نحوه برخورد با کودکان زورگو
از حدود یک سالگی آموزش قوانین انسانی شروع می شود.
پرسش: من پسری 2 ساله دارم. طی این دو سال او را تا جای امکان از بازی کردن و تجربه کردن مواردی منع نکردیم مگر کارهایی که خطر جانی داشته است. یا بعضی چیزهای خطر ناک را از دید او دور داشته ایم. مدتی است چیزهایی را که می خواهد با جیغ زدن و مقاومت پیگیری می کند. مثلا وقتی از مهمانی می آییم مدتی جیغ می زند چرا به خانه برگشته ایم. یا تلفن همراه من و مادرش را با لفظ «الوی من!» به زور می خواهد بگیرد.
البته بعضی موارد گاهی اتفاق می افتد. در مجموع اگر چیزی را بخواهد و در اختیارش قرار نگیرد با جیغ زدن ها طرف مقابلش را متقاعد می کند. ما سعی کردیم زیاد برای او مانع ایجاد نکنیمتا او به زور ان چه را که می خواهد بدست آورد. به نظر شما با بی توجهی به جیغ زدن ها بعد از مدتی او این عادت را کنار خواهد گذاشت. یا ما باید رفتار قبلی خودمان را هم تغییر دهیم؟
پاسخ: اگر کودکان هر کاری دلشان بخواهد بکنند و قوانین انسانی را والدین به آن ها یادندهند، بعد از مدتی اجتماعی خواهیم داشت، از موجودات خودخواه که نمی دانند کجا حریم آن ها هست و کجا حریم دیگری. لذا از حدود یک سالگی آموزش قوانین انسانی شروع می شود. آن هم نه برای اینکه من مادر و یا من پدر دوست دارم، فرزندم چه طور رفتار کند. برای اینکه قوانین بشری و دینی که همه برای زندگی اجتماعی بشر تعریف شده، این مهم را به ما دیکته می کند.
لذا شما با قاطعیتی که بدور از خشونت هست ، این قوانین را باید به فرزندتان بیاموزید. مثلا ما امشب به منزل عمه می خواهیم برویم و آخر شب برمی گردیم. در این سن انتظار نداریم کودک بگوید چشم و خودش را کنترل کند و گریه نکند. اما شما والدین عزیز ، باید اینجا به او بگویید من می دانم دوست داری بازهم بمانی. اما نمی شود و باید برویم مثلا صبح همه می خواهند سرکار بروند و ما هم بایست طبق آنچه گفتم برگردیم. بعد قاطعانه او را همراه کنید و بگذارید گریه کند.
اما در گذر زمان انتظار می رود در سن 4 سال خودش را کنترل کند و بدون گریه همراهی کند. در مورد موضوعات دیگر همینطور هست. در مورد گوشی ،این وسیله کار هست. بهتر هست بعد از نگاه کردن سریعا در جایش بگذارید. شما هم لطف کنید در گوشی بازی نریزید. زیرا میخواهیم وسیله کار معرفی کنیم. قاعدتا اگر شما توضیح بدهید و بعد قاطع باشید و متناسب با سن برخورد خودتان را تنظیم کنید ، انتظار می رود یک فرزند قانونمند تربیت کنید. اگر نه با موجودی سرکش و زیاده خواه مواجه می شوید که خودتان هم دیگر از دستش آسایش ندارید.
البته بعضی موارد گاهی اتفاق می افتد. در مجموع اگر چیزی را بخواهد و در اختیارش قرار نگیرد با جیغ زدن ها طرف مقابلش را متقاعد می کند. ما سعی کردیم زیاد برای او مانع ایجاد نکنیمتا او به زور ان چه را که می خواهد بدست آورد. به نظر شما با بی توجهی به جیغ زدن ها بعد از مدتی او این عادت را کنار خواهد گذاشت. یا ما باید رفتار قبلی خودمان را هم تغییر دهیم؟
پاسخ: اگر کودکان هر کاری دلشان بخواهد بکنند و قوانین انسانی را والدین به آن ها یادندهند، بعد از مدتی اجتماعی خواهیم داشت، از موجودات خودخواه که نمی دانند کجا حریم آن ها هست و کجا حریم دیگری. لذا از حدود یک سالگی آموزش قوانین انسانی شروع می شود. آن هم نه برای اینکه من مادر و یا من پدر دوست دارم، فرزندم چه طور رفتار کند. برای اینکه قوانین بشری و دینی که همه برای زندگی اجتماعی بشر تعریف شده، این مهم را به ما دیکته می کند.
لذا شما با قاطعیتی که بدور از خشونت هست ، این قوانین را باید به فرزندتان بیاموزید. مثلا ما امشب به منزل عمه می خواهیم برویم و آخر شب برمی گردیم. در این سن انتظار نداریم کودک بگوید چشم و خودش را کنترل کند و گریه نکند. اما شما والدین عزیز ، باید اینجا به او بگویید من می دانم دوست داری بازهم بمانی. اما نمی شود و باید برویم مثلا صبح همه می خواهند سرکار بروند و ما هم بایست طبق آنچه گفتم برگردیم. بعد قاطعانه او را همراه کنید و بگذارید گریه کند.
اما در گذر زمان انتظار می رود در سن 4 سال خودش را کنترل کند و بدون گریه همراهی کند. در مورد موضوعات دیگر همینطور هست. در مورد گوشی ،این وسیله کار هست. بهتر هست بعد از نگاه کردن سریعا در جایش بگذارید. شما هم لطف کنید در گوشی بازی نریزید. زیرا میخواهیم وسیله کار معرفی کنیم. قاعدتا اگر شما توضیح بدهید و بعد قاطع باشید و متناسب با سن برخورد خودتان را تنظیم کنید ، انتظار می رود یک فرزند قانونمند تربیت کنید. اگر نه با موجودی سرکش و زیاده خواه مواجه می شوید که خودتان هم دیگر از دستش آسایش ندارید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼