۷۵۴۴۹
۴۶۶۶
۴۶۶۶
پ

دلیل گوشت نخوردن کودکان

دختر ۶ ساله ای دارم که حدود چند سال است که هیچ نوع گوشت قرمز -سفید و.... استفاده نمی کند و حتی از بوی آن هم تنفر دارد.

پرسش: دختر ۶ ساله ای دارم که حدود چند سال است که هیچ نوع گوشت قرمز -سفید و.... استفاده نمی کند و حتی از بوی آن هم تنفر دارد با توجه به اینکه در انواع غذا ها بهانه گیری می کند و لب به آن نی زند ولی از لحاظ وزنی خوب است آیا با توجه به نخوردن انواع غذاها و گوشت در آینده دچار مشکل کم خونی یا .... نمی شود.

پاسخ: دوست عزیز پروتئین گوشتها یکی از اساسی ترین موادد مغذی برای کودکان و نوجوانان در حال رشد است. باید روش زندگی تان را تغییر دهید و دخترتان را به گونه ای نسبت به مواد گوشتی راهنمایی کنید. بلی در آینده دچار کم خونی می شود. می توانید از جانشین های گوشت: تخم مرغ ، حبوبات، انواع مغزها ماند پسته، بادام و.. استفاده کنید.

بیشتر پدر و مادرها درباره تغذیه کودکان خود نگران هستند . این والدین از بى ‏میلى و کم غذا خوردن کودکان خود در رنج هستند و شکایت‏هاى مختلفى در این مورد دارند . بى‏اشتهایى یا بد غذایى کودک در هر شکلی ،مساله‏ مهمى است که باید آن را جدى گرفت، چرا که در نهایت‏ به سوء تغذیه منجر مى‏شود . باید بدانیم فقط گرسنگى نیست که کودک را به سوى غذا مى‏کشاند و یا فقط سیر بودن موجب دورى و پرهیز از غذا نمى‏شود، بلکه عوامل گوناگونى، جدا از نیازهاى بدنى، موجب مى‏شود تا کودک غذا بخورد یا نخورد .

رفتار بزرگترها در این مورد بسیار تعیین کننده است؛ براى مثال اگر کودکى صبحانه خوردن با خانواده خود را دوست داشتنى و با اهمیت نبیند، هیچ میلى به یک صبحانه خوب پیدا نمى‏کند .
در بسیارى از خانواده‏هایى که زنان شاغل هستند دیده شده که مادر، کودک را با عجله بیدار مى‏کند، با عجله لباس او را مى‏پوشاند و به زور، یک لقمه خشک در دستش مى‏گذارد تا آن را به عنوان صبحانه بخورد . آیا به نظر شما، کسى مى‏تواند در یک محیط عصبى، شلوغ و با عجله غذا بخورد؟

غذا خوردن آن هم در ابتداى صبح، باید همراه با آرامش باشد . ایستاده غذا خوردن، با عجله لقمه‏اى را درست کردن، در حالى که کارهاى مختلفى را انجام مى‏دهید، فضاى ناامنى را براى یک تغذیه مناسب به وجود مى‏آورد . در چنین حالتى، هیچ کودکى میل به خوردن صبحانه ندارد .

خانواده‏هایى که مجبورند صبح زود از خانه خارج شوند و وقت کافى براى صبحانه خوردن در کنار کودک خود را ندارند، بهتر است ‏برنامه‏اى را تنظیم کنند که بتوانند همه با هم و در حضور کودک صبحانه بخورند و از این وعده غذایى لذت ببرند .

براى سر حال بودن در صبح و داشتن وقت کافی برای صرف صبحانه می توان:

- شب‏ها زودتر خوابید.

- یک سرى کارها را از قبل انجام داد.

- زودتر بیدار شد تا کودک فرصت انجام کارهاى اولیه را داشته باشد .

در بعضى از خانواده‏هایى که مادران شاغل نیستند، مشکل به شیوه دیگرى خودنمایى مى‏کند ؛ بعضى از مادران آن قدر دیر از خواب بیدار مى‏شوند که مى‏توانند صبحانه و ناهار را همزمان بخورند . دیر بیدار شدن، کوفتگى، خستگى و بى‏حوصلگى، بى‏اشتهایى را به همراه دارد . از آن جا که مادر بى‏میل است‏براى تهیه صبحانه مناسب تلاشى نمى‏کند، در نتیجه با همان بى‏حوصلگى چیزى را براى کودک خود آماده مى‏کند تا او بخورد . کودکى که همراه مادر خود دیر بیدار شده است طبیعى است که صبحانه و ناهار او یکى مى‏شود .

به کودک فرصت‏بدهید تا صبحانه‏اش را کامل بخورد . در چنین فضایى نه تنها کودکان، بلکه هر انسانى از خوردن صبحانه لذت مى‏برد و طبیعى است که این رفتار به عنوان یک عادت غذایى مناسب در کودک باقى مى‏ماند .

غذاى نیم روز صبح ( میان وعده اول )
از آن جا که معده کودکان کم حجم است و غذاى کمى در معده آنها جا مى‏گیرد ، فاصله‏ى بین غذا خوردن کودک نباید خیلى زیاد باشد . کودکان، بین صبحانه و ناهار احتیاج به یک میان وعده دارند . این غذاى نیمروزى مى‏تواند انواع میوه، خشکبار، نان و شیرینى‏هاى سبک باشد . خوردن غذا در این زمان براى کودکان بسیار مهم است .

همراهى مادر با کودک در خوردن غذا مهم است؛ یعنى مادر در کنار کودک بنشیند، با او حرف بزند و با هم این غذاى نیمروزى را بخورند . کودکان در خوردن صبحانه یا ناهار و یا شام احتیاج به همراهى و همدلى اطرافیان خود دارند و دوست دارند که بزرگترهایشان در کنارشان باشند و آنها را همراهى کنند . اگر غذاى نیمروز نامناسب باشد، در ناهاِر کودک حتما تاثیر منفى مى‏گذارد . تنقلاتى مانند انواع شکلات ، آب نبات و حجم زیاد شیرینى موجب مى‏شود تا کودک سیرى کاذب پیدا کند و میلى به غذا نداشته باشد . استفاده از انواع

خشکبار ، دانه‏ها ، مغزها و میوه‏ها به مراتب بهتر است .

ناهار کودک
ناهار کودک باید غذایى کامل با انواع مواد مغذى باشد . حداقل یک ساعت مانده به ناهار از دادن انواع تنقلات به کودک پرهیز شود. این تنقلات جلوى اشتهاى کودک را مى‏گیرد . به خصوص اینکه هرگز به کودک خود

هله و هوله ندهید. قبل از ناهار، کودک را از غذا مطلع کنید و اگر در خانه است‏، حتما او را از نوع غذا و یا اینکه غذا در چه وضعیتى است ‏باخبر سازید . مى‏توانید از نیم ساعت مانده به غذا، کودک را ترغیب به غذا خوردن کنید و بگویید غذا به زودى آماده مى‏شود .

تجربه یک مادر
« من از صبح به کودکم مى‏گویم ، چه غذایى را مى‏خواهم درست کنم و گاهى با هم به نتیجه مى‏رسیم که چه چیزى را درست کنم . در بعضى از مراحل او را تشویق مى‏کنم که به من کمک کند . وقتى بوى غذا در آشپزخانه پیچید از او مى‏خواهم تا بو بکشد و همین مساله تبدیل به یک بازى براى ما مى‏شود . من با

رفتارهاى مختلف نشان مى‏دهم که غذا بسیار خوش رنگ، خوش‏عطر و خوش‏مزه است و سعى مى‏کنم با آب و تاب فراوان در مورد غذا حرف بزنم . حتما از او مى‏خواهم که در چیدن سفره به من کمک کند و با هم سفره را براى غذا آماده مى‏کنیم . همیشه قبل از خوردن غذا مى‏گویم که حالا ما بهترین و خوش مزه‏ترین غذاى دنیا را مى‏خوریم . »
شکى نیست وقتى مادر این گونه فضا را از نظر روانى آماده مى‏کند، کودک مشتاقانه از غذا استقبال خواهد کرد. کودکى که در چنین محیطى غذا مى‏خورد، دیدگاه خوبى به غذا دارد و از خوردن آن لذت مى‏برد .

شور و شوق در غذا خوردن
یکى از عوامل مهمى که موجب مى‏شود تا کودک غذاى خود را با میل و کامل بخورد، شور و شوق والدین و اطرافیان کودک است . هر چه این شور و شوق زیادتر باشد، کودک میل بیشترى به غذا پیدا مى‏کند . مادرى که در رژیم است، پدرى که بعضى از غذاها را مى‏خورد، و برخى را نمى‏خورد و از غذاها ایراد مى‏گیرد، موجب مى‏شود تا کودک نگرش مناسبى به غذا پیدا نکند .

خوردن قسمت‏هاى خاصى از یک ماده غذایى، زیر و رو کردن غذا، جست‏ وجو در ظرف غذا، همه و همه رفتارهاى ناپسندى است که کودک از پدر، مادر و مراقبین خود مى‏آموزد . این رفتارها در نهایت موجب مى‏شود که لذت غذا خوردن در جمع خانواده کم شود و در نهایت کودک نیز با بى‏میلى به غذا خوردن خود ادامه دهد . مادر، پدر و مراقبین کودک باید با رفتارهاى خود نشان بدهند که همه غذاها لذیذ، مهم و ارزشمند هستند .

نظم در غذا خوردن
نظم در خوردن غذا بسیار مهم است و هم غذا خوردن مى‏تواند به نظم کودکان کمک کند و هم نظم مى‏تواند میزان میل کودکان را براى خوردن افزایش دهد . زمان هر وعده از غذا باید ثابت و مشخص باشد . این درست نیست که یک بار کودک را ساعت 6 بیدار کرد و به او صبحانه داد، روز بعد ساعت 10 و روز دیگر ساعت 8 صبح . باید یک زمان مشخص را براى هر وعده غذایى در نظر گرفت . این نظم کمک مى‏کند تا معده کودک براى خوردن غذا ، به طور منظم عمل نماید . نامنظم بودن ساعت‏هاى هر وعده غذا ، به بى‏اشتهایى کودک منجر مى‏شود .
تنوع غذایى
تنوع مواد غذایى جدا از این که نیازهاى مختلف جسمانى کودک را تامین مى‏کند،

بى‏اشتهایى او را هم رفع مى‏کند . هر روز مى‏توان مواد صبحانه، ناهار و یا شام را تغییر داد . این که هر روز صبح کودک شیر و نان بخورد، طبیعى است که موجب بى‏اشتهایى او مى‏شود . براى مثال مى‏توان یک روز کره، روز دیگر پنیر و در روزهاى دیگر، تخم‏مرغ ، آب‏میوه، عسل و . . . در صبحانه کودک گذاشت . البته دادن عسل به کودک زیر یک سال ممنوع است.
بعضى از پدرها و مادرها چون خودشان به عنوان مثال

هویج و یا کدو دوست ندارند، این مواد را به کودکان نیز نمى‏دهند . انواع سبزى‏ها براى کودک مفید است و از همه آن‏ها مى‏توان در غذاهاى مختلف استفاده کرد .
به دلایل مختلف، گروهى از کودکان بعضى از مواد غذایى را دوست ندارند . ممکن است کودکى سیب‏زمینى، هویج و یا لوبیا را دوست نداشته باشد . مراقب کودک باید دقت کند که آیا این دوست نداشتن یک عادت غلط است ‏یا واقعا میل به خوردن آن ندارد . اگر پس از بررسى‏هاى دقیق متوجه شدید که کودک یک ماده غذایى مثلا سیب‏زمینى را دوست ندارد، بهتر است از دادن آن ماده غذایى براى مدتى صرف نظر کنید و کودک را مجبور به خوردن آن نکنید . براى مثال کودکانى که از برنج زیاد استفاده مى‏کنند، بدنشان کمتر به سیب‏زمینى پخته نیاز پیدا مى‏کند . یا کودکانى که زیاد گوشت مى‏خورند کمتر از لوبیا استقبال مى‏کنند . در حقیقت نیاز آن ماده غذایى به شکل دیگرى تامین مى‏شود .

بى‏اشتهایى روانى
بخش بزرگى از بى‏اشتهایى کودکان بیشتر جنبه روانى دارد . معمولا کودکانى که با یکى از اعضاى خانواده خود مشکل دارند، به غذا بى‏میل مى‏شوند . کودکانى که پدر و مادر مستبد دارند و یا از طرف اعضاى خانواده خود اذیت مى‏شوند بى‏اشتها مى‏شوند . بعضى وقت‏ها نیز کودک از طریق ابراز بى‏میلى و یا غذا نخوردن قصد دارد نظر دیگران را به خود جلب کند . در این حالت مراقب کودک باید دقت کند و به شکل‏هاى مختلف به نیازهاى کودک توجه نماید . بسیار غم‏انگیز است که کودک بخواهد از طریق غذا نخوردن جلب توجه کند .

تجربه یک مربى
یکى از کودکان کلاسَم به نام "على‏" که بسیار خوب غذا مى‏خورد، بعد از مدتى دچار نوعى بى‏اشتهایى شد . در صدد بر آمدم تا علت این مشکل را بفهمم. بعد از مدتى توجه و جست ‏وجو در رفتار خانواده او، متوجه شدم که برادر کوچک على به تازگى به حرف آمده است و حرف‏هاى جالب و بامزه مى‏زند و در خانواده مرتب مورد توجه و تایید است و على مدتى است که سعى مى‏کند با تکرار حرف‏هاى برادرش توجه خانواده را به خودش جلب کند، اما بزرگ‏ترها او را دعوا می کنند که چرا مسخره‏بازى در مى‏آورد . على چندین بار به شیوه‏هاى مختلف سعى کرده که با حرف‏ها و کارهایش توجه خانواده را جلب کند، ولى هیچ نوع موفقیتى به دست نیاورده است . تا این که از طریق بى‏غذایى و بد غذایى با موفقیت توجه خانواده را به خود جلب کرده است . بخش دیگرى از بى‏اشتهایى روانى کاملا ناخود آگاه است؛ یعنى رفتارهاى خشن و تند پدر، مادر و مربى آن قدر آزار دهنده است که کودک به نوعى سعى مى‏کند تحت هر شرایطى از بودن در کنار این افراد پرهیز کند و چون در زمان غذا خوردن این نزدیکى بیشتر مى‏شود، کودک سعى مى‏کند که کمتر سر سفره حاضر شود و اگر با اصرار والدین حاضر شود با خوردن اندکى غذا، فورى از سر سفره بلند می شود تا خود را از این موقعیت آزار دهنده نجات ‏دهد .

کلام آخر
غذا خوردن یکى از نیازهاى اساسى کودکان است که باید به آن اهمیت دهید تا دچار ضعف جسمى و روحى نشوند و همیشه شاداب باقی بمانند .



پ
منبع: تبیان

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

مشاوره ویدیویی

    • اخبار داغ
    • جدیدترین
    • پربیننده ترین
    • گوناگون
    • مطالب مرتبط

    برای ارسال نظر کلیک کنید

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.