ندادن قطره آهن به نوزاد، چه ضررهایی دارد؟
کمبود این ماده در بدن موجب خستگی، مشکلات تنفس، کاهش فعالیت بدنی و بروز مشکلاتی در یادگیری کودکان می شود که می تواند عواقب زیادی داشته باشد.
پرسش: ندادن قطره آهن چه ضررهایی برای بچه خواهد داشت؟
پاسخ: آهن یکی از مواد ضروری برای رشد و نمو مناسب کودکان است و کمبود آن می تواند تاثیراتی منفی بر روند رشد آن ها بگذارد. بنابراین والدین باید دقت داشته باشند که رژیم غذایی فرزندشان حاوی مقدار کافی آهن باشد، در غیر این صورت کودک ممکن است دچار مشکلی به نام "فقر آهن" شده و کم خونی فقر آهن را نیز تجربه کند.
کمبود این ماده در بدن موجب خستگی، مشکلات تنفس، کاهش فعالیت بدنی و بروز مشکلاتی در یادگیری کودکان می شود که می تواند عواقب زیادی داشته باشد. نوزاد تا حدود شش ماهگی ، از ذخیره‌های آهن موجود در بدن خود استفاده می کند اما بعد از آن باید برنامه غذایی او طوری تنظیم شود که مواد حاوی آهن در آن گنجانده شود.
میزان آهن موجود در شیر مادر کم است، با این وجود به دلیل این که جذب آهن شیر مادر بسیار خوب است، شیرخوار تا حدود چهار ماهگی یا شش ماهگی نیاز به تجویز آهن ندارد و به ندرت در قبل از شش ماهگی نیاز به تجویز آهن پیدا می کند، اما به دلیل این که به تدریج میزان هموگلوبین خون شیرخوار کم می شود لازم است بعد از چهار یا شش ماهگی از قطره آهن استفاده شود.
کمبود این ماده را می توان یک مشکل بزرگ برای کودکان دانست. کمبود آهن می تواند در رشد و نمو مغز کودکان و کاهش ضریب هوشی آن ها اختلال ایجاد کند و همچنین منجر به کم خونی و در نتیجه باعث تحلیل توانایی و نیروی کودکان شود.
در شیر‌خواران در صورت سلامت مادر، میزان آهن موجود در شیرمادر برای چهار تا شش ماه اول زندگی نوزاد کافی است ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند ذخایر آهن کم است و باید بعد از سه ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی به آن ها خورانده شود.
کمبود آهن می تواند توانایی کودک را در انجام کارها مختل کند. با این حال اغلب علائم و نشانه های کمبود آهن در کودکان تا زمانی که کم خونی فقر آهن رخ ندهد، بروز نمی کنند. خستگی و ضعف، رنگ پریدگی چهره، بی اشتهایی، تنگی نفس، تحریک پذیری، افزایش احتمال عفونت، ضربان قلب نامنظم، مشکلات رفتاری و اشتیاق به خوردن مواد غیرخوراکی مانند یخ یا خاک از جمله علائم کم خونی فقر آهن هستند.
کمبود آهن می تواند در رشد و نمو مغز کودکان و کاهش ضریب هوشی آن ها اختلال ایجاد کند و همچنین منجر به کم خونی و در نتیجه باعث تحلیل توانایی و نیروی کودکان شود. کودکان مبتلا به کم خونی یادگیری کمتری دارند و ضریب هوشی این کودکان 10 درجه کمتر از حد طبیعی برآورد شده است. در نهایت به خاطر داشته باشید که کمبود آهن در کودکان قابل پیشگیری است، فقط باید به آن توجه داشت.
پاسخ: آهن یکی از مواد ضروری برای رشد و نمو مناسب کودکان است و کمبود آن می تواند تاثیراتی منفی بر روند رشد آن ها بگذارد. بنابراین والدین باید دقت داشته باشند که رژیم غذایی فرزندشان حاوی مقدار کافی آهن باشد، در غیر این صورت کودک ممکن است دچار مشکلی به نام "فقر آهن" شده و کم خونی فقر آهن را نیز تجربه کند.
کمبود این ماده در بدن موجب خستگی، مشکلات تنفس، کاهش فعالیت بدنی و بروز مشکلاتی در یادگیری کودکان می شود که می تواند عواقب زیادی داشته باشد. نوزاد تا حدود شش ماهگی ، از ذخیره‌های آهن موجود در بدن خود استفاده می کند اما بعد از آن باید برنامه غذایی او طوری تنظیم شود که مواد حاوی آهن در آن گنجانده شود.
میزان آهن موجود در شیر مادر کم است، با این وجود به دلیل این که جذب آهن شیر مادر بسیار خوب است، شیرخوار تا حدود چهار ماهگی یا شش ماهگی نیاز به تجویز آهن ندارد و به ندرت در قبل از شش ماهگی نیاز به تجویز آهن پیدا می کند، اما به دلیل این که به تدریج میزان هموگلوبین خون شیرخوار کم می شود لازم است بعد از چهار یا شش ماهگی از قطره آهن استفاده شود.
کمبود این ماده را می توان یک مشکل بزرگ برای کودکان دانست. کمبود آهن می تواند در رشد و نمو مغز کودکان و کاهش ضریب هوشی آن ها اختلال ایجاد کند و همچنین منجر به کم خونی و در نتیجه باعث تحلیل توانایی و نیروی کودکان شود.
در شیر‌خواران در صورت سلامت مادر، میزان آهن موجود در شیرمادر برای چهار تا شش ماه اول زندگی نوزاد کافی است ولی در مورد نوزادانی که با وزن کم متولد می شوند ذخایر آهن کم است و باید بعد از سه ماهگی آهن اضافی به صورت قطره خوراکی به آن ها خورانده شود.
کمبود آهن می تواند توانایی کودک را در انجام کارها مختل کند. با این حال اغلب علائم و نشانه های کمبود آهن در کودکان تا زمانی که کم خونی فقر آهن رخ ندهد، بروز نمی کنند. خستگی و ضعف، رنگ پریدگی چهره، بی اشتهایی، تنگی نفس، تحریک پذیری، افزایش احتمال عفونت، ضربان قلب نامنظم، مشکلات رفتاری و اشتیاق به خوردن مواد غیرخوراکی مانند یخ یا خاک از جمله علائم کم خونی فقر آهن هستند.
کمبود آهن می تواند در رشد و نمو مغز کودکان و کاهش ضریب هوشی آن ها اختلال ایجاد کند و همچنین منجر به کم خونی و در نتیجه باعث تحلیل توانایی و نیروی کودکان شود. کودکان مبتلا به کم خونی یادگیری کمتری دارند و ضریب هوشی این کودکان 10 درجه کمتر از حد طبیعی برآورد شده است. در نهایت به خاطر داشته باشید که کمبود آهن در کودکان قابل پیشگیری است، فقط باید به آن توجه داشت.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼