مهارت نه گفتن به کودکان، روی حرفتان باشید
اگر کودک دلبندتان برای رسیدن به خواستههایش سلاحی به نام گریه و جیغ دارد،باید بگوییم که شما دارای یک کودک لوس و ننر هستید.
روزنامه جامجم: اگر کودک دلبندتان برای رسیدن به خواستههایش سلاحی به نام گریه و جیغ دارد، اگر نسبت به شما و سایر بزرگ ترها بداخلاق یا بی ادب می شود، اگر خودش را بالاتر از همسالانش می داند و می خواهد در مرکز توجهات باشد یا با دیدن هر چیز جدیدی آن را طلب می کند، باید بگوییم شما دارای یک کودک لوس و ننر هستید که با وجود سن کم و جثه ریزش می تواند با سلاحی همچون اصرار کردن یا گریه و قهر کردن بر چاردیواری خانه حکومت کند!
خوشبختانه هیچ کودکی از بدو تولد لوس به دنیا نمی آید و این ویژگی رفتاری، ارتباط مستقیم با نوع تربیت والدین دارد. تا زمانی که والدین شیوه فرزندپروری خود را اصلاح نکنند کودکان راهی جز لوس شدن ندارند.
نیازی به یادآوری نیست که از نظر کودک، پدر و مادر خوب، پدر و مادری است که اجازه می دهد کودکش هر چه می خواهد بکند، به همه چیز دست بزند، هیچ کس سد راه او نشود و ضمنا تمام خواسته های او را برآورده کند.
پس اگر بخواهید دل به دل کودک عزیزتان بدهید باید در انتظار روزهایی باشید که همین کودک معصوم و دلبند، قبل از هر کسی در مخالفت با خود شما قد علم کند.
شاید بپرسید این یادگیری از چه سنی آغاز می شود و کودکان تا چه مدت آزادند لوس و ننر باشند!؟ پاسخ این است که تا شش ماهگی با خیال راحت او را در آغوش بگیرید و راه ببرید.
هر وقت دلتان خواست او را ببوسید. اگر دلش شیر می خواست به او شیر بدهید و بگذارید پادشاه خانه شما باشد، چرا که او تا شش ماهگی خود را جزئی از وجود شما می داند، پس نگران بغلی شدن یا زیاد شیر خوردنش نباشید.
از شش ماهگی به بعد نوزاد کم کم می فهمد از مادرش جداست و به همین دلیل هم کودکان در این زمان نگران جدایی از مادرشان می شوند.
روان شناسان پیشنهاد می کنند تا یک سالگی، کودکتان را زیاد در آغوش بگیرید تا احساس امنیت بیشتری کند، اما کم کم او را وارد برنامه ای کنید که خودتان ریخته اید مثلا هر روز در ساعات مشخصی با او بیشتر بازی کنید یا در زمان های مشخصی به او غذا دهید یا او را بخوابانید؛ اما از یک سالگی به بعد برنامه ها را جدی تر کنید. شما باید به گونه ای رفتار کنید که فرزندتان با مسئولیت و مستقل بار بیاید.
محبت کنید ولی قاطع باشید
بسیاری از والدین گمان می کنند قاطع بودن یعنی پرخاشگر بودن در حالی که قاطع بودن به معنای پیروی از اصول و قوانینی است که برای فرزند خود وضع کرده اید مثل ساعت خواب یا ساعت تلویزیون نگاه کردنش.
کارهای خوبش را تشویق کنید
به محض انجام دادن یک کار خوب، او را تشویق کنید. تشویق ها گاهی کلامی اند، همچون «آفرین، خیلی خوب انجامش دادی، کارت درست بود و...» و گاهی هم خریدن جایزه یا هدیه ای است که کودک دوست دارد، اما به خاطر داشته باشید این تشویق ها را بدون فاصله زمانی به کودک بدهید تا بداند پاداشی که دریافت کرده نتیجه کار خوبش بوده است و مراقب این زنگ خطر هم باشید که مبادا در تشویق کردن کودک، افراط کنید؛ افراط در این زمینه سبب می شود کودک شما فقط برای به دست آوردن جایزه کار انجام دهد.
به کودک رشوه ندهید
امیرطه پسربچه پنج ساله ای است که در صورت وعده بستنی و شکلات غذایش را کامل می خورد. مادرش می گوید «او هیچ وقت غذایش را خوب نمی خورد.
یک بار به او قول دادم اگر غذایش را کامل بخورد برایش شکلات بخرم، اما از آن روز به بعد امیرطه فقط در ازای شکلات یا بستنی غذایش را می خورد» هیچ گاه کودک را در ازای ترک یک عمل بد، تشویق نکنید، رشوه دادن، عمل بد او را تقویت می کند، به جای وعده دادن یا بهتر است بگوییم رشوه دادن، وقتی کودک کارش را خوب انجام داد او را به صورت کلامی تشویق کنید یا گاهی برایش یک هدیه کوچک بگیرید تا کار خوبش را تکرار کند.
گریه و داد و فریاد را بی فایده کنید
وقتی برای اولین باربرای دریافت چیزی شروع به گریه و داد و فریاد کرد ، آن وسیله را به او ندهید تا از همان ابتدا بداند شما از گریه او نمی ترسید. اگر از ابتدا در مقابل گریه او مقاومت کنید، یاد می گیرد برای رسیدن به خواسته اش گریه و اصرار بیجا فایده ای ندارد.
هنگامی که به او «نه» گفتید دیگر حرفتان را عوض نکنید
وقتی کودک بداند بالاخره به او پاسخ مثبت می دهید بارها با اشکال مختلف درخواستش را تکرار می کند تا سرانجام شما را تسلیم کند. زهرا نیازی کودک چهار ساله ای است که این موضوع را تجربه کرده است.
او بارها پس از ساعت ها گریه یا اصرار سرانجام مادر و پدرش را به قدری خسته و کلافه کرده که آنها تن به خواسته اش داده اند. او برای رسیدن به خواسته های غیرمنطقی اش، ساعت ها گریه می کند و خسته هم نمی شود، چراکه می داند گریه های طولانی سرانجام او را به خواسته اش می رساند.
به او بیاموزید که نیاز با خواسته تفاوت دارد
هر بچه ای به یک جفت کفش نیاز دارد، اما نه یک جفت کفش صد هزار تومانی! برای این که خواسته های کودک را در حد نرمال نگه دارید، در خرید کردن بیشتر مراقب باشید.
اگر شما از آن دسته والدینی هستید که به محض بیرون رفتن برای کودک خرید می کنید، حتما کودک را متوقع بار می آورید. ضمن این که کودکان لباس ها را از روی مدل و رنگشان می پسندند نه از روی مارک و جنسشان.
اما گاهی اوقات اصرار والدین بر مارک دار بودن لباس سبب می شود کودکان از همان چهار پنج سالگی بدانند چیزی به نام مارک وجود دارد که لباس ها را گران تر می کند و حتما چیز خوبی است!
خانه مادربزرگ جایی برای آزادی
مژگان حسینی مادری است که برنامه مشخصی برای کودکش تنظیم کرده و فرزندش هم معمولا در اجرای این برنامه منظم است. او می گوید «تا وقتی در خانه خودمان هستیم پسرم حرفم را گوش می دهد و مشکلی نداریم، اما برای رفتن به خانه پدرو مادرم حسابی لحظه شماری می کند، چرا که به محض ورود انگار به خانه ای بی قانون برای بازیگوشی قدم گذاشته است و هیچ تذکری او را محدود نمی کند!
اگر من هم بخواهم تنبیه اش کنم مادر و پدرم می گویند بگذار راحت باشد!» در این مواقع بهتر است قبل از مهمانی رفتن با فرزندتان درباره رفتارش صحبت کنید و با او قرار و مداری بگذارید که در صورت بدرفتاری و شیطنت، ممکن است خانه مادربزرگ را ترک کنید یا هر کار دیگری که فکر می کنید برای او تنبیه محسوب می شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼