کودکان دارای لکنت زبان، هفت راه درمان

در ادامه به این هفت مورد اشاره می شود:


۱. با کودک آرام و با مکث و عاری از هرگونه عجله صحبت نمائید. وقتی که کودک صحبتش تمام می شود چند ثانیه صبر کنید بعد شروع به صحبت کنید . صحبت های آرام و راحت شما تاثیر بیشتری خواهد داشت نسبت به این که سرزنش کنید و یا مواری مثل " آرام باش " و " سعی کن به آرامی صحبت کنی " را توصیه نمائید.

۲. تعداد سوالاتی را که از کودک می پرسید کاهش دهید . وقتی که کودکان عقیده هایشان را بیان می کنند خیلی راحت تر و آزاد تر صحبت می کنند نسبت به زمانی که به سوال بزرگتر ها پاسخ می دهند . هنگامی که کودک راجب موضوعی صحبت می کند به جای سوال پرسیدن نسبت به آن نظر دهید و به او نشان دهید که به صحبت هایش گوش می دهید.

۳. با حالات چهره و حرکات بدن به کودک نشان دهید که به محتوای صحبت او گوش می دهید نه به نحوه ی صحبت کردنش.

۴. هر روز زمانی مشخص برای توجه به فرزندتان اختصاص دهید و در طول این زمان به او اجازه دهید تا کارهایی را که دوست دارد انجام دهد . او را در انجام فعالیت ها آزاد بگذارید و درمورد صحبت کردن و نکردن خودش تصمیم بگیرد . شما هم راحت و آسوده باشید و آرام و با مکث صحبت کنید . این سکوت و آرامش در کودکان اعتمادی سازنده ایجاد می کند .

کودکان باید بفهمند که والدین از حضور آنها لذت می برند و هرچه کودک بزرگتر می شود می تواند در زمان هایی که احساس راحتی می کند در باره ی احساسات و تحربیاتش با والدنش صحبت کند.

۵. کمک کنید تا همه ی اعضای خانواده یاد بگیرند برای صحبت کردن نوبت بگیرند . کودکان لکنتی می دانند که صحبت کردن هنگامی که وقفه ها کمتر است راحت تر می باشد.

۶. راه هایی را که بتوانید متقابلا بر کودک اثر نمائید را بیابید . سعی کنید تا انتقادها ، تکرار الگوهای گفتاری ، وقفه ها و سوالات را کاهش دهید . مداوم این پیام را به او القا کنید که صحبت هایش گوش می دهید.

۷. از همه این موارد که بگذریم مهمترین نکته این است که به کودکتان بفهمانید که او را همان گونه که هست پذیرفته اید و حمایتش می کنید.