کارتون برای کودکان، چی خوبه؟

روزنامه ایران: ی کى دیگر از خرس هاى معروف دنیاى بچه ها«پدینگتون Paddington » نام دارد. شاید شما با این اسم او را نشناسید. پدینگتون، همان خرس کوچولوى بامزه اى است که بارانى آبى و کلاه ماهیگیرى مى پوشد و هر هفته کارتون آن با اسم «ماجراهاى آقا خرسه» از شبکه دوپخش مى شود (تلویزیون ما علاقه عجیبى دارد که نام حیوانات کارتون ها را از شناسنامه شان حذف و لقب هایى مثل: خرگوش زبله، پیشى کوچولو، خرس تپله و ... به آنها اعطا کند!)

«پدینگتون خرسه» مثل وینى دپو از کتاب هاى داستان کودکان مى آید.او در یازده کتاب قصه که توسط «مایکل باند» (نویسنده انگلیسى تبار) نوشته شده، ظاهر شده وتصویر سازى هاى خانم «پگى فورنتام» به او شخصیتى شبیه به «تدى بر» بخشیده است. پدینگتون شخصیتى انسانى دارد، او به زبان انگلیسى حرف مى زند - هرچند اصلیتش انگلیسى نیست - و انگار از ترس آب وهواى همیشه بارانى لندن، چکمه و کلاه و بارانى مى پوشد. بسیار مؤدب و خوش قلب است و ساندویچ مارمالاد را مى پرستد و البته استعداد عجیبى دارد که خودش را به دردسر بیندازد. در واقع، در اغلب داستان هایش مشغول راست و ریس کردن اوضاع یا به عبارتى، ماستمالى کردن خرابکارى هایش است! علت این که اسم عجیب «پدینگتون» را رویش گذاشته اند این است که اولین بار ، خانواده «براون» او را در ایستگاه قطار «پدینگتون» واقع در لندن، پیدا کردند.
در اولین داستان، خانواده براون، خرس کوچولو را در حالى که روى چمدانش نشسته و تکه کاغذى روى کتش چسبانده اند مى یابند. روى کاغذ، نوشته شده: «لطفاً مراقب این خرس باشید، ممنونم» بعداً معلوم مى شود که یادداشت را عمه لوسى (عمه خرس کوچولو) نوشته و او را قاچاقى از کشور پرو (در آمریکاى جنوبى) به لندن فرستاده است! خرس به آنها مى گوید که تلفظ نام پرویى اش خیلى مشکل است بنابراین خانواده براون او را «پدینگتون» مى نامند. آنها عضو جدید خانواده را به خانه شان در شماره ۳۲ خیابان «ویندزورگاردن» نزدیک جاده «پورتابلو» مى برند و ماجراجویى هاى پدینگتون خرسه در کشور تازه اش انگلستان از اینجا آغاز مى شود. «خرسى به نام پدینگتون» اولین بار سال ۱۹۵۸ منتشر شد و بعداً با یازده کتاب دیگر که شامل داستان هاى کوتاه بودند ادامه یافت. اولین حضور «پدینگتون» بر صفحه تلویزیون به سال ۱۹۷۵ بر مى گردد که شبکه تلویزیونى بى بى سى با مشارکت «مایکل باند» (خود نویسنده) یک مجموعه انیمیشن عروسکى به شیوه استاپ موشن ، تهیه و پخش کرد.
انیماتور این مجموعه، «ایور وود» همان سازنده «پت پستچى» بود و مایکل هوردن به جاى راوى صحبت مى کرد. (کارى که پارسال در «چارلى و کارخانه شکلات سازى » تیم برتون هم انجام داد) این مجموعه جذاب حدود پانزده ، بیست سال پیش با گویندگى مرحوم کنعان کیانى از شبکه یک تلویزیون پخش مى شد.
کانال تلویزیونى دیزنى هم یک مجموعه کارتون پدینگتون در دهه ۱۹۹۰ تهیه کرد که مابین برنامه هاى مخصوص پیش دبستانى ها روى آنتن مى رفت. یک مجموعه دیگر هم توسط شبکه «نیکل ادئون» در دهه ۱۹۸۰ ساخته شده که جوایزى هم در جشنواره هاى تلویزیونى برده است. مجموعه اى که چند ماه اخیر از برنامه کودک شبکه ۲ مى بینید محصول فرانسه و کانادا (سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۰۱) است.
جالب است بدانید که فروشنده هاى پرویى از شهرت این هموطن تخیلى شان استفاده کرده و در اطراف رودخانه تى تى کاکا (واقع در پرو) عروسک هاى دست ساز پدینگتون را به جهانگردان مى فروشند! خود ایستگاه راه آهن پدینگتون هم یکى از مراکز فروش بزرگ وسایل و اسباب بازى هاى پدینگتون خرسه است.