کودک کم شنوا، تمام راهنمایی‌های لازم
اصطلاح «ناشنوا» را می‌توان برای اشاره به انواع کم شنوایی از خفیف تا شدید استفاده کرد. کودک کم شنوا ممکن است فقط یکی از گوش‌هایش مشکل داشته باشد یا درجه‌های متفاوتی از ناشنوایی را نشان دهد.
ناشنوایی یا کم شنوایی در کودک کم شنوا وقتی اتفاق می‌افتد که یک یا چند قسمت از گوش به درستی کار نکند. برای درک بهتر این موضوع ، لازم است با عملکرد گوش آشنا شوید.
گوش دو عملکرد اصلی دارد:
اول از همه قادر است صداهایی را که از محیط اطراف دریافت می‌کند، به سیگنال تبدیل کند و برای پردازش به مغز بفرستد. در نتیجه ما می‌توانیم صداها را بشنویم و درک کنیم.
دوم این که به ما کمک می‌کند تعادل خود را حفظ کنیم.
هر دوی این عملکردها ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و نقص در هر کدام، مشکلاتی را ایجاد می‌کند.
انواع اصلی ناشنوایی در کودک کم شنوا
ناشنوایی حسی عصبی
گاهی اوقات همان ناشنوایی عصبی نامیده می‌شود و به کاهش شنوایی در گوش داخلی مربوط است. معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که حلزون گوش کارش را به خوبی انجام نمی‌دهد و ناشنوایی دائمی است.
درباره‌ی ناشنوایی حسی عصبی بیشتر بخوانید.
ناشنوایی انتقالی
در این نوع ناشنوایی، صدا نمی‌تواند از طریق گوش خارجی و میانی به گوش داخلی منتقل شود. این وضعیت اغلب به دلیل انسداد موادی موم مانند در گوش خارجی یا مایعی در گوش میانی ایجاد می‌شود. چسبندگی گوش خصوصاً در کودکان پیش دبستانی بسیار شایع است. این نوع ناشنوایی معمولاً موقتی است اما در بعضی موارد ممکن است دائمی باشد.
ناشنوایی مخلوط
کودک کم شنوا ممکن است ترکیبی از هر دو نوع ناشنوایی را داشته باشد که ناشنوایی مخلوط نامیده می‌شود. در این کودکان علاوه بر این که صدا نمی‌تواند از گوش خارجی و میانی به گوش داخلی منتقل شود، حلزون گوش نیز کارش را خوب انجام نمی‌دهد.
ناشنوایی یک طرفه
ناشنوایی در یک گوش را ناشنوایی یک طرفه می‌گویند، که ممکن است به عنوان کاهش شنوایی یک طرفه یا (SSD) نیز شناخته شود.
بیشتر کودکان ناشنوا می‌توانند برخی از صداها را با فرکانس‌ها و طول موج‌های خاص بشنوند و اغلب با کمک سمعک یا ایمپلنت، صداهای بیشتری را نیز می‌شنوند.
دلایل ناشنوایی یا کم شنوایی
علت بیماری در کودک کم شنوا فقط در ۴۰-۵۰٪ موارد قابل شناسایی است.
دلایل زیادی وجود دارد که باعث می‌شود کودک، ناشنوا متولد شود یا بعداً ناشنوا شود. اگرچه ندانستن علت ناشنوایی ممکن است بسیار ناراحت‌کننده باشد، اما شناسایی دلیل آن در همه موارد ممکن نیست. در واقع آزمایش‌هایی که برای یافتن علت ناشنوایی پیشنهاد می‌شود، فقط قادر به شناسایی علت کم شنوایی در ۴۰-۵۰٪ کودکان هستند.
علل ناشنوایی یا کم شنوایی قبل از تولد
ناشنوایی دائمی در کودکان بیشتر به دلایل ژنتیکی ایجاد می‌شود که از خانواده به ارث می‌رسد. حتی اگر هیچ سابقه‌ای از ناشنوایی در خانواده وجود نداشته باشد.
برخی از رایج ترین سندرم های مرتبط با کاهش شنوایی در کودک کم شنوا عبارتند از:
سندرم آلپورت
سندرم کروزون
سندرم داون
سندرم استیکلر
سندرم آشر نوع ۱ و نوع ۲
سندرم واردنبورگ
ناشنوایی ممکن است از دوران بارداری و به علت عفونت‌هایی مانند سرخچه، سیتومگالوویروس (CMV)، توکسوپلاسموز و تبخال ایجاد شود.
همچنین یک سری داروها نیز هستند که به عنوان داروهای اتوتوکسیک شناخته می‌شوند و مصرف آن‌ها در بارداری ممکن است به سیستم شنوایی کودک قبل از تولد آسیب برساند.
علت ناشنوایی مادرزادی را بخوانید.
علل کم شنوایی در اوایل کودکی
تولد زودرس ممکن است باعث شود خطر ناشنوایی کودک افزایش یابد. نوزادان نارس اغلب بیشتر در معرض عفونت‌هایی قرار دارند که شنوایی را مختل می‌کند. زردی شدید یا کمبود اکسیژن در برخی موارد نیز ممکن است باعث ناشنوایی شود. عفونت‌های دوران کودکی مانند مننژیت و سرخک و اوریون را نیز باید در نظر گرفت.
ناشنوایی موقت در کودکان بیشتر به علت چسبندگی گوش اتفاق می‌افتد.
کودک کم شنوا ممکن است به نوعی بیماری نادر گوش به اسم کلستئاتوم مبتلا شده باشد. بیماری نادر دیگر اتواسکلروز است که البته بیشتر در نوجوانان و جوانان دیده می‌شود.
به علاوه گاهی اوقات، آسیب به سر یا قرارگیری در معرض صدای بلند ممکن است به سیستم شنوایی کودک آسیب برساند.
علت جرم گوش نوزاد را هم بخوانید.
علائم کودک ناشنوا
به نظر می رسد رشد گفتار، در سالهای اولیه در کودکان با کم شنوایی خفیف، طبیعی است و هرچه بزرگتر می‌شوند بهتر هم می‌شود.
چسبندگی گوش، اگرچه معمولاً موقتی است، اما بر قابلیت شنوایی کودک تأثیر می گذارد. کم شنوایی موقت ممکن است به راحتی با لجبازی یا شیطانی کودک اشتباه گرفته شوند.
به علائم هشدار زیر توجه کنید:
تغییر در رفتار (کودک کم شنوا ممکن است گوشه‌گیر یا ناامید شود.)
قرمز شدن گوش در نوزادان یا کشیدن گوش‌ها توسط خود نوزاد
تأخیر در گفتار
اشتباه شنیدن و تلفظ اشتباه کلمات
عدم پاسخگویی کودک هنگام صدا زدن اسم او
مشکلاتی در تمرکز، خستگی و ناامیدی (که بر رفتار کودک کم شنوا تأثیر می گذارد.)
مشکل در خواندن و یادگیری
تشخیص کم شنوایی یا ناشنوایی
اگر نگران شنوایی کودک خود هستید، ابتدا به شنوایی‌سنج و سپس به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید. شنوایی‌سنج از کودک شما آزمایش شنوایی می‌گیرد تا تشخیص دهد کودک شما مشکل شنوایی دارد یا خیر. اگر تشخیص داده شد که کودک شما مشکل کم شنوایی دارد، ممکن است کمی شوکه شوید. علتش این است که اکثر کودکان ناشنوا، از پدر و مادر شنوا متولد می شوند که هیچ سابقه‌‌ی ناشنوایی ندارند. اما زیاد نگران نباشید. در هر صورت راه‌های زیادی برای درمان کودک کم شنوا وجود دارد.
کلینیک گوش و حلق و بینی چه خدماتی ارائه می‌دهد؟
درمان کودک کم شنوا
سمعک
سمعک برای کودکان با هر میزان ناشنوایی مفید و موثر است و ممکن است به کودک شما نیز توصیه شود.
نوع سمعک مناسب، به نوع و میزان ناشنوایی کودک بستگی دارد و شنوایی‌سنج با کمک نتایج آزمایش شنوایی، سمعک صحیح را برای کودک شما انتخاب می کند.
سمعک‌های دیجیتال، ویژگی‌های پیشرفته‌‌ای دارند. یکی از آن‌ها این است که می‌توانند متناسب با ناشنوایی کودک برنامه‌ریزی شوند و به او در شنیدن اصوات روزمره کمک کنند. سمعک‌ها صدا را برای کودک، بلندتر و واضح تر می‌کنند اما نمی‌توانند مشکل شنوایی «طبیعی» کودک را حل کنند.
انواع سمعک مناسب برای کودک کم شنوا را بخوانید.
ایمپلنت
۴ نوع اصلی ایمپلنت شنوایی وجود دارد:
کاشت حلزون و ایمپلنت شنوایی با هدایت استخوانی شایع‌ترین آن‌ها محسوب می‌شوند.
ایمپلنت حلزون گوش در واقع کاشت نوعی دستگاه شنوایی است که صدا را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می کند.
ایمپلنت حلزون دو بخش دارد: یکی گیرنده داخلی آن است که با جراحی در زیر پوست و پشت گوش کاشته می‌شود و دیگری بخش خارجی آن است که مثل سمعک استفاده می‌شود. این قسمت که به پردازنده گفتار معروف است، میکروفون هم دارد.
درباره‌ی کاشت حلزون بیشتر بخوانید.
گوش داخلی از دو طریق قادر است ارتعاشات صوتی را دریافت کند:
از طریق کانال گوش، پرده گوش و گوش میانی (هدایت هوایی)
از طریق استخوان جمجمه (هدایت استخوانی)
سمعک‌های معمولی با هدایت هوایی کار می‌کنند اما به دلایلی، بعضی از کودکان ناشنوا نمی‌توانند از سمعک معمولی استفاده کنند. پس استفاده از ایمپلنت شنوایی با هدایت استخوانی برایشان گزینه‌‌ی بهتری است.
همچنین کاشت گوش میانی (MEI) و کاشت شنوایی ساقه مغز (ABI) دو نوع کمتر رایج ایمپلنت هستند.
برای اطلاعات بیشتر از سایر روش‌های درمانی برای کودک کم شنوا بهتر است از شنوایی‌سنج یا پزشک متخصص کمک بگیرید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼