علائم تشنج در کودکان چیست؟

بسیاری از والدین ممکن است با بیماری تشنج فرزندشان رو به رو شوند. تشنج برای والدین بسیار نگران کننده است و هنگام برخوردهای اولیه با آن به شدت دچار هراس و دستپاچگی می شوند.بیماری تشنج قابل درمان نیست اما قابل کنترل است و می توان با داور میزان آن را کاهش داد.هنگام وقوع تشنج حتما باید نسبت به این بیماری و اقدامات لازم حین تشنج آگاهی داشته باشید.

فرق بین تشنج و صرع چیست؟
تشنج چیست؟
تشنج هنگامی اتفاق می افتد که تخلیه الکتریکی غیر طبیعی در مغز شما وجود داشته باشد. همه ما 10 درصد احتمال ابتلا به تشنج را داریم و اگر دچار سکته مغزی یا آسیب مغزی شده باشید ، این خطر افزایش می یابد. اما تشنج منفرد به معنای ابتلا به صرع نیست.
صرع چیست؟
صرع به عنوان داشتن تشنج مزمن تعریف می شود ، اگرچه هر کسی می تواند آن در طول زندگی خود داشته باشد. علائم ممکن است متفاوت باشد ، از جمله سردرگمی موقتی ، از دست دادن هوشیاری یا آگاهی ، و علائم روانی.

چه عواملی می تواند احتمال تشنج و صرع را افزایش دهد؟
عوامل خطر شامل موارد زیر می باشد:
نوزادانی که به دلیل سنشان کوچک به دنیا می آیند
نوزادانی که در ماه اول زندگی تشنج دارند
خونریزی مغزی
رگهای خونی غیر طبیعی در مغز
آسیب جدی مغز یا کمبود اکسیژن به مغز
تومورهای مغزی
عفونت های مغز: آبسه ، مننژیت یا آنسفالیت
سکته مغزی ناشی از انسداد شریان ها
فلج مغزی
شرایط با ناتوانی ذهنی و رشد
تشنج در طی چند روز پس از آسیب دیدگی سر اتفاق می افتد
سابقه خانوادگی صرع یا تشنج ناشی از تب
بیماری آلزایمر
اختلال طیف اوتیسم
تشنج مربوط به تب (تب) که به طور غیرمعمول طولانی است
استفاده از داروهای غیرقانونی مانند کوکائین
صدمات سر خفیف مانند ضربه مغزی فقط با از دست دادن هوشیاری بسیار مختصر باعث صرع نمی شود. با این حال ، اثرات صدمات مکرر خفیف سر و صرع ناشناخته است.

اگر کودکی تشنج داشته باشد چه باید کرد؟
اگر کودک تشنج را تجربه کند کارهای زیر را حتما انجام دهید :
برای محافظت از سرش از پتو و بالش استفاده کنید.
هیچ چیزی در دهانش قرار ندهید و یا سعی نکنید دهانش را باز کنید زیرا می تواند موجب خفگی اش شود.
و در صورت موارد زیر حتما با اورژانس تماس بگیرید.
کودک قبلاً هرگز تشنج نداشته است.
کودک بعد از تشنج در تنفس و یا بیدار شدن با مشکل روبرو می شود
تشنج بیش از پنج دقیقه طول می کشد.
کودک به زودی پس از اولین مورد تشنج، تشنج دیگری را تجربه می کند.
در هنگام تشنج کودک صدمه دیده است.
این تشنج در آب اتفاق می افتد.
کودک بیماری زمینه ای دیگری را دارد.

اگر هیچ کدام از این عوامل خطر نباشد چه می شود؟
اگرچه اختلالات و صدمات موجود در این لیست ها به توضیح بسیاری از موارد صرع کمک می کند ، اما بیشتر افراد مبتلا به صرع هیچ یک از این نشانه ها و موارد را ندارند. اغلب ما فقط نمی دانیم که صرع چگونه یا چرا شروع می شود.

محرک های تشنج چیست؟
حتی اگر شما ممکن است علت صرع خود را نشناسید ، می توانید بررسی کنید که آیا عواملی وجود دارد که باعث تشدید یا تحریک تشنج می شوند یا خیر. این محرک ها ممکن است باعث شود فرد مبتلا به صرع در موقعیت های خاص دچار تشنج شود. محرکها می توانند تعداد یا شدت تشنج را تغییر دهند. یادگیری در صورت وجود هرگونه محرک می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که بعدا چه کاری انجام دهید. بعضی اوقات افراد می توانند یاد بگیرند که چگونه سبک زندگی یا محیط خود را اصلاح کنند تا خطر محرک ها را کاهش دهد.
دارویی را فراکوش کرده اید.
کمبود خواب یا اختلال در خواب
بیماری (همراه با تب و یا بودن تب)
استرس روانی
استفاده از الکل سنگین یا تشنج بعد از ترک الکل
استفاده از کوکائین و سایر داروهای تفریحی مانند اکستازی
داروهای بدون نسخه ، داروهای بدون نسخه یا مکمل هایی که باعث کاهش اثربخشی داروهای تشنج می شوند.
کمبودهای تغذیه ای: ویتامین ها و مواد معدنی
عادات غذایی ضعیف مانند زمان طولانی بدون غذا خوردن ، کم آبی و یا عدم مصرف مایعات
چرخه قاعدگی یا تغییرات هورمونی
فعالیت های خاص ، سر و صدا یا مواد غذایی

علائم تشنج در کودک چیست؟
علائم فرزند شما بستگی به نوع تشنج دارد. علائم عمومی یا علائم هشدار دهنده تشنج می تواند شامل موارد زیر باشد:
خیره شدن به یک نقطه
حرکات تند و تیز دست و پا
سفت شدن بدن
از دست دادن هوشیاری
مشکلات تنفس یا قطع تنفس
از دست دادن کنترل روده یا مثانه
به طور ناگهانی سقوط می کند بدون هیچ دلیل مشخص ، به خصوص هنگامی که با از دست دادن هوشیاری همراه باشد
عدم پاسخگویی به سر و صدا یا کلمات برای دوره های کوتاه
ظاهر سردرگم
از بین رفتن سیاهی چشم
در طول تشنج ، لب های کودک شما ممکن است به رنگ آبی روشن شود و ممکن است تنفس او طبیعی نباشد. پس از تشنج ، ممکن است فرزند شما خواب آلوده یا گیج باشد.

چگونه صرع فرزند من درمان خواهد شد؟
احتمالاً قبلاً با پزشکان کودک خود در مورد چگونگی درمان صرع آنها صحبت کرده اید. شایع ترین راه این است که داروهای صرع مصرف شود ، اما اگر داروی صرع به تنهایی کار نکند ، درمان های دیگری نیز وجود دارد.
داروهای صرع
بیشتر کودکان مبتلا به صرع با داروهای صرع درمان می شوند. ممکن است این داروهای ضد صرع یا AEDs را داشته باشید. این دارو صرع را درمان نمی کند ، بلکه هدف آن متوقف کردن یا کاهش تعداد تشنج هایی است که فرزند شما دارد. برای هر ۱۰ کودک مبتلا به صرع ، بین ۶ تا ۷ سالگی تشنج آنها با استفاده از داروی صرع متوقف شده است.
کودک شما با دوز کم داروی صرع شروع کرده و به تدریج آن را افزایش می دهد ، تا زمانی که برای کنترل تشنج خود به حد مناسب برسد. آنها باید هر روز داروهای خود را مصرف کنند. اکثر کودکان باید دو بار در روز دارو مصرف کنند ، اما بعضی از داروها می توانند یک بار در روز مصرف شوند ، در حالی که برخی دیگر باید سه بار در روز مصرف کنند
طیف وسیعی از داروهای مختلف صرع برای معالجه کودکان وجود دارد.اینکه پزشک چه دارویی را برای کنترل آن به فرزند شما بدهد به عوامل زیر بستگی دارد.
سن و جنس آنها
انواع تشنج یا سندرم آنها
چه شرایط پزشکی دیگری داشته باشند
ممکن است دارویی که پزشک تجویز می کند نتواند تشنج را کنترل کند و پزشک در کنار آن دارو ، داروی دیگری را تجویز کند.برخی از کودکان برای کنترل تشنج باید بیش از یک دارو با هم مصرف کنند.
اثرات جانبی
مانند همه داروها ، داروهای صرع گاهی اوقات می توانند عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کنند. داروی کودک شما شامل لیستی از عوارض جانبی است. معمولا عوارض دارو در بسته بندی های دارو در اختیار والدین قرار می گیرد تا در صورت عوارض جدی و مشکل زا برای تغییر دارو و حل آن عوارض با پزشک مشورت کنند.
برخی والدین وقتی لیست عوارض جانبی احتمالی را می بینند ، ترجیح می دهند فرزندشان دارو نگیرد. اما برای بیشتر کودکان ، فواید مصرف داروهای صرع از عوارض جانبی احتمالی دارو بیشتر است. این امر به این دلیل است که برخی از تشنج ها می توانند باعث آسیب های جدی در یادگیری شوند.همچنین بعضی از کودکان از داشتن تشنج به خصوص در مقابل دوستانشان احساس خجالت می کنند ، بنابراین ترجیح می دهند به جای آن داروها را مصرف کنند. اگر نگران هستید با پزشک کودک خود در مورد نگرانی هایتان صحبت کنید. آنها می توانند در مورد مزایا و خطرات مصرف دارو توضیح دهند ، تا به شما در تصمیم گیری آگاهانه کمک کنند.
اگر فرزند شما عوارض جانبی پیدا کرده است ، می تواند ناراحت کننده باشد ، با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است در داروهای خود تغییراتی ایجاد کنند تا عوارض جانبی را کاهش دهند.
داروهای اورژانسی برای صرع
بیشتر کودکانی تشنج دارند مدت زمان کمی تشنجشان طول می کشد و به خودی خود متوقف می شود. اما برخی از کودکان تشنج هایی دارند که خیلی طولانی است و به خودی خود متوقف نمی شوند. به این بیماری صرع گفته می شود. اگر صرع با تشنج تونیک - کلونیک (تشنج) اتفاق بیفتد ، نیاز به درمان فوری دارد. این امر به این دلیل است که در صرع تشنج به مدت ۳۰ دقیقه یا بیشتر به طول می انجامد و می تواند باعث آسیب مغزی یا حتی مرگ شود.
اگر تصور می شود فرزند شما در معرض خطر صرع است ، پزشک ممکن است داروی اورژانسی برای کودک شما تجویز کند. این دارویی است که می توانید به کودک خود بدهید. بسته به نوع دارویی که پزشک تجویز می کند ، شما دارو را درون دهان کودک خود بین گونه و لثه قرار می دهید ، یا در قسمت پشت آنها قرار دهید.
پزشکی که دارو را تجویز می کند باید برنامه مراقبت بنویسد. این دقیقاً نشان می دهد چه موقع و چه مقدار نیاز به داروی اضطراری داده می شود. همچنین به شما نشان داده می شود که چگونه دارو را تهیه کنید.

چند بار باید فرزند من بررسی شود؟
برای اطمینان از اینکه فرزند شما هنوز در بهترین روش درمانی صرع قرار دارد ، باید حداقل سالی یک بار در مورد صرع و داروهایی که می خورد تحت نظر و بررسی پزشک قرار بگیرد. این امر به خصوص در حین تغییر سن و بزرگ شدن کودک به نوجوانی و جوانی بسیار مهم تر می شود زیرا ممکن است داروها و درمان در دوران جوانی و نوجوانی با کودکی فرق داشته باشند و پزشک تشخیص دهد روش های دیگری را تجویز کند.

اگر داروی صرع جلوی تشنج فرزندم را نگیرد چه می شود؟
برخی از کودکان علیرغم تلاش تعدادی از داروهای صرع هنوز تشنج دارند. اگر تشنج فرزند شما با دارو کنترل نشود ، پزشک آنها ممکن است سایر گزینه های درمانی را با شما در میان بگذارد.
جراحی مغز صرع
عمل جراحی صرع توسط جراحان متخصص انجام می شود. قبل از عمل جراحی ، کودک شما باید مورد ارزیابی کاملی قرار بگیرد تا متخصصین تصمیم نهایی را برای عمل جراحی بگیرند و مطمین شوند که عمل جراحی می تواند باعث کاهش یا جلوگیری از بروز تشنج شود یا خیر.(بدون اینکه مشکلات دیگری ایجاد کند ).
درمان تحریک عصب واگوس (VNS)
اگر جراحی مغز مناسب نباشد ، درمان با VNS ممکن است گزینه ای مناسب باشد. درمان شامل یک دستگاه برقی کوچک مانند دستگاه ضربان ساز است که در زیر پوست قفسه سینه کودک شما کاشته می شود. این دستگاه از طریق عصبی که در گردن آنها وجود دارد به نام عصب واگ ، سیگنال هایی را به مغز می فرستد. هدف این است که تعداد حملات تشنج را کاهش داده .
رژیم کتوژنیک
رژیم های کتوژنیک یا اصلاح شده کتوژنیک رژیم های پزشکی تخصصی هستند که دارای چربی زیاد و کربوهیدرات کم هستند. اگر شما و پزشک فرزندتان فکر می کنید ممکن است فرزند شما از رژیم غذایی سود ببرد ، پزشک باید کودک شما را به یک کلینیک رژیم کتوژنیک ارجاع دهد.

چگونه می توانم به فرزندم در زندگی کمک کنم؟
شما می توانید به کودک خود در زمینه صرع کمک کنید تا سلامت خود را مدیریت کند. حتماً:
در صورت سن مناسب ، مطمئن شوید که کودک شما نوع تشنج و بیماری و نوع داروی مورد نیاز خود را درک می کند.
دوز ، زمان و عوارض جانبی همه داروها را بدانید. به کودک خود دقیقاً مطابق دستورالعمل دارو بدهید.
قبل از دادن داروهای دیگر به کودک خود با پزشک فرزندتان صحبت کنید. داروهای تشنج می توانند با بسیاری از داروهای دیگر تداخل داشته باشند. این می تواند باعث شود که داروها به خوبی کار نکنند ، یا عوارض جانبی ایجاد کنند.
به کودک خود کمک کنید تا از هر کاری که باعث تشنج شود جلوگیری کند. اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی خواب دارد ، زیرا عدم خواب می تواند باعث تشنج شود.
کودک خود را هر چند وقت یکبار مورد آزمایش قرار دهید و برای بررسی به پزشکش مزاجعه کنید.
اگر فرزند شما به مدت ۱ تا ۲ سال دچار تشنج نشده است ، با ارائه پزشکش صحبت کنید.
اگر تشنج های فرزند شما به خوبی کنترل شود ، ممکن است شما به محدودیت در فعالیت هایش نیازی نباشد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما کلاه ایمنی برای ورزش هایی مانند اسکیت ، هاکی ، و دوچرخه سواری می پوشد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما شنا را خوب بلد است.