رفتار والدین با فرزندان، لطفا فرق نذارید
من فکر می کنم او حس می کند با ورود فرزند جدید حمایت شما را از دست داده به همین دلیل اتکاء بیشتری به شما می کند.
پرسش: من دو دختر 4 ساله و 2 ساله دارم ، شاغل هستم دختر بزرگم از ۲.۵ و دختر کوچکتر از ۱.۵ سالگی وارد مهد شده اند ، دختر بزرگم تا قبل از اینکه وارد مهد شود نزد خانواده پدری (مادربزرگ، پدربزرگ ، عمه و عمو ) بوده است.
دختر بزرگترم با توجه به اینکه باهوش و با استعداد است و در سن 1.5 سالگی صحبت کردنش تکمیل شده است اما اعتماد به نفس پائینی دارد این مسئله در مهد صدق نمی کند و جز بهترین بچه ها از نظر خواندن سرود ، قرآن با صدای بلند و سایر کارها به صورت دسته جمعی در مهد است چون به گفته مربیان و حتی اطرافیان و احاطه ای که خود بنده نسبت به این موضوع دارم بسیار فعال می باشد ولی زمانی که وارد جمع جدیدی می شویم اصلا ارتباط برقرار نمی کند مگر کسی که با او آشنا باشد آن هم بعد از مدت 20تا 30 دقیقه بعد، حتی زمانی که از منزل خارج می شویم حتما باید دست من را بگیرد با اینکه من از امن بودن محیط مطلع هستم و می خواهم بطور مثال تا پایین پله ها خودش برود و یا تا در ماشین ، بدون من اینکار را نمی کند. در حالی که هم مهدی ها او وقتی وارد جمع جدیدی می شویم بلافاصله شروع به بازی با بچه هائی که نمی شناسند می کنند.
پاسخ: اگر می خواهید این گونه ویژگی هارا در کودک خود ار بین ببرید باید از روش های غیر مستقیم استفاده کنید. تاکید بر این که باید تنها تا پایین پله ها بروی کافی نیست. باید بهانه ای برای این امر درست کنید تا با ان بهانه مجبور شود بدون شما بودن را تجربه کند.
سعی کنید به او مسئولیت هایی بدهید.که در حد توانش هست. حتی گاهی خریدی را برعهده اش بگذارید. لباس پوشیدنش را بر عهده خودش بگذارید البته حمایتش هم بکنید. مسئولیت هایی از خواهرش را بر عهده اش بگذارید. به او بگویید دست خواهرش را بگید و از پله پایین رود و...
من فکر می کنم او حس می کند با ورود فرزند جدید حمایت شما را از دست داده به همین دلیل اتکاء بیشتری به شما می کند. لذا سعی کنید به او نشان دهید که در عین استقلال و خود اتکایی از او حمایت هم می کنید. به عنوان مثال به توان او ایمان دارید اما توجه هم به او می کنید.
در مورد آشنایی های تاخیر دارحساسیت به خرج ندهید. این ویژگی به خیلی از کودکان مرتبط است. و رفتارهای پدر و مادر هم در این امر موثر است. وقتی او را مجبور می کنید در جمع با صدای ارام حرف بزند. وقتی می بیند که شما با هر فردی دم خور نشده و با همه ارتباط برقرار نمی کنید. وقی می بیند در مواقعی خجالت می کشید و... از رفتار شما الگو برداری می کند.
سعی کنید فعالیت های گروهی او را تشویق کنید. تا ادامه پیدا کند. در سنین بالاتر ان را ترک نکند. در خانه توجه های اختصاصی به او داشته باشید.
دختر بزرگترم با توجه به اینکه باهوش و با استعداد است و در سن 1.5 سالگی صحبت کردنش تکمیل شده است اما اعتماد به نفس پائینی دارد این مسئله در مهد صدق نمی کند و جز بهترین بچه ها از نظر خواندن سرود ، قرآن با صدای بلند و سایر کارها به صورت دسته جمعی در مهد است چون به گفته مربیان و حتی اطرافیان و احاطه ای که خود بنده نسبت به این موضوع دارم بسیار فعال می باشد ولی زمانی که وارد جمع جدیدی می شویم اصلا ارتباط برقرار نمی کند مگر کسی که با او آشنا باشد آن هم بعد از مدت 20تا 30 دقیقه بعد، حتی زمانی که از منزل خارج می شویم حتما باید دست من را بگیرد با اینکه من از امن بودن محیط مطلع هستم و می خواهم بطور مثال تا پایین پله ها خودش برود و یا تا در ماشین ، بدون من اینکار را نمی کند. در حالی که هم مهدی ها او وقتی وارد جمع جدیدی می شویم بلافاصله شروع به بازی با بچه هائی که نمی شناسند می کنند.
پاسخ: اگر می خواهید این گونه ویژگی هارا در کودک خود ار بین ببرید باید از روش های غیر مستقیم استفاده کنید. تاکید بر این که باید تنها تا پایین پله ها بروی کافی نیست. باید بهانه ای برای این امر درست کنید تا با ان بهانه مجبور شود بدون شما بودن را تجربه کند.
سعی کنید به او مسئولیت هایی بدهید.که در حد توانش هست. حتی گاهی خریدی را برعهده اش بگذارید. لباس پوشیدنش را بر عهده خودش بگذارید البته حمایتش هم بکنید. مسئولیت هایی از خواهرش را بر عهده اش بگذارید. به او بگویید دست خواهرش را بگید و از پله پایین رود و...
من فکر می کنم او حس می کند با ورود فرزند جدید حمایت شما را از دست داده به همین دلیل اتکاء بیشتری به شما می کند. لذا سعی کنید به او نشان دهید که در عین استقلال و خود اتکایی از او حمایت هم می کنید. به عنوان مثال به توان او ایمان دارید اما توجه هم به او می کنید.
در مورد آشنایی های تاخیر دارحساسیت به خرج ندهید. این ویژگی به خیلی از کودکان مرتبط است. و رفتارهای پدر و مادر هم در این امر موثر است. وقتی او را مجبور می کنید در جمع با صدای ارام حرف بزند. وقتی می بیند که شما با هر فردی دم خور نشده و با همه ارتباط برقرار نمی کنید. وقی می بیند در مواقعی خجالت می کشید و... از رفتار شما الگو برداری می کند.
سعی کنید فعالیت های گروهی او را تشویق کنید. تا ادامه پیدا کند. در سنین بالاتر ان را ترک نکند. در خانه توجه های اختصاصی به او داشته باشید.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼