میوم چیست؟

پرسش: میوم چیست؟ آیا وجود یک توده در رحم که در سونوگرافی مشخص شده می تواند میوم باشد؟

پاسخ: میوم از عضلات و بافت همبندى خود رحم ناشى مى شود. علائم آن معمولاً در سنین ۳۵ تا ۴۵ سالگى بروز مى کند ولى در سنین پایین تر نظیر هیجده سالگى نیز دیده مى شود.
رحم از سه لایه متفاوت تشکیل شده است. پوشش داخلى یا لایه نازکى به نام اندومتر، بخش میانى یا لایه عضلانى و لایه نازک خارجى که قسمت صفاتى رحم است. میوم بسته به جایگاهى که قرار مى گیرد علایم متفاوتى را ایجاد مى کند، حتى اگر در پایین یا بالاى ساختمان رحم قرار گرفته باشد علایم متفاوتى را مشاهده مى کنیم، ضمن این که ممکن است رشد سریع یا تدریجى و بطئى داشته باشد. مریض معمولاً با شکایت خونریزى مراجعه مى کند ولى علایم دیگرى نظیر درد، احساس سنگینى و فشار در پایین شکم مى تواند مشاهده کرد.
اختلالات خونریزى به صورت افزایش مدت، مقدار خونریزى و یا به صورت لکه بینى بین دو خونریزى ماهانه اتفاق مى افتد، به این ترتیب ممکن است بیمار خونریزى هاى قاعدگى طولانى شدید و دردناک داشته باشد و شکل طبیعى عادت ماهانه را از دست بدهد. بى خطرترین میوم ها از لحاظ جایگیرى، میوم هاى زیر صفاتى هستند که معمولاً خونریزى ایجاد نمى کنند و در صورت بزرگ شدن اندازه آنها احساس سنگینى و فشار در زیر شکم ایجاد مى شود و یا در صورت فشار به اعضاى مجاور منجر به تکرر ادرار یا یبوست مى شوند. متاسفانه در کشور ما افراد زمانى به پزشک مراجعه مى کنند که خونریزى ناشى از این توده باعث کم خونى شده و فرد به عوارض ثانویه حاصل از این بیمارى مبتلا شده است. نظیر تپش قلب، کم خونى، فقر آهن، بى خوابى، ضعف استخوان و..
در بیشتر مواقع سابقه خانوادگى نقش بسزایى دارد، علاوه بر آن، این توده هاى خوش خیم وابسته به یکى از هورمون هاى جنسى به نام استروژن هستند که از تخمدان ترشح مى شود، به دلیل ترشح ماهانه این هورمون در زنان، رحمى که حساس باشد امکان تولید شدن مجدد، متعدد یا بزرگ تر شدن این توده است، به نحوى که در سنین نزدیک به یائسگى و پس از آن به دلیل کاهش هورمون استروژن با کاهش علایم این توده روبه رو هستیم، بنابراین در افرادى که مبتلا به بیمارى تخمدان هاى حاوى کیست هاى متعدد هستند و یا هورمون جنسى مردانه به همراه استروژن در تمام دوره ماهانه به طور یکنواختى بالا است احتمال تشکیل این توده هاى خوش خیم بیشتر است. همچنین در افراد با رنگ پوست تیره بیشتر دیده شده است.
اگر محل قرارگیرى میوم مانع از انتقال تخمک و اسپرم شود مى تواند مشکلاتى را در بارور شدن ایجاد کند نظیر قرارگیرى میوم در دهانه رحم، لوله هاى رحمى و یا در صورت قرارگیرى نامناسب آن در حفره رحم مى تواند باعث ایجاد سقط یا نازایى شود. از طرفى در دوران باردارى به دلیل افزایش هورمون استروژن با افزایش اندازه این غده ها روبه رو مى شویم که مشکلاتى را براى زایمان (طبیعى یا سزارین) ایجاد مى کند.
توصیه مى شود افراد مستعد هر شش ماه یک بار براى کنترل به پزشک متخصص مراجعه کنند، همچنین با سونوگرافى هاى مداوم تحت کنترل باشند.
درمان در افراد مختلف، متفاوت است به نحوى که افراد جوان تر که براى بارورى نیاز به رحم دارند در آنها با برداشتن خود میوم اقدام به درمان مى شود، در سنین نزدیک به یائسگى و پس از آن بهترین درمان، برداشتن رحم است.البته راه هاى دیگر درمانى نظیر ایجاد یائسگى مصنوعى با استفاده از داروها وجود دارد. و از آنجا که میوم به طور ناگهانى ایجاد نمى شود و یک بیمارى تدریجى است. اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود نتایج بهترى را به دنبال دارد.