علت شب ادراری در کودکان، چیست؟
شب ادراری افراد بالای ۵ سال، بسیاری از کودکان دبستانی و حتی برخی نوجوانان را درگیر می کند.
شب ادراری افراد بالای ۵ سال، بسیاری از کودکان دبستانی و حتی برخی نوجوانان را درگیر می کند و مشکلی جدی به شمار نمی‌رود و در بسیاری از مواقع به خودی خود رفع می‌شود، ولی با این همه اثرات آن موجب نگرانی کودکان و والدین آن‌ها خواهد شد.
شب ادراری تا چه میزان در کودکان دبستانی و نوجوانان شایع است؟
شب ادراری گهگاه به صورت تصادفی در میان کودکانی که تازه توالت رفتن را می‌آموزند، رخ می‌دهد. چیزی در حدود ۲۰ درصد کودکان تا ۵ سالگی و ۱۰ درصد از آن‌ها تا ۷ سالگی این مشکل را تجربه می‌کنند. این مقدار در سال‌های آخر نوجوانی به یک تا سه درصد می‌رسد. شب ادراری ۲ تا ۳ بار در میان پسران شایع‌تر از دختران است.
انواع شب ادراری کودک
شب ادراری اولیه - کودک هرگز کنترلی روی مثانه‌ی خود نداشته و همواره رختخواب خود را خیس می‌کند.
شب ادراری ثانویه - کودک برای مدت کوتاهی ( در حدود 6 ماه ) روی مثانه‌ی خود کنترل دارد و بعد از آن کنترل خود را از دست داده و رختخواب خود را خیس می‌کند.
شب ادراری اولیه بسیار شایع‌تر است. شب ادراری ثانویه در کودکان و نوجوانان حتماً باید توسط پزشک بررسی شود. شب ادراری در این گروه سنی می‌تواند نشانه‌ای از وجود عفونت مجاری ادراری، مشکلات عصبی مربوط به مغز، استرس و یا دیگر مشکلات باشد.
دلایل وعوامل شب ادراری در کودکان
با وجود اینکه علت بروز شب ادراری به طور کامل مشخص نیست، اما به دلیل مشکلات تکاملی در یکی از سه اندام زیر معمولاً رخ می‌دهد:
مثانه - فضای کم در مثانه در هنگام شب
کلیه - تولید ادرار بیش‌تر در شب
مغز - بیدار نشدن در شب
در نوزادان و کودکان زیر یک سال ارتباط بین مغز و مثانه به صورت کامل شکل نگرفته است. هر زمانی که مثانه احساس پر بودن داشته باشد، خود را خالی می‌کند. هر چه کودک بزرگ‌تر می‌شود این ارتباط بیش‌تر شکل می‌گیرد و این موضوع به کودک کمک می‌کند تا خود زمان تخلیه مثانه را مشخص کند. این کنترل در ابتدا در طول روز شکل می‌گیرد و برای شکل گیری آن در طول شب باید زمان صرف شود.
دیگر عواملی که می تواند منجر به بروز شب ادراری در کودکان شود
ژنتیک - اگر یکی از والدین بعد از ۵ سالگی مشکل شب ادراری را تجربه کرده باشد، تا ۴۰ درصد احتمال دارد که فرزندش هم به این مشکل دچار شود. احتمال ابتلای کودک زمانی که هر دو والدین مشکل شب اداری را گذرانده باشند به ۷۰ درصد می‌رسد.
استرس - استرس یکی از رایج‌ترین علت‌های بروز شب ادراری ثانویه است. به کودک زمانی که به مدرسه جدید و یا خانه جدید می‌رود، یکی از والدین خود را به دلیل جدایی و یا مرگ از دست می‌دهد و یا با تراژدی مواجه می‌شود، استرس زیادی وارد می‌شود. این حجم از استرس در کودکان منجر به شب ادراری خواهد شد. معمولاً درمان و کنترل استرس منجر به توقف شب ادراری خواهد شد.
خواب عمیق - همان‌گونه که خواب عمیق یکی از نشانه‌های رشد و تکامل صحیح است، کم شدن کیفیت و مقدار خواب هم در این دوره زمانی رخ می‌دهد. این موضوع در سن بلوغ و در طی سال‌های دبیرستان میان نوجوانان بسیار شایع است.
وقفه تنفسی در خواب و خر و پف - در موارد نادر اگر کودک به وقفه خواب تنفسی و یا خر و پف مبتلا باشد، شب ادراری را هم تجربه خواهد کرد. در کودکانی که این مشکل را دارند، راه تنفسی مسدود شده و نفس کشیدن در هنگام خواب متوقف خواهد شد. این موضوع تعادل شیمیایی در مغز را هم تغییر داده و بروز شب ادراری را تحریک می‌کند.
یبوست - مثانه و روده در فاصله نزدیکی از هم قرار دارند. اگر فرد به یبوست مبتلا باشد، محتویات شکم به مثانه فشار وارد کرده و باعث می‌شود که کودک کنترلی روی مثانه‌ی خود نداشته باشد. در این موارد درمان یبوست اولین قدم برای درمان شب ادراری است.
بیماری مثانه و یا بیماری کلیوی - اگر کودک در شب و روز کنترلی روی مثانه‌ی خود نداشته باشد و یا در هنگام دفع ادرار احساس سوزش داشته باشد، علائم وجود بیماری‌های کلیوی و مثانه را نشان می‌دهد و باید آن‌ها را درمان کرد.
بیماری‌های عصبی - برخی اوقات مشکلاتی در طناب نخاعی منجر به شب ادراری خواهد شد. اگر کودک علائمی همچون بی حسی، مور مور شدن پاها و دیگر مشکلات نخاعی داشته باشد، باید در نظر گرفته شود. با این همه در موارد نادر این بیماری‌ها باعث شب ادراری می‌شود.
دیگر بیماری‌ها - در موارد نادر دیگر بیماری‌ها همچون دیابت به شب ادراری در کودکان منجر می‌شود. برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به اختلال کم‌توجّهی - بیش‌فعالی به دلیل وجود تفاوت‌هایی در مواد شیمیایی مغز احتمال زیادی وجود دارد که شب ادراری را تجربه کنند . برخی از داروها هم احتمال بروز این مشکل را افزایش می‌دهند.
اثر روانی و احساسی شب ادراری در کودکان
شب ادراری ممکن است اثرات روانی زیادی روی کودک و خانواده داشته باشد. حس شرمندگی، نداشتن اعتماد به نفس و اضطراب از جمله اثرات شب ادراری روی کودک هستند. از طرفی دیگر این مشکل بر روابط کودک با همسالان، کیفیت زندگی و برنامه‌ی درسی او تاثیر گذار خواهد بود.
کودکان در این سن از بودن در کنار همسالان خود لذت می‌برند و دوست دارند که شب را در کنار آن‌ها سپری کنند، بسیاری از کودکانی که این مشکل را دارند، از گذراندن شب در کنار همسالان خود بیرون از خانه خودداری می‌کنند.
خواهر یا برادر فرد مبتلا مجبور به خوابیدن در اتاق خواب مجزا هستند و یا هر بار با زنگ هشدار و یا صدای پدر و مادر برای بیدار کردن بیمار، از خواب بیدار می‌شوند. اعضای خانواده باید وقت زیادی را صرف تمیزکردن و شستن لباس‌های کثیف کنند.
فراموش نکنید که شب ادراری تقصیر کودک نبوده و کودک کنترلی روی آن ندارد. اعضای خانواده نباید شرمنده بوده و کودک را به خاطر آن تنبیه کنند. با پزشک مشورت کرده و برای رفع مشکل تلاش کنید.
تشخیص شب ادراری در کودکان و نوجوانان
پزشک سابقه‌ی پزشکی کامل کودک را خواهد گرفت و بعد از آن در مورد علائم سوالاتی را مطرح می‌کند. اینکه آیا کودک زیاد ادرار می‌کند یا نیاز دارد که برای رفتن به دستشویی سریع بدود و یا اینکه آیا در هنگام دفع ادرار احساس سوزش دارد یا خیر؟
پزشک در مورد الگوی خواب کودک و سابقه بیماری در خانواده هم سوالاتی مطرح می‌کند. برای تشخیص دقیق تر آزمایش ادرار کامل کودک گرفته می‌شود. در این آزمایش نشانه‌های بیماری و یا عفونت نشان داده می‌شود. بسیاری از کودکان مبتلا به شب ادراری در آزمایش ادرار هیچ نشانه‌ای ندارند. معمولاً نیازی به گرفتن عکس رادیولوژی اشعه ایکس نیست.
آیا شب ادراری در کودکان و نوجوانان درمانی دارد؟
درمان شب ادراری در کودکان به دلیل به وجود آورنده بستگی دارد. اگر دلیل آن استرس است، باید آن را مدیریت کرد. کودکانی که مراحل درمان را به درستی و خوبی طی می‌کنند، شانس زیادتری برای توقف شب ادراری دارند.
علائم هشدار دهنده شب ادراری کودکان
بهتر است که با استفاده از زنگ هشدار کودک یکبار در نیمه‌های شب از خواب بیدار شده و به دستشویی برود. تحقیقات نشان می‌دهد که در حدود نیمی از کودکانی که از این علائم هشدار استفاده می‌کنند بعد از چند هفته دیگر رختخواب خود را خیس نمی‌کنند. بعد از چند بار مغز می آموزد که با هر بار به صدا در آمدن زنگ باید از تخت خواب بلند شده و به دستشویی برود. برای طی کردن این روند درمانی باید یکی از والدین حضور فعال داشته باشد تا مطمئن شود که کودک به طور کامل بلند شده و به دستشویی می‌رود.
داروها
تنها دو گروه دارویی برای درمان شب ادراری در کودکان تایید شده است. توجه کنید که معمولاً بعد از قطع مصرف دارو، مشکل ادامه خواهد داشت، مگر اینکه با رشد کودک شب ادراری به کل متوقف شود.
هشدار: مصرف دارو برای درمان اختلال شب ادرای باید با تجویز پزشک صورت بگیرد. از مصرف خودسرانه هر گونه دارویی به علت داشتن عوارض گوناگون، پرهیز کنید.
ایمی پرامین (imipramine) - این دارو به خوبی در برخی از کودکان مبتلا عمل می‌کند. خطر اوردوز در صورت مصرف این دارو وجود دارد، بنابراین والدین باید میزان مصرف و زمان مصرف آن را به دقت کنترل کنند. با وجود اینکه مشکلات قلبی در صورت مصرف این دارو گزارش نشده، ولی بهتر است که قبل از مصرف آن یک نوار قلب گرفته شود. کودکانی که در نوار قلب آن‌ها اختلالی وجود دارد، نباید ایمی پرامین مصرف کنند.
دسموپرسین (Desmopressin) - این دارو میزان ادرار تولید شده توسط بدن را کاهش داده و قادر به بهبود شب ادراری در 40 تا 60 درصد کودکان است. این دارو به شکل اسپری بینی و قرص خوراکی در بازار موجود است و پیش از خواب مصرف می‌شود.
بعد از مصرف این دارو، نباید هیچ گونه مایعاتی خورده شود تا خطر عدم تعادل الکترولیت‌ها کاهش پیدا کند. داروهای کمکی مانند اکسی‌بوتینین (oxybutynin) هم موثر است، خصوصاً برای کودکانی که به دسموپرسین به تنهایی پاسخ نمی‌دهند، میتوان از این دو دارو به صورت ترکیبی استفاده کرد.
این داروها مانند سایر داروها عوارض خاص خود را دارند و فقط تحت نظر پزشک مصرف شود
توصیه هایی برای والدین کودکان مبتلا به شب ادراری
مصرف غذاها و نوشیدنی‌های حاوی کافئین، میان وعده‌های پر نمک و نوشیدنی‌های حاوی قند زیاد را خصوصاً در هنگام غروب کاهش دهید.
هر دو یا سه ساعت یکبار در روز و قبل از رفتن به رختخواب از کودک بخواهید که به سرویس بهداشتی برود.
در صورت نیاز، یکبار در طول شب کودک را از خواب بیدار کنید که به دستشویی برود. اگر بیش‌تر از یکبار کودک را از خواب بیدار کنید، ممکن است الگوی خواب کودک مختل شود و به این ترتیب صبح روز بعد به سختی برای رفتن به مدرسه از خواب بیدار شود.
اگر کودک شب را بیرون از خانه سپری می‌کند، لباس زیر اضافه در وسایلش قرار دهید. از کودک بخواهید که از میزبان برای رفتن به سرویس بهداشتی و یا تعویض لباس‌هایش کمک بخواهد.
آیا شب ادراری تا سنین بزرگسالی با کودک می ماند؟
شب ادراری در بسیاری از موارد به خودی خود رفع می‌شود. در بیش‌تر کودکان با ورود به سال‌های پایانی نوجوانی و یا حتی زودتر این مشکل برطرف می‌شود.
شب ادراری ثانویه زمانی برطرف می‌شود که علت بروز مشکل شناسایی و درمان شود. اگر شب ادراری با رسیدن کودک به این سن برطرف نشود، حتماً باید با پزشک مشورت کرد.
به خاطر داشته باشید که:
حتماً با پزشک متخصص کودکان در مورد مشکل شب ادراری کودک صحبت کنید، پزشک بهترین راه حل موثر برای کودک و خانواده را اجرا خواهد کرد.
شب ادراری در بزرگسالان
شب ادراری (Bed-wetting) اغلب در دوران کودکی شایع است، بالای یک چهارم کودکان به مشکل شب ادراری (nocturnal enuresis) دچار می‌شوند. این مشکل در بیش‌تر موارد با رشد کودک که با بزرگ‌تر شدن مثانه و رشد بهتر آن همراه است، به خودی خود رفع می‌شود.
تحقیقات نشان می‌دهد که شب ادراری در یک تا دو درصد جمعیت افراد بزرگسال هم رخ می‌دهد. احتمال بالا رفتن این مقدار هم وجود دارد. برخی از افراد بزرگسال درگیر با این مشکل، به دلیل شرمندگی از وضعیت، مایل به مطرح کردن مشکل خود با پزشک نیستند.
اگر فرد بزرگسال گهگاه و یا حتی یک بار شب ادراری را تجربه کند، اصلا جای نگرانی وجود نخواهد داشت. اما اگر این مشکل مکرراً تکرار شود، حتماً باید با پزشک مشورت کرد.
در ادامه این مقاله دلایل احتمالی بروز شب ادراری و راه‌های درمان آن را بررسی می‌کنیم.
علل احتمالی شب ادراری بزرگسالان
مشکلات هورمونی
هورمون ضد ادراری (Antidiuretic hormone (ADH)) به کلیه‌ها پیام کاستن از سرعت تولید ادرار را ارسال می‌کند. بدن انسان بیش‌تر مقدار این هورمون را در شب تولید می‌کند تا فرد را برای خوابیدن آماده کند. این کار باعث می‌شود که نیاز بدن به دفع ادرار در شب و در هنگام خواب کم‌تر باشد.
با این همه بدن برخی از افراد به مقدار کافی هورمون ضد ادراری نمی‌سازد و یا اینکه به شیوه‌ی درست و مناسبی به آن پاسخ نمی‌دهد.
به نظر می‌رسد که ناهنجاری‌های ناشی از هورمون ضد ادراری نقش مهمی در شب ادراری دارند، در حالی که فرضیه‌های مختلفی وجود دارد که حاکی از نقش داشتن چندین عامل مختلف در بروز این مشکل است.
با یک آزمایش ساده میتوان مقدار این هورمون را در خون اندازه‌گیری کرد. اگر مقدار هورمون کم‌تر از حالت عادی باشد، پزشک داروی دسموپرسین (desmopressin) - هورمون ضد ادراری ساخته شده در آزمایشگاه - را تجویز می‌کند.
برخی دیگر از بیماری‌ها هم سطح هورمون ضد ادراری را در خون دستخوش تغییر می‌کنند، که پزشک احتمال بروز آن‌ها را هم بررسی خواهد کرد.
مثانه کوچک
داشتن مثانه‌ی کوچک به معنی داشتن مثانه‌ای در اندازه‌ی کوچک‌تر نیست. بلکه در این مورد منظور مثانه‌ای است که هنگامی که از حجم کمی پر شده، به فرد احساس پر بودن مثانه دست می‌دهد، در حقیقت عملکرد مثانه باعث می‌شود که کوچک‌تر به نظر برسد.
در چنین شرایطی فرد به صورت مکرر در هنگام شب نیاز به دفع ادرار دارد. کنترل مثانه‌ی کوچک در هنگام خواب سخت بوده و گاهی به شب ادراری منجر می‌شود.
تمرین‌های مثانه در چنین مواردی کمک کننده خواهد بود. این تمرین‌ها به بدن کمک می‌کند تا ادرار را برای مدت طولانی‌تری نگه دارند. ساعت گذاشتن برای بیدار شدن و دفع ادرار هم کمک کننده است
ماهیچه های بیش از حد فعال
ماهیچه‌های مثانه، دترسور نام دارند. این ماهیچه زمانی که مثانه پر باشد شل شده و زمان دفع ادرار منقبض می‌شوند. اگر این ماهیچه‌ها در زمان اشتباه منقبض شوند، فرد قادر به کنترل دفع ادرار خود نخواهد بود. به این عارضه مثانه پرکار و یا پیش فعال گفته می‌شود.
انقباضات ماهیچه‌های مثانه ناشی از پیام‌های عصبی غیر طبیعی بین مغز و مثانه و یا وجود عوامل تحریک کننده‌ی مثانه مانند الکل، کافئین یا برخی داروهای خاص است. این مواد باعث می‌شوند که ثبات ماهیچه‌های مثانه کم‌تر شده و در نهایت فرد را مجبور به دفع ادرار مکرر می‌کند.
سرطان
تومور ناشی از سرطان‌های مثانه و پروستات منجر به انسداد مجاری ادراری خواهد شد و همین مسئله منجر به ناتوانی در نگه داشتن ادرار به خصوص در شب می‌شود.
برای تشخیص سرطان، بیمار معاینه شده و چندین آزمایش دیگر هم انجام خواهد شد. گاهی برای تشخیص سرطان نمونه برداری انجام می‌شود. درمان سرطان منجر به کوچک‌تر شدن و یا از بین رفتن تومور شده و در نهایت جلوی شب ادراری گرفته خواهد شد.
دیابت ملیتوس یا دیابت شیرین
اگر میزان قند خون فرد مبتلا به دیابت کنترل نشود، الگوی دفع ادرار فرد هم دستخوش تغییر خواهد شد. زمانی که قند خون بالا باشد، برای اینکه کلیه‌ها سطح قند خون را کنترل کنند مقدار ادرار تولیدی خود را افزایش می‌دهند. این مسئله منجر به شب ادراری، دفع ادرار زیاد در روز - سه لیتر در روز - و تکرر ادرار خواهد شد.
درمان دیابت تا حدود زیادی از نشانه‌های مشکلات ادراری خواهد کاست. برای درمان دیابت علاوه بر تغییر سبک زندگی، بیمار مجبور به استفاده از داروهای خوراکی و تزریق انسولین است. نوع درمان به وضعیت کلی سلامتی و بیماری فرد بستگی دارد.
وقفه تنفسی در خواب
وقفه تنفسی در خواب یکی از مشکلات و اختلالات خواب است، که منجر به توقف یا کاهش تنفس برای مدتی کوتاه (اما با تعداد بار زیاد) در طول خواب می‌شود.
نتایج یک پژوهش نشان داده که 7 درصد از افراد مبتلا به وقفه تنفسی در خواب به شب ادراری مبتلا هستند. هر چه قدر که وقفه تنفسی در خواب وخیم‌تر و شدیدتر شود، ادرار کردن در خواب هم افزایش می یابد.
درمان بیماری به کمک فشار جریان هوای همواره مثبت (continuous airway pressure) به بهبود تنفس و خواب بهتر کمک می‌کند. از طرفی این کار در بهبود شب ادراری هم موثر است.
دارو
برخی داروها همچون داروهای کمک کننده به خواب و داروهای ضد روان‌پریشی منجر به تکرر ادرار و افزایش انقباضات مثانه می‌شود و این مسئله ممکن است به شب ادراری ختم شود.
تغییر داروها گاهی کمک کننده خواهد بود. اگر تغییر داروها به دلیل اثری که بر بهبود دیگر بیماری‌ها می‌گذارد، ممکن نباشد، تغییر شیوه‌ی زندگی موثر خواهد بود. هرگز پیش از مشورت با پزشک مصرف یک دارو را قطع نکنید
ژنتیک
شب ادراری معمولاً از نسلی به نسلی دیگر منتقل می‌شود. هنوز ژن مسئول انتقال این عارضه شناسایی نشده است ولی اگر والدین به شب ادراری مبتلا باشند، احتمال زیادی وجود دارد که کودکان آن‌ها هم درگیر شوند.
برای درمان شب ادراری برای علائم بیماری درمان شود تا از تکرار دوباره‌ی آن در آینده جلوگیری شود. برای درمان باید از دارو و تغییر شیوه زندگی استفاده کرد.
اختلالات عصبی
بیماری‌ها و مشکلات عصبی زیر توانایی کنترل مثانه را تحت تاثیر قرار می‌دهد:
ام‌اس
اختلالات صرح و تشنج
بیماری پارکینسون
این مشکلات منجر به شب ادراری غیر قابل کنترل و مکرر می‌شوند. درمان بیماری ممکن است به بهبود علائم از جمله شب ادراری منجر شود.
اگر شب ادراری متوقف نشود، پزشک توصیه‌هایی به بیمار خواهد داشت. تغییر شیوه زندگی و برخی داروها از جمله این توصیه‌ها هستند.
انسداد مجاری ادراری
عواملی که جریان ادرار را متوقف کرده و یا آن را دچار مشکل می‌کنند، عبارتند از:
سنگ کلیه
سنگ مثانه
تومور
انسداد مجاری ادراری خالی شدن کامل مثانه را با مشکل مواجه کرده و در شب منجر به ترشح ناخودآگاه ادرار و یا شب ادراری خواهد شد.
همچنین فشار ناشی از سنگ یا تومور باعث می‌شود که ماهیچه‌ی مثانه در مواقع غیر ضروری منقبض شود. این امر منجر به تکرر ادرار غیر قابل کنترل خواهد شد. گاهی برای خارج کردن سنگ‌های بزرگ باید اقداماتی انجام شود. سنگ‌های کوچک خود به خود خارج می‌شوند.
درمان سرطان منجر به کوچک شدن تومور خواهد شد ولی در موارد دیگر نیاز به جراحی وجود دارد. زمانی که عامل مسدود کننده‌ی مجاری ادراری بر طرف شد، کنترل ادرار بیش‌تر شدت و شب ادراری تا حدود زیادی کاهش می‌یابد
عفونت مجاری ادراری
عفونت مجاری ادراری منجر به تکرر ادرار می‌شود. وجود التهاب در این مجاری در نهایت به شب ادراری می انجامد
درمان عفونت مجاری ادراری باید مشکلات را رفع کند. اگر عفونت تکرار شود فرد به صورت مکرر به شب ادراری مبتلا خواهد شد. پزشک عوامل زمینه‌ای را شناسایی کرده و از عفونت‌های بعدی و در نتیجه شب ادراری های بعدی جلوگیری خواهد کرد.
آناتومی
ادرار از کلیه‌ها به سمت میزنای مثانه جریان پیدا می‌کند. زمانی که موعد دفع ادرار فرا می‌رسد، مثانه منقبض شده و محتویات خود را از طریق مجرای ادرار یا میزراه به خارج از بدن می‌فرستد. اگر هر کدام از عوامل این سیستم دچار مشکل شود، دفع ادرار هم به صورت طبیعی پیش نرفته و مشکلاتی همچون شب ادراری پیش خواهد آمد.
پزشک برای تشخیص ساختارهای غیر طبیعی علاوه بر تجویز تصویر رادیولوژی اشعه ایکس، سونوگرافی هم انجام خواهد داد. برخی از مشکلات با جراحی قابل درمان هستند. در موارد دیگر پزشک برای درمان شب ادراری تغییر سبک زندگی و دارو را توصیه می‌کند.
راه درمان و مقابله با شب ادراری بزرگسالان
درمان این عارضه در سه گروه اصلی طبقه بندی می‌شود:
تغییر سبک زندگی
مقدار مایعات مصرفی را به دقت ثبت کنید - عصر و در هنگام غروب آفتاب مایعات کم‌تری مصرف کنید. به جای آن صبح مقدار بیش‌تری آب بنوشید، چرا که در این هنگام رفتن به سرویس بهداشتی آسان‌تر است. برای مقدار مایعات مصرفی خود در هنگام غروب محدودیت وضع کنید
بیدار شدن در شب - ساعت خود را تنظیم کرده و در نیمه‌های شب به قصد رفتن به سرویس بهداشتی از خواب بیدار شوید، این کار از شب ادراری جلوگیری خواهد کرد. یک یا دو بار بیدار شدن در شب به قصد اجابت مزاج، بسیار در پیشگیری موثر است.
برای دفع ادار برنامه‌ی منظمی تنظیم کنید - یک برنامه تنظیم کرده و به آن عمل کنید. حتماً قبل از خواب به منظور دفع ادرار به سرویس بهداشتی مراجعه کنید
مصرف مواد تحریک کننده‌ی مثانه را کاهش دهید - کافئین، الکل، مواد قندی مصنوعی و نوشیدنی‌های شیرین منجر به تحریک مثانه و تکرر ادرار خواهد شد.
درمان شب ادراری بزرگسالان چیست؟
مصرف دارو
چهار نوع داروی اصلی با در نظر گرفتن علت برای درمان شب ادراری بزرگسالان تجویز می‌شود:
آنتی بیوتیک‌ها - برای درمان عفونت مجاری ادراری
آنتی کولینرژیک ها - برای درمان ماهیچه‌های پر کار مثانه و تسکین عوامل محرک
دسموپرسین استات (desmopressin acetate) - برای بالابردن سطح هورمون ضد ادراری در کلیه که منجر به توقف تولید مقدار زیادی ادرار در شب می‌شود.
مهار کننده آنزیم 5 - آلفا ردوکتاز - همچون فیناستراید (finasteride) که برای درمان پروستات بزرگ شده از آن استفاده می‌شود.
هشدار: مصرف دارو برای درمان اختلال شب ادرای باید با تجویز پزشک صورت بگیرد. از مصرف خودسرانه هر گونه دارویی به علت داشتن عوارض گوناگون، پرهیز کنید.
جراحی
تحریک عصب ساکرال - در این روش پزشک جراح دستگاه کوچکی را در نزدیکی مثانه قرار داده که وظیفه‌ی فرستادن پیام به ماهیچه‌های این اندام برای توقف انقباضات غیر ضروری را برعهده خواهد داشت.
سیستوپلاستی (Clam cystoplasty) یا تقویت مثانه - در این روش جراحی باز، جراح مثانه را برش داده و مقداری عضله از روده به آن اضافه می‌کند. این ماهیچه‌های اضافی علاوه بر کاهش بی ثباتی مثانه، کنترل و ظرفیت آن را افزایش داده و به این ترتیب از شب ادراری جلوگیری خواهد شد.
مایوکتومی دترسور (Detrusor myectomy) - ماهیچه‌ی دترسور انقباضات مثانه را کنترل می‌کند. در این روش جراحی گروهی از ماهیچه‌ها برداشته شده و به این ترتیب انقباضات کاهش پیدا خواهد کرد.
اصلاح افتادگی اندام‌های لگنی - اگر اندام‌های تولید مثلی زنانه تغییر مکان دهند، ممکن است به اندام زیرین خود یعنی مثانه فشار وارد کنند. این جراحی به اصلاح این مشکل کمک می‌کند.
سخن پایانی درباره بیماری شب ادراری بزرگسالان
اگر به عنوان یک فرد بزرگسال شب ادراری را تجربه می‌کنید، احتمالاً این مشکل شما ریشه در یک بیماری زمینه‌ای دیگر دارد. لازم است که درمان‌هایی برای توقف شب ادراری انجام شده و در نهایت مشکلی که به آن دامن زده است هم درمان شود.
با پزشک خود ملاقات کنید و علت بروز این مشکل را بررسی کنید. پزشک بعد از گرفتن شرح حال بیمار، پرسش‌هایی در مورد سابقه‌ی خانوادگی، بیماری و جراحی‌های قبلی بیمار پرسیده و به دقت علائم و نشانه‌های فرد را بررسی می‌کند.
برای بررسی دقیق مشکلات زمینه‌ای به وجود آورنده‌ی شب ادراری پزشک انجام آزمایش‌هایی خاص را تجویز خواهد کرد. درمان مناسب، به توقف و یا محدود کردن شب ادراری و یا دیگر علائم فرد منجر خواهد شد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼