ترس کودک از آمپول، چگونه کم کنیم؟
در درجه اول باید روی این فرهنگ کار کرد و از خانوادهها خواست از این ترفند برای تهدید کودک و اصلاح رفتار او استفاده نکنند. آمادگی کودکان برای رفتن به مطب پزشک و تزریق آمپول و واکسن، بسیار مهم است.
روزنامه سلامت: در درجه اول باید روی این فرهنگ کار کرد و از خانوادهها خواست از این ترفند برای تهدید کودک و اصلاح رفتار او استفاده نکنند. آمادگی کودکان برای رفتن به مطب پزشک و تزریق آمپول و واکسن، بسیار مهم است.
ترس کودکان از پزشک به خصوص در سنین پیش دبستانی و قبل از آن، تا حدودی به نگرش و برخورد والدین برمیگردد. متاسفانه هنوز هم در فرهنگ ما اگر بخواهند کودکی را از رفتار نامطلوبش بترسانند، تهدید میکنند او را نزد دکتر میبرند یا به او آمپول میزنند. با چنین نگرش فرهنگیای، طبیعی است که کودکان حتی در سنین بالاتر از رفتن نزد پزشک و تزریق آمپول در هراس باشند.
محیطهایی که کودکان در آنها رفتوآمد دارند باید دکوراسیون خوبی برای پذیرایی از آنها داشته باشند. صندلی و میزهای کوچک با رنگهای درخشان و براق که کودک را جذب کند، در کاهش این ترس بسیار موثر هستند. بهتر است که در محیط اسباببازیهای مخصوص کودکان و کاغذ و مداد برای نقاشی بچه وجود داشته باشد. انجام چنین کارهایی میتواند اضطراب کودک را از رفتن نزد پزشک کاهش دهد.
گاهی روپوش سفید میتواند خاطرات تلخ را برای کودک تداعی کند. مثلا خاطره فردی که با روپوش سفید به او تزریق کرده است. در مورد روپوش سفید نمیتوان کاری انجام داد زیرا لباس مخصوص پزشکان و پرستاران است.
میتوانید ستهای جراحی و پزشکی اسباببازی را برای کودک تهیه کنید. بازی با این وسایل و توضیح والدین در مورد آنها به بچهها کمک و آنان را آماده میکند. دکتر بازی، استفاده از آمپول و توضیح دادن درباره آن، در کاهش ترس موثر است اما پزشک و پرستار هم نقش مهمی دارند.
آنها میتوانند قبل از تزریق و معاینه برای کودک توضیح دهند که قرار است چه کاری انجام دهند. نباید به کودک بگویند که مثلا آمپول درد ندارد، چون این خلاف واقعیت است اما میتوان برای کودک توضیح داد که این یک سوزن کوچک است و من سعی میکنم طوری برایت تزریق کنم که کمتر احساس درد کنی.
با استفاده از این ترفندها، ترس و اضطراب کودک ناشی از تزریق را میتوان کم کرد. با توجه به ویژگیهای شخصیتی و رفتاری متفاوت کودکان، میزان ترس آنها کاملا با هم تفاوت دارد. در برخی کودکان بدقلق، همه این اقدامات و آمادهسازیها باز هم عکسالعمل شدید دیده میشود.
ممکن است این سؤال برایتان پیش بیاید که برای کودکی که قبلا تحت جراحی قرار گرفته است چه ترفندی را باید به کار برد؟
در عملهای جراحی متاسفانه کاری که قرار است برای کودک انجام شود، برایش توضیح داده نمیشود و پزشک تصور میکند روند جراحی باید فقط برای والدین توضیح داده شود.
در حالی که اصلا این طور نیست. کودکان وقتی در مقابل چیزی قرار میگیرند که اطلاعاتی در مورد آن ندارند، به شدت مضطرب و هراسان میشوند بنابراین حتما باید با توجه سن و درک او برایش کاملا توضیح داده شود.
در سنین پایین، بچهها احساس میکنند وقتی روی قطعهای از بدن آنها جراحی انجام میشود، این قطعه برای همیشه از بدن جدا شده و کارایی خود را از دست میدهد، مخصوصا کودکان ۲ تا ۳ ساله اینتصور را دارند. باید برایشان توضیح دهید «شب بخوابی و صبح بیدار شوی، همهچیز عادی میشود. فقط کمی باند روی این قسمت میبندند.» نکته بعدی حضور والدین است. برای کاهش اضطراب، حضور مادر بسیار اهمیت دارد. تا لحظهای که امکان دارد، مادر باید حضور داشته باشد. حضور مادر و گرفتن دست کودک به کاهش اضطراب او کمک میکند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼