آلرژی به اسپرم چیست؟ درمان حساسیت به اسپرم

آلرژی به منی که به آن حساسیت بیش از حد پلاسمای منی نیز می‌گویند، یک واکنش آلرژیک نادر به پروتئین‌های موجود در مایع منی است. یک واکنش می تواند در هر ناحیه ای که با مایع منی تماس دارد رخ دهد، اگرچه بیشتر در اطراف دستگاه تناسلی شایع است. با آزمایش پوست می توان آن را تشخیص داد. درمان ها شامل دارو و حساسیت زدایی است.

آلرژی به اسپرم چیست؟

آلرژی منی یک واکنش آلرژیک به پروتئین های موجود در مایع منی است. این بیماری بیشتر زنان یا افرادی را که در بدو تولد زنان تعیین شده اند (AFAB) تحت تاثیر قرار می دهد. منی یا مایع منی، مایعی است که از آلت تناسلی در هنگام انزال خارج می شود. برخی افراد بر این باورند که حساسیت به منی و آلرژی به اسپرم یکی هستند، اما اینطور نیست. اسپرم معمولاً باعث واکنش آلرژیک نمی شود، بلکه پروتئین های موجود در مایع منی است.

آلرژی به منی می تواند پوست اطراف ناحیه تناسلی شما و هر ناحیه دیگری که با مایع منی در تماس است، مانند دست ها یا دهان شما را تحت تاثیر قرار دهد. در موارد شدید ممکن است دچار تنگی نفس یا بیهوش شوید. به آلرژی منی، حساسیت بیش از حد پلاسمای منی نیز گفته می شود.

انواع حساسیت به اسپرم

آلرژی به منی می تواند موضعی یا سیستمیک باشد:

1. آلرژی موضعی منی: فقط قسمت‌هایی از بدن که مستقیماً با منی تماس دارند تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اکثر افراد مبتلا به آلرژی موضعی به مایع منی، احساس سوزش یا سوزش در ناحیه تناسلی، دست ها و لب ها را تجربه می کنند.
2. آلرژی سیستمیک به منی: این نوع حساسیت به منی بر کل بدن شما تأثیر می گذارد. ممکن است دچار مشکل در تنفس، تورم لب یا زبان، کهیر یا علائم شوک آنافیلاکتیک شوید.

آلرژی به مایع منی می تواند به طور ناگهانی ایجاد شود یا در اولین باری که بدون کاندوم رابطه جنسی برقرار می کنید رخ دهد. این می تواند پس از یائسگی یا زایمان ظاهر شود یا با یکی از شریک زندگی اتفاق بیفتد، اما نه با دیگران.

شیوع آلرژی به منی

یک مطالعه تخمین می‌زند که در ایالات متحده، حدود ۴۰۰۰۰ نفر از افراد AFAB به منی حساسیت دارند. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بر این باورند که بسیاری از افراد از اشتراک گذاری علائم خود ناراحت هستند، بنابراین این تخمین ممکن است بالاتر باشد.

علائم حساسیت به اسپرم

علائم آلرژی به منی می تواند شبیه عفونت واژن یا حساسیت پوستی باشد. برخی از شایع ترین علائم آلرژی به مایع منی عبارتند از:

• خارش، قرمزی، تورم و سوزش روی پوست شما
• بثورات پوستی
• تورم لب و زبان
• دشواری در تنفس
• سرگیجه
• اسهال، حالت تهوع یا استفراغ

در موارد شدید، می توانید دچار شوک آنافیلاکتیک شوید. این نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد و باعث علائمی مانند تورم گلو، نبض ضعیف و از دست دادن هوشیاری می شود. علائم معمولاً در عرض 30 دقیقه پس از قرار گرفتن در معرض مایع منی شروع می شود و از چند ساعت تا چند روز طول می کشد.

ایجاد بثورات بعد از رابطه جنسی لزوماً به این معنی نیست که شما به مایع منی واکنش آلرژیک دارید. بثورات یا سایر واکنش های آلرژیک ممکن است به دلیل عفونت یا سایر عوامل تحریک کننده پوست رخ دهد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند به شما در رد سایر علل واکنش های پوستی کمک کند.

اثرات آلرژی به منی بر بدن

افراد بسته به اینکه آلرژی آنها فقط به پوستی که با مایع منی تماس می گیرد یا کل بدن آنها را تحت تاثیر قرار می دهد، واکنش های متفاوتی نسبت به مایع منی دارند. اکثر افراد علائم موضعی را روی پوست خود تجربه می کنند، اما برخی دیگر واکنش های آلرژیک تهدید کننده زندگی را تجربه می کنند. یکی از بزرگترین مشکلاتی که ممکن است AFAB با یک زن یا فردی مواجه شود، ناتوانی در باردار شدن است. آلرژی به مایع منی می تواند روابط را تیره و تار کند، به خصوص زمانی که یک زوج می خواهند باردار شوند. با این حال، راه هایی برای باردار شدن افراد مبتلا به آلرژی به مایع منی وجود دارد.

علت حساسیت به منی

واکنش سیستم ایمنی بدن شما به پروتئین‌های خاصی که در مایع منی یافت می‌شود، باعث ایجاد حساسیت به منی می‌شود. ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کاملاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این واکنش می شود، اما معتقدند داروها، حساسیت های غذایی یا رویدادهای هورمونی - مانند بارداری و یائسگی - می توانند نقش داشته باشند.

چه کسانی در معرض خطر آلرژی به منی هستند؟

هیچ عامل خطر خاصی برای آلرژی به منی وجود ندارد. هر کسی که رابطه جنسی محافظت نشده داشته باشد ممکن است به منی حساسیت داشته باشد.

تشخیص حساسیت به اسپرم با آزمایش

چه آزمایشاتی برای تشخیص حساسیت به مایع منی انجام می شود؟ ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ابتدا عفونت های واژن و سایر مسائل مربوط به زنان را با انجام معاینه لگن رد می کند.

آلرژی به منی شبیه برخی بیماری‌های زنانه است مانند:

• عفونت های مقاربتی (STIs)
• واژینیت
• عفونت های مخمری

پزشکان برای تشخیص آلرژی به اسپرم، از یک آزمایش پوستی برای تشخیص حساسیت به مایع منی استفاده می‌کنند. آنها این کار را با تزریق مقدار کمی از مایع منی همسرتان در زیر پوست شما (تست داخل پوستی) و مشاهده واکنش انجام می‌دهند.

یکی دیگر از راه های رایج برای تشخیص حساسیت به منی استفاده از کاندوم در حین رابطه جنسی است. اگر واکنشی را تجربه نکنید، منی ممکن است مقصر باشد. از سوی دیگر، اگر با استفاده از کاندوم رابطه جنسی دارید و همچنان واکنش آلرژیک دارید، احتمالاً منی علت آن نیست.

همچنین تشخیص آلرژی به منی ممکن است سخت باشد زیرا ممکن است به موارد زیر حساسیت داشته باشید:

• روان کننده ها
• اسپرم کش
• داروهای ضد بارداری واژینال مانند اسفنج یا کلاهک دهانه رحم.
• مواد شوینده یا صابون های لباسشویی.
• کاندوم.

شما و پزشکتان، می‌توانید برای تعیین اینکه آیا مایع منی علت علائم حساسیت شماست یا خیر، این تست‌ها را انجام دهید.

درمان حساسیت به اسپرم

ساده ترین راه برای جلوگیری از حساسیت به مایع منی این است که از هرگونه تماس با مایع منی با استفاده از کاندوم یا خودداری از رابطه جنسی خودداری کنید. این همیشه امکان پذیر نیست، به خصوص اگر در تلاش برای باردار شدن هستید. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما حساسیت به منی را به چند روش مختلف درمان می کند:

دارو مناسب برای آلرژی به اسپرم

استفاده از آنتی هیستامین (مانند بنادریل) قبل از رابطه جنسی می تواند کمک کننده باشد. اگر سابقه واکنش های سیستمیک به مایع منی (مانند تورم گلو) دارید، عاقلانه است که یک تزریق اپی نفرین (EpiPen®) در دست داشته باشید.
حساسیت زدایی: درمانی مانند چالش درجه بندی شده داخل واژینال می تواند به کاهش حساسیت شما نسبت به مایع منی کمک کند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما مقدار کمی مایع منی رقیق شده را در فواصل منظم در واژن شما قرار می دهد. این باعث افزایش تحمل شما نسبت به مایع منی می شود. برای حفظ حساسیت باید چندین بار در هفته به رابطه جنسی ادامه دهید.
اگر آلرژی به مایع منی دارید و می خواهید باردار شوید، پزشک می تواند به شما کمک کند. اکثر افراد مبتلا به واکنش های آلرژیک به مایع منی می توانند با استفاده از فناوری کمک باروری (ART) مانند لقاح داخل رحمی (IUI)، لقاح آزمایشگاهی (IVF) یا تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) باردار شوند.

مراجعه به پزشک برای درمان حساسیت به منی

شاید فکر کنید که حساسیت به اسپرم، خود به خود، خوب می‌شود اما در بیشتر مواقع باید به پزشک مراجعه کرد که این مشکل را به درستی، بررسی کند؛ در نتیجه اگر پس از تماس با مایع منی، علائم دردناکی را تجربه کردید، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. علائم موضعی شامل سوزش، خارش یا تورم است. علائم سیستمیک می تواند جدی و تهدید کننده زندگی باشد. ارائه‌دهنده شما می‌تواند آزمایش‌هایی را برای تعیین اینکه آیا مایع منی علت پاسخ آلرژیک شماست انجام دهد. سایر محرک های پوستی یا عفونت های واژن علائم مشابهی را ایجاد می کنند، بنابراین کمک گرفتن برای تشخیص دقیق مهم است.

جمع‌بندی

آلرژی به مایع منی یک بیماری نادر است که در آن پس از تماس با مایع منی، واکنش آلرژیک را تجربه می کنید. شایع ترین علائم قرمزی، سوزش و تورم در نزدیکی ناحیه واژن شماست. در موارد شدید، ممکن است دچار مشکل در تنفس یا کهیر شوید. اگر این علائم یا علائم دیگر را بعد از رابطه جنسی تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید. آنها می توانند پوست شما را آزمایش کنند و تعیین کنند که آیا واکنش شما ناشی از مایع منی است یا چیز دیگری مانند روان کننده ها، اسپرم کش ها، داروهای ضد بارداری یا عفونت زمینه ای واژن. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما می تواند آلرژی به منی را با دارو یا حساسیت زدایی درمان کند یا ممکن است استفاده از کاندوم را در حین رابطه جنسی توصیه کند.

سوالات متداول

آیا حساسیت به اسپرم قابل درمان است؟

آلرژی منی به طور کامل قابل درمان نیست، اما درمان می تواند به کاهش علائم شما کمک کند و رابطه جنسی را لذت بخش تر کند.

آیا می توانم به قورت دادن مایع منی حساسیت داشته باشم؟

بله، ممکن است به قورت دادن مایع منی حساسیت داشته باشید. برخی گزارش می دهند

در تماس مستقیم با مایع منی، روی پوست آنها واکنش های آلرژیک ایجاد می کند. برای دیگران، غشاهای مخاطی در دهان و گلوی آنها نیز به مایع منی واکنش نشان می دهند.

آیا مایع منی می تواند باعث عفونت قارچی شود؟

خیر، حساسیت به مایع منی باعث عفونت قارچی نمی شود. آلرژی به منی علائمی شبیه بثورات مانند عفونت قارچی ایجاد می کند. قرمزی، سوزش یا تورمی که پس از تماس با مایع منی تجربه می‌کنید به قارچ مربوط نمی‌شود.

آیا حساسیت به مایع منی می تواند بر باردار شدن تأثیر بگذارد؟

آلرژی به منی باعث ناباروری نمی شود، اما می تواند باردار شدن را دشوار کند. راه هایی وجود دارد که ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند آلرژی به منی را درمان کنند تا باردار شدن را برای شما آسان تر کنند. درمان شامل شستن اسپرم برای حذف پروتئین ایجاد کننده واکنش است. پس از شستن، از طریق تلقیح داخل رحمی (IUI) به رحم شما تزریق می شود. لقاح آزمایشگاهی (IVF) نیز یک گزینه است. اگر فکر می کنید حساسیت به مایع منی مانع از بارداری شما می شود، با پزشک خود صحبت کنید.