چگونه الگوی خوبی برای فرزندانمان باشیم؟

نی نی بان: هیچکس کامل نیست. زمانی که صحبت از بزرگ کردن کودکان می‌شود، بسیاری از والدین آن را کاری دشوار می‌بینند. در واقع کودکان از رفتار و عادات والدین یاد می‌گیرند. به رفتار هر روزه خود دقت کنید و با عمل به روش‌های زیر والدینی بهتر برای کودکان خود باشید.

۱. الگوی آنها باشید

والدین می‌توانند با فریاد زدن بر سر کودکانشان احترام گذاشتن به دیگران را به آنها بیاموزند اما در نهایت کودکان آنچه را که می‌بینند، یاد می‌گیرند. از همان ابتدا، کودکان رفتار والدینشان و آنچه آنها انجام می‌دهند را مشاهده می‌کنند. حتی اگر مادر سعی کند چیزی را به کودک خود بیاموزد، رفتار اوست که مورد تقلید قرار خواهد گرفت. این در مورد پدران هم صدق می‌کند. اگر پدر به سرعت کنترل خود را از دست دهد و عصبانی شود یا مادر به دیگران توهین کند، کودکان نیز جا پای آنها خواهند گذاشت. یادگیری شفاهی تاثیرگذار خواهد بود اما آنچه بیشترین تاثیر را دارد، نشان دادن است. به خاطر بسپارید که کودکان تنها از رفتار شما درس می‌گیرند.

۲. به کودکان اجازه دهید تا اشتباه کنند

شاید این سخت‌ترین کار برای والدین باشد. به جای این که مادری به کودک خود اجازه دهد تا با لگو برجی بلند بسازد، به او می‌گوید ساختمان را بلند نساز زیرا می‌ریزد یا زمانی که پسری می‌خواهد چرخ‌های چهارچرخه‌اش را بردارد، پدر به او می‌گوید هنوز زود است. والدین این کار را برای جلوگیری از آسیب و ناامیدی کودکانشان انجام می‌دهند که در بسیاری از موارد لازم است. اگر چه چیزهای کوچکی چون ساختن برج بلند یا راندن دو چرخه بی‌خطر است. کودکان گاهی باید خود به دنبال علت و معلول کارهایشان بگردند. آنها باید ناامیدی را تجربه کنند تا بزرگ شوند. زمانی که اشتباه می‌کنند، درسی تاثیرگذارتر و با ارزش‌تر خواهند گرفت.

۳. به آنها اجازه دهید کسل شوند

باور کنید یا نه، خستگی بسیار خوب است. زمانی که کودکان کسل می‌شوند و والدین برای سرگرم‌ کردن آنها اقدامی نمی‌کنند، دقیقا لحظه‌ای است که آنها شخصیت خود را پرورش می‌دهند. آنها برای قدم زدن به بیرون می‌روند یا در خانه می‌چرخند یا حتی شروع به درست کردن آب میوه‌ای جدید می‌کنند. شخصیت کودکان در این لحظه در ابعادی مختلف رشد خواهد کرد. آنها با اکتشاف در فعالیت‌های مختلف پی می‌برند که چه چیزی را دوست و چه چیزی را دوست ندارند. کودکان خلاق هستند، تنها کافی است گاهی به آنها اجازه دهید تا کسل شوند.

شندین این که کودکتان به چند ساعت خواب کافی احتیاج دارد، چقدر غذا باید بخورد یا چقدر تلویزیون برایش مضر است، تنها باعث می‌شود که احساس کنید والدین کاملی نیستید. اما تنها والدین می‌دانند چه چیزی برای کودکشان بهتر است. آنها را مجبور به کاری که به آن علاقه ندارند، نکنید. برای مثال اگر کودکتان دوست دارد بدود، آن را مجبور به ورزشی که برای مدت طولانی احتیاج به نشستن دارد، نکنید. دنبال کردن راهنمای نگهداری از کودکان بد نیست اما هر کودکی شخصیت خاص خود را دارد و باید با توجه به احتیاجاتش با او برخورد کرد.

۴. تغییرات را بپذیرید

تعجب نکنید از اینکه کودک شما امروز به پازل علاقه داشت اما هفته بعد از آن خودداری می‌کند. بعضی از والدین فکر می‌کنند که این تغییرات ناشی از اشتباهی است که خود مرتکب شده‌اند، اما در واقع اینها جزیی از مراحل رشد کودک است. رشد او تنها فیزیکی نیست، ذهن او نیز رشد خواهد کرد و البته سریع‌تر از ظاهرش. به جای پافشاری بر آنچه در گذشته بوده، سعی کنید از این تغییرات حمایت کنید. فراموش نکنید کودک کنجکاو، کودکی سالم است.

۵. از لقب دادن به کودکان دوری کنید

پدرها دوست دارند کودکانشان را ستاره‌های ورزش یا راننده‌ مسابقات ماشین سواری بنامند. برای مثال آنها یکی از فرزندان خود را انیشتین و دیگری را سرنا ویلیامز لقب می‌دهند. خوب است که درباره آینده کودکان خیال پردازی کنید اما این عمل می‌تواند مخرب باشد. ممکن است زمانی که فرزند خود را ستاره ورزش می‌نامید یا دیگری را کتاب خوان، اولی از کتاب خواند و دومی از ورزش کردن خودداری کند. اگر چه این القاب می‌توانند تاثیر مثبتی داشته باشند اما شاید برای کودکان شما بهترین نباشند.

۶. برای پاداش به غذاها تکیه نکنید

آسان است که کودکان سر سخت را با اسنک یا غذاهای مورد علاقه‌شان آرام کرد. تعدادی از خانوده‌ها این روش را برای پاداش کودکانشان، پس از رفتاری خوب، در نظر می‌گیرند. چیزی که والدین فراموش می‌کنند این است که آنها باید برای پاداش‌های بزرگ، به جای دادن خوراکی، آنها را در آغوش گیرند یا ببوسند. اگر والدین برای پاداش کودکشان همیشه به او شکلات دهند، پس از مدتی کودک به این نتیجه می‌رسد که شکلات از آغوش یا بوس بهتر است. زمانی که کودکتان در مسابقه‌ای برنده شد، او را در آغوش بگیرید. نمی‌دانید چه تاثیری بر او خواهد گذاشت.