زندگی مشترک موفق، شادتر و آرام تر بودن
مسایل بی ارزش زیادی در زندگی وجود دارند که به راحتی همه روز انسان را خراب می کنند.
برترین ها: مسایل بی ارزش زیادی در زندگی وجود دارند که به راحتی همه روز انسان را خراب می کنند. به ویژه اگر پدر یا مادر کودکی خردسال باشید این مسایل بسیار بیشتر پیش می آیند. اما شما باید کودکانی با اخلاق و با احساس امنیت پرورش دهید. این مساله تلاش و توجه بسیاری می طلبد.
تلاش های مستمر خود را با کج خلقی ها و بهانه گیری های گاه و بیگاه کودکان ترکیب کنید. خیلی عجیب نیست که احساس خستگی کنید و دوست داشته باشید از شغل پدر یا مادر بودن استعفا بدهید. اما در اینجا چهار ترفندی را نام برده ایم که کمک می کنند تا احساس شادی و آرامش بیشتری داشته باشید.
۱. چشم‌انداز مثبت داشتن
راز غلبه کردن بر آزردگی های روحی ناشی از رفتارهای بد کودکان، این است که چشم انداز مثبتی به زندگی و آینده داشته باشید. وقتی اعصاب شما به هم می ریزد بهتر است به داشته های مثبت خود و جوانب مثبت مسایل نگاه کنید. به طور مثال، به این فکر کنید فرزند سالمی دارید و در شرایط مناسبی او را پرورش می دهید. یا اینکه مثلا بیماری خاصی ندارید که با آن دست و پنجه نرم کنید. یا مثلا سواد استفاده از اینترنت را دارید و می توانید این نوع مقاله ها را مطالعه کنید. سقفی بالای سر شماست و ... .
مسلما مسایل مثبت متعددی در زندگی هر فردی وجود دارد که با یادآوری آنها خوشبینی خود در زندگی را تقویت کند. بسیاری از مشاورها تاکید دارند کارهایی همچون شکرگزاری، احساس مثبتی به انسان تلقین می کند و باعث آرامش بیشتر روح می شود. برای شکرگزاری شما باید خوبی ها و داشته های خود را به یاد بیاورید و این، هدف اصلی شکرگزاری است.
2. در تماس بودن با والدین دیگر
گاهی پیش می آید که احساس نامیدی و پوچی می کنید و مدام در کشمکش با خود هستید. این رفتارها برای همه انسان ها به خصوص برای والدین کاملا معمولی و رایج است. این احساسات مخصوصا وقتی وظیفه نگهداری و پرورش کودک خود را به عهده دارید و باید نیازهای دیگر اعضای خاواده را در اولویت نیازهای خود قرار دهید، بسیار بیشتر و آزاردهنده تر می شوند.
انسان موجودی اجتماعی است و رابطه داشتن با دیگران به او آرامش می دهد. همه ما نیاز داریم دیگران ما را بشنوند و درک کنند. این مسله حتی در مورد احساسات مثبت ما نیز مصداق دارد. هنگامی که مشکلات و احساسات خود را با دیگر پدر یا مادرها در میان می گذارید، متوجه می شوید تنها نیستید و این احساس مشترک بیشتر والدین است.
برای بهبود سریع احساسات آزاردهنده، سریعا با یک دوست تماس بگیرید یا برای او ایمیل ارسال کنید. برخی از بعدازظهرهای خود را به دوستانتان اختصاص دهید. از طلب کمک کردن هراسی نداشته باشید. شاید دوست شما هم تجربه احساسات تلخ شما و راه حل آن را داشته باشد.
۳. در لحظه زندگی کنید
باید بدانید کودکی با سرعت تمام می شود و پایدار نیست. اگر این زمان را در نگرانی از آینده یا حسرت گذشته به سر ببرید، فقط لذت های این دوره را از دست داده اید. با فکر کردن به گذشته یا آینده همه زندگی در حال حاضر خود را تخریب می کنید.
محققان دانشگاه هاروارد ثابت کرده اند، صرف نظر از نوع فعالیت، وقتی فرد روی کارهای در دست انجام خود متمرکز است بسیار شادتر از زمانی است که به چیزهای دیگر فکر می کند.
4. مهربانی را تمرین کنید
هنگامی که کودکان می خواهند توجه ما را جلب کنند در واقع به دنبال محبت و عشق ما هستند. اما ما گاهی احساس می کنیم کودکان این کارها را می کنند تا صبر و تحمل ما را آزمایش کنند. البته اگر بخواهیم صادق باشیم گاهی هم واقعیت همین است.
گاهی بد نیست خود را به جای کودکان بگذاریم و به فردی اعتماد کنیم که همه نیازهای ما را برآورده می کند: چه می شود اگر این فرد صبر و تحمل، تمرکز یا حوصله کافی نداشته باشد؟ این روش های غریضی کودکان است که با تلاش زیاد سعی در جلب توجه والدین خود را دارند.
با درک این مساله، می توانید صبوری و محبت خود را بیشتر و کاری کنیم کودک کمتر احساس نیاز و توجه داشته باشد. با مهربانی، کودک احساس امنیت بیشتری می کند و تشنه جلب توجه ما نخواهد بود. این نوعی معامله دو سر بُرد است.
تلاش های مستمر خود را با کج خلقی ها و بهانه گیری های گاه و بیگاه کودکان ترکیب کنید. خیلی عجیب نیست که احساس خستگی کنید و دوست داشته باشید از شغل پدر یا مادر بودن استعفا بدهید. اما در اینجا چهار ترفندی را نام برده ایم که کمک می کنند تا احساس شادی و آرامش بیشتری داشته باشید.
۱. چشم‌انداز مثبت داشتن
راز غلبه کردن بر آزردگی های روحی ناشی از رفتارهای بد کودکان، این است که چشم انداز مثبتی به زندگی و آینده داشته باشید. وقتی اعصاب شما به هم می ریزد بهتر است به داشته های مثبت خود و جوانب مثبت مسایل نگاه کنید. به طور مثال، به این فکر کنید فرزند سالمی دارید و در شرایط مناسبی او را پرورش می دهید. یا اینکه مثلا بیماری خاصی ندارید که با آن دست و پنجه نرم کنید. یا مثلا سواد استفاده از اینترنت را دارید و می توانید این نوع مقاله ها را مطالعه کنید. سقفی بالای سر شماست و ... .
مسلما مسایل مثبت متعددی در زندگی هر فردی وجود دارد که با یادآوری آنها خوشبینی خود در زندگی را تقویت کند. بسیاری از مشاورها تاکید دارند کارهایی همچون شکرگزاری، احساس مثبتی به انسان تلقین می کند و باعث آرامش بیشتر روح می شود. برای شکرگزاری شما باید خوبی ها و داشته های خود را به یاد بیاورید و این، هدف اصلی شکرگزاری است.
2. در تماس بودن با والدین دیگر
گاهی پیش می آید که احساس نامیدی و پوچی می کنید و مدام در کشمکش با خود هستید. این رفتارها برای همه انسان ها به خصوص برای والدین کاملا معمولی و رایج است. این احساسات مخصوصا وقتی وظیفه نگهداری و پرورش کودک خود را به عهده دارید و باید نیازهای دیگر اعضای خاواده را در اولویت نیازهای خود قرار دهید، بسیار بیشتر و آزاردهنده تر می شوند.
انسان موجودی اجتماعی است و رابطه داشتن با دیگران به او آرامش می دهد. همه ما نیاز داریم دیگران ما را بشنوند و درک کنند. این مسله حتی در مورد احساسات مثبت ما نیز مصداق دارد. هنگامی که مشکلات و احساسات خود را با دیگر پدر یا مادرها در میان می گذارید، متوجه می شوید تنها نیستید و این احساس مشترک بیشتر والدین است.
برای بهبود سریع احساسات آزاردهنده، سریعا با یک دوست تماس بگیرید یا برای او ایمیل ارسال کنید. برخی از بعدازظهرهای خود را به دوستانتان اختصاص دهید. از طلب کمک کردن هراسی نداشته باشید. شاید دوست شما هم تجربه احساسات تلخ شما و راه حل آن را داشته باشد.
۳. در لحظه زندگی کنید
باید بدانید کودکی با سرعت تمام می شود و پایدار نیست. اگر این زمان را در نگرانی از آینده یا حسرت گذشته به سر ببرید، فقط لذت های این دوره را از دست داده اید. با فکر کردن به گذشته یا آینده همه زندگی در حال حاضر خود را تخریب می کنید.
محققان دانشگاه هاروارد ثابت کرده اند، صرف نظر از نوع فعالیت، وقتی فرد روی کارهای در دست انجام خود متمرکز است بسیار شادتر از زمانی است که به چیزهای دیگر فکر می کند.
4. مهربانی را تمرین کنید
هنگامی که کودکان می خواهند توجه ما را جلب کنند در واقع به دنبال محبت و عشق ما هستند. اما ما گاهی احساس می کنیم کودکان این کارها را می کنند تا صبر و تحمل ما را آزمایش کنند. البته اگر بخواهیم صادق باشیم گاهی هم واقعیت همین است.
گاهی بد نیست خود را به جای کودکان بگذاریم و به فردی اعتماد کنیم که همه نیازهای ما را برآورده می کند: چه می شود اگر این فرد صبر و تحمل، تمرکز یا حوصله کافی نداشته باشد؟ این روش های غریضی کودکان است که با تلاش زیاد سعی در جلب توجه والدین خود را دارند.
با درک این مساله، می توانید صبوری و محبت خود را بیشتر و کاری کنیم کودک کمتر احساس نیاز و توجه داشته باشد. با مهربانی، کودک احساس امنیت بیشتری می کند و تشنه جلب توجه ما نخواهد بود. این نوعی معامله دو سر بُرد است.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼