آنچه درباره کودکان باید بدانیم، معجزه کلمات
آیا به کودکتان اجازه میدهید به تنهای بازی کند؟ آیا او را تنها به مدرسه میفرستید؟ توصیه و پیشنهادهای والدین همیشه به دنبال کودکان است.
نی نی بان: آیا به کودکتان اجازه میدهید به تنهای بازی کند؟ آیا او را تنها به مدرسه میفرستید؟ توصیه و پیشنهادهای والدین همیشه به دنبال کودکان است. اما واقعا آنها به چه چیزهایی احتیاج دارند؟ ما در اینجا آن چه کودکان به آن احتیاج دارند را برایتان آوردهایم.
۱. شنیدن «دوستت دارم»
طبیعی است که شما کودک خود را دوست دارید اما آیا این جمله را تا به حال به او گفتهاید؟ لورنس استنبرگ، روان شناسان دانشگاه و نویسنده کتاب «10 اصل برای والدین خارق العاده» میگوید: «من تا به حال کودکی را ندیدهام که والدیناش مدام به او بگویند که دوستش دارند.» اگرچه میدانیم که احساس و علاقه واقعی شما بسیار بیشتر از یک جمله است. بنابراین فراموش نکنید که هر روز قبل از ورود به مدرسه عشق واقعی خود را به او نشان دهید.
استنبرگ میگوید: «من کنار کودکم مینشینم و هنگامی که درباره مسائل مختلف با او گفتگو میکنم، او را در آغوش میگیرم، نوازش میکنم و به او میگویم که چقدر از داشتن او خوشبختم. اما برای بسیاری از والدین که ارتباط کمتری با کودکان خود دارند، به خصوص زمانی که آنها بزرگ میشوند، بیان احساس آسانتر از عمل به آن است.
یکی از مادران علاقه خود را با اهمیت دادن به دوستان کودکش نشان میدهد. او حتی برای آنها بستنی شکلاتی میخرد و همیشه مقداری از آنها را در فریزر نگه میدارد، طوری که هر وقت دوستانش به خانه آنها میآیند، به فریزر نیز سری میزنند. او میگوید احتیاجی نیست به نوجوانان بگویید دوستشان دارید، نشان دادن علاقه به آنها کافی است.
2. ساختار و محدودیتها
آیا تا به دیدهاید که در رستوران کودکی از کنترل خارج شده طوری که اشیا روی میز را به اطراف پرت و از نشستن خودداری میکند؟ شما خود را بیتفاوت جلوه میدهید و رفتار او را نادیده میگیرید و با خود میگویید: «چه اتفاقی افتاده است؟»
والدین اغلب نسبت به سیاستی که میخواهند نسبت به کودکانشان پیش بگیرند، نگرانند. آنها از عصبانیت کودکانشان میترسند. اما باید بدانند که عصبانیت آنها موقتی است و وظیفه والدین آموزش رفتاری درست به کودکان است، نه همراهی آنها. دکتر استنبرگ میگوید: «قانونی که شما در کودکی برای او میگذارید در نهایت شیوه زندگی او میشود.»
مرزها به کودکان اعتماد به نفس میدهد. برای مثال زمانی که شما در ساحل برای کودک خود محدوده خاصی تعیین میکنید، او تنها در آن محدوده و با خیال راحت بازی خواهد کرد.
۳. گفتگو کردن
مادری از دخترش پرسید: «چرا در کلاس پیانو ثبت نام کردی؟» و او در جواب گفت: «برای این که نشان دهم من ساکت نیستم.»
برای کودکانتان وقت بگذارید و به حرفهای آنها گوش دهید. آنها دوست دارند همیشه با شما صحبت کنند. بسیاری از والدین از گفتگو با کودکان خود به خصوص نوجوانان امتناع میکنند و به جای گوش دادن به حرفهایشان به آنها میگویند: «تو خودت میدانی چه کاری باید انجام دهی.»
به جای نصیحت سعی کنید کنارشان بنشینید، به چشمهایشان نگاه کنید و با احترام به حرفهایشان گوش دهید.
اما چگونه باید کودکان را وادار به حرف زدن کنیم؟ طبیعی است که نوجوانان بیش از کودکان برای خود حریم خصوصی قائلند. اما اگر والدین فضایی دوستانه برای کودکان خود فراهم کنند، آنها حتما به حرف خواهند آمد. مشکل این جا است که بسیاری از والدین سوالهایی چون «امروز مدرسه چگونه بود؟» یا «معلمتان درباره چه موضوعی صحبت کرد؟» میپرسند که برای کودکان جذاب نیست و آها تمایلی به ادامه آن ندارند.
توجه کنید که مکالمه شما باید دنباله دار باشد. بنابراین شرایط را طوری فراهم کنید که حرفهایتان قطع نشود. برای مثال به پیاده روی بروید و طی راه با او گفتگو کنید.
4. ارتباط
آیا در طول روز با کودکتان ارتباط دارید؟ آیا برای او جوک یا داستان تعریف میکنید؟ او را در آغوش میگیرید یا با او بازی میکنید؟ این که در طول روز تنها به کودکتان بگویید چه کاری باید انجام دهد و هیچ ارتباطی با او نداشته باشید، کافی نیست. زمانی که کودکتان با شما ارتباط برقرار میکند، یاد میگیرد که با دیگران نیز ارتباط برقرار کند. دکتر هالوول میگوید: «حمایت از کودکان باعث میشود که آنها در بزرگسالی انسانهای شادتری شوند.»
ارتباط باید در زندگی روزمره هر آدمی وجود داشته باشد. یک شام خانوادگی، مسافرت یا فعالیتی دسته جمعی میتواند شما را به کودکانتان نزدیکتر کند.
۵. بازی
بازی نه تنها موجب لذت کودکان میشود، بلکه به رشد مغز آنها نیز کمک میکند و باعث میشود تواناییهای خود را بشناسند و تخیل و خلاقیت را در خود تقویت کنند. نهایتا تمام این موارد باعث میشود که او در مدرسه بهتر عمل کند زیرا کودکانی که بازی میکنند، ذهن فعالتری دارند و میتوانند از جنبههای مختلف به هر چیز نگاه کنند.
6. استقلال
زمانی که مادری در آمریکا به کودک 9 ساله خود اجازه داد تا به تنهایی با مترو به خانه برگردد، مردم او را بدترین مادر نامیدند.
همه ما به طریقی سعی داریم کودکان خود را مستقل بار آوریم. آنها را به کلاس فوتبال، نقاشی و.. میفرستیم و سعی داریم وادارشان کنیم کارهایشان را خودشان انجام دهند.
کاری که مادر آمریکایی با کودک خود انجام داد باعث شد که اعتماد به نفس کودک از این که توانسته راه خود را به تنهایی پیدا کند، افزایش یابد.
مستقل بودن برای کودکان بسیار اهمیت دارد زیرا به آنها حس اعتماد به نفس و شایستگی میدهد. بنابراین لازم است گاهی کودک خود را آزاد بگذارید و به او بگویید که به او اعتماد دارید. البته شما باید اطلاعات لازم را در اختیارش قرار دهید و او را برای این عمل آماده کنید اما بگذارید خودش باشد. او از این حس استقلال احساس غرور خواهد کرد.
چیزی که کودکان به آن احتیاجی ندارند: اسباب بازی بیشتر
کودکان امروز اسباب بازیهای زیادی دارند و همین باعث میشود که آنها به جای لذت بردن از آنچه در اختیار دارند، همیشه به دنبال چیزهای جدیدتری برای سرگرم کردن خود باشند. در چنین شرایطی آنها به زودی کسل خواهند شد.
ساده است که برای جلب توجه کودکتان، اسباب بازی بخرید. به خصوص این که خریدن آن تنها چند دقیقه طول میکشد در حالی که میتواند یک روز کامل کودکتان را سرگرم کند. اما در نهایت آنچه او را خوشنود میکند کنار خانواده بودن است. برای سرگرم کردن او میتوانید روشهای زیر را دنبال کنید:
به تماشای یک فیلم بپردازید با به آلبوم کودکیهای او نگاه کنید.
فعالیت مورد علاقه کودکتان را انجام دهید.
با هم کیک یا غذا درست کنید.
بیرون از خانه بازیهای چون دوچرخه سواری، والیبال و غیره را انجام دهید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼