چگونگی نگهداری از نوزاد نارس

کودک نارس شما به دنیا آمده و حالا این وظیفه ی شما است تا از او مراقبت کنید و جای او را گرم و نرم نگه دارید.نگهداری کودک نارس به دلیل اندام بسیار کوچک و نارس بودنش با کودک معمولی متفاوت است و به نگهداری و توجه بیشتری نیاز دارد.
نوزادان متولد قبل از هفته 37 بارداری زودرس محسوب می شوند و بعضی اوقات به عنوان "preemies" شناخته می شوند. مادرانی که نوزادانشان زودرس متولد می شوند ، اغلب بسیار ترسیده و عصبی هستند.در نوزادان نارس خطر ابتلا به عوارض بسیار بیشتر است.
خطرات زودتر از تولد کودک افزایش می یابد. هرگونه عارضه یک نوزاد نارس در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) برطرف می شود. در زیر توضیح مختصری درباره آنچه که در مراقبت از preemie تازه متولد شده باید انتظار داشت.

چرا نوزادان نارس نیاز به مراقبت ویژه دارند؟
نوزادان نارس برای مقابله با زندگی در جهان ما کاملاً مجهز نیستند. بدنهای کوچک آنها هنوز قسمتهای توسعه نیافته دارند که شامل ریه ها ، دستگاه گوارش ، سیستم ایمنی بدن و پوست می شوند. خوشبختانه ، فن آوری پزشکی این امکان را فراهم آورده است که نوزادان نارس در چند روز اول ، هفته ها یا ماه های زندگی زنده بمانند تا زمانی که آنها به اندازه کافی قوی شوند تا بتوانند بدون کمک زنده بمانند.

درجه حرارت مناسب
شما باید اطمینان حاصل کنید که کودک خود را در دمای راحت و ایمن نگهداری می کنید. بهترین راه برای انجام این کار معمولاً پوشاندن لباس مناسب برای نوزاد است. برای مثال ، زیر لباسی مناسب، لباس خواب و پتو یا کیسه خواب . بسته به میزان گرم بودن و سرد بودن محیط ، می توانید یک مورد را به راحتی اضافه یا حذف کنید.
اگر از دمای اتاق و میزان گرمی و سردی نوزاد مطمین نیستید حتما با پزشک کودکتان مشورت کنید.مراقبب سندرون ناگهانی مرگ نوزاد باشید.تغییر دمای ناگهانی مثلا بعد از حمام می تواند به نوزاد آسیب برساند.

به خواب آرام کودک کمک کنید
حالا که کودک شما از بیمارستان به خانه آمده فضای مناسب خواب را برای او فراهم آورید.یک محیط آرام و کم نور می تواند محیط مناسبی برای خواب کودک باشد.هر کودک کوچکتر باشد به تغذیه ی بیشتری نیاز دارد. ایجاد خواب خوب برای شما و بقیه خانواده ممکن است یک پروژه طولانی مدت باشد.
سندرم مرگ ناگهانی نوزاد (SIDS) ، همچنین به عنوان مرگ تختخواب شناخته می شود.
در این سندروم ظاهراً نوزادان سالم معمولاً در شش ماه اول زندگی در خواب خود می میرند. نوزادان نارس کمی بیشتر از نوزادان معمولی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.هنوز دقیقاً مشخص نیست علت SID چیست ، اما ما موارد زیادی را می شناسیم که به کاهش آن کمک می کند. از آنجا که دستورالعمل های زیر در سال ۱۹۹۱ به کار گرفته شد ، تعداد کشته شدگان بطور چشمگیری کاهش یافته است.

نکاتی در مورد کاهش مرگ نوزاد در تختخواب
کودک خود را روی پشت بخوابانید.مگر اینکه پزشک توصیه ی دیگری کرده باشد.
از روتختی های سبک استفاده کنید. از رختخواب مشترک خود برای کودک استفاده نکنید و او را در تختخواب خودش با ایمنی مناسب بخوابانید.
اطمینان حاصل کنید که هیچ کس در خانه سیگار نمی کشد.
کودک خود را برای شش ماه اول ، در گهواره ی خود نگه دارید.
هرگز کودک خود را روی مبل یا رختخواب خودتان نخوابید ، به خصوص اگر بسیار خسته هستید یا از داروهای گیج کننده استفاده کرده اید ، یا کودک شما در بدو تولد زودرس یا کوچک بوده است.
اطمینان حاصل کنید که کودک شما به دور از رادیاتور یا بخاری و در معرض نور مستقیم خورشید استراحت می کند.
اتاق را در دمای ۱۶-۲۰ درجه سانتیگراد نگه دارید ، اما در حالت ایده آل دمای ۱۸ درجه سانتیگراد می تواند مفید باشد.

شستن نوزاد نارس
هر چند وقت یک بار کودک خود را بشویید به میزان نارس بودن او و وضعیت پوست وی بستگی دارد. برای اکثر نوزادان - چه زودرس و چه نوزاد طبیعی ، آب آشامیدنی برای چند ماه اول زندگی خوب است. این شامل تغییر در حالت خسته کننده است - در ابتدا فقط باید از آب و پشم نرم پنبه استفاده کنید.

مراقبت از پوست خشک نوزاد نارس
اگر کودک شما دارای پوست خشک است ، از هیچ نوع ماده مرطوب کننده ای استفاده نکنید ، بدون اینکه از تیم مراقبت های بهداشتی خود مشاوره بگیرید. شما به تدریج می توانید با بزرگتر شدن کودک و قوی تر شدن پوست نوزاد ، محصولات تازه و دستمال مرطوب بچه ها را شروع کنید.
هنگام شستن کودک ، فقط از آب استفاده کنید. لازم نیست هر روز او را حمام ببرید . با استفاده از توپ های پشم پنبه ای که با آب ولرم خیس می کنید می توانید او را بشویید.

او را خشک کنید
وقتی پوست کودک شما خیس شد ، خیلی راحت سرد می شود. هر بار که مرطوب و خشک شود ، گرمای بدن را از دست می دهد. همیشه او را در یک مکان گرم و بدون آب بشویید و حوله ای نزدیک آن را داشته باشید تا او را در حوله بپیچید و بعد از آن خشک کنید.

نگاه اول به بخش مراقبت ویژه نوزادان (NICU)
NICU یک محیط و محافظ برای نوزاد شما در مدت محدود است. بنابراین ، عاقلانه است که تا حد ممکن با آن آشنا شویم. NICU به پرسنل دلسوز ، سیستم های نظارت و هشدار، تجهیزات تنفسی و احیا ، دسترسی به پزشکان در تخصص کودکان ، خدمات آزمایشگاهی ۲۴ ساعته مجهز است.
میزان تجهیزات پیشرفته در NICU می تواند بسیار زیاد و گاه ترسناک باشد. درک چگونگی عملکرد دستگاه ها و تجهیزات مختلف می تواند به شما در استراحت و حفظ آرامش کمک کند و مانع از دست دادن تمرکز شود.

سیستم های نظارت و زنگ
دستگاه های مانیتور بسته به بیمارستان و NICU متفاوت هستند. با این حال ، مانیتور از این نظر مشابه است که همه ضربان قلب ، ضربان تنفس ، فشار خون و دما را ثبت می کنند. ممکن است برای اندازه گیری میزان اکسیژن خون از یک پالس اکسیمتر استفاده شود.
ممکن است توجه داشته باشید که نوزاد شما دارای پد یا کاف مختلفی روی سینه ، پاها ، بازوها یا قسمتهای دیگر بدن است. این لنت ها و دکمه ها دارای سیم هایی هستند که به مانیتور متصل می شوند که شبیه صفحه تلویزیون است و اعداد مختلف را نشان می دهد.
هشدارها به صورت دوره ای در NICU تحریک می شوند. وقتی این اتفاق بیفتد لزوماً به اضطراری اشاره نمی شود. بیشتر اوقات نباید نگران باشید.

روش های کمک تنفسی (بستگی به نیازهای فردی نارس نوزادان دارد)
لوله تراشه : این لوله ای است که در قسمت بادی نوزادان قرار می گیرد تا هوا و اکسیژن گرم و مرطوب را دریافت کنند.
Ventilator: این دستگاه تنفسی متصل به لوله تراشه است که می تواند میزان اکسیژن ، فشار هوا و تعداد تنفس را کنترل کند.
فشار مستمر هوایی مثبت (C-PAP): از این روش برای کودکانی استفاده می شود که می توانند به تنهایی نفس بکشند اما برای دریافت هوا به ریه های خود نیاز به کمک دارند.
هود اکسیژن : این جعبه پلاستیکی شفاف است که روی سر کودک قرار می گیرد و به لوله وصل شده است که اکسیژن را به کودک پمپاژ می کند.
روشهای تغذیه (بستگی به نیازهای فردی نوزاد نارس) دارد.
خطوط داخل وریدی : این خطوط تغذیه مستقیماً وارد جریان خون کودک می شوند. آنها برای نوزادان نارس که دارای سیستم گوارش نابالغ هستند و قادر به مکیدن ، بلع و تنفس طبیعی نیستند ، استفاده می شوند. این روش گاهی اوقات در هنگام اجرای سایر عوارض بهداشتی مورد استفاده قرار می گیرد. این روش از IV استفاده می کند که ممکن است در پوست سر ، بازو یا پا قرار گیرد.
کاتتر ناف: این روش بدون درد شامل لوله ای است که با جراحی در رگ بند ناف قرار می گیرد. اما خطرات مرتبط با این روش وجود دارد که شامل عفونت و لخته شدن خون است. بنابراین ، این روش معمولاً فقط در بحرانی ترین موارد و تنها در مواردی که کودک ممکن است به مدت چندین هفته به این نوع تغذیه نیاز داشته باشد ، استفاده می شود. برای این نوزادان ، این روش ایمن ترین و موثرترین روش برای دریافت مواد مغذی است.
تغذیه دهان و بینی : در این روش از یک لوله انعطاف پذیر باریک استفاده می شود که از طریق بینی آنها (لوله بینی) یا دهان (لوله ارگاستریک) پیچیده می شود. این یک راه حل برای نوزادانی است که آماده هضم شیر مادر یا فرمول هستند اما هنوز قادر به مکیدن ، بلع و تنفس به صورت هماهنگ نیستند.
خط مرکزی (که گاهی به آن خط PICC گفته می شود) : این یک خط داخل وریدی است که غالباً در بازو به داخل رگ وارد می شود و امکان استفاده از رگ بزرگتر را می دهد. این یک روش برای تهیه مواد مغذی و داروهایی است که در غیر این صورت ممکن است رگهای کوچکتر را تحریک کند.
دانستن اینکه نوزاد شما بهترین مراقبت ممکن را انجام می دهد ، آسایش و اطمینان را به شما ارائه می دهد.

مراقبت کانگورو چیست؟
مراقبت کانگورو تکنیکی است که کودک نارس در وضعیت صاف روی سینه ی برهنه ی مادرش قرار می گیرد و این امکان را می دهد تا نوزاد و مادر تماس بدنی و پوستی داشته باشند. سر کودک به گونه ای چرخانده شده است که گوش آن بالاتر از قلب مادر قرار گرفته است.
بسیاری از مطالعات نشان داده اند که مراقبت کانگورو مزایای قابل توجهی را ارائه می دهد.
مراقبت های کانگورو برای کمک به نوزادان نارس در موارد زیر ارائه می شود
دمای بدن : مطالعات نشان داده اند که مادر با کودک خود همگام سازی حرارتی دارد و در صورت سرد بودن کودک ، دمای بدن وی برای گرم شدن کودک افزایش می یابد و بالعکس.
تغذیه با شیر مادر: مراقبت از کانگورو اجازه دسترسی آسان به سینه مادر را می دهد و تماس پوستی به پوست باعث افزایش شیر مادر می شود.
افزایش وزن را بهبود می دهد : مراقبت از کانگورو به کودک اجازه می دهد تا در خواب عمیق تری قرار بگیرد و به این وسیله انرژی بیشتری را به سایر عملکردهای بدن هدایت کند. افزایش وزن نیز به معنای کوتاه تر شدن مدت زمان در بیمارستان است.

شیر دادن به نوزاد نارس
همه ما شنیده ایم که چگونه تغذیه با شیر مادر باعث تقویت دفاعی سیستم ایمنی کودک و افزایش روابط عاطفی بین مادر و نوزاد می شود. اما در مواردی که نوزاد زودرس به دنیا می آید ، ممکن است مادر مجاز به شیر دادن به نوزاد خود نباشد.
بیشتر نوزادان نارس ، بین سن 28-29 هفته حاملگی ، به صورت داخل وریدی یا از طریق لوله تغذیه می شوند.
بنابراین اگر قصد شیردهی دارید ، باید بلافاصله پس از تولد به پزشک و پرستاران خود بگویید. سپس می توانید برای زمانی که کودک شما برای آن آماده است ، اظهار و ذخیره شیر خود را شروع کنید. سیستم گوارشی کودک و کنترل الکترولیت ها مشخص می کند چه زمانی او قادر به خوردن شیر مادر از طریق یک لوله و کی می توانید از شیر ذخیره شده استفاده کنید.
پس از تثبیت دستگاه تنفسی کودک ، می تواند شیر مادر را شروع کند. بیشتر نوزادانی که در هفته 35-37 متولد می شوند می توانند مستقیم از شیر مادر تغذیه کنند.

مزایا و معایب ترکیب شیرمادر و شیرخشک
چگونه می توانید در بخش مراقبت های ویژه نوزادان (NICU) شرکت کنید
روش های اضافی برای مراقبت از کودک در NICU وجود دارد. مادر و پدر هر دو توسط کارمندان NICU تشویق می شوند تا با کودک خود ارتباط برقرار کنند. به عنوان یک مادر یا پدر ، ممکن است شما از تمام راه هایی که می توانید با کودک خود تعامل داشته باشید آگاهی نداشته باشید.
در اینجا چند پیشنهاد وجود دارد:
تا حد ممکن کودک خود را لمس کنید. شما می توانید این کار را با استفاده از حرکات لمسی و نوازش های آرام انجام دهید.
با کودک خود صحبت کنید. کودک شما می تواند صدای شما را تشخیص دهد و با شنیدن صدای شما آرام شود.
پوشک کودک خود را عوص کنید.
در اولین حمام کودک خود شرکت کنید.

مراقبت اساسی نوزادان
همه نوزادان باید در برابر عفونت ها محافظت شوند: هرکسی که مادر یا نوزاد را لمس کند ، باید دستهای تمیز داشته باشد. معاینات پزشکی و اقدامات لازم فقط در صورت لزوم انجام می شود. برای بستن و بریدن بند ناف باید از دستکش استریل و دستگاههای برش استفاده شود.
همه نوزادان باید گرم نگه داشته شوند: درست پس از تولد ، آنها باید کاملاً خشک شوند و روی شکم مادرشان قرار گیرند. اگر آنها به طور عادی نفس بکشند و بعد از اینکه بند ناف بست و برش داده شد ، باید بعد از اولین بار شیر دهی ، روی سینه مادر خود ، با تماس پوستی به پوست قرار دهند. آنها نباید بلافاصله شسته شوند.
اکثر نوزادان پس از خشک شدن کامل نفس می کشند. نوزادانی که به تنهایی تنفس خود را شروع نمی کنند نیاز به کمک دارند. تهویه با کیسه و ماسک معمولاً آنها را به مسیر خود باز می گرداند.
سینه مادر بهتر است: درست مثل نوزادان تمام مدت ، شیر مادر بهترین تغذیه برای نوزادان نارس است. نوزادان باید هر چه سریعتر بعد از تولد از شیر مادر تغذیه شوند. اکثر نوزادان نارس که قادر به هماهنگی رفلکس مکیده و بلع نیستند ، می توانند شیر مادر را توسط مادر ، از طریق فنجان ، قاشق یا لوله معده تغذیه کنند.

مراقبت اضافی برای نوزادان نارس
نوزادان نارس و نوزادان با وزن کم هنگام تولد نیاز به گرمای اضافی و حمایت از تغذیه دارند.
مراقبت از مادر کانگورو روش خوبی برای انجام این کار است.

مراقبت از نوزادان نارس با عوارض
نوزادانی که دارای عفونت هستند نیاز به درمان با آنتی بیوتیک دارند.
نوزادانی که هنگام تولد نفس نمی کشند نیاز به احیای اولیه دارند. در صورت ادامه مشکلات تنفسی ، ممکن است نیاز به پشتیبانی بیشتری از دستگاه (دستگاه تهویه) و اکسیژن اضافی داشته باشد.
نوزادانی که عوارض اضافی دارند ممکن است در جایی که در دسترس است باید در مراقبت های ویژه نوزادان نگهداری شوند.