خروج فیبروم با هیستراسکوپ یا عمل جراحی باز، کدام بهتر است؟

فیبروم‌ها توده‌های غیر سرطانی هستند که در رحم ایجاد می‌شوند. آنها می‌توانند علائم مختلفی مانند خونریزی شدید قاعدگی، درد لگن و مشکلات باروری ایجاد کنند. وقتی صحبت از درمان فیبروم به میان می‌آید، بسته به اندازه، محل و شدت فیبروم، گزینه‌های مختلفی وجود دارد. دو روش رایج برای برداشتن فیبروم، جراحی با هیستراسکوپ و جراحی باز است. اما خروج فیبروم با هیستراسکوپ یا عمل جراحی باز، کدام بهتر است؟ در این مقاله قصد داریم این دو روش و مزایای هریک را بررسی کنیم تا بتوانیم به این پرسش پاسخ دهیم که کدام یک روشی مناسب‌تر است؟

در این مقاله می‌خوانید:

• خروج فیبروم با هیستراسکوپ
• مزایای خروج فیبروم با هیستراسکوپ
• خروج فیبروم با عمل جراحی باز
• مزایای خروج فیبروم با عمل جراحی باز
• خروج فیبروم با هیستراسکوپ یا عمل جراحی باز، کدام بهتر است؟

بیشتر بخوانید: دلایل خونریزی از واژن که باید جدی گرفته شوند

خروج فیبروم با هیستراسکوپ

خروج فیبروم با هیستراسکوپ که به عنوان میومکتومی هیستراسکوپی نیز شناخته می‌شود، یک روش کم تهاجمی است که با استفاده از هیستراسکوپ انجام می‌شود. هیستراسکوپ ابزاری نازک و نورانی است که از طریق واژن و دهانه رحم به داخل رحم وارد می‌شود. این ابزار به جراح اجازه می‌دهد تا فیبروم‌ها را بدون ایجاد برش خارجی رویت کرده و به آنها دسترسی پیدا کند.

در طول عمل، ابزارهای کوچکی از طریق هیستراسکوپ وارد می‌شوند تا فیبروم‌ها را از بین ببرند یا برش دهند. این روش برای فیبروم‌هایی که در داخل حفره رحم قرار دارند مناسب است.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر

مزایای خروج فیبروم با هیستراسکوپ

برداشتن فیبروم به روش هیستراسکوپ مزایای متعددی دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

روشی کم تهاجمی

خروج فیبروم با هیستراسکوپ یک روش کم تهاجمی است که در فرایند آن نیازی به ایجاد برش‌های بزرگ نیست. این موضوع به زمان بهبودی کوتاه‌تر، درد کمتر پس از عمل و خطر عوارض کمتر در مقایسه با جراحی باز منجر می‌شود.

حفظ سلامت رحم

برداشتن فیبروم با هیستراسکوپ، سلامت رحم را امکان حفظ کند و آسیبی به بافت و عملکرد آن وارد نمی‌کند. این روش به ویژه برای زنانی که تمایل به باروری در آینده دارند، می‌تواند گزینه مناسب‌تری محسوب شود.

دوره نقاهت کوتاه‌تر

بیمارانی که تحت عمل جراحی هیستراسکوپ یا میومکتومی قرار می‌گیرند، معمولاً در مقایسه با جراحی باز، مدت اقامت کوتاه‌تری در بیمارستان دارند و دوره نقاهت کوتاه‌تری را می‌گذرانند. در بسیاری از موارد این جراحی به صورت سرپایی انجام می‌شود و بیماران می‌توانند در همان روز به خانه بروند.

مطالب پیشنهادی: زندگی زنان بعد از هیسترکتومی و برداشتن رحم

خروج فیبروم با عمل جراحی باز

که به عنوان میومکتومی شکمی نیز شناخته می‌شود، یک روش جراحی سنتی است که از طریق یک برش شکمی بزرگ انجام می‌شود. این روش معمولاً برای فیبروم‌های بزرگ‌تر یا چندگانه یا زمانی که فیبروم‌ها عمیقاً در دیواره رحم فرو رفته‌اند، استفاده می‌شود.

در طی جراحی باز، رحم از طریق برش شکمی قابل دسترسی است وفیبروم‌ها در طی این فرایند برداشته می‌شوند این روش ممکن است نیاز به بستری طولانی‌تر در بیمارستان و دوره نقاهت طولانی‌تری نسبت به برداشتن فیبروم با هیستراسکوپ داشته باشد. با این حال در برخی موارد نیاز است که از جراحی باز برای خروج فیبروم‌ها استفاده شود.

بیشتر بخوانید: ابعاد طبیعی رحم و همه آن چیزی که باید در مورد آن بدانید

مزایای خروج فیبروم با عمل جراحی باز

با وجود اینکه خروج فیبروم با هیستراسکوپ کم تهاجمی‌تر است و دور نقاهت کوتاه‌تری دارد، اما در برخی موارد خروج فیبروم با عمل جراحی باز گزینه مناسب‌تری برای فرد به شمار می‌رود و مزایایی به همراه دارد. در ادامه به برخی از مزایای این روش اشاره خواهیم کرد.

دسترسی بیشتر و راحت‌تر به فیبروم‌ها

خروج فیبروم با عمل جراحی باز به جراح این امکان را می‌دهد که به طور مؤثرتری به فیبروم‌ها با اندازه‌ها و مکان‌های مختلف در رحم دسترسی پیدا کند و آنها را به دقت و به صورت کامل حذف کند.

امکان معاینه جامع

با جراحی باز، جراح می‌تواند کل ناحیه شکم و لگن را به صورت بصری بررسی کند. در چنین شرایطی شناسایی هر گونه بیماری یا ناهنجاری زمینه‌ای دیگر در صورت وجود راحت‌تر و دقیق‌تر انجام خواهد شد.

برداشتن کامل‌تر و دقیق‌تر فیبروم‌ها

در برخی موارد دسترسی به فیبروم‌های که عمیقاً در دیواره رحم قرار دارند بسیار سخت است. در چنین شرایطی جراحی باز این امکان را برای جراح ایجاد می‌کند تا به صورت کامل و عمیق به فیبروم‌ها دسترسی پیدا کرده و با دقت بیشتری بافت‌های وابسته به فیبروم را کاملاً از فضای رحم خارج کند.

پیشنهاد ویژه نی نی بان: چگونه کمد مرتب داشته باشیم؟

خروج فیبروم با هیستراسکوپ یا عمل جراحی باز، کدام بهتر است؟

برای تعیین مناسب‌ترین روش درمانی، شرایط هر بیماری با بیمار دیگر کاملاً متفاوت است و نمی‌توان به طور قطع گفت که کدام روش می‌تواند برتری بیشتری نسبت به روش دیگر خروج فیبروم داشته باشد. انتخاب مناسب‌ترین روش تنها با بررسی‌های جامع پزشک مربوطه و تشخیص او امکان پذیر است.

به طور کلی اگر فرد قصد بارداری در آینده داشته باشد، مایل باشد دوره نقاهت کمتری را بگذراند و کمترین آسیب به بافت رحم او وارد شود، بهترین گزینه خروج فیبروم با هیستراسکوپ خواهد بود. اما این گزینه باز هم به شرایط فرد و محل رشد فیبروم‌ها در رحم وابسته است. اگر فیبروم‌ها در بافت عمیق رحم ایجاد شده باشند، چاره‌ای جز انجام عمل جراحی باز برای دسترسی بهتر به فیبروم‌ها نخواهد بود و در این شرایط جراحی باز برای شما بهترین گزینه محسوب خواهد شد.

مطالب پیشنهادی: ضرورت مراجعه به دکتر زنان برای معاینات واژینال یا آزمایش لگن زنان

کلام آخر

همان طور که اشاره کردیم، معمولاً خروج فیبروم با هیستراسکوپ یا عمل جراحی باز انجام می‌شود که هرکدام مزایای خاص خود را به دنبال دارند. انتخاب روش مناسب برای برداشتن فیبروم به عوامل مختلفی از جمله اندازه، محل و ویژگی‌های فیبروم و همچنین سلامت کلی بیمار و تمایل او به باروری در آینده بستگی دارد. در این مقاله بررسی کردیم که برداشتن فیبروم با هیستراسکوپ یک روش کم تهاجمی با بهبودی سریع‌تر و آسیب کمتر به رحم را ارائه می‌دهد و از طرفی خروج فیبروم با عمل جراحی باز امکان معاینه جامع‌تر و حذف کامل فیبروم‌ها را به خصوص در موارد پیچیده، فراهم می‌کند.

برای آگاهی از اینکه کدام روش برای شما مناسب‌تر است، باید با یک متخصص مجرب در این زمینه مشورت کنید. او شرایط فردی شما را ارزیابی می‌کند، خطرات و مزایای بالقوه هر روش را مورد بررسی قرار می‌دهد و در آخر بهترین راهنمایی‌ها را در اختیارتان قرار خواهد داد.