رایانه برای کودکان، مانعی ندارد؟

باشگاه خبرنگاران: امروزه با گسترش بازی‌های رایانه‌ای کمتر کسی را پیدا می‌کنیم که قسمتی از زمان فراغت خود را صرف این بازی‌ها نکند، این امر بازه سنی خاصی ندارد و از کودک و نوجوان تا بزرگسال را شامل می‌شود.

شرکت‌های تولیدکننده بازی‌های رایانه‌ای برای این بازی‌ها دسته‌بندی‌های خاصی دارند. در ایران سازمانی به نام "ایرا"، سازمان رده‌بندی نرم‌افرازهای سرگرم‌کننده، براساس رده‌بندی سنی بازی‌ها را به شش دسته بالای سه سال (خردسالی) بالای هفت سال (کودکی) ابتدای دوران نوجوان (بالای ۱۲ سال) نیمه دوم نوجوانی (بالای ۱۵)، بزرگسال مجرد (بالای ۱۸) و بزرگسال متاهل (بالای ۲۵ سال) تقسیم‌بندی می‌کند.
این گزارش حاکی از این است که در این سیستم چهار ویژگی خصوصیات جسمی حرکتی، خصوصیات ذهنی روانی، خصوصیات عاطفی و خصوصیات اجتماعی مورد توجه قرار می‌گیرند. بنابراین باید در استفاده از خشونت، ترس، ارزش‌های دینی، هنجارهای اجتماعی، ناامیدی و محرک‌های جنسی در این بازی‌ها دقت شود تا بازیکنان دچار مشکل نشوند.
البته بیشترین مخاطبان بازی‌های رایانه‌ای کودکان و نوجوانان هستند که شخصیت آن‌ها هنوز تثبیت نشده و بسیار آسیب‌پذیرند.
بازی‌های ورزشی و استراتژیک در تقویت سرعت عمل و حافظه و تصمیم‌گیری نقش مفیدی دارند، ولی بازی‌های خشن و ترسناک اثر سوء بر رفتار کودک می‌گذارند و بی‌عاطفگی، بی‌تفاوتی، خشونت و گوشه‌گیری را اشاعه می‌دهد.
از طرفی به علت سکون وعدم تحرک کودک، اثرات سوء آن شامل خستگی، دردهای عضلانی و مفصلی، بی‌حوصلگی و تنبلی، ضعف چشم و چاقی است که با نوع بازی انجام شده ارتباطی ندارد.
پزشکان محقق در این زمینه توصیه کرده‌اند که اولاً در انتخاب نوع بازی که متناسب سن و فرهنگ و جامعه باشد، دقت شود و بازی بیشتر از چهل و پنج دقیقه تا یک ساعت به طول نینجامد و پس از آن حرکت‌های بدنی چون ورزش و پیاده‌روی توصیه می‌شود و پس از هر 15 دقیقه نگاه کردن به مانیتور 3 الی 4 دقیقه به فاصله دور دست که از ما بیشتر از ده متر فاصله دارد، لازم است تا چشم دچار تنبلی وضعف زودرس نشود.