چگونه بفهمیم کودکی اوتیسم دارد؟

با شناخت علائم اوتیسم می ‌توانید تا حدی زیادی شک خود را نسبت به رفتارها و نشانه ‌های عدم پیشرفت رشدی در کودکتان برطرف کنید.
توجه داشته‌ باشید تشخیص قطعی تنها بر عهده‌ ی پزشک و یا روانشناس متخصص است. ممکن است شما نیز نسبت به برخی از نشانه های اوتیسم در فرزند خود مشکوک باشید.

روش تشخیص اوتیسم در کودکان چیست؟

تشخیص خانگی اوتیسم کودکان
مشاهده اختلال در عملکرد اجتماعی یکی از راه های تشخیص خانگی اوتیسم
کودکان طبیعی از همان هفته‌های اول تولد به طور قابل ملاحظه‌ای اجتماعی هستند، در واقع نوزاد انسان به طور ذاتی برای ارتباط اجتماعی و تشخیص چهره ی انسانی آمادگی دارد؛ در حالی که در کودکان دارای اوتیسم گرایش کمی به چهره انسانی وجود دارد و به دنبال آن، این کودکان گرایش کمی به برقراری تماس چشمی دارند.
برخی از نشانه‌ های اختلال در عملکردهای اجتماعی کودک دارای اوتیسم:
کودک نمی‌ تواند به نام خود واکنش نشان دهد.
کودک ترجیح می‌دهد به تنهایی بازی کند یا در دنیای خود باشد.
تماس چشمی ضعیفی دارد.
کودک ارتباط غیر کلامی برقرار نمی‌کند؛ مثلا نمی‌تواند به اشیا مورد علاقه خودش اشاره کند.
افراد دارای اوتیسم در جنبه‌های مختلف رشد زبان، گفتار و ارتباط مشکل دارند. کودکان دارای اوتیسم نمی‌توانند برای اهداف اجتماعی از زبان استفاده کنند. برای مثال نمی‌توانند برای برقراری رابطه اجتماعی کلمات و زبان را به کار بگیرند.
برخی از نشانه‌های اختلال ارتباطی در کودک دارای اوتیسم:
کلمات یا عبارات را به‌طور صریح تکرار می‌کند؛ اما نمی‌داند چگونه از آن ها استفاده کند.
با صدا یا ریتم غیر طبیعی صحبت می‌کند.
احساسات و هیجانات را بیان نمی‌کند و ریتم کلام یکنواختی دارد.
صحبت نمی‌کند یا حرف زدن را به تأخیر می‌اندازد یا توانایی قبلی خود را برای گفتن کلمات را از دست می‌دهد.

روابط اجتماعی در کودکان مبتلا به اوتیسم
مشاهده اختلال شناختی راه تشخیص خانگی کودکان دارای اوتیسم
در راه های تشخیص اوتیسم کودکان لازم به ذکر است که نیمی از کودکان دارای اوتیسم هوش پایینی دارند. در برخی از این افراد هوش جزیره‌ای وجود دارد. هوش جزیره‌ای به این معناست که کودک در یک یا چند زمینه (مانند نقاشی یا موسیقی) توانایی‌های قابل توجه دارد؛ در حالی که ممکن است از نظر سایر توانایی‌ها مشکل داشته باشد.
همچنین در کودکان مبتلا به اوتیسم تفکر انتزاعی وجود ندارد. یعنی کودک نمی‌تواند خودش را به جای دیگران قرار دهد و یا به مسائلی غیر از چیزهایی که به چشم می‌بیند فکر کند.
هرچه ضریب هوشی در این افراد پایین‌تر باشد احتمال بروز تشنج مغزی بالاتر می‌رود. توانمندی‌های حرکتی و درک لمسی نیز در این افراد بهتر از توانمندی درک مفاهیم نمادین است.

مشکلات هوش در کودکان اوتیسمی
مشاهده اختلال رفتاری راه تشخیص خانگی اوتیسم کودکان
کودکان اوتیسم با اشیا و وسایل ارتباط بهتری برقرار می‌کنند تا با انسان‌ها. علاوه بر این، آن ها به جنبه‌های ناکارآمد اشیا و اشیا غیر کاربردی وابستگی غیر معمول دارند.
برخی از نشانه‌های اختلال رفتاری در کودک دارای اوتیسم:
انجام حرکات تکراری مانند تکان دادن، چرخش یا قفل کردن دست‌ها
با هماهنگی مشکل دارد یا دارای الگوهای حرکتی عجیب و غریب است. مانند قدم زدن بر انگشتان پا
غالباً به نور، صدا یا لمس حساس است اما ممکن است نسبت به درد یا دما بی‌تفاوت باشد
ترس از موقعیت‌های جدید. مانند برخورد با افراد جدید یا تغییر دکوراسیون منزل و حتی تعویض اتومبیل خانوادگی

مشکلات رفتاری کودکان اوتیسم
شناسایی نشانه های اوتیسم کودک در خانه
با روش هایی می توانید کودک را از نظر مشکوک بودن به نشانه های اوتیسم بررسی کنید:
نام کودک را صدا کنید و پاسخ دادن به اسمش را بررسی کنید.
اسباب بازی های جالبی را در اختیارش بگذارید. کودک را به بازی ترغیب کنید و تمایل به بازی با هر اسباب بازی را بررسی کنید. یکی از نشانه های اوتیسم این است که کودک تمایل به بازی غیر عادی با اسباب بازی دارد برای مثال به جای ماشین بازی ساعت ها به چرخیدن چرخ نگاه می کند.
برای تشخیص اوتیسم کودک در خانه به اشیایی در محیط اشاره کنید و توجه کودک به شیء را بررسی کنید.
برای بچه هایی که تا حدی کلام دارند، بازی هایی مثل تلفن بازی کنید. می توانید تلفن اسباب بازی را در اختیار کودک قرار دهید و ببینید از او استفاده می کند، بعد ادای تلفن حرف زدن را دربیاورید و ببینید کودک چقدر تمایل دارد پاسخ دهد و بازی کند.
با بازی هایی مثل رد و بدل کردن توپ ببینید کودک چقدر تمایل به ادامه بازی با شما دارد. می توانید به وانمود کردن به اینکه دستتان درد گرفته، ببینید کودک چقدر کنجکاو می شود یا تمایل به دلسوزی دارد، یا بی تفاوت است.
با اسباب بازی های شبیه وسایل خانه یا ابزار مشاهده کنید چقدر کودک تمایل به بازی نمادین دارد.

چگونگی تشخیص اوتیسم کودک در خانه
سن تشخیص اوتیسم
خیلی از نشانه های اوتیسم از حدود 6 تا 12 ماهگی خود را نشان می‌دهند. اما سن مناسب برای تشخیص قطعی اوتیسم توسط متخصص معمولا از حدود 18-24 ماهگی است که کودک شروع به ارتباط کلامی می کند و تعامل با محیط بیشتر شکل می‌گیرد.
با وجود این بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تا حدود ۴ سالگی تشخیص نمی گیرد، همین موضوع می تواند درمان آن ها را به تعویق انداخته و احتمال بهبود آن ها را ضعیف‌تر کند.
در واقع هرچه تشخیص در سنین کمتری صورت گیرد و اقدام به درمان و آموزش سریع‌تر باشد کودکان پیشرفت بیشتری می کنند.
کودکانی که به موقع درمان و آموزش دیده‌‌اند، عملکردشان به دیگر کودکان نزدیک تر است. معمولا خانواده ها و والدین پس از مواجهه با بیماری فرزندشان، دچار تشویش شده و ناراحتی از خود نشان می دهند.

اوتیسم را در چه سنی می توان تشخیص داد؟
نحوه ارزیابی و تشخیص تخصصی نشانه های اوتیسم
برای ارزیابی کودک مشکوک به اوتیسم باید به روانشناس یا روانپزشک اطفال مراجعه کرد. برای تشخیص قطعی بهتر است دو فرد متخصص آن را تایید کنند. برای ارزیابی بیماری اوتیسم هم از گزارش های پدر و مادر استفاده می شود و هم کودک به طور جدا بررسی می شود.
ارزیابی علائم اوتیسم از طریق والدین
برای ارزیابی از طریق والدین تاریخچه تحولی کودک از پدر و مادر پرسیده می شود، تاخیرهای رشدی مثل تاخیر در زبان باز کردن، نشستن، راه رفتن و… بررسی می شود.
نقص های ارتباطی و مشکلات رفتاری فعلی کودک، نوع ارتباط با والدین و همسالان و نوع بازی های کودک و مشکلاتی که برای زندگی کودک ایجاد شده است پرسیده می شود.
نتایج آزمایش هایی که انجام شده مثل آزمون های هوش، آزمایش های ام آر آی، پت اسکن و… گرفته می شود و همچنین از آزمون هایی مانند آزمون گارز که توسط پدر و مادر پر می شود استفاده می شود.
ارزیابی کودک اوتیسم
برای ارزیابی کودک بسته به سن از طریق بازی و تعامل رفتار ارتباطی کودک بررسی و مشاهده می شود. معمولا برای کودکان سنین کمتر با تعاملاتی مثل صدا کردن، اشاره کردن به اشیای محیط، انجام بازی های تعاملی مثل دادن و گرفتن توپ، پاسخ‌های تعاملی و توجه کودک بررسی می شود، با صدا کردن و حرف زدن نیز کلام کودک ارزیابی می‌گردد.
همچنین برای ارزیابی رفتارهای تکراری و کلیشه‌ای برای تشخیص اوتیسم کودکان، ژست های بدن و نوع نگاه، کودک به طور دقیق تحت نظر قرار می‌گیرد.
برای سنین بالاتر که کلام شکل گرفته، از طریق بازی و صحبت، استدلال و منطق کودک هم بررسی می شود. یکی از آزمون ها برای کودکان بزرگتر دارای کلام "سالی-آن" است که از طریق بازی با عروسک ها میزان درک کودک از فکر و احساس فرد دیگر بررسی می شود.