امنیت اتاق کودک، رعایت نکات مهم

برترین ها: اگر شما هم در چند ماه آینده منتظر شنیدن اولین گریه های ثمره ازدواج تان هستید، حتما دیگر به جای فکر این که چه بپوشید، چه بخورید و برای مسافرت کجا بروید، برای روزهای مادری و پدری نقشه می کشید، چیزهایی که می توانید برای کوچولویتان بخرید، جاهایی که می توانید او را ببرید، خوراکی هایی که اشتهایش را برانگیزد، اسباب بازی هایی که سرگرمش کنند و کتاب قصه هایی که چشم هایش را روی هم ببرند.

اولین مرحله عملی کردن این همه نقشه تهیه اتاقی زیبا و راحت برای نوزاد است. البته این اتاق تنها اسم نوزاد را به دوش می کشد و تا ۶ ۷ سال بعد از تولد هم محل ورجه وورجه فرزندتان خواهد ماند. مامان و بابای خوشحال برای طراحی این اتاق می کوشند تا هرکس به خانه آنها آمد، اول قطعه ای از بهشتی را که برای فرشته شان آماده کرده اند، ببیند.

از آنجا که فرشته های نیم وجبی گاهی اوقات از سر ذوق و کنجکاوی و دست و پا زدن ممکن است کار دست خودشان بدهند، توصیه می کنیم راهنمای ویژه ما برای ایمنی اتاق کودک را بخوانید. سپس تمام ذوق هنری تان را بر پایه این اصول پیاده کنید.

چرا ایمنی اتاق کودک مهم است؟

از آنجا که این اتاق مکانی است که ممکن است مدتی هر چند کوتاه فرزندتان را در آن تنها بگذارید و به کار های تان برسید، باید ایمن باشد. خطر همیشه در کمین است و اگر هوشمندانه همه احتمالات ممکن را بررسی نکرده باشید شاید اتفاقی برای فرزندتان بیفتد که برای جبرانش یک عمر هم کافی نباشد.

به عنوان مثال مادری برای اتاق کوچولویش کلی تابلوهای خوشگل با عکس معروف ترین شخصیت های کارتونی خریده و همه را با سلیقه به دیوارهای اتاق زده بود و بزرگ ترین تابلو را که در آن تمام شخصیت های کارتونی وجود داشت، بالای تخت تازه وارد کوچولو زده بود. یک روز کوچولویش را به جای تخت نوزاد روی تخت خودش خوابانده بود که موقع رد شدن از کنار اتاق نوزاد دید یک چیزی در اتاق کم است، با دقت که نگاه کرد، متوجه تابلو چوبی عظیم الجثه شد که به جای این که روی دیوار باشد، وسط تخت دخترش جا خوش کرده بود. هیچ کس دوست ندارد تابلو را کنار بزند و بچه مصدوم خودش را ببیند! پس در طراحی اتاق فرزندتان فکر همه جا را بکنید.

نکته های ایمنی تخت کودک

میله های تخت باید حداکثر ۶۰ میلی متر (به قطر یک قوطی نوشابه) از هم فاصله داشته باشند.

تخت را خوب بررسی کنید و دقت کنید هیچ کدام از میله ها ترک نخورده و نشکسته باشند.

ببینید تخت مورد نظر لبه تیز یا دندانه دار نداشته باشد، زیرا به بدن کودک آسیب می زند.

تخت را با دقت بررسی کنید که هیچ گونه دستگیره یا برآمدگی که لباس یا بدن کودک به آن گیرکند و سبب خفگی او شود، نداشته باشد.

تمام پیچ و مهره های تخت باید مخفی باشند تا مبادا دست یا سر کودک به آن گیر کند.

بست های تخت یا قسمت هایی که روی هم سوار می شوند را خوب بگردید تا مبادا شل باشند و از هم باز شوند.

اگر می خواهید تخت را خودتان بسازید اول بروید ببینید سایز تشک ها چند در چند است و چقدر ارتفاع دارد تا بعد از ساخت تخت، مجبور نشوید یا تخت را ببرید یا تشک را.

یک تشک نرم انتخاب کنید که دقیقا اندازه محیط داخلی تخت باشد، چون وقتی کودک تان کمی بزرگ تر شود، ممکن است دست و پایش لای تخت یا تشک گیر کند.

حتی برای ایمنی بیشتر توصیه می شود دمای اتاق را تنظیم کنید و روی فرزندتان تنها یک ملحفه سبک بکشید.

همیشه فرزندتان را به پشت بخوابانید.

برای اینکه فرزندتان روی تختش زیاد تکان نخورد و بلایی سر خودش نیاورد، او را پایین تخت بخوابانید، طوری که پا هایش به انتهای تخت برسند و کناره های پتویش را هم زیر تشک محکم کنید و نهایتا پتو را فقط تا روی سینه او بکشید.

تخت و کمد و میز تعویض فرزندتان باید از چوب طبیعی باشند نه پلی مر های دارای فرمالدئید.

در طراحی اتاق فرزندتان از محصولات پلی مری که مشابه چوب هستند، استفاده نکنید. این مواد به مراتب از چوب ارزان ترند اما پر از مواد شیمیایی هستند.

پنجره ها:

اتاق را طوری بچینید که تخت، محوطه بازی کودک یا تمام اسباب با ارتفاع کم که کودک با آنها سروکار دارد دور از پنجره یا تراس باشد. بچه ها همچنین می توانند از دراور یا هر سکوی دیگری بالا بروند و خود را به پنجره برسانند و اتفاق را به خانه دعوت کنند. برای همین بهتر است چه خانه تان اجاره ای است چه صاحب خانه اید حتما حصار آهنی روی پنجره یا لبه های تراس سوار کنید.

پرده:

در انتخاب پرده دقت کنید که جنس الیاف پرده از مواد شیمیایی مصنوعی نباشد و بافت های تنگ و پیچیده نداشته باشد، زیرا سبب جذب گرد و غبار و ایجاد حساسیت در فرزندتان می شود. پرده های ساده تر ذرات معلق را جذب نمی کنند و راحت شسته می شوند.

کف پوش و فرش:

برای کف اتاق کودک لازم نیست فرش و موکت فروشی ها را بگردید. بهترین کف پوش برای اتاق کودک کف های سخت مثل سرامیک، پارکت و کاشی است، زیرا به راحتی با دستمال یا تی از تمام آلودگی ها پاک می شوند. کف پوش هایی که از پلی مرهای شیمیایی ساخته شده اند هم برای بچه ها انتخاب خوبی نیستند.

نباید تمام کف اتاق فرزندتان را با فرش های چسبیده به هم پر کنید، زیرا تمام گرد و خاک و ذرات معلق هوا در آن جمع شده و هربار که خودتان یا فرزندتان از روی آنها رد می شوید گرد و خاک در هوا بلند می شوند و زمینه حساسیت را فراهم می کند. تنها یک قالیچه خیلی کوچک و البته قابل شست و شو برای وسط اتاق کافی است.

سمپاشی ممنوع:

با وجود گرم شدن هوا و افزایش حشرات به هیچ وجه خانه را سم پاشی نکنید. (گاهی دیده می شود والدین قبل از دنیا آمدن فرزندشان سم پاشی را انجام می دهند اما این مواد شیمیایی تا مدت ها روی سطوح می مانند و ممکن است هنگامی که فرزندتان چهار دست و پا راه می رود با آنها مسموم شود) برای از بین بردن حشرات از موانع فیزیکی استفاده کنید. مثلا در ها، پنجره ها، درز ها را خوب بپوشانید یا فقط خروجی های فاضلاب را سم بزنید.

اپوکسی:

کف پوش هایی که در آنها ماده اپوکسی به کار رفته می توانند برای کودکان خطرناک باشند، زیرا هنگام نصب این کف پوش ها ممکن است ذراتی از آنها به محیط پخش شوند و سلامت کودک و بزرگتر ها را به خطر بیندازند.

بنابراین هنگام نصب و تا ۲ هفته پس از نصب (هنگام خشک شدن) اجازه ندهید فرزندتان در محیط کف پوش شده تردد کند، چون این مواد سبب حساسیت چشمی و پوستی در کودک می شوند.

اسباب بازی ها را هوشمندانه بچینید:

اسباب بازی ها را در جعبه، سطل یا قفسه های بدون در جای دهید، زیرا ممکن است کودک بخواهد وارد خانه اسباب بازی هایش شود و در به سر یا دستش بخورد یا کودک را در جعبه یا کمد زندانی کند.

نقاشی دیوار ها:

برای نقاشی کردن اتاق از رنگ های طبیعی یا با پایه آبی (نه روغنی) استفاده کنید. رنگ هایی که حاوی مواد شیمیایی فرار از قبیل فرمالدئید هستند برای سیستم تنفسی به شدت مضرند.

بعد از نقاشی اتاق فرزندتان حتما چند روز در ها را باز بگذارید تا بوی رنگ و مواد شیمیایی فرار آن از فضای منزل خارج شوند. به هیچ وجه بلافاصله بعد از خشک شدن رنگ کالای خواب، فرش، موکت و پرده ها را سرجاهای خود نگذارید، زیرا بخارات و مواد فرار رنگ ها جذب این منسوجات می شوند.

بهداشت طبیعی:

برای تمیز کردن اتاق فرزندتان از شوینده های شیمیایی قوی استفاده نکنید، زیرا حاوی مقدار زیادی آمونیاک و مواد سفیدکننده هستند که برای سیستم تنفسی کودک بسیار خطرناک است.

کاغذ دیواری:

در مورد کاغذ دیواری مراقب باشید که مواد استفاده شده در آنها شیمیایی نباشند یا تنها مقدار کمی وینیل الکل داشته باشند.

سیگار ممنوع:

اجازه ندهید کسی در خانه تان سیگار بکشد به خصوص اطراف اتاق فرزندتان.

اتاق کودک بوتیک نیست:

در اتاق فرزندتان از خوشبوکننده های هوا (چه افشانه، چه برقی و چه شیشه ها و اجسام معطر) استفاده نکنید.

تزئین تخت:

اگر کودک تان زیر یک سال است، نباید تخت او را شلوغ کنید تنها چیزی که باید روی تخت این کوچولو باشد یک تشک و بالش کوچک، روانداز و یک تشکچه نواری برای دور تخت است که مبادا سر کودک تان به لبه ها بخورد. به هیچ عنوان هنگامی که فرزندتان در تختش خوابیده انواع و اقساام بالش و عروسک های مختلف را درون تخت کودک تان نچینید. این وسایل می توانند کودک چند ماهه شما را در خطر خفگی قرار دهند.

برای پریز ها محافظ بخرید:

یادتان باشد محافظ هایی را خریداری کنید که تمام پریز را می پوشاند، زیرا فرزند نوپای تان راحت می تواند محافظ های کوچک را از جا دربیاورد. برخی محافظ ها آن قدر محکم و پوشاننده هستند که بزرگتر ها هم باید با دو دست آنها را از روی پریز بردارند.

وینیل و فتالات:

کف پوش هایی که در آنها مواد شیمیایی وینیل و فتالات به کار رفته است می توانند سبب مشکلاتی از قبیل خس خس سینه و حساسیت در کودکان شوند.

آویختنی ها:

اگر می خواهید در و دیوار اتاق فرزندتان را با قاب عکس، تابلو، آینه، ساعت و.... تزئین کنید، بروید سراغ اجناسی که سبک اند. اگر این اجسام سنگین به هر دلیلی بیفتند صدمات جبران ناپذیری به فرزندتان وارد می کنند. در دکوراسیون اتاق فرزندتان از وسایلی که بند، نخ، طناب یا روبان بلند دارند، استفاده نکنید زیرا ممکن است دور گردن فرزندتان پیچیده شوند و او را خفه کنند.

توجه: اگر خانه تان پله دارد به هیچ وجه فرزندتان را در طبقه بالا، آن هم در روروئک تنها نگذارید. واژگونی او تنها چند لحظه زمان می برد.

میز تعویض:

اول این که میز تعویض را با وسایل بی ربط پر نکنید که دورتان شلوغ شود و ناگهان فرزندتان از دست تان بیفتد. دوم این که به هیچ عنوان مواد بهداشتی از قبیل پودر، شامپو، پماد، روغن و... را روی این میز نچینید زیرا تنها اگر یک لحظه غافل شوید و فرزندتان این مواد را وارد دهانش کند خطرات مسمومیتش را نمی توانید جبران کنید. این مواد و وسایل خطرناک هستند. بنابراین آنها را در قفسه ای دور از دسترس فرزندتان بچینید و در آن را ببندید.