انواع روشهای فرزند پروری، چگونه است؟
اخیراً از سوی شرکتهایی مانند گوگل اپلیکیشنهایی عرضه میشود که عملا نقش فرزندان مجازی را ایفا میکند که به محض فعالسازی آن در گوشی تلفن همراه مسئولیت یک فرزند مجازی پذیرفته میشود.
شهرزاد: در حالی که میانگین نرخ رشد جمعیت در ایران روند نزولی را طی میکند و از بالای ۶ به ۸/۱ رسیده و تعداد فرزندان هر خانواده ایرانی حدود ۷۹/۱ است و دائم نیز بر این نکته تأکید میشود که دو بچه کافی نیست، بعضی جایگزینیهایی در بین زوجهای جوان مورد اقبال است که تعلق آنها به این جایگزینها خطراتی محتمل می کند که تمرکز بر آنها یک بررسی جدی را میطلبد.
اکنون از سوی شرکت گوگل اپلیکیشنی همچون Pou عرضه میشود که عملا نقش فرزندان مجازی را ایفا میکنند. توضیح بیشتر در این باره آشنایی با یک مصداق همچون بازی پو را طلب میکند.
بازی پو یک اپلیکیشن است که به محض فعال سازی آن در گوشی تلفن همراه مسئولیت یک فرزند مجازی پذیرفته می شود. پو همچون کودکی دارای احتیاجات مختلف همچون خوردن غذا، نظافت و... است. این فرزند مجازی ۴ نیاز اساسی غذا، سلامتی، سرگرمی و استراحت دارد که در صورت تأمین همه آنها، امکان ورود به مرحله بالاتر و امکان خرید بیشتر غذا و... به سرپرست او داده میشود.
این کودک حیات مجازی روی گوشی تلفن همراه دارد و به محض گرسنگی، بیدار شدن از خواب و... به ارسال پیام به سرپرست خود اقدام میکند. حس مسئولیت پذیری و سرپرستی از این فرزند، افراد را درگیر رفع حوائج این کودک و تلاش برای رشد بیشتر او میکند.
هرچه تعلق به این کودک بیشتر باشد، دغدغه برای پاسخگویی به نیازهایش و نیز مراقبت بیشتر از او افزایش مییابد. از جذابیتهای ویژه این اپلیکیشن امکان بازی با کودک مجازی خویش است. چندین بازی در پو در نظر گرفته شده که سرپرست او میتواند زمانی را صرف بازی با او کند.
موفقیت در این بازیها نیز امکان کسب پول بیشتری برای انجام خرید بیشتر برای کودک را فراهم میکند. حتی بازیها نیز راهی برای رسیدگی بیشتر و دغدغه بیشتر در نگهداری کودک است.
از دیگر امکانات پو عکس گرفتن از فرزند خود در حالات مختلف و به اشتراک گذاری آن در شبکههای اجتماعی است. این امکان نیز این احساس را تشدید میکند که از فرزندتان میتوانید عکس بگیرد و آن را به دوستانتان نشان دهید. سرپرست کودک در پو باید وقتی را صرف مرتب کردن ظاهر کودکش، انتخاب رنگ لباس و... کند. همچنین باید بتواند اتاق کودکش را مرتب کند.
در اپلیکیشن پو امتیازی که در ازای نگهداری از این کودک داده میشود، قالب سکه و پول دارد که به واسطه آن میتوان اقدام به خرید غذا، لباس و... برای این کودک کرد. این اپلیکیشن بیش از 50 میلیون بار به طور رسمی در سطح جهان دانلود شده و با لحاظ امکان دریافت آن از طریق بلوتوث و...، و میزان دانلود آن رسمی و غیر رسمی آن در ایران مشخص نیست.
گرایش زوجهای جوان به این نوع اپلیکیشنها و درگیری در دغدغههای مجازی قطعا بحثی است که میتواند مورد تأمل و بررسی قرار گیرد.
پیش از اپلیکیشنهایی مانند پو بازیهای رایانهای بسیاری عرضه شده و طرفداران خود را داشته و دارند ولی آنچه اپلیکیشنهای اندرویدی را متفاوت می سازد، بحث همراه بودن آنها در تلفن همراه و وابستگی و تعلق بیشتر به آن در قالب این همراه همیشگی بودن است.
پو عملا به کودکی کم دردسر به لحاظ فیزیکی و همراه تبدیل شده که دیگر پدر یا مادر او نگران مهدکودک او یا بسیاری دیگر از مشکلات وی در ابعاد فیزیکی نیستند. کودکی که همیشه همراه سرپرست خود است و در عین حال که نیازهایش در همان فضای مجازی باید به لحظه پاسخ داده شوند.
در اپلیکیشن پو میتوان با یک زمان بندی مشخص، خواب کودک را با خواب خود همزمان کرد و تا لحظه خواب به ارائه سرویسهای لازم به او اقدام کرد.
دغدغه اصلی در این میان تنها بحث اپلیکیشن پو نیست، بحث جایگزینیهایی است که با اعتیاد به وسایل نوین ارتباطی خود را در قالب پاسخگویی به نیازهای اساسی در اشکال مجازی و کاذب ظهور و بروز میدهند و توجه به این نوع پاسخگوهای کاذب به نیازهای اساسی نیازمند بررسی جدی است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼