پارک بردن کودکان، برگشتش با خداست

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: سلام. من دوقولوی دختر و پسر دو سال و چهار ماهه دارم. منزل ما چسبیده به پارک محلمان است طوری که در را باز می کنیم داخل پارک هستیم. معمولا هر روز دوقلوها را به پارک می برم اما دیگر نمی توانم پسرم را به خانه بیاورم. همه اش جیغ می کشد و گریه می کند و دوست ندارد به خانه بیاید درصورتی که چهار یا پنج ساعت است که در حال بازی است. و نهایتا اغلب باید با تهدید و دعوا به خانه بیاورمش و خیلی گریه می کند. ممنون می شوم راهنماییم کنید.

دکتر مهناز استکی، روانشناس کودک و استاد دانشگاه:
اولین نکته این است که این مساله بستگی به شرایط کودک دارد و اولین کاری که والدین در این خصوص باید انجام بدهند این است که یکسری قوانین را باید روی دوش بچه بگذارند. به طور مثال به بچه بگویند که ما به پارک می رویم به شرط این که تا زمانی که من می گویم بازی کنی و بعد از آن برگردی و زمانی هم که به پارک رفتند زمانی که بچه در حال بازی کردن است آن را مدام به بچه گوشزد کند و بگوید که خب الان یک ربع از زمانی که به پارک آمده ایم و تو داری بازی می کنی گذشته است و الان فقط نیم ساعت باقی مانده و نزدیک رفتن است. دوباره بعد از یک ربع باز هم زمان و گذشت آن را مجدد به بچه یادآوری کنند اما نکته ای که باید مادر به آن توجه داشته باشند این است که زمان باقیمانده را به طور مداوم به بچه گوشزد کنند. به این دلیل که اگر نگویند بچه همچنان به بازی اش ادامه داد چون برایش لذت دارد. این اتفاق هم بسیار راحت می افتد و لازمه اش هم گذاشتن یک سری قوانین ساده برای بچه است. بحث دیگر این که اگر با همین روال پیش بروند بچه هم لجبازی نمی کند و یاد می گیرد که زمان محدودی برای بازی کردن در اختیار دارد و باید تابع قوانینی که مادر برایش گذاشته است باشد. نکته دیگر این که اگر بچه فقط در مورد پارک رفتن این رفتار را از خود نشان می دهد جای نگرانی نیست و با همان روالی که به آن اشاره کردم مشکل حل می شود. اما اگر بچه در تمام موارد این رفتار را از خود نشان می دهد در این صورت باید کار درمانی انجام شود. اما اگر فقط همین مورد پارک رفتن باشد مشکلی نیست.