انجام ندادن تکالیف کودکان، بلای جان والدین!
نگرانی بیش از حد شما والدین درباره درس و مشق فرزندتان، ممکن است نه تنها تاثیر مطلوبی نگذارد، بلکه نتیجه معکوس دهد.
روزنامه آفتاب یزد: نگرانی بیش از حد شما والدین درباره درس و مشق فرزندتان، ممکن است نه تنها تاثیر مطلوبی نگذارد ، بلکه نتیجه معکوس دهد.به این ترتیب که وقتی فرزند شما احساس کرد مسائل مدرسه‌اش …
نگرانی بیش از حد شما والدین درباره درس و مشق فرزندتان، ممکن است نه تنها تاثیر مطلوبی نگذارد ، بلکه نتیجه معکوس دهد. به این ترتیب که وقتی فرزند شما احساس کرد مسائل مدرسه‌اش برای شما بسیار مهم‌تر است تا برای خودش، به تدریج احساس مسئولیت خود را در قبال این تکلیف‌های شخصی، از دست داده و تصور می‌کند که کارهای مدرسه‌اش، وظیفه و مشکل شماست، نه او! بنابراین ترس و اضطراب پدر و مادر و دخالت‌های زیاد آنان در درس بـچـه‌ها، هرگز تاثیر مطلوبی نخواهد داشـت.
نمره‌های بچه‌ها، نمره کارنامه شما نیست، پس بگذارید بدانند درس خواندن، وظـیـفــه آنــان و بــه نـفـع خـودشـان اسـت نـه شما. پیشنهادهای زیر می‌تواند به شما و او در ایـن‌بـاره کمک کند:
۱) مهم‌ترین کاری که می‌توان کرد، آن اســت کـه ساعت به خصوصی را برای مطالعه همه اهل خانواده و ایجاد سکوت در منزل به صورت روزانه انتخاب و اجرا کنید و در آن فـاصـلـه، تلویزیون، رادیو و تلفن نیز خاموش باشند.
حال امکان دارد که فرزند شما در آن ساعت، تکلیفی هم انجام ندهد یا درسی نخواند، اما می‌داند که آن زمان مشخص، برای همه اعضای خانواده، وقت مطالعه و سکوت است.
۲) به مدت یک هفته، هر روز به مطالعه، انجام درس و تکلیف فرزند خود دقت کنید و از آن یادداشت بردارید. چنانچه در پایان، کار موثری در این زمینه انجام نداده بود، آخر هفته با او صحبت کنید و بگویید: "متوجه شده‌‌ام که در طول هفته گذشته درس نخواندی، امیدوار بودم کارهایت را زودتر تمام کنی، حالا فکر می‌کنی من چه کمکی می‌توانم به تو بکنم؟ آیا به نظرت بهتر است که ساعت مطالعه را تغییر دهیم؟ "
۳) به فرزند خود در کمال صمیمیت، آرامش و نه با عصبانیت و داد و فریاد، اعلام کنید که دیگر درباره درس‌هایت به تو یادآوری نخواهم کرد و تـرجـیـح مـی‌دهـم تـا زمانی که خـودت از مـن کـمـکـی نخواهی، به تو کمک نکنم. به آموزگار او هم زنگ بزنید و تغییر روش خود را اطلاع دهید.
۴) اطمینان حاصل کنید که فرزندتان به طور کامل متوجه هست که شما در ساعت های مشخصی که تعیین شده، مشتاق کمک به او هستید ولی بدون هرگونه مشاجره و نق‌زدن؛ تا خودش از شما طلب کمک نکند، شما نیز به او کاری نخواهید داشت.
۵) نکته کلیدی و اساسی،آن اسـت کـه در ایـن بـاره یـعـنـی مسائلی چون موقعیت‌های درسی، نمره‌ها، نظم در انجام تکلیف‌ها و سایر مسئولیت‌های او، هرگز و هرگز، او را با دیگران مقایسه نکنید. بدانید که از هر فرد براساس استعداد، ضریب هوشی و نیز تمرکزش باید انتظار داشت؛ بچه‌ها نیز از این بابت بسیار با هم تفاوت دارند.
۶) برخی از بچه‌ها، به‌طور کلی به مدرسه علاقه‌ای ندارند؛ شما بدون آنکه به آنان فشار بیاورید، بهتر است که آنان را از این بابت آزاد بگذارید و باور داشته باشید که عده‌ای از آنان چند سالی با مدرسه دچار مشکل خواهند بود ولی به تدریج که بزرگ‌تر می‌شوند، رابطه آنان با این محیط و مسائل آن بهبود می‌یابد.
ا ز سویی، اگر نمره‌های فرزند شما پایین است، آزمایش‌های لازم برای اندازه‌گیری ضریب هوشی و یا عدم تمرکز را درباره او انجام دهید. اگر فرزند شما از ضریب هوشی پایینی هم برخوردار بود به هیچ‌وجه از صفت‌هایی چون، تنبل، بی‌عرضه و... استفاده نکنید.
۷) اگر فرزند شما هنگام درس خواندن، رادیو، تلویزیون و یا سایر وسایل صوتی را روشن می‌کند، تا زمانی که تاثیر منفی آن در نمره‌ها و درس او به طور کامل و دقیق بر شما ثابت نشده، برای حذف این عادت در فرزندتان اقدام نکنید، چرا که برخی از دانش‌آموزان به این طریق، بیشتر قادر خواهند بود درس‌های خود را خوانده و محرک لازم را برای کسب انرژی در زمان درس خواندن فراهم کنند؛ بنابراین از این بابت بر آنان خرده و ایراد نگیرید.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼