خسیس بودن کودکان، دلیلش چیست؟
باید او را به روان شناس ارجاع دهید تا دقیقا در جریان امر قرار گرفته و در صورت نیاز بازی درمانی را پیشنهاد کنند تا مشکلات رفتار از بین برود .
پرسش: مشکل من اینه که یه دختر 6 ساله دارم که خیلی کینه ایه از دست هر کسی ناراحت بشه تا چند روز از یادش نمی ره حتی اگه اون شخص بیاد و معذرت خواهی کنه. خیلی هم خسیسه اسباب بازی هاشو به دوستاش و فامیل نمی ده تا حدی که اشک طرفشو در بیاره بعضی وقت ها هم به اجبار ما که خیلی بهش می گیم با اکراه این کارو می کنه.
وقتی هم حواسمون نیست بچه های کوچکتر فامیل رو کتک می زنه در صورتی که توی این ۶ سال خودش یک بار هم تنبیه بدنی نشده و در خانه همه رفتار خوبی باهاش داریم ،اگه هم دعواش کنیم قهر می کنه و آنقدر گریه می کنه که براش نگران می شم.از قصد خوراکی هاشو به دوستاش نشون می ده ولی بعدش میبره قایم می کنه و بهشون نمی ده که بخورن. البته من ۲ دختر ۲۴ و ۱۹ ساله دارم و این دخترم اختلاف سنیش متاسفانه زیاده خودمم ۴۴ سالمه و بعضی وقتها اعصاب کاراشو ندارم.
پاسخ: معمولا علل صورت گرفتن این رفتارها در کودک الگوگیری و مدل سازی از اطرافیان است. اگر چه شاید خانواده ندانند که رفتار آن ها با فرزندان چه تبعات سوء می تواند داشته باشد . لذا علاوه بر این که باید تلاش کنید خودتون و دختران، بخشندگی را به صور غیر مستقیم نمایش دهید و آثار مطلوب آن را ظاهر کنید و یا پس از دلخوری و ناراحتی سریعا عذر یکدیگر را بپذیرید " به صورت صحنه بازی " و قهر های طولانی در خانه نداشته باشید و از قهرهای او استقبال نکنید و نسبت به او بی توجه باشید؛ باید او را به روان شناس ارجاع دهید تا دقیقا در جریان امر قرار گرفته و در صورت نیاز بازی درمانی را پیشنهاد کنند تا مشکلات رفتار از بین برود . بدانید که هر رفتار با تشویق های مناسب و فوری تقویت می شه و افزایش پیدا می کنه.
وقتی هم حواسمون نیست بچه های کوچکتر فامیل رو کتک می زنه در صورتی که توی این ۶ سال خودش یک بار هم تنبیه بدنی نشده و در خانه همه رفتار خوبی باهاش داریم ،اگه هم دعواش کنیم قهر می کنه و آنقدر گریه می کنه که براش نگران می شم.از قصد خوراکی هاشو به دوستاش نشون می ده ولی بعدش میبره قایم می کنه و بهشون نمی ده که بخورن. البته من ۲ دختر ۲۴ و ۱۹ ساله دارم و این دخترم اختلاف سنیش متاسفانه زیاده خودمم ۴۴ سالمه و بعضی وقتها اعصاب کاراشو ندارم.
پاسخ: معمولا علل صورت گرفتن این رفتارها در کودک الگوگیری و مدل سازی از اطرافیان است. اگر چه شاید خانواده ندانند که رفتار آن ها با فرزندان چه تبعات سوء می تواند داشته باشد . لذا علاوه بر این که باید تلاش کنید خودتون و دختران، بخشندگی را به صور غیر مستقیم نمایش دهید و آثار مطلوب آن را ظاهر کنید و یا پس از دلخوری و ناراحتی سریعا عذر یکدیگر را بپذیرید " به صورت صحنه بازی " و قهر های طولانی در خانه نداشته باشید و از قهرهای او استقبال نکنید و نسبت به او بی توجه باشید؛ باید او را به روان شناس ارجاع دهید تا دقیقا در جریان امر قرار گرفته و در صورت نیاز بازی درمانی را پیشنهاد کنند تا مشکلات رفتار از بین برود . بدانید که هر رفتار با تشویق های مناسب و فوری تقویت می شه و افزایش پیدا می کنه.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼