در این شرایط پارامترهای تغییریافته دیگر شناسایی می شوند.

درمان سطوح پایین کراتینین

درمان سطوح پایین کراتینین به دلیل بروز آن بستگی دارد. بر همین اساس، روش درمان نارسایی کلیوی با روش درمان ناشی از یک کمبود غذایی یا بارداری یکسان نیست.

در زمان مواجهه با نارسایی کلیوی باید با یک نفرولوژیست مشورت کنید. برخی بیماری ها که به نارسایی کلیوی منجر می شوند از طریق مصرف داروها و مراقبت های خاص قابل درمان هستند، در شرایطی که برخی دیگر ممکن است به انجام دیالیز نیاز داشته باشند.

زنان باردار در معرض خطر قابل توجهی قرار دارند. متخصصان زنان و زایمان از برخی داروهای سازگار با دوران بارداری برای درمان اختلالات کلیوی استفاده می کنند. زمانی که بیمار به اکلامپسی مبتلا است، پزشک بستری شدن در بیمارستان را برای کنترل پارامترهای مختلف توصیه خواهد کرد.

زمانی که رژیم غذایی یک فرد با کمبود پروتئین مواجه است یا وی روند از دست دادن توده عضلانی را تجربه می کند، اقدامات تغذیه ای می توانند برای بهبود سطوح پایین کراتینین مد نظر قرار بگیرند. متخصصان تغذیه می توانند یک برنامه غذایی جامع را برای افزایش مصرف پروتئین ارائه کرده و همچنین برخی تمرینات ورزشی تقویت کننده عضلات را توصیه کنند.

سطوح پایین کراتینین در ادرار نباید نادیده گرفته شود. شما با پیروی از توصیه های پزشک خود می توانید از بروز عوارض جدی پیشگیری کنید.