آیا زایمان در آب ضرر دارد؟

در هنگام زایمان در آب، یک زن نوزادش را در یک وان آب گرم به دنیا می آورد.این کارها معمولاً در خانه یا مراکز زایمان و با کمک ماماها انجام می شود.
مادرانی که تمایل به زایمان طبیعی دارند - بدون دارو یا اپیدورال - گاهی اوقات زایمان در آب را انتخاب می کنند ، زیرا می تواند یک تجربه طبیعی و ملایم از زایمان رو ایجاد کنه. غوطه ور شدن در وان ، راحتی بیشتری را هنگام انقباض زایمان فراهم میکنه.
اما این بدان معنا نیست که زایمان در آب بدون درد است. در حقیقت ، "درد زایمان به همان اندازه که در استخرهای تولد آب وجود دارد ، وجود دارد ، اما محیط آرامش بخش تر و آرام تر است ، بنابراین تجربه لذت بخش بیشتری برای مادر ایجاد می کند.
زایمان در آب نیز با خطرات و عوارض بالقوه ای همراه است که برخی از آنها می تواند جدی باشد.این عوارض و ریسک ها میتونه از غرق شدن در آب باید تا عفونت.

زایمان در آب چیست؟
زایمان در آب یک روش برای زایمان می باشد.در فرآیند زایمان در آب با استفاده از حمام عمیق یا استخر زایمان صورت می گیرد. آب می تواند به شما برای حمایت از وزن شما کمک کند ، باعث می شود در حین زایمان راحت تر جابجا شوید و احساس کنترل بیشتری داشته باشید.

چرا ممکن است زایمان در آب مناسب شما نباشد؟
اول و مهمتر از همه ، زنانی که دارای حاملگی های پرخطر هستند نباید زایمان در آب را انتخاب کنند. عوارض بارداری که زایمان آب را رد می کند اندک اما جدی هستند. همچنین زنانی که در زایمان های قبلی دچار مشکل شده اند بهتر است این روش را انتخاب نکنند.زنان با مشکلات پزشکی مانند فشار خون بالا ، دیابت یا اختلال تشنج فقط باید زایمان در آب را در بیمارستان و با پزشکان مجرب انجام دهند. زایمان های چندگانه کاندید مناسبی برای تولد در آب نیستند. شما همچنین در شرایط زیر نباید زایمان در آب داشته باشید:
شما قبل از 37 هفته زایمان دارید
شما بیش از یک کودک در شکم خود دارید ، بارداری دوقلویی و چند قلویی دارید.
شما به شدت اضافه وزن دارید.
زایمان شما به طور طبیعی شروع نشده.
فشار خون شما بالا رفته است
کودک شما علائم پریشانی را نشان می دهد
خونریزی غیر قابل توضیح یا خونریزی پس از زایمان دارید
کیسه ی آب شما پاره شده است و مایع آمنیوتیک خونین است و یا حاوی علائمی از مدفوع کودک است.
احتمالاً به شما توصیه می شود در صورت داشتن هر یک از فاکتورهای خطر فوق ، زایمان آب نداشته باشید زیرا ممکن است بیرون آوردن ایمن شما از استخر در مواقع اضطراری دشوار باشد. در صورت ابتلا به عفونت ، ممکن است در معرض خطر انتقال آن به کودک خود در آب باشید.

چه کسی می تواند زایمان در آب داشته باشد؟
بارداری بدون عارضه (فشار خون پایین ، بیش از ۳۷ هفته بارداری ، کودک با سر پایین و غیره) برای زایمان در آب لازم است. شرایط یا عوارض پر خطر در زایمان اغلب نیاز به نظارت مداوم روی جنین یا مداخله فوری دارد ، که بهتر است در خارج از آب انجام شود.
شرایط خاصی وجود دارد که در آن زنان نباید زایمان در آب را انتخاب کنند. زنان با دیابت حاملگی ، پره اکلامپسی ، ماکروزومی ، محدودیت رشد داخل رحمی ، کودک نارس و لگن نامناسب برای زایمان طبیعی باید از تولد در آب انصراف دهند.
البته ، حتما باید با پزشک مشورت کنید و خطرات آن را از پزشکتون بپرسید تا خطرات کامل و واقعیت انتخاب های خود را درک کنید. زایمان در آب یک تصمیم کاملاً شخصی است ، تصمیمی که نیاز به تأمل و تحقیق زیادی دارد . زیرا تولد در آب بیش از وان است.

جوانب مثبت و منفی زایمان در آب، آیا بی خطر است؟
فواید زایمان در آب
برخلاف تصورات غلط ، زایمان در آب در میان افراد مشهور فقط یک مد نیست. این یک گزینه تولد است که تقاضای روزافزونی دارد.
بسیاری از مادران ادعا می کنند که زایمان در آب طبیعی به علت شناور بودن در آب ، درد زایمان را کاهش می دهد.
هنگامی که زنان به آب عمیق استخر زایمان وارد می شوند ، یک واکنش شیمیایی و هورمونی ایجاد می شود که سطح هورمون اکسی توسین را تنظیم می کند ، هورمون از مغز پمپ می شود و به تنظیم شدت انقباضات کمک می کند. بنابراین ، هنگامی که بدن در آب های عمیق شناور می شود و اکسی توسین بیشتری ترشح می شود ، اندورفین های مهار کننده درد مغز مادر را سیل می کنند ، و مادر را با سرعت بیشتری در حالت هوشیاری تغییر یافته قرار می دهد و به بدن او اجازه می دهد کارهایی را که باید انجام دهد انجام دهد. علاوه بر این ، آب باعث آرامش بیشتر پرینه می شود ، که می تواند شدت پارگی واژن را کاهش دهد.
خطرات و عوارض ناشی از تولد در آب
هرکسی که در مورد زایمان در خانه فکر می کند باید در بدترین حالت برای امنیت نهایی کودک و خود فکر کند. حتی اگر اقداماتی برای جلوگیری از نتایج جدی انجام شده باشد ، و طرفداران اظهار می کنند که تولد آب در خانه بی خطر است .
زایمان در آب به طور قابل توجهی خطرناک تر از زایمان در خارج از آب نیست ، اما هنگامی که در خانه اتفاق می افتد - و بیشتر افراد این را انتخاب می کنند ، خطر افزایش می یابد. این به این دلیل است که هیچ کمک پزشکی فوری در هنگام تولد در آب در خانه وجود ندارد. در اینجا برخی از خطرات مهم هنگام تولد در آب را باید بدانید.
خطر عفونت
زایمان در آب به معنای نشستن ، فشار دادن و تحویل نوزاد در وان است که غالباً مدفوع وارد وان می شود. نوزادی که در آن محیط به دنیا آمده احتمالاً می تواند آب آلوده را ببلعد و خطر ابتلا به آنها را افزایش دهد. بسته به اینکه از چه کسی می خواهید ، احتمال عفونت متفاوت است زیرا داده ها محدود هستند. هیچ راهی برای از بین بردن آلودگی آب وجود ندارد. به این دلیل که وان در هر دقیقه که مادر در وان می نشیند ، حتی اگر آب استریل باشد ، وان به فلور واژن و رکتوم آلوده می شود.
نوزادی که آب وان را می بلعد در معرض خطر عفونت است. بچه ها از نظر ژنتیکی و فیزیولوژیکی برنامه ریزی شده اند که در مدت چند ثانیه از تحویل سر ، اولین نفس های خود را از طریق هوا و نه آب می کشند. اما چند علت وجود دارد که ممکن است باعث استنشاق آب شود:
آنها در هنگام تولد گریه نکنند
سر قبل از بقیه بدن به سطح زمین آورده می شود. این بازتاب شیرجه را لغو می کند.
اکسیژن رسانی آنها از جفت به نوعی تحت تأثیر قرار می گیرد.
دانستن این نکته مهم است که حتی وقتی باکتریهای عفونی هنگام تولد به خارج از بدن دفع می شوند ، هیچ چیز به سمت بالا و درون حرکت نمی کند. بنابراین ، خطر ابتلا به عفونت فقط در صورتی اتفاق می افتد که کودک خیلی زود نفس بکشد یا اگر تجهیزات (وان ها ، فیلترها ، پمپ ها) به درستی عمل نکنند.
خطر آسپیراسیون مکونیوم
این اصطلاح پزشکی به این معناست که کودک اولین حرکات روده خود را قبل از تولد انجام داده و مایع آمنیوتیک آلوده را استنشاق می کند که باعث مشکلات تنفسی می شود. پزشکان و ماماها می توانند تشخیص دهند که آیا این اتفاق در هنگام شکستن آب رخ داده است یا خیر ، زیرا مکونیوم معمولاً سبز ، چسبناک و ضخیم است. در اولین حرکات روده ای قبل از زایمان باید اقدامات احتیاطی اضافی انجام شود. یک پزشک یا ماما نیاز به دسترسی فوری به کودک دارد تا بتواند مجاری تنفسی او را پاک کند.
خطر ذات الریه
اگرچه هنوز مطالعات قابل توجهی درصد دقیق موارد ذات الریه را در هنگام زایمان در آب نشان نداده است ، اما این یکی از خطرات آن است. برای جلوگیری از ذات الریه ، آب باید بین 95 تا 100 درجه فارنهایت باقی بماند و نوزاد باید بلافاصله پس از زایمان به سطح زمین منتقل شود. ذات الریه معمولاً در 24 تا 48 ساعت اول پس از تولد ایجاد می شود و علت آن آسپیراسیون مکونیوم ، آلودگی مدفوع و باکتری های حاصل از آب وان است. همچنین گزارش های موردی در مورد مرگ نوزادان در اثر ذات الریه پس از زایمان وجود دارد که نتیجه مستقیم خوردن آب با آلودگی مدفوع بود. از آنجا که بیشتر زایمان در آب در خانه یا در یک مرکز تولد مستقل انجام می شود ،" تحقیقات "کمی انجام شده است.
خطر غرق شدن
در جایی که آب وجود داشته باشد ، خطر غرق شدن وجود دارد. غرق شدن و خفگی به عنوان خطرات جنین هنگام تولد در آب ذکر شده است. به دلیل عوارض ، کودک ممکن است بیش از حد در زیر آب بماند و ریه های او پر از آب شود.
متخصصان پزشکی همه کارها را برای جلوگیری از این کار می کنند تا او بتواند اکسیژن کافی برای تنفس بدست آورد.
خطر پاره شدن بند ناف
بند ناف کوتاه می تواند زیر آب پاره شود و منجر به از دست دادن خون جنین شود. ارزیابی ترشحات و خونریزی مادر ممکن است [در زیر آب] دشوار باشد و بیماران ممکن است خونریزی بیش از حد داشته باشند." خبر خوب این است که بند ناف به اندازه کافی کوتاه برای ایجاد چنین حادثه ای نادر است.
در هنگام زایمان در آب ، کودک معمولاً سریعاً به سطح زمین آورده می شود ، ابتدا سر او را به سمت خود بکشید. این حرکت سریع آنها را قادر می سازد تا در اسرع وقت تنفس خود را شروع کنند ، اما این خطر وجود دارد که بند ناف گیر کند.

آیا اگر نوزاد به دنیا بیاید، کودک من می تواند غرق شود؟
بسیاری از خانم ها می پرسند که آیا اگر نوزاد در آب به دنیا بیاید خطر غرق شدن نوزاد وجود دارد یا خیر ، بسیار بعید است که این اتفاق بیفتد.
نوزادان هنگام ورود به رحم نیازی به نفس کشیدن ندارند زیرا اکسیژن را از خون منتقل شده از مادرشان از طریق جفت دریافت می کنند. هنگامی که در آب متولد می شوند ، بدن آنها چنان رفتار می کند که انگار هنوز در رحم هستند تا اولین نفس نفس خود را بکشند ، که در آن مرحله ریه هایشان باز می شود. با آمدن نوزاد به آب ، ریه ها باز نیستند و هیچ آب نمی تواند وارد شود.
بعد از تولد نوزادتان در آب ، شما و ماما به آرامی او را به سطح می رسانید. کودک شما فقط برای مدت کوتاهی در آب خواهد بود و تا زمانی که از آب خارج نشود نفس نمی کشد.
کودک شما فقط در معرض خطر است:
اگر سرشان بالای آب آورده شده باشد و دوباره پایین بیاید.
اگر تأثیر اکسیژن آنها از جفت باشد.
اگر دمای آنها ناگهان تغییر کند.
کجا زایمان در آب داشته باشید
اگرچه بعضی از بیمارستانها زایمان طبیعی در آب را مجاز می دانند ، اما اکثریت آنها در خانه یا در مراکز زایمان به صورت مستقل اتفاق می افتد . مراکز زایمان در آب به اکسیژن ، دارو و تجهیزات احیای نوزادان مجهز هستند ، بنابراین در صورت نیاز ، می توان مراقبت های اضطراری را انجام داد.

در صورت زایمان در آب جفت چگونه از رحم خارج می شود؟
احتمالاً مامای شما از شما بخواهد که برای تحویل جفت از استخر بیرون بروید زیرا جاذبه می تواند در مرحله سوم زایمان کمک کند. همچنین کمک به شما در موارد اضطراری آسان تر می شود ، زیرا برخی از مادران جدید می توانند بعد از تولد یا در مرحله سوم زایمان دچار ضعف شوند. اگر به طور ناگهانی احساس سر سبکی کردید ، ممکن است دشوار باشد که شما را به سرعت و با خیال راحت از استخر خارج کنیند.
بیشتر بیمارستان ها ، مراکز تولد و تیم های زایمان خانگی سیاستی در مورد نحوه تحویل جفت دارند. لطفاً از مامای خود در مورد این قانون سؤال کنید.