علل و خطرات زایمان سزارین

دانشنامه فرزند: نوزادی که با سزارین متولد می شود ممکن است در ریه اش مایع جمع شود و پس از تولد دچار مشکل تنفسی گردد. کودک پس از تولد، به علت دارو هایی که شما دریافت کرده اید، سست و بی حال است و نمی تواند به راحتی از شیر مادر تغذیه کند. خطر زایمان سزارین، بیشتر از طبیعی می باشد و تا زمانی که زایمان طبیعی امکان پذیر است، سزارین نباید انجام گیرد.


سزارین از پیش برنامه ریزی شده
در صورتی که پزشک احساس کند به زایمان سزارین احتیاج دارید، علت آن را نیز به شما توضیح می دهد. در زایمان سزارین اختیاری، شما و همسر تان فرصت کافی برای پرسیدن سوالات تان را دارید. فهرست زیر شایع ترین دلایل سزارین از پیش برنامه ریزی شده می باشد:
جنین در وضعیت غیر عادی باشد یعنی در وضعیت ته یا عرضی.
وجود جفت سر راهی یعنی زمانی که جفت دهانه رحم را پوشش دهد.
چند قلویی، البته بعضی از دو قلو ها اگر در وضع مناسب باشند می توان زایمان را طبیعی پیش برد.
اگر زایمان قبلی شما با برش رحم عمودی یا کلاسیک همراه بوده است.
اگر در گذشته جراحی قابل ملاحظه ای بر روی رحم انجام داده باشید مانند برداشتن فیبروم های رحمی

سزارین غیر برنامه ریزی شده و اضطراری
دلایلی برای زایمان غیر برنامه ریزی شده در طول درد وجود دارد، زمانی که پزشک تشخیص بدهد زایمان طبیعی برای بچه خطر دارد. این دلایل عبارت اند از:
عدم تناسب سری-لگنی: یعنی زمانی که بچه برای به دنیا آمدن بی خطر از واژن، نسبت به لگن شما بسیار درشت باشد.
کودک به دلیل بیماری ماکروزومی بسیار بزرگ باشد.
وضعیت سر بچه زایمان طبیعی را ناممکن کند.
علایمی حاکی از عدم تحمل کودک در زمان درد باشد، مانند کندی طولانی مدت ضربان قلب کودک.
شرایط پزشکی شما که مانع از زایمان طبیعی بی خطر شود.

توقف درد طبیعی
بند ناف هنگام پاره شدن کیسه آب، وارد دهانه رحم شده باشد.
اگر شما دچار خونریزی دستگاه تناسلی باشید یا دچار هریس دستگاه تناسلی، فشار خون و یا اکلامپسی باشید.
جفت در حال جدا شدن از دیواره رحم باشد، که به معنای عدم دریافت اکسیژن کافی به کودک است.

خطرات زایمان سزارین
تمام پروسه های جراحی شامل خطراتی است و سزارین از این قاعده مستثنا نیست. البته این خطرات شایع نمی باشد. اصلی ترین خطرات زایمان سزارین عبارت اند از:
خونریزی بیش از حد که ندرتا به تزریق خون منجر می شود.
بروز عفونت در رحم، مثانه یا محل برش پوست
لخته شدن خون در پا ها یا لگن بعد از جراحی
آسیب دیدگی مثانه، روده یا اندام های مجاور (هر چند بسیار نادرست است)