فقط پسردارها بخوانند(۲)

این روزها دیگر برای پدر و مادران تفاوتی نمی کند فرزند در راه شان دختر باشد یا پسر، مهم سلامت بودن و شاد زندگی کردن آنهاست. در عین حال باید پذیرفت خلق و خو و رفتار در دختران و پسران تفاوت دارد و رویکرد تربیتی ویژه خود را می طلبد. بدون شک مسیری پر از مشکلات و مبارزات وجود دارد که مادران پسردار در طول مدت بزرگ کردن کودکان خود با آنها رو به رو خواهند شد. دفعه بعدی که موردی از این فهرست برای شما رخ داد، از اینها به عنوان یادآوری این مطلب استفاده کنید که مادران پسردار تمام دنیا، تجربیات مشترکی با شما دارند. در مطلب پیش ۶ مورد را بررسی کردیم، در ادامه به موارد دیگر می پردازیم:

۷- شگفت زده نمی شوید که باید هنگام جست و خیز روی تخت خوابش بیدار بمانید
چند سال قبل زمانی که پسر شما هنوز یک نوزاد بود، فکر می کردید که فقط باید یک یا دو سال دور خواب راحت را خط بکشید. اصلا به این فکر نمی کردید که بی برنامگی های طولانی مدت در خواب برای شما عادی خواهدشد. اکنون حاضر هستید هرچه را دارید، بدهید برای یک هفته خواب خوب و راحت.


۸- پسرها هم شلختگی خاص خودشان را دارند
هر زمانی که با دوستان دختردار خود صحبت می کنید، با شنیدن بعضی گله های شان حسابی می خندید و می گویید اگر پسرها از دخترها نامرتب تر و شلخته تر نباشند، مطمئنا از آنها مرتب تر نیستید. مادرهای پسردار در تمام دنیا به چشم خود دیده اند که چگونه یک خانه تمیز و مرتب، صبح روز بعد مانند قطار از ریل خارج شده در وسط یک جنگل، به هم ریخته می شود.

9- از نیاز فراوان آنها به لباس متعجب می شوید
معنای هزینه کمتر برای لباس است، اما داشتن چند پسر و چند ده شلوار و تی شرت، این خیال خام را از سرتان بیرون می کند.

۱۰- از شنیدن این جمله که «پسرها، مادرها را دوست دارند» احساس پریشانی می کنید
درست است، نهایتا پسرها مادر خود را دوست دارند؛ اما آیا این در مورد دخترها صدق نمی کند؟ چرا مردم فکر می کنند که احساسات دخترها در این زمینه از پسرها کمتر است؟

11- سال هاست که به نداشتن حریم خصوصی عادت کرده اید
از تقاضاهای مکرری که بچه ها دارند احساس خستگی می کنید. به نظر می رسید که هر روز زمان و حریم شخصی شما محدود و محدودتر می شود؛ البته شما این حقیقت را پذیرفته اید که هر تلاشی برای داشتن یک حریم خصوصی واقعی را باید با دقت نظر بسیاری برنامه ریزی کنید.

۱۲- برای ایجاد انگیزه در او، خود را از پا در می آورید
با دیدن اینکه پسر کوچولوی شما در حال رسیدن به سن بلوغ و بزرگ سالی است، گاهی از این امر که چطور در آنها ایجاد شور و انگیزه کنید، احساس ناامیدی و ناتوانی می کنید. سال ها به نظر می رسد که پسر کوچولوی شما هیچ چیزی جز بازی های ویدئویی و دیوانه بازی در خارج از منزل را دوست ندارد.

13- نگرانید که پسر شما در آینده چگونه فردی می شود
شاید شنیده باشد که پسرها اغلب به اندازه دخترها به امور خانه رسیدگی نمی کنند و وقتی بیرون هستند مثل آنها تماس نمی گیرند؛ اما شما به این ایمان دارید که پسر شما این گونه نخواهدبود. در عین حال نگران این هستید که او در بزرگ سالی چگونه شخصیتی خواهدداشت.

۱۴- درباره مفهوم «امنیت» برای پسر خود تجدیدنظر می کنید
مانند سال هایی که پسر شما نوپا بود، با چشمانی باز مراقب دیدن هرگونه آثار کبودی و خراش روی بدن او هستید. اکنون با دیدن طرز پرش، سُرخوردن، بالارفتن و خزیدن او روی هرچیزی، نگرانی درباره «امنیت» برای شما رنگ می بازد. ماجراجویی های فراوان پسر شما باعث شده است که بیاموزید یک بریدگی کوچک روی انگشت کوک شما نیازی به مراجعه به درمانگاه و بیمارستان ندارد.

15- حرص و جوش بی فایده می خورید
خیلی زمان نمی برد که مثلا در پارک، یک رهگذر شجاع حرفی را بدون ملاحظه و دقت درباره مسائل پسرداشتن بگوید. همه به این دلیل است که آنها نمی توانند چیز بهتری بر زبان بیاورند. خودتان را آزار ندهید و با شادی های فرزندتان شاید باشید.