حسادت کودک به فرزند دوم، راه حل چیست؟

سوال: پسر ۶ ساله ام نتوانسته برادر ۱ ساله اش را قبول کند و مدام به او زور می گوید. اصلا حرف گوش نمی کند. با او چه کنم؟

پاسخ: کودک شما به فرزند جدید حسادت میکند و این امر تا حدی طبیعی است. راهکارهایی را برای حل مشکل فوق ارائه میکنم . حتما این راهکارها را همسو با همسرتان در تربیت کودک بکار ببندید و در این امر با یکدیگر هماهنگ باشید .
برای رفع این مشکل ابتدا لازم است توجه داشته باشید که کودک را به دلیل حسادت مورد ملامت و سرزنش قرار ندهید، بلکه با هم‌دردی و هم‌دلی و با برخوردهای حساب شده، در جهت حذف علت‌های آن گام‌های مؤثری بردارید.
کودک بزرگ‌تر را برای نوازش و محبت به نوزاد با خود همراه سازید؛ و به او اجازه دهید با نوزاد بازی کند، یا در نگه‌داری و انجام کارهای او سهیم باشد. و او را به خاطر همین کار تشویق کنید.

مطمئنا پسر کوچکتر به توجه و حمایت بیش‌تری نیاز دارد، اما می‌توان به‌گونه‌ای به او توجه کرد و نیازهای او را برطرف نمود که کودک دیگر متوجه نباشد. مثلاً شما موقعی که کودک بزرگ‌تر در خواب و یا مشغول بازی است به او شیر بدهد. و یا شمامی‌توانید به او چیزی مثل بیسکویت داده و سپس به نوزادش شیر بدهد. اگر شما مشغول شیر دادن یا نظافت کودک کوچک‌تر هستید بهتر هست پدر د با کودک بزرگ‌تر بازی کند یا طوری او را مشغول کند که احساس طردشدگی نکند.
برای این‌که حس حسادت فرزندتان مهار شود، شدیداً مراقب صحبت‌ها، گفتار و عبارات خود باشید. به زبان ساده‌تر، محرومیت او را نباید مرتبط با نوزاد سازید. برای مثال زمانی که نمی‌توانید به خواسته‌های پسر بزرگتان پاسخ دهید در جواب نگویید که باید پوشک داداش کوچولویت را عوض کنم. در عوض از عبارت‌‌هایی چون دستم مشغول است، سه دقیقه صبر کن و ... استفاده کنید تا کودک، نوزاد را گنهکار نینگارد.

پسر بزرگ تان به علت توجه شما به نوزاد، تا حدی خود را فراموش شده احساس می‌کند، ولی می داند که نوزاد به توجه بیش‌تری احتیاج دارد. شما می‌توانید ضمن گفتگو با بچة بزرگتر و تفهیم و آگاه کردنش، او را قانع کیند و با گوش دادن به حرف‌های او، بار دلتنگی و نگرانی‌اش را سبک کنید.
میزان مهر و محبت خود را نسبت به کودک حسود افزایش دهید. مهر و محبت انفرادی تسکین دهنده و آرامش‌بخش است. کودکان نیاز دارند در مواردی والدین تنها آنها را در کنار خود گیرند، دستی به سر و روی‌شان بکشند و به آنها دلگرمی دهند، آن‌چنان که کودک احساس کند فرزند منحصر به فرد خانواده است و محبت والدین تنها در انحصار آنهاست.

بلاخره این‌که، کاری کنید تا کودکتان احساس بزرگی، عظمت و جرأت نماید؛ مثلاً به او بگویید تو بحمد الله بزرگ شده‌ای، قوی و نیرومند هستی، باهوشی، می‌توانی کار خود را خود انجام دهی، در حالی که این برادرت خردسال عاجز و ناتوان است، نیاز به کمک دارد. باید او را واداشت که به داشتن رشد عقلی نسبت به طفل کوچکتر افتخار کند.(تبیان)