مزایا و معایب سزارین را می‌دانید
سزارین در واقع پروسه ایمنی است و میزان عوارض جدی در آن بی نهایت پایین است . با اینحال خطرات شخصی آن بیشتر از زایمان طبیعی است.
نی نی + : زايمان به طور کلي به دو صورت است. اين مطلب را فراموش نکنيم که زايمان يا طبيعي است يا سزارين. در زايمان طبيعي براي اينکه مادر آرامش داشته باشد، مي‌توانيم کمک‌هايي به او بکنيم. از آن جمله تزريق مُسکن به مادر در حين داشتن درد که باعث مي‌شود مادر، دردها را بهتر تحمل کند و اذيت نشود. روش ديگر، زایمان باروش سزارين است که در واقع به معنی شکافتن شکم و ایجاد یک برش بر روی رحم زن باردار به منظور خارج کردن جنین از داخل رحم می باشد.
به هر حال کسب آگاهی از روش های زایمان برای مادران آینده در خصوص مسائل ضروری مثل : مراقبتهای بارداری، انواع مسکن های مورد استفاده، مکان و نوع زایمان، که نیاز به تصمیم گیری و مراقبت دارند، ضروری به نظر می رسد.
زايمان سزارین:
سزارین در واقع پروسه ایمنی است و میزان عوارض جدی در آن بی نهایت پایین است . با اینحال خطرات شخصی آن بیشتر از زایمان طبیعی است.
عوارضی که ممکن است فرد را تهدید کند عبارتند از : عفونت مثانه یا رحم - آسیب به سیستم ادراری - آسیب به جنین .
همچنین سزارین ممکن است در بارداری های بعدی مشکلاتی ایجاد کند. مواردی که ممکن است در بارداری بعدی ریسک بالایی داشته باشند،عبارت اند از:
1-جفت سر راهی
2-رشد جفت در عضله رحم: که بعد از خروج جنین، به سبب سخت جدا شدن جفت از رحم، موجب خونریزی بعد زایمان و در بعضی موارد نیاز به درآوردن رحم می شود.
همه اعمال جراحی دارای ریسک هستند، عوارض بیهوشی ممکن است شامل : حساسیت به داروها، و مشکلات تنفسی باشد.
خطرات جراحی بطور کلی عبارتند از: خونریزی - ایجاد لخته در عروق پا یا لگن - عفونت - ایجاد چسبندگی در داخل شکم و لگن.
چرا این عمل انجام می شود؟
تصمیم به انجام این روش ممکن است به پزشک زنان ، محل زایمان ، زایمان های قبلی یا تاریخچه بیماری های خانم باردار بستگی داشته باشد.به هر حال در برخی موارد به دلیل حفظ سلامت جنین و مادر این روش توصیه می شود.
۱- دلایل جنینی:
ضربان غیر طبیعی قلب جنین ، پوزیشن غیر طبیعی جنین در رحم (مثل عرضی بودن یا عدم تطابق سر جنین با لگن مادر)
مشکلات تکاملی جنین ( مثل تجمع مایع مغزی در سر جنین) یا اشکالات مهره ای و نخاعی و یا بزرگ بودن شکم ، که البته نوع زایمان تاثیری در عاقبت جنین نخواهد داشت.
چند قلویی (سه قولویی و بعضی موارد دوقولویی) که البته بسته به مهارت پزشک ممکن است زایمان به صورت طبیعی نیز پیشنهاد شود.
2- دلایل بارداری :
ضایعه فعال عفونت تبخالی ( فیبروم بزرگ در ناحیه تحتانی رحم ) وجود بدخیمی دهانه رحم
عفونت HIV(ایدز)در مادر جراحی رحمی قبلی(مثل جراحی فیبروم و سزارین قبلی)البته در موارد قبلی، ریسک کمی برای پارگی رحم وجود دارد. بنابراین بهتر است قبل از تصمیم به زایمان طبیعی، با پزشکتان در مورد فواید و خطرات اینکار، مشورت کنید.
3- مشکلات جفت یا بند ناف :
سر راهی بودن جفت(placenta previa)
جدا شدن پیش از موعد جفت از دیواره رحم(دکولمان)
خروج بند ناف از دهانه رحم پیش از تولد جنین(پرولاپس بند ناف)
۴-وجود اشکالاتی در زایمان طبیعی
عدم تطابق سرو لگن بدلیل بزرگی سر یا کوچک بودن لگن
وقتی سیر زایمان طبیعی طولانی یا متوقف شود
وقتی جنین خیلی بزرگ باشد(باکروزومی)
حالت غیر طبیعی جنین(اولین عضوخروجی، صورت، چانه یا پیشانی باشد)که ممکن است نیاز به سزارین باشد.
انتخاب سزارین توسط خانم باردار :
از آنجایکه سزارین امروزه ایمن ترشده و بیشتر انجام می شود وزنان نقش فعالتری در مراقبت های مامایشان بر عهده گرفته اند، این مسئله مطرح شده است که زنان باید قادر باشند تا سزارین دلبخواهی را انتخاب کنند. دلایلی که مادران تمایل به سزارین دارند، شامل اجتناب از آسیب های کف لگن، کاهش ریسک آسیب به جنین، اجتناب از شک و تردید ودودلی و جلوگیری ازدرد زایمان طبیعی و بی دردسری آن است.
مسایل اخلاقی:
انجام سزارین دلبخواهی، از نظر اخلاقی مسایلی را بدنبال خواهد داشت که مورد تردید است. بنظر می رسد مادر باید حداقل از مزایا و معایب روش های زایمان اطلاع داشته باشد، آن دسته از مادرانی که هنگام زایمان طبیعی به مشکل برخورد کرده اند، ممکن بود از سزارین بهره بیشتری ببرند و یا بلعکس.
ناخوشی مادر ضمن سزارین:
ناخوشی مادر بدنبال سزارین حدوداً 2 برابر زایمان طبیعی مشاهده شده است . در مطالعه villaو همکارانش درسال 2007 دلایل عمده ناخوشی مادر، عفونت های زایمانی، خونریزی و ترومبو آمبولی ( لخته شدن خون در سیاهرگ ها) تشخیص داده شد.
در مطالعه سال 1997دیده شده که بروز پارگی مثانه بدنبال سزارین، 4/1در 1000بوده وآسیب حالب، 3/0در1000بوده است اگر چه آسیب مثانه، بلافاصله تشخیص داده می شود، ولی آسیب حالب ممکن است دیرتر تشخیص داده شود.
همه این ناخوشی ها، همراه با افزایش زمان بهبودی (ریکاوری) در بیمارستان، منجر به افزایش هزینه ها نسبت به زایمان طبیعی می شود. متوسط زمان بستری شدن در بیمارستان بعد از سزارین 4-2روز است. البته راه رفتن بیمار در روزعمل به بهبودی سریعتر کمک می کند و بسیاری از بیماران می توانند فردای روز عمل مرخص شوند.
به هر حال کسب آگاهی از روش های زایمان برای مادران آینده در خصوص مسائل ضروری مثل : مراقبتهای بارداری، انواع مسکن های مورد استفاده، مکان و نوع زایمان، که نیاز به تصمیم گیری و مراقبت دارند، ضروری به نظر می رسد.
زايمان سزارین:
سزارین در واقع پروسه ایمنی است و میزان عوارض جدی در آن بی نهایت پایین است . با اینحال خطرات شخصی آن بیشتر از زایمان طبیعی است.
عوارضی که ممکن است فرد را تهدید کند عبارتند از : عفونت مثانه یا رحم - آسیب به سیستم ادراری - آسیب به جنین .
همچنین سزارین ممکن است در بارداری های بعدی مشکلاتی ایجاد کند. مواردی که ممکن است در بارداری بعدی ریسک بالایی داشته باشند،عبارت اند از:
1-جفت سر راهی
2-رشد جفت در عضله رحم: که بعد از خروج جنین، به سبب سخت جدا شدن جفت از رحم، موجب خونریزی بعد زایمان و در بعضی موارد نیاز به درآوردن رحم می شود.
همه اعمال جراحی دارای ریسک هستند، عوارض بیهوشی ممکن است شامل : حساسیت به داروها، و مشکلات تنفسی باشد.
خطرات جراحی بطور کلی عبارتند از: خونریزی - ایجاد لخته در عروق پا یا لگن - عفونت - ایجاد چسبندگی در داخل شکم و لگن.
چرا این عمل انجام می شود؟
تصمیم به انجام این روش ممکن است به پزشک زنان ، محل زایمان ، زایمان های قبلی یا تاریخچه بیماری های خانم باردار بستگی داشته باشد.به هر حال در برخی موارد به دلیل حفظ سلامت جنین و مادر این روش توصیه می شود.
۱- دلایل جنینی:
ضربان غیر طبیعی قلب جنین ، پوزیشن غیر طبیعی جنین در رحم (مثل عرضی بودن یا عدم تطابق سر جنین با لگن مادر)
مشکلات تکاملی جنین ( مثل تجمع مایع مغزی در سر جنین) یا اشکالات مهره ای و نخاعی و یا بزرگ بودن شکم ، که البته نوع زایمان تاثیری در عاقبت جنین نخواهد داشت.
چند قلویی (سه قولویی و بعضی موارد دوقولویی) که البته بسته به مهارت پزشک ممکن است زایمان به صورت طبیعی نیز پیشنهاد شود.
2- دلایل بارداری :
ضایعه فعال عفونت تبخالی ( فیبروم بزرگ در ناحیه تحتانی رحم ) وجود بدخیمی دهانه رحم
عفونت HIV(ایدز)در مادر جراحی رحمی قبلی(مثل جراحی فیبروم و سزارین قبلی)البته در موارد قبلی، ریسک کمی برای پارگی رحم وجود دارد. بنابراین بهتر است قبل از تصمیم به زایمان طبیعی، با پزشکتان در مورد فواید و خطرات اینکار، مشورت کنید.
3- مشکلات جفت یا بند ناف :
سر راهی بودن جفت(placenta previa)
جدا شدن پیش از موعد جفت از دیواره رحم(دکولمان)
خروج بند ناف از دهانه رحم پیش از تولد جنین(پرولاپس بند ناف)
۴-وجود اشکالاتی در زایمان طبیعی
عدم تطابق سرو لگن بدلیل بزرگی سر یا کوچک بودن لگن
وقتی سیر زایمان طبیعی طولانی یا متوقف شود
وقتی جنین خیلی بزرگ باشد(باکروزومی)
حالت غیر طبیعی جنین(اولین عضوخروجی، صورت، چانه یا پیشانی باشد)که ممکن است نیاز به سزارین باشد.
انتخاب سزارین توسط خانم باردار :
از آنجایکه سزارین امروزه ایمن ترشده و بیشتر انجام می شود وزنان نقش فعالتری در مراقبت های مامایشان بر عهده گرفته اند، این مسئله مطرح شده است که زنان باید قادر باشند تا سزارین دلبخواهی را انتخاب کنند. دلایلی که مادران تمایل به سزارین دارند، شامل اجتناب از آسیب های کف لگن، کاهش ریسک آسیب به جنین، اجتناب از شک و تردید ودودلی و جلوگیری ازدرد زایمان طبیعی و بی دردسری آن است.
مسایل اخلاقی:
انجام سزارین دلبخواهی، از نظر اخلاقی مسایلی را بدنبال خواهد داشت که مورد تردید است. بنظر می رسد مادر باید حداقل از مزایا و معایب روش های زایمان اطلاع داشته باشد، آن دسته از مادرانی که هنگام زایمان طبیعی به مشکل برخورد کرده اند، ممکن بود از سزارین بهره بیشتری ببرند و یا بلعکس.
ناخوشی مادر ضمن سزارین:
ناخوشی مادر بدنبال سزارین حدوداً 2 برابر زایمان طبیعی مشاهده شده است . در مطالعه villaو همکارانش درسال 2007 دلایل عمده ناخوشی مادر، عفونت های زایمانی، خونریزی و ترومبو آمبولی ( لخته شدن خون در سیاهرگ ها) تشخیص داده شد.
در مطالعه سال 1997دیده شده که بروز پارگی مثانه بدنبال سزارین، 4/1در 1000بوده وآسیب حالب، 3/0در1000بوده است اگر چه آسیب مثانه، بلافاصله تشخیص داده می شود، ولی آسیب حالب ممکن است دیرتر تشخیص داده شود.
همه این ناخوشی ها، همراه با افزایش زمان بهبودی (ریکاوری) در بیمارستان، منجر به افزایش هزینه ها نسبت به زایمان طبیعی می شود. متوسط زمان بستری شدن در بیمارستان بعد از سزارین 4-2روز است. البته راه رفتن بیمار در روزعمل به بهبودی سریعتر کمک می کند و بسیاری از بیماران می توانند فردای روز عمل مرخص شوند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼