تفاوت های نسل جدید و قدیم، نقش کارتون‌ها
در سال‌هایى نه چندان دور از ویدئو و آتارى و گیم و DVD خبرى نبود، اما کارتون‌هاى جذابى بود که به جاى خشونت و تصادف و اکشن پر از داستان‌هاى شیرین بود.
به گزارش سرویس نگاهی به وبلاگ‌های خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)
روزگارى نه چندان دور تلویزیون به خانه‌هاى ما آمد، با خودش کارتون‌هاى دوست داشتنى آورد و داستان‌هایى که هرگز از ذهن ما محو نخواهند شد .
امروز هر پدر و مادرى وقتى جلوى یک فروشگاه فیلم‌هاى کارتونى بایستد با تعجب بسته‌بندى کارتون‌هاى نسل هزاره سوم را خواهد دید که روى آنها اسامى عجیبى نوشته شده و تصاویر شخصیت‌هاى فلزى و روباتیک روى آنها حک شده است . یقیناً همه این پدر و مادرها در چنین لحظاتى به یاد دورانى مى‌افتند که تلویزیون دو شبکه داشت و هر شبکه یک ساعت براى بچه‌ها برنامه پخش مى‌کرد که همین یکى- دو کارتون و چند میان پرده عروسکى ساخت وطن بزرگترین سرگرمى تصویرى آن نسل بود .
در سال‌هایى نه چندان دور از ویدئو و آتارى و گیم و DVD خبرى نبود، اما کارتون‌هاى جذابى بود که به جاى خشونت و تصادف و اکشن پر از داستان‌هاى شیرین بود. کارتون‌هایى که هم دلنشین بودند، هم آموزنده و البته بعضى‌هایشان سریالى بودند و شش ماه تا یک سال طول مى‌کشید تا به پایان برسند .
وجه مشترک بیشترشان هم جست‌وجو به دنبال مادر و خانواده بودند. مثل نیکو، باخانمان، بل و سباستین، هاچ زنبور عسل و ... ، شخصیت بعضى‌هایشان بدون مادر بودند. مثل بنر، سندباد، حنا، جودى آبوت، گالیور و ... ، تعدادى از قهرمانان هم اصلا نه پدر داشتند و نه مادر، اما به شدت دوست داشتنى بودند، مثل پلنگ صورتى، سرندى پیتى، پت و مت، گوریل انگورى و ...
در روزگاران کودکى ما سریال‌هاى دنباله‌دار بیشترین طرفدار را داشتند که در این میان پینوکیو، سندباد، بینوایان، رامکال، بچه‌هاى مدرسه آلپ، بابالنگ دراز، خانواده دکتر ارنست، مهاجران و ... را مى‌توان نام برد، اما از میان صدها کارتون اپیزودیک چند کارتون بیشترین خاطره را به یاد پدر و مادرهاى امروز مى‌اندازد؛ تنسى تاکسیدو و چاملى، پروفسور بالتازار، رکسى، لولک و بولک، کایوت و پرنده سریع (میگ میگ)، معاون کلانتر، یوگى و دوستان، گالیور، دهکده حیوانات، موش کور، تام و جرى و ...
این روزها فیلم‌هاى سینمایى زیادى از آن سوى آب‌ها به خیابان‌هاى شهرهاى ما مى‌رسد، برخى از این تولیدات به مدد چند شرکت دولتى و خصوصى دوبله و تعدادى هم با زیرنویس در مغازه‌ها عرضه مى‌شوند، اما بسیارى از این کارتون‌ها نمى‌تواند خاطره کارتون‌هاى ساده و خاطره‌انگیز آن روزها را تکرار کند. نسل امروز به هر حال با مرد عنکبوتى، هالک، لاک پشت‌هاى نینجا، شگفت‌انگیزان و ... عجین شده است. کارى هم نمى‌شود کرد، موجى است که راه افتاده و بچه‌ها حق انتخاب ندارند، تلویزیون هم به وفور کارتون‌هاى پر از خشونت و تصادف و انفجار و شلیک پخش مى کند .
در این میان نمى‌توان جلوى « دیدن» را گرفت، اما مى‌توان برنامه‌هاى متعادل‌تر را جایگزین کرد. رابین هود را یادتان هست؛ هاکلبرى فین، مارکوپولو، آرزوهاى بزرگ، پسر مبتکر، لوله پاک کن، سه کله پوک و ...
نظر کاربران
اتفاقا کارتونی مثل گامبا در دهه ۶۰ خشونتش از کارتون های امروزی هم بیشتره که در دهه ۶۰ پخش شد چرا هیچ اشاره ای به اون نشد؟