زمان بارداری دوم، چه وقت؟

نی نی سایت: ورود یک نوزاد به زندگی یک زن و مرد، یعنی روبه‌رو شدن با شرایط کاملا متفاوت نسبت به آنچه یک زوج پیش از این اتفاق با آن روبه‌رو بوده‌اند.

حال اگر از آن دسته والدین شجاعی هستید که با وجود تمام دغدغه‌ها و مصائب زندگی امروزی می‌خواهید از مزایای داشتن دو فرزند بهره ببرید، بهتر است با برنامه‌ریزی و زمان‌بندی درست و حساب شده به این کار اقدام کنید؛ چراکه اگر برای ورود فرزند دوم به زندگی‌تان، زمان‌بندی مناسبی را رعایت نکنید، بی‌شک نه‌ تنها به عنوان یک مادر از آسیب‌های جسمی و روانی در امان نخواهید بود، بلکه از انرژی لازم برای رفع نیازهای چندگانه دو فرزند که فاصله سنی مناسبی ندارند، نیز تهی خواهید بود؛ البته فراموش نکنید که این فاصله سنی باید مورد بررسی قرار گیرد، چرا که فرزند اول هم باید به سنی رسیده باشد که بتواند حضور یک تازه وارد را به جمع خانواده بپذیرد.

فرزندان دومی که بموقع از راه می‌رسند

تحقیقات و بررسی‌های متعدد فواید فاصله‌گذاری مناسب میان بچه‌ها را کاملا روشن کرده است، چون در این میان نه‌ تنها سلامت جسمی و ذهنی کودک وضع بهتری می‌یابد، بلکه والدین هم فرصت رسیدگی به بچه‌ها را پیدا کرده و کیفیت زندگی و تکامل کودکان نیز بسیار بهتر و بیشتر می‌‌شود.

بهترین فاصله سنی، ۳ تا ۵ سال

بررسی‌ها نشان داده است، وقتی فاصله میان کودکان کمتر از ۳ سال باشد، بچه‌های دوم رشد حرکتی، تفکری، اجتماعی و هوشی کمتری خواهند داشت. از سوی دیگر وقتی فاصله سنی بچه‌ها از هم بسیار زیاد باشد، امکان برقراری ارتباط و بازی با هم در آنها کم می‌‌شود.

وقتی هر دو بچه بسیار کوچک هستند، توقعاتشان هم متناسب با سنشان زیاد است و همین مساله فشار روانی و حتی اقتصادی بیشتری را به خانواده وارد می‌کند. بر همین اساس بهترین فاصله سنی بین دو فرزند ۳ تا ۵ سال شناخته می‌شود؛ چرا که که احتمال بروز حسادت در بچه‌های زیر ۳ سال بسیار بیشتر است.

وقتی فاصله سنی بین دو کودک کمتر از این میزان باشد فرزند کوچک‌تر دچار احساس عدم کفایت می‌شود. بعلاوه مساله مقایسه از سوی والدین در فرزندانی که فاصله سنی‌شان خیلی کم است، زیاد پیش می‌آید که البته تبعات منفی خود را روی شخصیت کودکان به همراه دارد.

والدین خسته!

از آنجا که نقش حمایتی پدر همگام با بزرگ شدن مشکلات اقتصادی دو فرزند کوچک، بزرگ‌تر می‌شود، از برقراری ارتباط عاطفی مطلوب با همسرش باز می‌ماند و تعامل عاطفی پدر و مادر کاهش می‌یابد به گونه‌ای که در برخی موارد منجر به بروز احساس ناخوشایندی از سوی پدر نسبت به فرزندانش می‌شود.

نباید فراموش کرد که یک نوزاد به توجه، محبت، مراقبت و هزینه نیاز دارد و در صورتی که فرزند دیگری پیش از اتمام ۳ سالگی فرزند قبلی به دنیا بیاید، والدین را از هر حیث خسته‌تر و ناکارآمدتر در ایفای نقش پدری و مادریشان می‌سازد.