کودکان آزار دیده، ناهنجارترین پدیده
یک متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی گفت: کودکان آزار دیده از سوی والدین در آینده به افرادی انتقام‌جو از جامعه تبدیل می‌شوند.
فارس: مجید ابهری اظهار داشت: آزار کودکان یکی از ناهنجارترین پدیده‌های رفتاری و آسیب‌های اجتماعی است که موجب بروز ناراحتی‌های عاطفی در سایر اعضای جامعه می‌شود.
وی ادامه داد: در بسیاری از اوقات یک یا هر دو والدین دچار اعتیاد هستند و به خصوص اعتیاد به مواد روان‌گردان صنعتی که این امر باعث بروز رفتار ناشایست تربیتی در آنها می‌شود.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد پدیده آزار کودکان بیشتر به وسیله ناپدری یا نامادری و مادر یا پدر که از یکدیگر جدا شدند، اتفاق می‌افتد که در این ماجرا بحث مادی و اقتصادی نیز سهیم است.
ابهری با بیان اینکه ۷۵ درصد از کودک آزاری‌ها توسط والدین معتاد انجام می‌شود، تصریح کرد: آزارهای کودکان ممکن است به صورت آزارهای جسمی یا روحی باشد؛ پرخاشگری، فحاشی، بددهنی، استفاده از الفاظ نادرست در مورد کودکان از آزارهای جسمی دشوارتر و بدتر است.
وی افزود: آزارهای عاطفی یعنی محرومیت از توجه، محبت و جلوگیری از تحصیل کودکان جزء دیگر آزارهای کودکان است؛ آزارهای جسمی شامل تنبیهات بدنی، داغ گذاشتن به روی بدن با سیگار یا ابزار دیگر است که بدترین شکل کودک‌آزاری بوده و بسیاری از کودکان بی‌دفاع در مقابل این آزارها هستند.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی اظهار داشت: کمتر اتفاق می‌افتد که کودکی در مقابل آزارهای والدین بتواند واکنشی نشان دهد، البته در سنین بالاتر از ۱۲ سال بعضی از دختران و پسران در مقابل آزارهای جسمی و روحی والدین یا ناپدری و نامادری، عکس‌العمل نشان داده و بعضا از خانه فرار می‌کنند که این خود آغاز مشکلات دیگری است.
ابهری در خصوص تأثیر تحصیلات در پدیده کودک آزاری ادامه داد: در یک پژوهش این‌گونه پدیدار شده است که ۸۵ درصد کودک‌آزاری‌ها جسمی که همان تنبیهات بدنی است، توسط والدینی که فاقد تحصیلات دانشگاهی هستند، انجام می‌گیرد.
وی در خصوص آزارهای روحی و عاطفی کودکان از جمله کم توجهی به فرزند و ابزار محبت، گفت: فهم والدین تحصیل کرده به دلیل اشتغالات فکری و روحی بیشتر از والدینی است که تحصیلات کمتری دارند به همین دلیل این افراد توجه بیشتر به فرزندان دارند.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی در خصوص پیشگیری از این آسیب آزاردهنده اجتماعی، بیان کرد: به خاطر اینکه کودکان آزار دیده از سوی والدین در آینده، افراد انتقام‌جو در جامعه بار می‌آیند، نهادهای متولی فرهنگی، حمایتی با شناسایی والدین فاقد صلاحیت باید این کودکان را که جزء سرمایه‌های ملی هستند، از آنها گرفته و تحت تربیت خاص خود قرار دهند.
ابهری با بیان اینکه والدین زندانی و بزهکار جزء والدین فاقد صلاحیت بوده که نباید فرزندان را که به عنوان سرمایه‌های اجتماعی هستند، در اختیار آنها قرار دهیم، تصریح کرد: والدینی که خود در دوران کودکی مورد انواع آزارهای جسمی، روحی و عاطفی قرار گرفته‌اند دو گروه هستند؛ گروه نخست که سعی می‌کنند کمبودهایی را که خود داشته‌اند در مورد کودکان‌شان جبران کرده و در این صورت آنها را مورد محبت بیش از اندازه قرار می‌دهند که همین امر باعث لوس بار آمدن فرزندان می‌شود و گروه دوم گروهی که خود با روحیه انتقام‌جویی و عاطفه زخمی اکنون در جایگاه والدین قرار گرفته‌اند سعی می‌کنند که همان الگو والدین خود را در زندگی پیاده کنند که این گروه نسبت به گروه نخست کمتر هستند.
وی در خصوص برخورد جامعه گفت: باید با نظارت نهادهای حمایتی، آموزش‌های چگونگی تربیت و پرورش فرزند و کنترل والدین و حتی کمک‌های مالی و اقتصادی در خصوص این‌گونه افراد صورت گیرد.
وی ادامه داد: در بسیاری از اوقات یک یا هر دو والدین دچار اعتیاد هستند و به خصوص اعتیاد به مواد روان‌گردان صنعتی که این امر باعث بروز رفتار ناشایست تربیتی در آنها می‌شود.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی گفت: بررسی‌ها نشان می‌دهد پدیده آزار کودکان بیشتر به وسیله ناپدری یا نامادری و مادر یا پدر که از یکدیگر جدا شدند، اتفاق می‌افتد که در این ماجرا بحث مادی و اقتصادی نیز سهیم است.
ابهری با بیان اینکه ۷۵ درصد از کودک آزاری‌ها توسط والدین معتاد انجام می‌شود، تصریح کرد: آزارهای کودکان ممکن است به صورت آزارهای جسمی یا روحی باشد؛ پرخاشگری، فحاشی، بددهنی، استفاده از الفاظ نادرست در مورد کودکان از آزارهای جسمی دشوارتر و بدتر است.
وی افزود: آزارهای عاطفی یعنی محرومیت از توجه، محبت و جلوگیری از تحصیل کودکان جزء دیگر آزارهای کودکان است؛ آزارهای جسمی شامل تنبیهات بدنی، داغ گذاشتن به روی بدن با سیگار یا ابزار دیگر است که بدترین شکل کودک‌آزاری بوده و بسیاری از کودکان بی‌دفاع در مقابل این آزارها هستند.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی اظهار داشت: کمتر اتفاق می‌افتد که کودکی در مقابل آزارهای والدین بتواند واکنشی نشان دهد، البته در سنین بالاتر از ۱۲ سال بعضی از دختران و پسران در مقابل آزارهای جسمی و روحی والدین یا ناپدری و نامادری، عکس‌العمل نشان داده و بعضا از خانه فرار می‌کنند که این خود آغاز مشکلات دیگری است.
ابهری در خصوص تأثیر تحصیلات در پدیده کودک آزاری ادامه داد: در یک پژوهش این‌گونه پدیدار شده است که ۸۵ درصد کودک‌آزاری‌ها جسمی که همان تنبیهات بدنی است، توسط والدینی که فاقد تحصیلات دانشگاهی هستند، انجام می‌گیرد.
وی در خصوص آزارهای روحی و عاطفی کودکان از جمله کم توجهی به فرزند و ابزار محبت، گفت: فهم والدین تحصیل کرده به دلیل اشتغالات فکری و روحی بیشتر از والدینی است که تحصیلات کمتری دارند به همین دلیل این افراد توجه بیشتر به فرزندان دارند.
این متخصص علوم رفتاری و آسیب‌شناسی اجتماعی در خصوص پیشگیری از این آسیب آزاردهنده اجتماعی، بیان کرد: به خاطر اینکه کودکان آزار دیده از سوی والدین در آینده، افراد انتقام‌جو در جامعه بار می‌آیند، نهادهای متولی فرهنگی، حمایتی با شناسایی والدین فاقد صلاحیت باید این کودکان را که جزء سرمایه‌های ملی هستند، از آنها گرفته و تحت تربیت خاص خود قرار دهند.
ابهری با بیان اینکه والدین زندانی و بزهکار جزء والدین فاقد صلاحیت بوده که نباید فرزندان را که به عنوان سرمایه‌های اجتماعی هستند، در اختیار آنها قرار دهیم، تصریح کرد: والدینی که خود در دوران کودکی مورد انواع آزارهای جسمی، روحی و عاطفی قرار گرفته‌اند دو گروه هستند؛ گروه نخست که سعی می‌کنند کمبودهایی را که خود داشته‌اند در مورد کودکان‌شان جبران کرده و در این صورت آنها را مورد محبت بیش از اندازه قرار می‌دهند که همین امر باعث لوس بار آمدن فرزندان می‌شود و گروه دوم گروهی که خود با روحیه انتقام‌جویی و عاطفه زخمی اکنون در جایگاه والدین قرار گرفته‌اند سعی می‌کنند که همان الگو والدین خود را در زندگی پیاده کنند که این گروه نسبت به گروه نخست کمتر هستند.
وی در خصوص برخورد جامعه گفت: باید با نظارت نهادهای حمایتی، آموزش‌های چگونگی تربیت و پرورش فرزند و کنترل والدین و حتی کمک‌های مالی و اقتصادی در خصوص این‌گونه افراد صورت گیرد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼