گوش درد در کودکان، ناشی از چیست؟
عضو انجمن متخصصان گوش، گلو و بینی ایران گفت: تماس مکرر کودک با آب باعث مرطوبشدن پوست کانال گوش شده و محیط مناسبی برای رشد قارچ و باکتری را فراهم میکند که در نهایت ممکن است موجب ایجاد درد گوش شناگر در کودکان شود.
فارس: ابراهیم رزمپا اظهار داشت: شناکردن برای کودکان ممکن است به گوش درد موسوم به گوش شناگر که یک عفونت دردناک در پوست حساس کانال گوش خارجی کودکان است، شود.
وی افزود: تماس مکرر کودک با آب باعث مرطوبشدن پوست کانال گوش شده و محیط مناسبی برای رشد قارچ و باکتری را فراهم میکند. تحریک ایجاد شده در مرحله اول باعث خارش و به دنبال آن تورم پوست کانال گوش و ترشح میشود. در نهایت درد شدیدی ایجاد میشود که با لمس لاله گوش یا قسمتهای خارجی آن بدتر هم میشود.
وی افزود: به منظور درمان پس ازمراجعه به پزشک احتمالاً قطرههای گوشی دارای آنتیبادیها یا کورتیکواستروئیدها تجویز خواهد شد. این داروها در مبارزه با عفونت کمک خواهد کرد و در نتیجه تورم در کانال گوش را کم خواهد کرد و معمولاً چندین نوبت در روز تا حد اکثر ده روز استفاده می شوند.
این متخصص گوش گلو و بینی ادامه داد: پزشک همچنین ممکن است تا وقتی که آنتی بیوتیکها مؤثر واقع شوند مسکنهایی را پیشنهاد کند.اگر تورم گوش خیلی شدید باشد ممکن است پزشک فتیله کنانی در کانال گوش وارد کند تا به جذب دارو در گوش کمک کند و برای عفونتهای شدیدتر، آنتیبیوتیک خوراکی ممکن است تجویز شود. همچنین ممکن است یک نمونه از ترشح گوش برای تعیین عامل اصلی میکروب عفونت به آزمایشگاه فرستاده شود.
وی افزود: در طی دوره درمان کودک نباید تا وقتی که عفونت کاملأ بر طرف شود، شنا کند که معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز طول میکشد و این محدودیت ممکن است شامل دوش گرفتن و استفاده از شامپوها نیز بشود. همچنین ممکن است پزشک استفاده از یک محافظ گوش و یا استفاده از توده کتانی آغشته به وازلین را در هنگام دوش گرفتن توصیه کند.
رزمپا یادآور شد: خوشبختانه راههائی برای اجتناب از گوش شناگر وجود دارند. قطره های اسید الکل، که بصورت آماده موجود هستند یک راه مؤثر برای پیشگیری این مشکل است. همچنین در پایان روز شناکردن، ۳ تا ۴ قطره باید در کانال گوش بریزد در حالی که کودک به پهلو خوابیده است. سپس باید به آرامی ناحیه اطراف کانال گوش ماساژ داده شود تا قطره کاملأ وارد گوش شود. کودک باید یک تا دو دقیقه به این حالت بماند.
وی تأکید کرد: برای کودکی با شنوایی طبیعی، گوشگیرهایی به اندازه قطرهها در پیشگیری از گوش شناگر مؤثر نیستند. توپیهای گوش برای شنا در سطح آب اثر دارند و اثر آنها در زیر آب تضمین نمیشود.
وی افزود: تماس مکرر کودک با آب باعث مرطوبشدن پوست کانال گوش شده و محیط مناسبی برای رشد قارچ و باکتری را فراهم میکند. تحریک ایجاد شده در مرحله اول باعث خارش و به دنبال آن تورم پوست کانال گوش و ترشح میشود. در نهایت درد شدیدی ایجاد میشود که با لمس لاله گوش یا قسمتهای خارجی آن بدتر هم میشود.
وی افزود: به منظور درمان پس ازمراجعه به پزشک احتمالاً قطرههای گوشی دارای آنتیبادیها یا کورتیکواستروئیدها تجویز خواهد شد. این داروها در مبارزه با عفونت کمک خواهد کرد و در نتیجه تورم در کانال گوش را کم خواهد کرد و معمولاً چندین نوبت در روز تا حد اکثر ده روز استفاده می شوند.
این متخصص گوش گلو و بینی ادامه داد: پزشک همچنین ممکن است تا وقتی که آنتی بیوتیکها مؤثر واقع شوند مسکنهایی را پیشنهاد کند.اگر تورم گوش خیلی شدید باشد ممکن است پزشک فتیله کنانی در کانال گوش وارد کند تا به جذب دارو در گوش کمک کند و برای عفونتهای شدیدتر، آنتیبیوتیک خوراکی ممکن است تجویز شود. همچنین ممکن است یک نمونه از ترشح گوش برای تعیین عامل اصلی میکروب عفونت به آزمایشگاه فرستاده شود.
وی افزود: در طی دوره درمان کودک نباید تا وقتی که عفونت کاملأ بر طرف شود، شنا کند که معمولاً ۱۰ تا ۱۴ روز طول میکشد و این محدودیت ممکن است شامل دوش گرفتن و استفاده از شامپوها نیز بشود. همچنین ممکن است پزشک استفاده از یک محافظ گوش و یا استفاده از توده کتانی آغشته به وازلین را در هنگام دوش گرفتن توصیه کند.
رزمپا یادآور شد: خوشبختانه راههائی برای اجتناب از گوش شناگر وجود دارند. قطره های اسید الکل، که بصورت آماده موجود هستند یک راه مؤثر برای پیشگیری این مشکل است. همچنین در پایان روز شناکردن، ۳ تا ۴ قطره باید در کانال گوش بریزد در حالی که کودک به پهلو خوابیده است. سپس باید به آرامی ناحیه اطراف کانال گوش ماساژ داده شود تا قطره کاملأ وارد گوش شود. کودک باید یک تا دو دقیقه به این حالت بماند.
وی تأکید کرد: برای کودکی با شنوایی طبیعی، گوشگیرهایی به اندازه قطرهها در پیشگیری از گوش شناگر مؤثر نیستند. توپیهای گوش برای شنا در سطح آب اثر دارند و اثر آنها در زیر آب تضمین نمیشود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼