رفتار با کودک در جمع، چرا از من دوری می‌کند؟
برخلاف تصور این مادر، بچه از مادرش دوری نمی کند. این عادت بچه ها است که وقتی در جمعی قرار می گیرند دوست دارد به سمت کسانی برود که به او محبت می کنند.
سوال مخاطب نی‌نی‌بان: با عرض سلام. دختر من حدود ۱۴ ماه دارد و به تازگی احساس می کنم از من دوری می کند. در جمع ها یی که خاله یا عمویش هست به طرف من نمی آید. فقط برای شیر خوردن و چون بقیه می خندند که دخترت دیگر دوست ندارد حس بدی پیدا کردم. مخصوصا دخترم وقتی در بغل پدربزرگش هست بغل من نمی آید و ایشان با افتخار این موضوع را بیان می کنند. حقیقتا احساس حسادت پیدا کردم و واقعا این حس دست خودم نیست. از طرفی دخترم روز به روز مستقل تر می شود. چطوری با این حس کنار بیایم؟
پاسخ محمد رضا دژکام، روانشناس:
برخلاف تصور این مادر، بچه از مادرش دوری نمی کند. این عادت بچه ها است که وقتی در جمعی قرار می گیرند دوست دارد به سمت کسانی برود که به او محبت می کنند. هیچ بچه ای مادرش را رها نمی کند و در واقع اگر بچه ای را از مادرش جدا کنی، گریه می کند. مشکلی که ما داریم این است که فکر می کنیم بچه متوجه نمی شود. در حالی که کاملا همه چیز را می فهمد. زمانی که بچه شیر می خورد، مادر باید به بچه نگاه کند. چرا که در این حالت حس آرامش به بچه دست می دهد. وقتی مادر توجه کافی به فرزندش نداشته باشد نتیجه اش این می شود که به سمت پدر بزرگ و دیگران می رود. من خواهشم از خواننده ها این است که موضوع را با ریزه جزئیات توضیح بدهند و این طور نباشد که فکر کنند مطلبی را نگویند چون مهم نیست. چون ممکن است همان نکته ای را که نگفته مهم ترین موضوع بحث درمانگر باشد تا کمک کند. در مورد فرزند این خانم هم باید گفت که مادر باید از روش یادگیری مشاهده ای استفاده کند. یعنی وقتی بچه در آغوش پدر بزرگش است، مادر دقیق شود روی رفتارهای او تا ببیند پدربزرگ چطور رفتار می کند که برای بچه لذت بخش است و جذب او شده است و او هم همین کارها را انجام بدهد. ما متأسفانه روش گفتگو با بچه را بلد نیستیم. از سوی دیگر برای پدربزرگ بچه باید جا انداخت که هیچ کس جای مادر را برای بچه نمی گیرد و این وظیفه خطیر به عهده مادر است. اما متأسفانه او در مورد این مسائل چیزی نمی داند و به همین علت هم خوشحالی می کند.
پاسخ محمد رضا دژکام، روانشناس:
برخلاف تصور این مادر، بچه از مادرش دوری نمی کند. این عادت بچه ها است که وقتی در جمعی قرار می گیرند دوست دارد به سمت کسانی برود که به او محبت می کنند. هیچ بچه ای مادرش را رها نمی کند و در واقع اگر بچه ای را از مادرش جدا کنی، گریه می کند. مشکلی که ما داریم این است که فکر می کنیم بچه متوجه نمی شود. در حالی که کاملا همه چیز را می فهمد. زمانی که بچه شیر می خورد، مادر باید به بچه نگاه کند. چرا که در این حالت حس آرامش به بچه دست می دهد. وقتی مادر توجه کافی به فرزندش نداشته باشد نتیجه اش این می شود که به سمت پدر بزرگ و دیگران می رود. من خواهشم از خواننده ها این است که موضوع را با ریزه جزئیات توضیح بدهند و این طور نباشد که فکر کنند مطلبی را نگویند چون مهم نیست. چون ممکن است همان نکته ای را که نگفته مهم ترین موضوع بحث درمانگر باشد تا کمک کند. در مورد فرزند این خانم هم باید گفت که مادر باید از روش یادگیری مشاهده ای استفاده کند. یعنی وقتی بچه در آغوش پدر بزرگش است، مادر دقیق شود روی رفتارهای او تا ببیند پدربزرگ چطور رفتار می کند که برای بچه لذت بخش است و جذب او شده است و او هم همین کارها را انجام بدهد. ما متأسفانه روش گفتگو با بچه را بلد نیستیم. از سوی دیگر برای پدربزرگ بچه باید جا انداخت که هیچ کس جای مادر را برای بچه نمی گیرد و این وظیفه خطیر به عهده مادر است. اما متأسفانه او در مورد این مسائل چیزی نمی داند و به همین علت هم خوشحالی می کند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼