دستگاه تناسلی نوزاد پسر
بعضی از نوزادان پسر در بدو تولد با آب‌آوردگی بیضه یا هیدروسل متولد می‌شوند، آمار نشان می‌دهد از هر ۱۰ نوزاد پسر متولد شده یک نوزاد مبتلا به درجاتی از هیدروسل است.
سلامت: روی بیضه انسان لایه‌ای قرار دارد که به‌طور طبیعی مایعی را ترشح و سپس جذب می‌کند. این مایع باعث می‌شود سطح بیضه‌ها نرم بماند، اما چنانچه مقدار مایع ترشح شده بیش از مایع جذبی شود؛ تعادل به هم می‌خورد و اختلالی در بیضه به نام آب‌آوردگی یا هیدروسل ایجاد می‌شود که با تورم و بزرگی بیضه همراه است این موضوع همیشه برای مردان نگران‌کننده است البته هیدروسل به تنهایی مشکل خاصی نیست ولی موارد خاصی وجود دارد که باید پیگیری شوند. بعضی از نوزادان پسر در بدو تولد با آب‌آوردگی بیضه یا هیدروسل متولد می‌شوند، آمار نشان می‌دهد از هر ۱۰ نوزاد پسر متولد شده یک نوزاد مبتلا به درجاتی از هیدروسل است. هیدروسل در هر سنی از نوزاد گرفته تا بزرگسال و افراد مسن ممکن است دیده شود و دلایل گوناگونی هم دارد.
علت هیدروسل باید مشخص شود
هیدروسل ممکن است بدون دلیل ایجاد شود اما از علت‌های مرتبط با آن می‌توان به عفونت ناشی از بیماری‌هایی مانند اوریون، عفونت‌های منتقله از طریق جنسی، بلند کردن اجسام سنگین، ضربه هنگام ورزش، تصادف رانندگی، شوخی، عمل جراحی واریکوسل وجود تومورهای بیضه و... اشاره کرد.
هیدروسل معمولا یکطرفه است
هیدروسل معمولا یکطرفه است و به ندرت در بعضی از بیماران، نوع دو طرفه آن دیده می‌شود. علامت اصلی همه بیماران بزرگی بیضه یا بیضه‌ها است. تجمع مایع داخل کیسه بیضه باعث بزرگ‌تر دیده شدن آن می‌شود. گاهی بیمار از بزرگی آن احساس ناراحتی می‌کند یکی از شکایت‌های بیماران در هیدروسل‌های بزرگ احساس سنگینی است. هیدروسل درد ایجاد نمی‌کند و اگر دردی وجود داشته باشد مربوط به هیدروسل نیست بلکه می‌تواند به‌دلیل وجود عفونت و التهاب در بیضه باشد. در معاینه بیضه نرم و توده سفتی به دست نمی‌خورد.
سونوگرافی؛ بهترین روش تشخیص
برای تشخیص هیدروسل از دو روش استفاده می‌کنند؛ در روش قدیمی با استفاده از نور مستقیم چراغ قوه روی بیضه هیدروسل را تشخیص می‌دادند. عبور نور از بیضه نشان از وجود مایع بود ولی امروزه با استفاده از سونوگرافی به راحتی می‌توان از وجود آب و همین‌طور سالم بودن نسج بیضه مطمئن شد. یکی از علت‌های خطرناک هیدروسل ممکن است وجود توموری در بیضه باشد که با سونوگرافی به راحتی تشخیص داده می‌شود.
هیدروسل خوش‌خیم است
علت زمینه‌ای باید مشخص و برطرف شود، اما عارضه‌ای که هیدروسل ایجاد می‌کند، به‌خصوص در سنین رشد، فشار روی بیضه و کوچک کردن آن است. هیدروسل بیماری کاملا خوش‌خیمی است و احتمال بدخیمی و سرطان بیضه را در آینده بالا نمی‌برد.
هیدروسل خفیف به درمان نیاز ندارد
اگر هیدروسل در نوزاد دیده شود، تا یک سالگی اقدامی نمی‌کنیم چون در این مدت معمولا آب تجمع‌یافته خود به خود جذب می‌شود در غیر این صورت به شدت هیدروسل توجه می‌کنیم؛ اگر هیدروسل کوچک باشد کودک تحت نظر گرفته می‌شود و اگر بزرگ باشد، به‌طوری‌که به بیضه فشار وارد کند، بهترین درمان جراحی است. درمان هیدروسل در بزرگسالان نیز جراحی است البته در بزرگسالان نیز اگر هیدروسل کوچک باشد و بیمار نیز ابراز ناراحتی نکند، می‌توان فقط بیمار را تحت نظر گرفت.
جراحی هیدروسل سرپایی است
قبلا برای درمان هیدروسل با استفاده از یک سرنگ مایع را خارج می‌کردند. در این روش دو اشکال دیده می‌شود؛ عود بیماری و عفونت، اما امروزه از روشی به نام هیدروسلکتومی استفاده می‌شود. هیدروسلکتومی روشی سرپایی، کم هزینه و بسیار راحت و کم‌عارضه است که در آن با بی‌حسی موضعی، برشی کوچک روی بیضه داده می‌شود و علاوه بر تخلیه مایع، دیواره‌ای که مسئول تولید آب است نیز برداشته می‌شود. اگر دیواره باقی بماند، هیدروسل دوباره عود خواهد کرد.
علت هیدروسل باید مشخص شود
هیدروسل ممکن است بدون دلیل ایجاد شود اما از علت‌های مرتبط با آن می‌توان به عفونت ناشی از بیماری‌هایی مانند اوریون، عفونت‌های منتقله از طریق جنسی، بلند کردن اجسام سنگین، ضربه هنگام ورزش، تصادف رانندگی، شوخی، عمل جراحی واریکوسل وجود تومورهای بیضه و... اشاره کرد.
هیدروسل معمولا یکطرفه است
هیدروسل معمولا یکطرفه است و به ندرت در بعضی از بیماران، نوع دو طرفه آن دیده می‌شود. علامت اصلی همه بیماران بزرگی بیضه یا بیضه‌ها است. تجمع مایع داخل کیسه بیضه باعث بزرگ‌تر دیده شدن آن می‌شود. گاهی بیمار از بزرگی آن احساس ناراحتی می‌کند یکی از شکایت‌های بیماران در هیدروسل‌های بزرگ احساس سنگینی است. هیدروسل درد ایجاد نمی‌کند و اگر دردی وجود داشته باشد مربوط به هیدروسل نیست بلکه می‌تواند به‌دلیل وجود عفونت و التهاب در بیضه باشد. در معاینه بیضه نرم و توده سفتی به دست نمی‌خورد.
سونوگرافی؛ بهترین روش تشخیص
برای تشخیص هیدروسل از دو روش استفاده می‌کنند؛ در روش قدیمی با استفاده از نور مستقیم چراغ قوه روی بیضه هیدروسل را تشخیص می‌دادند. عبور نور از بیضه نشان از وجود مایع بود ولی امروزه با استفاده از سونوگرافی به راحتی می‌توان از وجود آب و همین‌طور سالم بودن نسج بیضه مطمئن شد. یکی از علت‌های خطرناک هیدروسل ممکن است وجود توموری در بیضه باشد که با سونوگرافی به راحتی تشخیص داده می‌شود.
هیدروسل خوش‌خیم است
علت زمینه‌ای باید مشخص و برطرف شود، اما عارضه‌ای که هیدروسل ایجاد می‌کند، به‌خصوص در سنین رشد، فشار روی بیضه و کوچک کردن آن است. هیدروسل بیماری کاملا خوش‌خیمی است و احتمال بدخیمی و سرطان بیضه را در آینده بالا نمی‌برد.
هیدروسل خفیف به درمان نیاز ندارد
اگر هیدروسل در نوزاد دیده شود، تا یک سالگی اقدامی نمی‌کنیم چون در این مدت معمولا آب تجمع‌یافته خود به خود جذب می‌شود در غیر این صورت به شدت هیدروسل توجه می‌کنیم؛ اگر هیدروسل کوچک باشد کودک تحت نظر گرفته می‌شود و اگر بزرگ باشد، به‌طوری‌که به بیضه فشار وارد کند، بهترین درمان جراحی است. درمان هیدروسل در بزرگسالان نیز جراحی است البته در بزرگسالان نیز اگر هیدروسل کوچک باشد و بیمار نیز ابراز ناراحتی نکند، می‌توان فقط بیمار را تحت نظر گرفت.
جراحی هیدروسل سرپایی است
قبلا برای درمان هیدروسل با استفاده از یک سرنگ مایع را خارج می‌کردند. در این روش دو اشکال دیده می‌شود؛ عود بیماری و عفونت، اما امروزه از روشی به نام هیدروسلکتومی استفاده می‌شود. هیدروسلکتومی روشی سرپایی، کم هزینه و بسیار راحت و کم‌عارضه است که در آن با بی‌حسی موضعی، برشی کوچک روی بیضه داده می‌شود و علاوه بر تخلیه مایع، دیواره‌ای که مسئول تولید آب است نیز برداشته می‌شود. اگر دیواره باقی بماند، هیدروسل دوباره عود خواهد کرد.
پ
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼