درمان لجبازی در کودکان، روانشناس کارساز است؟

پرسش: دختری دارم 4 ساله ، مدتی است لجبازی می کنه و هر کاری را که می گویم انجام بده بر عکسش را انجام می ده حالتی که دوست داره حرف حرف خودش باشه. مثلا برای لباس پوشیدن اذیت می کنه و دوست داره لباسی را که خودش می خواد بپوشه و هر چه که براش توضیح میدم که این لباس مناسب این مکان یا این هوا نیست گوش نمی کنه. حدود ۳ ماه بصورت پیوسته (میرود)و قبل از ان هم حدود ۳ ما ناپیوسته در دو مهد دیگه رفته (جابجائی بخاطر شرایط سرویس ایاب و ذهاب بوده) و از لحاظ اجتماعی و دوست شدن با بچه ها موثر بود ولی مثل اینکه موارد فوق الذکر هم ناشی از مهد کودک بوده. چون در بین حرفهاش از شکل لباس پوشیدن و وسایلی که آن ها دارند صحبت می کنه و همون ها را می خواد.

مسئله دیگه اینکه دیگه تمایلی به مهد رفتن نشان نمی ده و از هر چیزی زود خسته می شه مثلا می گه رنگ امیزی را دوست ندارم و خسته می شم و مسئله دیگه موضوع خوابیدنش در اتاق خودش است. با اینکه اطاق زیبا با وسایل متنوع داره در اطاقش نمی خوابه و می خواد کنار ما باشه . مدتی کنار او در اطاقش می خوابیدم تا خوابش ببره ولی همین که بیدار می شد و می دید من نیستم سریع به اطاق ما میامد. حدود یک هفته این کار را کردم، مقداری بنظر می رسید حالت اضطراب پیدا کرده و خوابش بهم خورده بود و بعد که به اطاق ما آمد خوب شد.

پاسخ: این سنین در کودک به دوره مقاومت گرایی مشهور است و انان در این سن لجبازتر شده و مایل به اعمال نظرات خود دارند. بخصوص انکه احساس کنند شخصی در این زمینه در مقابل آن ها می ایستد و مدام به او امر و نهی می کند. لذا اولاً سعی کنید نظرات خود را غیر مستقیم و از طریق ایجاد جذابیت اعمال کنید. ضمن آن که در زمینه لباس پوشیدن سعی کنید لباس های نامناسب فصل را کنار بگذارید تا او بتونه راحت تر تصمیم گیری کنه.

اما در مورد رفتن به مهد کودک، احتمالاً انتظارات و میزان تکالیف در این محیط بالاتر از توان و علایق او بوده. سعی کنید مسئله را با مربی درمیون گذاشته و از او خواهش کنیدتا با ایجاد جذابیت بیشتر او را به مهد متمایل تر کنه.

درمورد خوابیدن او در اتاق سعی کنید این امر را به تدریج حل کنید. در ابتدا چند شبی را در کنارش باشید و با لحظاتی خوش او را به خواب ببرید. نور اتاق را تنظیم کنید. پس از ان به تدریج به او بگویید برو تو اتاقت بخواب من رو از اونجا نگاه کن که دارم کارهامو انجام می دم. هرازگاهی هم او را صدا بزنید تا از طریق صدا با شما در ارتباط باشه. عروسکی را که خیلی دوست داره هم در کنارش بخوابانید و به او القاء کنید که او تنها نیست و عروسکش همراهشه. خلاصه به تدریج این فاصله را زیاد کنید.

هرگاه که نیمه شب از اتاق خود پیش شما آمد او را به اتاقش بازگردانید تا صبح در هنگام بیداری خود را در تخت خود مشاهده کند. می توانید ترس های او را شناسایی کرده و آرام آرام از طریق قصه و امتحان موقعیت های مختلف برطرف کنید.

چگونه با کودکم رفتار کنم/ نوشته گاربر/ ترجمه شاهین خزعلی.

به بچه ها گفتن از بچه ها نشنیدن/ نوشته فابر/ ترجمه نفیسه معتکف/ انتشارات دایره.